Σήμερα θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους έκαναν τον κόπο να στείλουν κείμενά τους που αναρτήθηκαν και όλους εκείνους που υποβάλουν τα σχόλιά τους.
Ελπίζω με τον καιρό να μεγαλώσει η αποικία στην ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. Οι έποικοι όμως πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε απειλή στον αφιλόξενο και παράξενο αυτό τόπο.
Το μόνο γνωστό στοιχείο είναι το γεγονός πως ο πιό αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης των άγνωστων κινδύνων στην ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ είναι τα κείμενά και το χιούμορ που είναι όπλα ασυναγώνιστα.
Από όσο μπορώ να διαβλέψω το χωροχρονικό συνεχές δεν έχει καμιά ισχύ εδώ. Φαίνεται ότι έχουμε ακυρώσει το φράγμα του χρόνου και ταξιδέυουμε μπρός - πίσω. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ!!! Υπάρχει ο κίνδυνος να παγιδευτούμε σε καμιά μαύρη τρύπα ή σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Σε τέτοια περίπτωση θα πρέπει να όλοι να εφοδιαστούμε με κάρτα και κωδικό.
Θα φροντίσουμε εμείς για αυτό.
Α!! Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η υπόθεση της βάρκας "ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ" παρ.........
Συγνώμη........ αλλά κάποιος........ ζητάει βοήθεια θα παρ......
Κοιταξα κατω .τα ποδια μου ηταν μεχρι τα γονατα στο νερο.Δεν ξερω πως βρεθηκα εκει.Η Βαρκα ειχε εξαφανιστει.Ομως εκεινη ηταν εκει .Το κοριτσι ηταν εκει .το ηξερα αυτο το κοριτσι .Το ηξερα καλα.Αλλα παλι δεν μπορει να ηταν αυτη.Κιομως ,με κοιτουσε μεσα απο το νερο ,τα μακρυα ξανθα μαλλια της χορευαν στους ωμους της.Το στομα της αηχα προσπαθουσε κατι να μου πει.Μ Η Ν Μ Ε Κ ΟΙ ΤΑ ς .Φορουσε ακομα τα καινουργια κοκκινα παπουτσια. με αυτα ειχε φυγει.προσπαθησα να την πιασω αλλα ηταν αδυνατο.Βγηκα στην επιφανεια για να αναπνευσω. Η βαρκα ηταν εκει .ΕΚΕΙΝΗ ηταν μεσα.Μου γελουσε.Γελουσε.γελουσε με εμενα. Στα χερια μου ακομη κρατουσα τα παλια κοκκινα παπουτσια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΡΕΤΑ
@ΚΑΡΕΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιό σου είναι εντυπωσιακό στις περιγραφές του και "θριλερικό" στην ατμόσφαιρα.
Ελπίζω ο CRISTOBAL να το χρησιμοποιήσει. Αξίζει.
R.W.P
Εϊ CRISTOBAL, παιδιά, τι γίνεται; Γιατί "ΚΑΘΙΣΑΤΕ;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σας πληροφορώ πως κάτι ετοιμάζω.
Δεν είμαι σίγουρος όμως.
Ελπίζω κάτι να δω αυτές τις μέρες.
Danke
R.W.P
Ο Φουχούρ κάνει βόλτα (1o ΜΕΡΟΣ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε σε ένα δωμάτιο με πολλά χρώματα και χαχανητά ζούσε χαλκομανία πάνω σε μια ντουλάπα ένας μεγάλος και χαμογελαστός δράκος. Το δωμάτιο ήταν του Αλέξη και ο δράκος ήταν ο Φουχουρ. Κάθε βράδυ όταν ο Αλέξης έπεφτε για ύπνο ο Φουχουρ έβγαινε έξω στη βεράντα και τεντωνόταν για να ξεπιαστεί. Τέντωνε τα χέρια του και τα πόδια του, τέντωνε το μακρύ του λαιμό, τίναζε την ουρά του, άνοιγε τα μεγάλα του φτερά και τότε ακουγόταν ένα φφφουουουπ φφφουουουπ φφφουουουπ. Όταν είχε όρεξη για βόλτες ο Φουχουρ ξεκινούσε πάντα απ’το φεγγάρι. Ο φουχουρ και το φεγγάρι ήταν φίλοι από παλιά. Όταν το φεγγάρι ήταν γεμάτο πίνανε μαζί φως και ξεκαρδιζόντουσαν στα γέλια (Ο Φουχουρ φωτισμένος έλαμπε σαν τεράστιο μοβ λαμπατέρ) κι όταν πάλι ήταν σαν φετούλα από πεπόνι, παίζανε κρυφτό ή σκοτεινό ουρανό. Τα αστέρια δεν τολμούσαν να διακόψουν τη σοβαρή συνάντηση, ήξεραν πως όταν μιλούν οι μεγάλοι δεν τους αρέσει να ανακατεύεσαι στα λόγια τους. Περίμεναν λοιπόν υπομονετικά μέχρι το τρία, έδιναν το άστρο-σύνθημα και οοοοοοπ μ’ ένα μόνο σάλτο βρίσκονταν πάνω στη ράχη του δράκου και τον άρχιζαν στο γαργαλητό! Ο Φουχουρ για να γλιτώσει χτυπούσε τα φτερά του δυνατά, πετούσε πιο γρήγορα και μετά ανάποδα και γύρω από τον εαυτό του και τα αστέρια τότε γελούσαν με την καρδιά τους και τα γέλια τους ακούγονταν χίλια άστρα μακριά και ακόμα παραπέρα. Η ιππασία με μοβ δράκο ήταν το αγαπημένο τους σπορ, δεν κρατούσε όμως πολύ. Ο Φουχουρ μετά από μερικές σβούρες γινόταν μούσκεμα στον ιδρώτα και το άρωμα που ανάδινε μύριζε σαν δέκα μπουκέτα νυχτολούλουδα και γιασεμιά. Τα αστέρια ζαλισμένα από τη μυρωδιά, γλιστρούσαν απαλά πάνω στο γαλαξία που ήταν ειδικά διαμορφωμένος για έκτακτα περιστατικά μέθης. Ο Φουχουρ ξαναμμένος, αποχαιρετούσε τους ουράνιους φίλους του, στόχευε στη θάλασσα και τότε ακουγόταν ένα μεγααααααααλο πλουτς!
Κάποτε στο νοτιότερο σημείο της καρδιάς μου, ζούσε ένα νησί γεμάτο άμμο και αιωνόβια δέντρα. Όταν ο μεγάλος δράκος προσγειώθηκε με δύναμη στη θάλασσα είπε ένα από τα δέντρα σε ένα από τα άλλα δέντρα
–Νομίζω πως έχουμε επισκέψεις
-Ήρθε ο Φουχουρ! Απάντησε ένα από τα άλλα δέντρα, πάω να φωνάξω την αγριόγατα και τις φωνές του φαραγγιού.