Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

VΑNUATU ISLANDS (19o 30’S 169o 20E)

Σήμερα, ελπίζω ότι έχω την άδεια να αναρτήσω με πολλή χαρά το σχόλιο του φίλου THOMAS.
 Αναφέρεται στην Άγνωστη Διάσταση των νήσων Βονουάτου που φέραμε τους ανθρώπους των να "βουτήξουν στο βυθό μας". 
Δεν θα προσθέσω τίποτα άλλο, μιλάει το εξαίρετο κείμενο από μόνο του. Ελπίζω να έχουμε κι άλλα κείμενα δικά του.
____________________________________________________________

Aγαπητή άγνωστη διάσταση,
Τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Τα νέα είναι καταπληκτικά. Κάποιοι που λένε πως είναι άνθρωποι, δηλαδή, άγνωστο είδος στις μέρες μας, δηλαδή τις μονάδες χρόνου που είναι όλες βυθισμένες στο μακρύ σκοτάδι, καποιοι ντόπιοι από την Τάνα στο Βονουάτου, μια άγνωστη για εμάς διάσταση, κάπου στον πλανήτη γη, αποφάσισαν να εισέλθουν στην δική μας διάσταση, την ακόμα πιο άγνωστη για να δουν και να εξηγήσουν τα καθέκαστα της καθημερινότητας μας, τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ σε μέγεθος και έκταση, τα όσα για εκείνους συμβαίνουν "μια φορά στο τόσο".

Και για εμάς το ίδιο. Αυτοί οι ιθαγενείς, οι άνθρωποι, που βάλθηκαν να βουτήξουν στον βυθό μας, λες και δεν ξέρουν ότι εκεί, ούτε εμείς δεν έχουμε πάει αν και μονίμως είμαστε στον πάτο, την πάτησαν όμως για τα καλά. Κάποιοι δικοί μας,καλά προετοιμασμένοι, τους πήραν στο κατόπι και τους κινηματογράφησαν, για να μπορούμε όλοι εμείς να γελάμε με το χάλι τους όταν εκείνοι θα γελούν με το δικό μας, καθώς θα τους βλέπουμε να μας βλέπουνε μέσα από το τετράγωνο γυαλί που έχουμε όλοι σαν καθρέφτη της μόνης μας διάστασης. Της μοναξιάς μας. Φαύλος κύκλος. Τους κάναμε το λοιπόν, ντοκυμαντέρ, δηλαδή τους καταγράψαμε, τους έχουμε κι αυτούς τυλίξει σε μια κόλλα της ανορθογραφίας μας. Μπορεί η αίσθηση ζωής που έχουμε, να είναι τοσοδούλα, τα αρχεία μας όμως είναι τεράστια.Το έργο λέγεται "Meet the natives" και περιγράφει το ταξίδι κάποιων ιθαγενών της νήσου Τάνα από το Βονουάτου του Ειρηνικού, προς το Λονδίνο και τις ΗΠΑ, όπου συνάντησαν τον πολιτισμό μας. Τι κρίμα και ευτυχώς που δεν είμαι Αμερικάνος ή Βρετανός για να με βλέπω στο γυαλί και να γελούν μαζί μου - ή μήπως όχι; Μήπως με βλέπουν; Μήπως είμαι; Κάποτε σίγουρα μου είπαν ότι πρέπει να γίνω. Ακόμα και σ'αυτό ασυνεπής κι αμνήμων... Τάνα ζωή.
http://natgeotv.com.au/programmes/meet-the-natives

4 σχόλια:

  1. Ο THOMAS έστειλε ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο και κατάφερε με υποδειγματικό τρόπο να το εντάξει στο πλαίσιο του blog. Ελπίζω να τον βλέπουμε πιο συχνά. Όσο για τον κύριο CRISTOBAL, αλήθεια που είναι ο CRISTOBAL;
    Εγώ πάντως περιμένω να δω την εξέλιξη του μπλογκ. Ασχετα αν τα βάζω με τον CRISTOBAL, μπορεί τελικά να εξελιχθεί σε κάτι ενδιαφέρον.
    R.W.P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με αφορμή πραγματικό γεγονός ο THOMAS δημιούργησε ένα κείμενο ποιητικό σε φόρμα πεζού λόγου. Το ευχαριστήθηκα..

    #963#

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πιστευω οτι ο cristobal θα πρεπει να αφησει το blog να παρει το δικο του δρομο κατι που εχει ηδη αρχισει να γινεται,χωρις να δεσμευεται για την συραφη καποιου κειμενου.Νομιζω οτι ετσι ειναι πιο
    ΄4diastasi'.Ισως αυτο το blog να εχει δικια του ζωη...!
    Πραγματικα πολυ ωραιο το κειμενο του ΤΗΟΜΑS.
    Επισης προτεινω σε οσους τους αρεσουν τα soureal αναγνωσματα το 'ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟς'του PASKAL BRUKNER
    KARETA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΠΟΙΣΟΔΙΟ 5
    Ειχε πια χαραξει οταν βγηκαν ολοι τους απο την πορτοκαλι σπηλια .Ηθελαν να με βοηθησουν το ηξερα.
    Πηρα το καφε αλογο ,το μαυρο το ειχε δαγκωσει ο τεραστιος μαυρος αυτοκρατορας,και πηγα προς τα κατω.Ησυχια και σκοταδι.Το δεντρο ηταν σκοτεινο.
    Τοτε την ειδα.Ηταν κατω ,κουρασμενη και ταλαιπωρημενη .Μολις με ειδε μου εδειξε τα λαμπερα
    δοντια της.Τοτε ο αυτοκρατορας σηκωθηκε απο το χαλι και καθησε πανω της!!Ειχα λιγη ωρα να ψαξω
    για το καρω προβατο με τα τρια ποδια .Αυτο μονο ηξερε που ηταν του γουρουνακι.Κολησα τις μαγικες ταινιες στο μετωπο μου και ξεκινησα.Ο αυτοκρατορας με κοιτουσε .Ηξερε πως θα επεστρεφα.
    ΕΚΤΟΡΑς

    ΑπάντησηΔιαγραφή