ΜΕ ΤΙΣ ΝΟΤΕΣ ΠΟΥ ΤΡΑΦΗΚΑ

Με πολύ χαρά αποφάσισα σήμερα να ξαναμπώ στα παλιά μου λημέρια και να σας ξαναδώ γιατί μου λείψατε. Είπα λοιπόν με την ευκαιρία να κάνω κάτι διαφορετικό από ότι έκανα συνήθως. Σκέφτηκα να ταξιδέψω στο παρελθόν με όχημα νότες. Χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι πάλι εδώ.

 *****

    Ήμουν 12 χρονών και εκεινη η μέρα μόλις είχε χαράξει εκεί στα βάθη της Αιθιοπίας, όταν ένα αναπάντεχο άκουσμα με έκανε να πεταχτω από το κρεβάτι μου  να ξυπνήσω τον αδελφό μου και  να και βγούμε με τις πυτζάμες, στην βεράντα. Η ζούγκλα που περιέβαλε το σπίτι ήταν τυλιγμένη σε μια αραιή ομίχλη. Μύριζε υγρασία. Εκεί στα σκαλοπάτια της βεράντας ένας ξανθός Σουηδός πιλότος έπαιζε το παρακάτω σπανιόλικο κομμάτι με το πάθος ζωγραφισμένο στο ανοιχτόχρωμο πρόσωπό του. Με μάγεψαν οι ήχοι που έβγαιναν από την κιθάρα του. Απο τότε όποτε το ακούω ταξιδεύω τόσο πίσω στο χρόνο που όλα, λες και είναι εκεί μέσα μου ίδια και απαράλλακτα όπως τότε. Η Παρθένα της Μακαρένα!!

La Virgen De La Macarena

με τον Federico

*************

Από την ημέρα που κάποιος μου χάρισε ενα δισκάκι των 45 στροφών με το Granada τραγουδισμένο από τον τενόρο της μόδας Mario Lanza-εκεί γύρω στα 1956- τότε που η φωνή μου απο παιδική είχε αρχίσει να παίρνει κάπως την ανδρική της υφή, είχα τρελάνει την κακομοίρα την γιαγιά μου από το πρωί μέχρι το βράδυ να προσπαθώ να μιμηθώ τον Lanza. Και άντε  Granada όλη μέρα εγώ μέχρι που βράχνιαζα  κουφαινόταν η γιαγιά και βρίζανε  οι άλλοι στο σπίτι. Το τι άκουγα δε λέγεται. Μέχρι... που κάποτε μυστηριωδώς ο δίσκος χάθηκε.....

Granada

με τον Mario Lanza

************

Concierto de Aranjuez (Rodrigo)

Τούτο το υπέροχο κομμάτι με κάνει να ανατριχιάζω πάντα όποτε το ακούω. Δεν ξέρω αλλά  έχει μια μελαγχολία και μια κραυγή μέσα του.

Racmaninov Concert No 2 για  πιάνο και ορχήστρα

Πόσες φορές με ξελάσπωσε η μυστηριακή αυτή σύνθεση από το στέρεμα έμπνευσης κάθε φορά που επιχείρησα να γράψω. Εκείνη η μουσική με την δυσοίωνη αίσθηση που προκαλεί με βοήθησε πάρα πολύ. Αφηστε δε που πρόκειται ένα από αγαπημένα μου κομμάτια κλασσικής μουσικής.

**************

Natalie με τον

Gilbert Becaud

Η υπέροχη φωνή του Becaud, ο θαυμάσιος στίχος αλλά και ο ρυθμός του τραγουδιού σε ωθούν να σηκωθείς και να χορέψεις στην Ερυθρά Πλατεία (τότε) παρόλο το χιόνι που σχημάτιζε χαλί όπως λέει το τραγούδι.

************

The Rose Tatoo

με τον Perry Como

Τι να πω για την βελούδινη φωνή του Perry Como και το υπέροχο αυτό τραγούδι. Είναι να το χορεύεις αγκαλιά με φώτα χαμηλωμένα και  να χάνεσαι μέσα στις νότες του. Παράλληλα θυμάμαι και το υπέροχο ομώνυμο  φιλμ με τον Burt Lancaster και την Αnna Magnani. Με συγκινεί που ακούγεται το γρατσούνισμα του παλιού δίσκου ( δηλαδή της "πλάκας" όπως λέγαμε τότε τους δίσκους) 
Και με τούτο το τραγούδι σας αφήνω για απόψε.
Καλή σας νύχτα και όνειρα γλυκά!!