Το χρειαζόμαστε νομίζω. Εγώ τουλάχιστον το έχω απόλυτη ανάγκη. Αν καταφέρω να σας το μεταδώσω το γέλιο θα είμαι ευτυχής.
Θα συνεχίσω την «ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ» μετά τις διακοπές.
___________________________________________________
Ένα ζεστό μεσημέρι πριν από λίγες μέρες μπαίνω που λέτε σε γνωστή καφετέρια του Χαλανδρίου να πιω ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού, να ξεδιψάσω. Το αμάξι μου είχε πρόβλημα και έτσι ήρθα με τα πόδια από το μαγαζί μέχρι την πλατεία. Το κακό ήταν ότι το συνεργείο που το είχα πάει θα αργούσε πολύ να μου το παραδώσει. Και είχα μια ευχάριστη οικογενειακή υποχρέωση να ταξιδέψω τις επόμενες μέρες στην Καρδαμύλη.
Ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα από το περπάτημα μέσα στο λιοπύρι. Έφτασα στην πλατεία με τις καφετέριες, διάλεξα μια και μπήκα.
Είχε ελάχιστο κόσμο μέσα.
Συμπτωματικά βλέπω όμως έναν παλιό συνάδελφό μου από τα ξενοδοχεία τον Λουκά, να πίνει τον καφέ του, ντυμένος όπως τον θυμόμουν από τότε στην τρίχα. Με γραβάτα και κοστούμι!
Αφού παρήγγειλα τον χυμό μου κάθισα δίπλα του και αρχίσαμε να λέμε για τα παλιά αλλά και για τα νεότερα. Του ανέφερα το πρόβλημα που είχα με το αμάξι στο συνεργείο.
Τότε μου ρίχνει την ιδέα:
«Αφού ρε Χριστόφορε χρειάζεσαι οπωσδήποτε αμάξι γιατί δε νοικιάζεις ένα να κάνεις τη δουλειά σου, μέχρι το συνεργείο να φτιάξει το δικό σου;»
Δεν την βρήκα παράλογη την ιδέα. Ελπίζω μόνο να συμφωνούσε και η γυναίκα μου.
«Ξέρεις κανένα γραφείο με καλές τιμές;»
«Βέβαια! Είναι ένας γείτονάς μου ο Μπάμπης. Το γραφείο του είναι εδώ πιο κάτω. Καλές μάρκες καλά συντηρημένα και πολύ φτηνά ιδίως τώρα με την κρίση. Θέλεις να σού δώσω το τηλέφωνο να τον πάρεις να συνεννοηθείτε;»
«Ναι! Γιατί όχι; Για λέγε;»
Μου λέει έναν αριθμό σαν αυτούς που έχουν οι κλειδαράδες, 210 58 58 35... κλπ και καλώ από το κινητό μου. Στην κλήση απάντησε αμέσως μια φωνή πολύ καλλιεργημένη και ευγενική θα έλεγα, «Καλό αυτό σκέφτηκα».
«Γραφείο Παπαθεοδώρου. Παρακαλώ;»
«Καλή μέρα σας» λέω
«Πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω κύριε;» λέει ευγενέστατα.
«Να..θα ήθελα ένα αυτοκίνητο για.....»
«Ξέρω, ξέρω κύριε μου. Αυτά έχει η ζωή. Κουράγιο. Ποια είναι η διεύθυνση παρακαλώ;»
Πολύ ευγένεια βρε παιδί μου!
«Τώρα είμαι σε μια καφετέρια στο Χαλάνδρι κύριε Παπαγεωργίου» απάντησα
«Παπαθεοδώρου.» Με διορθώνει. «Σε καφετέρια;» απόρησε
«Μάλιστα σε καφετέρια. Υπάρχει πρόβλημα;» λέω λιγάκι επιθετικά.
«Όχι όχι κανένα πρόβλημα» απαντάει
«Α! Ωραία λέω. Τότε μπορείτε να φέρετε το αυτοκίνητο εδώ στην καφετέρια; ρωτάω
«Στην καφετέρια είπατε;»
«Ακριβώς! Στην καφετέρια. » απάντησα ενοχλημένος κάπως.
«Δε μου λέτε κύριε σας παρακαλώ, πότε επήλθε το.....» πάντα ευγενής ο άνθρωπος
«Χθές το πρωί » βιάστηκα να του απαντήσω
«Ήταν ξαφνικό;»ρωτάει
«Εντελώς ξαφνικό. Το βράδυ ήταν μια χαρά. Το πρωί τα 'φτυσε» του λέω
«Τα ΄φτυσε; Χμμ» κάτι σαν να μη του άρεσε στην απάντησή μου.
«Και που βρίσκεται τώρα ο ..»
«Στο συνεργείο» του λέω
«Στο συνεργείο; Στο νοσοκομείο θέλετε να πείτε» λέει επιτιμητικά
«Εστω! Στο νοσοκομείο αν έτσι λέτε τα συνεργεία στην επαγγελματική σας γλώσσα»
«Τότε λοιπόν η παραλαβή θα γίνει από το νοσοκομείο.» λέει
«Και γιατί να γίνει απ εκεί;» ρωτάω
«Αφού εκεί βρίσκεται ο....»
«Ναι αλλά εγώ κύριε Παπαθεοδώρου είμαι εδώ!» φωνάζω κοιτάζοντας επιτιμητικά τον Λουκά που παρακολουθούσε την συζήτηση.
«Εσάς τι να σας κάνουμε εσάς;» ρωτάει ο άλλος στο τηλέφωνο
«Μα πως;» λέω σχεδόν έξαλλος πλέον «αφού εγώ θα οδηγήσω το αμάξι!»
«Θέλετε να το οδηγήσετε κιόλας;» λέει έκπληκτος ο άλλος
«Μα βέβαια. Παράξενο σας φαίνεται;»
«Και βέβαια μου φαίνεται παράξενο. » απαντάει έχοντας εγκαταλείψει κάπως το μειλίχιο ύφος του.
«Και γιατί παρακαλώ;» λέω ειρωνικά
«Γιατί κύριε μου, οι συγγενείς δεν οδηγούν ποτέ το αυτοκίνητο»
«Μα σας είπα. Δε θα το οδηγήσει συγγενής μου. Εγώ θα το οδηγήσω!» είχα νευριάσει για τα καλά τώρα.
«Αυτό δε γίνεται» λέει ο άλλος αποφασιστικά»
«Μα οδηγώ εδώ και τριάντα χρόνια»
«Και χίλια τριάντα χρόνια να οδηγούσατε, πάλι σε γίνεται» μου λέει στα όρια της αναίδειας πλέον.
Εκνευρισμένος πλέον λέω επιθετικά:
«Μπορείτε να μου πείτε έναν λόγο γιατί να μη το οδηγήσω;»
«Κι εσείς μπορείτε να πείτε έναν λόγο γιατί να το οδηγήσετε;» αντιγυρίζει.
Με το ζόρι πλέον συγκρατιόμουν να μη αρχίσω το βρισίδι στο ξένο μαγαζί.
«Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, κύριε Παπαθεοδώρου με το ζόρι θέλετε να μου επιβάλετε σοφέρ έτσι; Αυτό είναιαιι.., είναι, είναι φασισμός!» φωνάζω
«Δεν σας παρεξηγώ γιατί καταλαβαίνω την θλίψη σας.» λέει επιστρέφοντας στην μειλίχια φωνή. «Αλλά δεν θέλω να σας επιβάλω τίποτα κύριε. Την δουλειά μου κάνω. Ακόμη κι εμένα όταν θα έρθει η ώρα οδηγός θα με πάει» πρόσθεσε.
« Εσείς μπορεί να έχετε λεφτά για πέταμα. Εγώ όχι. Και θέλω, απαιτώ να οδηγήσω εγώ το αμάξι. Καταλαβαίνετε επιτέλους;» είπα προσπαθώντας να ελέγξω την ένταση της φωνής μου.
«Καταλαβαίνω. Αλλά εσείς δεν μπορείτε, δεν γίνεται, να οδηγήσετε αυτό το αμάξι» είπε με αποφασιστικό τόνο.
«Και γιατί ; Τι είναι δηλαδή. Τρακτέρ είναι; Τζετ είναι;»
«Τέλος πάντων. Ακούστε τι θα γίνει» ακουγόταν ήρεμος τώρα. «Θα περάσουμε απ εκεί και αν δεν σας πειράζει θα πάμε μαζί στο νοσοκομείο να παραλάβουμε το...»
«Πάλι αυτό το νοσοκομείο. Με πρήξατε πια. Λοιπόν δε θέλω να παραλάβουμε τίποτα. Τέρμα εκεί θα μείνει.»
«Μα κύριε δε γίνεται. Δε μπορεί να μείνει άλλο στο νοσοκομείο» είχε αρχίσει να χάνει την υπομονή του.
«Βρε μανία με το νοσοκομείο. Βρε αδελφέ δε θέλω να φύγει από το νοσοκ....συνεργείο. Πως το λένε. Δικαίωμά μου δεν είναι;»
«Θα μου επιτρέψετε κύριε να σας πω ότι δεν είναι στο χέρι σας» είπε αποφασιστικά
«Αλήθεια; » λέω με ειρωνεία «Εντύπωση μου κάνει. Εσάς τι σας νοιάζει. Εγώ μπορεί να θέλω να το αφήσω να σαπίσει εκεί. Εσάς τι σας κόφτει;»
«Ναι αλλά το νοσοκομείο δε θα το κρατήσει άλλο. Και δε θα μείνει και με σταυρωμένα τα χέρια» Είπε με ύφος ειδήμονα.
Πάλι το νοσοκομείο!
«Ε! κι Εγώ χέστηκα! Ας το φάει. Ας το πουλήσει για ανταλλακτικά. Ας το ρίξει στο γκρεμό. Εσένα όμως τι σε νοιάζει; » ούρλιαξα έξαλλος.
«Α α α! Εσύ δεν είσαι άνθρωπος. Κανίβαλος είσαι!» μου πέταξε και συνέχισε: «Είσαι απαράδεκτος. Ασεβέστατος. Μα το Θεό εύχομαι όταν έρθει η ώρα σου, οι δικοί σου να σε πετάξουν στη χωματερή να σε φάνε τα κοράκια» έλεγε φωνάζοντας έξαλλος πια.
«Στη χωματερή να πάς εσύ και όλο σου το σόι. Μαλάκα ε μάλάκα» φώναξα πετώντας το κινητό στο πάτωμα.
Οι λίγοι πελάτες που είχαν μπει στην καφετέρια στο μεταξύ με κοιτούσαν παραξενεμένοι.
«Μα τι έγινε; Μα τι είπατε με τον Μπάμπη;»
«Δε πα να απαυτωθείτε κι εσύ κι ο Μπάμπης σου στη χωματερή με τα κοράκιααα!»
Σκύβω και παίρνω το τηλέφωνο που είχα πετάξει στο πάτωμα.
«Τα κοράκια; Ποια κοράκια;» ρώτησε έντονα ανήσυχος ο παλιός μου συνάδελφος ο Λουκάς. μα ποιο τηλέφωνο πήρες;
Εγώ εντελώς έξαλλος πήγαινα προς την έξοδο φωνάζοντας:
«Κι αν με ξαναδείτε σ' αυτό το, το, το.... νοσοκομείο θα κάτσω με φάνε οι κανίβαλοι.»
Ο Λουκάς, οι σερβιτόροι, οι πελάτες μέσα και οι περαστικοί, έξω σταθήκαν να με κοιτάζουν να φέυγω τρεχοντας σχεδόν, χειρονομώντας έξαλα με το κινητό στο χέρι. Η πίεσή μου θα είχε πάει στα ουράνια.
Κατέβηκα σχεδόν τρέχοντας την κεντρική λεωφόρο και στρίβοντας, φτάνω σε μια πλατειούλα. Εκεί σταμάτησα ξέπνοος. Μπροστά μου σε ένα μεγάλο κτίριο όπου δέσποζε μια ταμπέλα:
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΕΛΕΤΩΝ ΠΑΠΑΘΕΩΡΟΥ
Να πάρει η ευχή!
Εκείνο το κουστούμι του φίλου σου έπρεπε να σε υποψιάσει..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήταν κι αυτός του..γραφείου!
Χριστόφορε, ήταν ξεκαρδιστικό!!! Ότι χρειαζόμουν απόψε!!
Μ έκανες να κλαίω από τα γέλια, και μ ακούει η κόρη μου μεσάνυχτα να ξεκαρδίζομαι - και δεν ήμουν εδώ και καιρούς σ αυτό που λέμε κεφάτη κατάσταση- κι έρχεται και σε διαβάζει και ξακαρδιζόμαστε μαζί αυτή τη φορά μέχρις δακρύων! Βέβαια από τους πρώτους διαλόγους ήταν εμφανές το γραφείο τελετών, αλλά παρόλ αυτά ήταν σπαρταριστό και γοητευτικό μέχρι την τελευταία λέξη.. Είσαι και μεταξύ Τσιφόρου και Ψαθά, όταν δεν είσαι ..Χίτσκοκ, και Έλερυ Κουήν ή Πουαρώ- τέλος πάντων, αλλα παραμένεις πάντα ο πιστός ακόλουθος και ιππότης της ..βασίλισσας!
Ο ευπατρίδης!
Τάδε έφη η ...μις Μαρπλ!!!
Χαχαχαχαχχαχαχαχχαχχαχχαχχαχχαχαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που δεν τα βρήκατε στο τηλέφωνο νάρθουν να σε παραλάβουν τέσσερεις! χαχαχαχχαχαχχαχαχχαχαχχα!Ου χαχαχαχαχα!!!!!
------
Αυτό που έπαθες εσύ Χριστόφορε δεν ήταν τίποτα! Εγώ να δεις!
Ετοιμαζόμουν με το έτερο ήμισυ να πάμε σ'ένα γάμο!
Το έτερο ήμισυ όμως,ως συνήθως με καθυστέρησε και άργησα να ετοιμαστώ!
Εκείνος όμως, πρόλαβε και κατέβηκε κάτω να με περιμένει στο αυτοκίνητο με αναμένη την μηχανή, του,αφού πρώτα ανταλλάξαμε διαλόγους "αγάπης" και "τρυφερότητας" ο ένας για τον άλλον!
Με τα σύνεργα του μακιγιάζ στο ασανσέρ έβαλα και την τελευταία πινελιά και φουριόζα-φουριόζα κατέβηκα και χωρίς να ελένξω άνοιξα την πόρτα ενός αυτοκινήτου ιδίου χρώματος με το δικό μας που ήταν σταματημένο μπροστά στην εξώπορτα και χώθηκα στην θέση του συνοδηγού!
Εκανε θυμάμαι διαβολεμένη ζέστη!
Φουντωμένη απο τον καβγά και την ζέστη, δίνω μία στο φόρεμα, το σηκώνω ως το κεφάλι μου για να πάρω αέρα και λέω μ'αγρια φωνή!
Αντε ντε! Τι περιμένεις??? Προχώρα!!!
Μπορείς να φανταστείς την έκφραση του προσώπου του άγνωστου κυρίου που καθόταν στην θέση του οδηγού και που βέβαια δεν ήταν ο σύζυγος αλλά ένας περαστικός που είχε σταθμεύσει γιατί περίμενε την δική του κυρία???????
Καλό και δροσιστικό. με τη γνωστή σε όλους αφηγηματική σου ικανότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως σου λέει και Ρεγγίνα, το που το πήγαινες φαινόταν από τους πρώτους διαλόγους ! Αλλά ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ και η αξία του ! Ενώ ήξερα, με έκανες να γελώ !!
χαχαχαχα πραγματικά ήταν ξεκαρδιστικό!!που να το βιώνεις κιόλας..χαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκουκουροκάρυ(kariatida62)έχω πάθει ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο!χχαχα
τα φιλιά μου και σου εύχομαι το υπόλοιπο καλοκαίρι σου να συνοδεύεται με ακόμη περισσότερο γέλιο!!:)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔροσερό και απολαυστικό σαν παγωτό γρανίτα φράουλα μέσα στο καταμεσήμερο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ μια λαχταριστή φέτα καρπούζι με τυράκι!!!
Χαχάνισα κι έκανα πολλά χιχιχι!!!
Ό,τι πρέπει για να τελειώσει αυτή η μέρα!
Φιλιά καλέ μου Χριστόφορε!!!
:-)
ΕΕΕ δεν παίζεστε πια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ δεν ξέρω με ποιόν γέλασα περισσότερο, με εσένα Χριστόφορε ή με την Καρυάτιδα????
Καλά ο ένας με το νοσοκομειοσυνεργειο σε πανε τέσσερεις και ο παπάς πέντε,
αλλά και η άλλη με την φούστα στο κεφάλι!!!!
Μπα σε καλό σας!!!
να στε καλά βραδιάτικα!!!
καλό ξημέρωμα
αυτό δεν ήταν γέλιο
το κάτι άλλο ήταν!!!
Δεν γέλασα καθόλου. Αντίθετα νευρίασα μαζί σου. Δεν άφηνες τον άνθρωπο να ολοκληρώσει μια πρόταση. Πάντα ήξερες από την αρχή τι ήθελε να πει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα αυτό είναι το δικό μου ελάττωμα. Είμαι ένας παπατρέχας και συνήθως γίνομαι ρεζίλι!!!!
Ενώ εσύ το χρησιμοποίησες για να γράψεις μια απολαυστική ιστορία. Το κοινό ήξερε τη συνέχεια που εσύ αγνοούσες. Το... κόλπο έχει χρησιμοποιηθεί από αρχαιοτάτων χρόνων στο θέατρο. Παρ' όλα τα νεύρα μου, σου βγάζω το καπέλο.
Φεύγω, πάω να δω μήπως εκείνο το βράδυ στην κουφάλα του δέντρου στο Μάτου κάτι έγινε το κεφάλι σου!! ΧαΧα. Επιτέλους γέλασα!
Καλή νύχτα.
........
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δραματικότητα του μύθου της τραγωδίας επιτείνεται με την
τ ρ α γ ι κ ή ε ι ρ ω ν ε ί α, την οποία έχουμε όταν ο θεατής γνωρίζει την πραγματικότητα, την αλήθεια, την οποία αγνοούν τα πρόσωπα της τραγωδίας.
@Ρεγγίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήxa xa xa ! Ο φίλος μου αυτός για την ακρίβεια υπήρξε διευθυντής σε μερικές από τις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας. Και στην Κέρκυρα ακόμη.
Τσιφόρος; Ψαθάς; Ω! Ελπίζω να μη στριφογυρίζουν εκεί που βρίσκονται τώρα οι άνθρωποι.
Αφού γέλασες Βασίλισσα μου το καθήκον μου ως γελωτοποιός του Οίκου σου το έπραξα!
Με πολλούς πρωινούς χαιρετισμούυ και ευχαριστίες!!
@kariatida
Απίστευτη ιστορία!! Μα είναι υπέροχη! Μα χα χα χα χα φαντάζομαι τον ξένον άνθρωπο χα χα χα .με το φόρεμα σηκωμένο εσύ χα χ α χα. Εξαιρετικό!! Τι θα σκεφτότανε άραγε εκείνη την στιγμή; χα χα χα.
Να! Λοιπόν που όλοι έχουμε να διηγηθούμε αστεία ή περιστατικά έτσι για να ελαφρύνει η ατμόσφαιρα.
Ομολογώ ότι την σκηνή αυτή θα ήθελα πολύ να την έβλεπα! χα χα
χα χα
@GiP
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ σοβαρός κύριος Ερνέστος GiP. xa xa xa.
Δίκιο έχει η Ρεγγίνα.
Ακόμη και αστυνομικά έργα ή μυστηρίου υπάρχουν που οι θεατές γνωρίζουν την αλήθεια αλλά την αγνοούν οι πρωταγωνιστές.
Να σαι καλά Γιώργο και χαίρομαι που γέλασες.
Πήρες τις πληροφορίες που ήθελες;
@koukouroukouprigkipissa
Είδα κι έπαθα να γράψω σωστά το όνομα σου!!!
Πολύ μα πάρα πολύ χαίρομαι που σε βλέπω.
Τα ίδια με την Καρυάτιδα κι εσύ; χαχα χα χα Μα είναι δυνατόν; Μα εμένα γιατί δε μου έτυχε κάποια κυρία σε αυτή την κατάσταση που να πάρει; χα χα χα
Την ευχή σου την απευθύνω σε όλους. Μας χρειάζεται το γέλιο!!
Με τεράστιο χαμόγελο σε υποδέχομαι! Καλή σου μέρα!
@porcupine
Για τα χι χι χι σου τρελαινόμουν από την αρχή που σε γνώρισα. Θα ήθελα αν μπορούσα να ρυθμίσω τα πράγματα οι περίοδοι με χι χι χι να είναι πολύ περισσότερες από τις περιόδους με ωχ ωχ ωχ!
Καλημέρες Χαλανδριώτικες!
@Levina
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω την αλήθεια εγώ γέλασε πολύ μα πάρα πολύ με την ιστορία της Καρυάτιδας. Μα η σκηνή είναι τόσο αστεία χα χα χα
Λοιπόν το αποφάσισα! Για τις υπόλοιπες μέρες του Αυγούστου ένα ή δυο αστεία περιστατικά θα τα βάλω. να πάρει η ευχή ας δροσιστούμε λίγο.
Αργά πήγες για ύπνο. Εγώ εκείνη την ώρα έβλεπα όνειρα!
Καλή σου μέρα Levina μου
@marimar
E εμείς οι εξ Αφρικής φαίνεται το έχουμε το ελάττωμα να μην αφήνουμε τους άλλους να τελειώσουν... την φράση τους. χα χα
Δεν ήξερα ότι νυχτιάτικα φοράς καπέλο. χα χα χα
Αλήθεια έχεις φτάσει στο δέντρο με τα κόκκαλα; Με τιμάς ιδιαίτερα.
Αυτός σου δε ο ορισμός για την επίταση της δραματικότητας με την «ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ όταν ......»τι να σου πω. Ούτε ακαδημαϊκός να ήσουνα. Όλα τα λεφτά!!
Εύχομαι να είστε όλοι καλά!
χαχαχαχα να εισαι καλα Χριστοφορε...
ΑπάντησηΔιαγραφήmr.alobar
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις μαθαίνω αποκτήσει και θαυμάστριες για την ποιότητα του χώρου σου. Και δεν έχουν άδικο.
Πολύ χαίρομαι που ήρθες. Καλή σου μέρα κεφάτη (όσο γίνεται) και ξέγνοιαστη (αυτό δεν ξέρω κατά πόσο γίνεται σήμερα) αλλά ας προσπαθήσουμε.
Πολύ θα ήθελα να διάβαζα την περιγραφή και από τη μεριά του κυρίου Παπαθεοδώρου!!χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος δε είναι κυριολεκτικός!!!
Την αγάπη μας καλέ μας φίλε
Απολαυστικό το κείμενο σου ΧΡΙΘΜΟΥΜ :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ φανταζόμουν να'ρχόταν εκεί στην καφετέρια το αμάξι να το δεις και να πέσεις ανάσκελα!
Φίλος να σου πετύχει:))
Θαλασσινά απ'τα καλά με την γεύση του κρίταμου για καλή μέρα:))
Χριστόφορε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που διάβαζα αυτή την ιστορία, σκεπτόμουν, να μην υπάρχει
Συνέχεια και την σταματάς κάπου…
Τα έχω αυτά, ότι αρχίζω θέλω να τελειώσω!!!
Ακόμα έχω στο νου μου την γυναίκα με την κόκκινη ομπρέλα????
Καλό απόγευμα!!!!!
Τρελο γέλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά Χριστοφορε
Έμεινα έκπληκτος απ το πόσο τραβηξες αυτόν τον διάλογο.
Όχι μόνο δεν κούρασε αλλά έλεγα δώσε κι άλλο.
@Καπετάνιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ έξυπνη η ιδέα σου Καπετάνιε μου, που πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω. Πράγματι θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μια τέτοια οπτική! χα χα χα Τον φαντάζομαι.
Φιλιά στην Καπετάνισσα!
@zoyzoy
Λοιπόν τώρα που θα πάω στην Καρδαμύλη -που δυστυχώς δεν είναι χωριό μου - αλλά μου αρέσει πολύ εκεί, αφού αρέσει στα παιδιά και τα εγγόνια μου, θα πάω να βρω κρίταμον για να σου ανταποδώσω τα ίσα.
Αλλά το λατινικό με τρελαίνει.
Με χαιρετισμούς πολλούς
Χρίθμουμ ο Αφρικανός χα χα χα
I like it!!!
@Bitch
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα δεν έχεις καθόλου άδικο να μου τα... ψέλνεις! χα χα χα
Βέβαια το "ΤΟ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΜΠΡΕΛΛΑ" το άφησα στη μέση για λόγους άσχετους με την θέλησή μου. Και μιας και ορθότατα το ανέφερες θα ήθελα με την ευκαιρία να σου πω ότι μετά τις αναμνήσεις μου από την Ελλάδα του 1959 που περιλαμβάνονται στο "ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ"και που δεν έχει ακόμη πολύ δρόμο, μιας και έμεινα δυο μήνες όλους κι όλους εδώ, το "Κορίτσι με την Κόκκινη Ομπρέλα" θα επιστρέψει.
Η παρατήρησή σου είναι απολύτως ορθή και μάλλον μου έκανε καλό. Γιατί όλοι μας κατά καιρούς έχουμε ανάγκη ενός "μικρού τραβήγματος αυτιού" που λέει ο λόγος.
Και είναι τιμή μου που θυμάσαι τι έχω γράψει.
Ειλικρινά σε ευχαριστώ θερμότατα.
@Nicotine
Βρε θηρίο τι έγινες εσύ; Έγραψες κάτι; Ή τεμπελιάζεις αραγμένος κάπου, σε κάποια αμμουδιά; Αν όμως απλώς σκέφτεσαι αυτά που θα γράψεις τότε περιμένω καμιά καινούργια ιστορία του στυλ "Ιλιάδα" πάλι να γίνει της τρελής με την φαντασία σου και απίστευτες σκηνές που δημιουργείς. Καλό σου απόγευμα φίλε.
Eυπρόσδεκτες οι αστείες ιστορίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά τώρα το καλοκαίρι,που
πρέπει,να περνάμε τις ώρες μας
πιο...ανάλαφρα.
Καλό βράδυ...
Χαχαχαχχαχαχα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γέλιο όμως!!!!!
Αχ μπράβο βρε Χριστόφορε... Δεν έχεις ακόμη κανένα τέτοιο;
(Αν και μας έκοψες πάνω στο καλύτερο με το Άρωμα των Θεών...)
... kalo ooooooooooo
ΑπάντησηΔιαγραφήdrosero oooooooooooooo
e'fpepto ooooooooooooooo!
Filakia,
(apo tou mwrou to spiti...)
Yiwta
astoriani
NY
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ λίγο έλειψε να μου βγει ο καφές απ τη μύτη πρωινιάτικα....γλυκέ μου κι αγαπημένε Χριστόφορε, τι σου κάνανε?? πάντως αν και μακάβριο το όλο θέμα, όσο το διαβάζω κι όσο σε σκέφτομαι την όλη κατάσταση που περιγράφεις, τόσο διασκεδαστικά, δε μπορώ ξεσπάω ακόμα σε πιο πολλά γέλια... είσαι υπέροχος, μου έφτιαξες τη μέρα μου!!! φιλάκι γλυκό
ΑπάντησηΔιαγραφή@Frezia
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς ένιωσα κι εγώ ιδίως μετά μια σύντομη αλλά δύσκολη περίοδο που πέρασα, τελευταία. Γι αυτό αποφάσισα να αντιδράσω με όσο χιούμορ διαθέτω. Χαίρομαι που είσαι κι εσύ σύμφωνη.
Ευχαριστώ και να είσαι καλά.
@Γιώργος
Να σαι καλά βρε Γιώργο κι εσύ με τα όμορφα ποιήματα που φέρνεις. Ειλικρινά θα πρέπει να σε συγχαρούμε για τις επιλογές σου.
Σε ότι αφορά το "ΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ" μια που απο τη μια είναι καλοκαίρι, και από την άλλη ομολογώ ότι ήταν δύσκολες οι μέρες που πέρασα εδώ μέσα τελευταία και είπα να ξεδώσω λίγο. Εχω ακόμη μερικές να βάλω. Όσο για το ΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ή συνέχεια και το τέλος του, πάντως ίσως και να συμπέσουν και ημερολογιακά με την πραγματική ημερομηνία επιστροφής μου στην Αφρική πριν από 52 τόσα χρόνια.
Καλό σου πρωινό φίλε.
@oneiremata Ούτε επτά λεπτά δεν πέρασαν και σε έπιασα να μπαίνεις! χα χα χα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που σε ξαναβλέπω μετά από αρκετό καιρό και επίσης γιατί σε έκανα να γελάσεις. Αυτό μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση.
Ελπίζω να βλεπόμαστε τακτικά τώρα που θα χειμωνιάσει.
Με όλες μου τις ευχές για ότι το καλύτερο.
αν και περιμενω πως και πως το αρωμα των θεων αλλαααααα δεν εχω παραπονο μας αποζημιωσες.. πραγματικα ξεκαρδιστικο γεγονος.. ειδικα εκει που σε ειπε και κανιβαλο αχαχαχαχααχ!! να εισαι καλα Χριστοφορε!! καλημερα!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήGran kiniol το περιστατικό που περιγράφεις. Και καλά εσύ το αντιμετώπισες με αυτόν τον εκνευρισμό και δικαίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστόφορε, φαντάζεσαι τώρα τον νεκροθάφτη που σε άκουγε να του λες αυτά τα "κουλά"πράγματα τι θα σκεφτόταν ο άνθρωπος.
Φαντάζομαι τι θα έχει να αφηγείται και αυτός από την μεριά του, στους δικούς του φίλους.
Γέλασα και να είσαι καλά με το γλαφυρό σου ύφος.
Αλλά μιας και βρεθήκαμε, μπορείς να μου πεις τι θα γίνει με το "Άρωμα των θεών"
Και όχι τίποτε άλλο έχω και τον δικό μου που ρωτάει όλη την ώρα τι θα γίνει και πότε θα συνεχίσεις την αφήγηση.
Μην μας κάνεις την πάπια.
Πραγματικά τέλειος διάλογος!!!!! Συνεννόηση μπουζούκι, όντως. Αλήθεια, αν τελικά καταλήγατε στο να έρθει ο άνθρωπος να σε πάρει από το καφενείο και έβλεπες το ειδικό αυτοκίνητο, τι θα του έλεγες; «Ευχαριστώ, αλλά είναι μεγάλο για την πόλη και δεν θα μπορώ να το παρκάρω!!!!».;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχα!!!!
Να είσαι καλά που μας έκανες και γελάσαμε!!!!! Την καλησπέρα μου!!!!!
@maria
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου χαίρομαι που σε διασκέδασε. Αλλά η αλήθεια είναι ήθελα κι εγώ να διασκεδάσω κάπως μαζί σας. Αυτό είναι το διάλειμμα. Το έργο «Το Άρωμα των Θεών» μετά το διάλειμμα. Ένα κομμάτι ακόμη και ξαναμπαίνουμε στην συνέχεια!
@blackbedlam
Η αλήθεια είναι ότι θα είχε μεγάλη πλάκα αν το έβλεπα και από την πλευρά του νεκροθάφτη. χα χα χα
Όλοι με μαλώνετε με την συνέχεια του "ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ" αλλά δώστε μου λίγο χρόνο να ξεσκάσω. Δεν έχω άλλο τρόπο πιο πρόσφορο από το να γράψω μια-δυο αστείες ιστορίες έτσι για το καλοκαιράκι. Εσύ ξέρεις τι έχουμε να τραβήξουμε όλοι μας σε λίγες μέρες. Το γράφεις άλλωστε εκεί στις....Μαντινάδες σου που είδα..
Και δεν κάνω την πάπια... το παγόνι κάνω χα χα χα!
Καλό σου απόγευμα κι σε ευχαριστώ.
@stavroulazerva
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω ότι είσαι κι εσύ "φαν" του Steven King. Παρομοίως. Παρακολούθησα κάποτε μια διάλεξη του για τον τρόπο δημιουργίας ατμόσφαιρας αγωνίας και εντυπωσιάστηκα. Ένα από τα βιβλία του, από τα πολλά που διάβασα εκείνο που μου άρεσε και τον θαύμασα ήταν το "Gerald's Game". Αν δεν το έχεις διαβάσει ψάξε το να το βρεις. Δεν ξέρω αν έχει βγει στα Ελληνικά. Πάντως είναι εξαιρετικός.
Χαίρομαι που σε έκανε να γελάσεις η ιστοριούλα μου. Για καλοκαίρι καλή ήταν ελπίζω.
Θα γράψω άλλη μια και μετά τα κεφάλια μέσα. Έχω την συνέχεια του Αρώματος των Θεών να τελειώσω.
Εσύ πάντως με εντυπωσίασες χθες με το δικό σου. Ειλικρινά ήταν από τα καλλίτερα κείμενα που διάβασα.
Καλό σου απόγευμα Σταυρούλα μου.
Χριστόφορε, είχα πάαααααρα πολύ καιρό να γελάσω έτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που αυτές τις μέρες (και κυρίως αυτές τις ώρες) είμαι μόνη στο γραφείο (όλοι οι νορμάλ άνθρωποι έχουν φύγει για διακοπές) και έτσι γέλασα ασυγκράτητα και το ευχαριστήθηκα πολύ ομολογώ!
Να είσαι καλά!!!
Αυτό δηλαδή συνέβη ακριβώς έτσι; Δεν είναι μεταξύ πραγματικότητας και Χριστοφορικής ευρηματικότητας; Γιατί αν ισχύει το πρώτο, τότε τι να πω, η ζωή σκαρώνει τα καλλίτερα ανέκδοτα!!!
Σ’ ευχαριστώ γι αυτή την ανέλπιστη διασκέδαση σε ώρες…χμμμ…εργασίας… (εντάξει διάλειμμα έκανα) και εύχομαι πάντα πολύ και πηγαίο γέλιο: θεραπευτικό πάσης νόσου και μακροβιοτικό!
@nameliart Πάντα χαίρομαι όταν καταφέρνω να κάνω τους άλλους να γελάνε. Έχω την αίσθηση ότι κάτι προσφέρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει και λίγη σάλτσα να μη βάλω μέσα; χα χα χα. Η βάση πάντως είναι αυθεντική.
Να μας χαρίζεις πάντα τις υπέροχες εικόνες σου με απλοχεριά.
Γύρισα απο την κηδεία κι είπα να διαβάσω ο,τι δεν είχα διαβάσει τις ημέρες που ελειπα διακοπές,αυτό λοιπόν ήταν το πρώτο στη σειρά και έπεσα στη περιπτωση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι διάλογοι σπαρταριστοί,καλά τόση ώρα ο φίλος δε παρενεβαινε,περίμενε να φτάσετε στα μη περαιτέρω αφού έβλεπε που οδηγείτο η διαπραγμάτευση;
Οπως και νάχει σήμερα μου έφτιαξες συκώτι!!!Μην περιμένεις να ξανακάνει ζέστη για να μας χαλαρώσεις,λίγο γέλιο το χρειαζόμαστε έστω κι αν βγαίνει απο μας τους ίδιους.
Μου είπε η Pompeia να μπω να διαβάσω αλλά περίμενα καμιά ανατροπή στο άρωμα των θεών... τι ήταν αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποκλίνομαι, με άκουσε όλο το τετράγωνο!
Καρυάτιδα, έχω πάθει το ίδιο, μόνο που στη δική μου περίπτωση έπρεπε να πάω επειγόντως κάπου και με το που μπήκα, είπα αγχωμένα "άντε ρε μωρό, ξεκίνα, τι κάθεσαι;" σε έναν άγνωστο κυριούλη γύρω στα 70...