Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΑ....!

    




    Την περασμένη Κυριακή γύρω στις έντεκα το πρωί, νομίζω ότι κατάφερα να την εξασφαλίσω!
Όλα κράτησαν λίγα δευτερόλεπτα αλλά ήταν αρκετά για καταλάβω ότι ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να καταλάβω με ποιο τρόπο κατακτιέται.
    Όπως κάθε Κυριακή τέτοια ώρα έτσι και προχθές, ενώ από την κουζίνα έρχεται μυρωδιά φαγητού που μαγειρεύεται, εγώ κατ απαίτηση των δυο εγγονιών μου έχω βάλει για πολλοστή φορά στο DVD, το φιλμ κινουμένων σχεδίων "Polar Express". Είναι πράγματι μια εξαιρετική ταινία και αξιοθαύμαστη η τεχνολογία με την οποίαν είναι φτιαγμένη.
   Ο μικρότερος εγγονός μου είναι καθισμένος στην μέση του καναπέ μόνος του, έχοντας πασαλειμμένα τα μούτρα  του με ζελέ, και νομίζω ότι εκεί στις άκρες των χειλιών του, βλέπω τρίμματα από τον κρόκο του βραστού αυγού που τους έφερε η γιαγιά τους. Κάθεται λες και είναι σουλτάνος, έχοντας καπαρώσει δυο μαξιλάρια για να ακουμπάει του αγκώνες του και έχει απορροφηθεί από την ταινία την οποίαν έχουμε ήδη δει δυο φορές από την ώρα που ξύπνησαν. Προβλέπεται σύμφωνα με τις .. στατιστικές μου μελέτες να την δούμε τουλάχιστον άλλες τρεις φορές μέχρι το απόγευμα. 
    Ο μεγάλος είναι μισοξαπλώμένος δίπλα μου στο σκαμπό που έχω κοντά στην  πολυθρόνα μου για να απλώνω τα πόδια, και έχει μαζέψει δεκάδες σελίδες από διάφορα παιδικά περιοδικά που έχουν συγκεντρωθεί στο σπίτι. Ξεφυλλίζει. Δεν του αρέσει. Πετάει χάμω. Ξεφυλλίζει, απορρίπτει, πετάει χάμω. Το χαλί εκεί γύρω έχει αλλάξει χρώμα, υφή και σχέδιο, και έχει γεμίσει από Ντόρες, Μπαρνυ, τον Μπομπ τον Μάστορα, τον Μπι Τζέι, το Ζουζούνι, τον Αλαντίν, το Μικρό μου Πόνυ, κ.α.
    Εγώ βέβαια τρέμω στην ιδέα μην αρχίσουν ξαφνικά το τρεχαλητό και πατήσει κάποιο τους σε κάποια από τις σελίδες στο πάτωμα, γλιστρήσει κι έχουμε τράβαλα μετά. Γι αυτό ενώ έχω φέρει την εφημερίδα μου να διαβάσω, όσο είναι αυτά  προσωρινά ήσυχα, συλλαμβάνω τον εαυτό μου να τους παρακολουθεί μπας και κάνουν καμιά κίνηση και αρχίσουν ξαφνικά να οργώνουν το σπίτι με την παραμικρή αφορμή και αρχίσω κι εγώ το τζόκινγκ! 
    Κάθε τόσο η γυναίκα μου από την κουζίνα φωνάζει:
    «Άκηηη, είναι και οι δυο μαζί σου;»
   «Εδώωω είναι!» απαντάω 
Τα άτιμα, όταν είμαστε όλοι μαζί στο σαλόνι και κάποιος από τους δυο σηκωθεί και πάει σε άλλο δωμάτιο και τον φωνάξουμε, δεν απαντάει παρόλο που ακούει ότι τον φωνάζεις. Οπότε αναγκάζεσαι να σηκωθείς να τον γυρέψεις και τον βρίσκεις να έχει ανοίξει κάποια ντουλάπα τις κουζίνας και να αδειάζει τα πλαστικά μπολάκια στο πάτωμα, να δοκιμάζει την ξηρά τροφή της σκυλίτσας μας, να έχει αρπάξει την ηλεκτρική σκούπα και να προσπαθεί να την τραβήξει προς χολ, ή να έχει ανέβει στα πετάλια του στατικού μου ποδηλάτου γυμναστικής και να κάνει ορθοπεταλιές,- αφού δεν φτάνει να ανέβει στην σέλα - έχοντας μάλιστα ανεβάσει και την κλίση ανηφόρας στο δέκα. Την ανώτατη!
    Τώρα λοιπόν είμαστε οι τρεις μας στο σαλόνι. Το Πολικό Εξπρές τρέχει προς τον Βόρειο Πόλο να συναντήσει τον Άγιο Βασίλη, ο μικρός πασάς στον καναπέ με τα χείλη κατακόκκινα από το ζελέ και ο μεγάλος δίπλα μου μισοξαπλωμένος μπρούμυτα στο σκαμπό να ξεδιαλέγει.... σχίζοντας σελίδες από τα περιοδικά.
 Κάποια στιγμή τον άκουσα να μουρμουρίζει τραγουδιστά και επαναλαμβανόμενα: «Ο παπάς ο παχύς έφαγε μμμ.... φακή. Ο παπάς ο παχύς έφαγε μμμ φακή!» 
Ξανά και ξανά και ξανά. Προφανώς τους το έμαθαν στον βρεφονηπιακό σταθμό.
Είπα λοιπόν να του μάθω εγώ ένα γλωσσοδέτη και του λέω:
    «Έκτορα, για πες : Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι απ τον ήλιο ξεξασπρότερη!»
Μόλις τέλειωσα την φράση η ατμόσφαιρα άλλαξε λες και είπα κάτι το φοβερό. Σαν να έπεσε η θερμοκρασία στο δωμάτιο. 
    Ο μικρός με το ξεραμένο ζελέ κολλημένο στο στόμα του, άφησε το τρένο με τα παιδάκια μέσα να χάνεται στα χιόνια του πόλου και γύρισε να με κοιτάξει.
Ο μεγάλος ενώ τραβούσε από τον σωρό των περιοδικών μια ακόμη σχισμένη σελίδα από κάποιο κόμικς, διέκοψε την κίνηση του, έμεινε για λίγο ακίνητος και αργά, αλλά πολύ αργά, από την μισοξαπλωμένη στάση του, στάθηκε όρθιος, με κοίταξε καλά-καλά κατάματα, ύστερα περιέφερε το βλέμμα του σε όλο μου το σώμα, σαν να με έλεγχε, ξανακάρφωσε τα μάτια του στα μάτια μου, και είπε μου με μια απίστευτη σοβαρότητα:
   «Δεν είμαι παππούς εγώ, με γυαλιά, άσπρα γένια, λίγα μαλλιά και μπλε ζακέτα για να λέω τέτοια!»
Μόλις τέλειωσε όλα ξαναγύρισαν στην προτέρα κατάσταση. 
Το τρένο νομίζω έφτασε στον Βόρειο Πόλο, ο μικρός σηκώθηκε από τον καναπέ και πήγε στην κουζίνα μονολογώντας: «Γιαγιά νεϊό (νερό), γιαγιά νεϊό..» 
Ο μεγάλος βρήκε μερικές σελίδες από τον διαλυμένο Αλαντίν και κοίταζε τις εικόνες.
Εγώ έμεινα όμως έμεινα άφωνος εκεί στην πολυθρόνα μου. 
Όχι για την περιγραφή του παιδιού! Δεν έδωσα καμιά σημασία εκεί. Κακώς ίσως...
Όμως ξαφνικά μου γεννήθηκε μια τρομερή σκέψη! 
Ή μάλλον μου δημιουργήθηκε μια βεβαιότητα:
Εγώ δεν θα πέθαινα ποτέ! 
  Πως είναι δυνατόν να πεθάνω όταν αύριο, ένα παιδί, ένας έφηβος, ένας νεαρός άνδρας, ένας μεσήλικας οικογενειάρχης, ένας ηλικιωμένος κύριος, θα θυμάται εκείνον τον παππού με τα γυαλιά, τα άσπρα γένια, τα λίγα μαλλιά και  την μπλε ζακέτα;
Τελικά τι είναι η αθανασία; 
Απλούστατα είναι η εικόνα της ύπαρξης μας που έχει δημιουργηθεί, και έχει κατακαθίσει, στην μνήμη όσων αγάπησες και σε αγάπησαν. 
    Τι κάνει λοιπόν κάποιος που ανακάλυψε ότι εξασφάλισε την αθανασία;
Ανοίγει σαμπάνιες; Αρχίζει τα γλέντια και τους χορούς; Βγαίνει στο μπαλκόνι και βγάζει λόγους;
Μπα! Απλώς χαμογελάει και ίσως μουρμουρίζει:
    «Ας το μοιραστώ αυτό με τους φίλους μου. Κι αυτοί αθάνατοι θα είναι!» 


    




    

60 σχόλια:

  1. Δυναμιτίζεις πάντα την σκέψη μου πρωτότυπα!
    Την καλησπέρα μου κύριε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
      Υπέροχο το σχόλιο σου!
      Θεμελιώνει την σκέψη μου κύριε..

      Διαγραφή
  2. Φοβερή η παρατηρητικότητα του εγγονού ... μα είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα πως το αποτυπωμά σου έχει μείνει δια παντός στο παιδικό μυαλό !! Αν και πιστεύω πως θα έχει πολλές εικόνες παρόμοιες στην μνήμη του για τους παππούδες του!!

    Ακόμα κάτι από την ζωή σου δωσμένο
    με τόση τρυφερότητα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Levina
      Είναι φορές που έχω την αίσθηση ότι τα παιδιά έχουν την σοφία του Δημιουργού, που ίσως χάνεται συν τω χρόνω!
      Είναι πράγματι όμορφο το συναίσθημα αυτό γιατί αντιλαμβάνεσαι και το πρόσκαιρο της φυσικής σου ύπαρξης και έτσι κατά κάποιο τρόπο ελευθερώνεσαι.
      Καλό σου βράδυ Λεβίνα μου με ευχαριστίες πολλές

      Διαγραφή
  3. Πολύ σωστά Χριστόφορε!
    Όσο κι αν γεράσω, πάντα θα θυμάμαι με αγάπη τον μοναδικό παππού που γνώρισα!
    Πολύ τρυφερό το σημερινό δημοσίευμα σου!
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @magda
      Ευχαριστώ Μάγδα μου. Ο παππούς σου θα πρέπει να ήταν υπέροχος άνθρωπος για να έχει μείνει στην ψυχή μιας τόσο αξιόλογης εγγονής του.
      Να είσαι καλά ταξιδεύτρα φίλη μου!

      Διαγραφή
  4. Στο πρώτο μέρος της διήγησης έσκασα στα γέλια με την περιγραφή σου.. στο συμπέρασμά σου συγκινήθηκα πολύ. Θες οι μνήμες από παππούδες και γιαγιάδες, θες οι στιγμές με τα παιδιά μου που νιώθω τόσο δυνατά και εύχομαι να είναι και γι αυτά.. αυτά είναι τα σπουδαία Χριστόφορε, αυτά είναι τα πλούτη..

    Καλή σου νύχτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Margo
      χα χα χα! Είχες ακριβώς την ίδια αντίδραση που είχε και η κόρη μου -η μαμά τους-.
      Τώρα με την τρομερή κρίση που όλοι περνάμε νομίζω ότι μπορούμε -όπως πολύ σωστά λες- να εκτιμήσουμε την αληθινή μας περιουσία.
      Ίσως τελικά τέτοιες στιγμές να είναι απαραίτητες για να βάλουν τα "πράγματα" στην θέση τους. Συμφωνώ απολύτως μαζί σου Margo μου. Καλό σου βράδυ και σε ευχαριστώ που ήλθες.

      Διαγραφή
  5. Xριστόφορε ..πόσο όμορφα το έθεσες ....
    Τώρα που εγώ δεν έχω ακόμα εγγόνια πρέπει να ζηλεύω δηλαδή...
    Ελπίζω να αποκτήσω....
    Καλησπέρα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @mia
      Όχι βέβαια και να ζηλεύεις!!!.Και ξέρεις; Τελικά δεν είναι μόνο οι εξ αίματος συγγενείς που σου εξασφαλίζουν την...αθανασία. Αυτοί μεταφέρουν τα γονίδια σου.
      Υπάρχουν και άλλοι μέσα στους οποίους μπορεί κάποιος να ζήσει για πάντα.
      Σου το εύχομαι ολόψυχα να αποκτήσεις και να είσαι πάντα καλά να τα χαίρεσαι.
      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  6. Τέτοια μου γράφεις και σε ζηλεύω που δεν έγινα ακόμα παππούς !
    Απολαυστικότατο, πολύ τρυφερό και αληθινό.

    Αυτή είναι η αθανασία μας. Καλύτερη δεν διαθέτουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @GiP
      Όλα στην ώρα τους Γιώργο. Όλα!!
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε!

      Διαγραφή
  7. Αγαπητέ κε Ακη μου, σου μιλάει μιά θνητή που δεν έχει ούτε παιδάκια ούτε εγγονάκια να την θυμούνται. Και όχι δεν παραπονιέμαι γιατί δική μου επιλογή ήταν αλλά αυτό που περιέγραψες με τον τρόπο που ΜΟΝΟ εσυ ξέρεις είναι το μόνο που μου έλειψε στη ζωή.

    Χθες μιά συνάδελφος μου περιέγραψε μιά παρόμοια απείρου κάλους σκηνή σαν αυτη που έζησες το ΣΚ κι εσύ. Ο μικρούλης γιός της στα 3 του, λέει στην 60χρονη γιαγιά του. "Γιαγιά, εσυ΄έτσι μεγάλη που είσαι θα πρέπει να είχες δει και τους δεινόσαυρους" Ακόμα με τον αιθέρα προσπαθούν να την συνεφέρουν τη γιαγιά.

    Είπαμε μεγάλη....αλλά όχι και σαν την Πελοπόνησσο! (παράφραση ατάκας του Αυλωνίτη)

    Φιλια αγαπημενε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο άνθρωπος λέει νικά τον θάνατο αφήνοντας τους απογόνους του!
      Ετσι αισθάνεται ολοκληρωμένος...

      Χριστόφορέ μου, μικρέ μου Άκη ...εσύ ήδη τον έχεις νικήσει τον κερατά! :))

      M'αρέσει τόσο πολύ που ζητάς να μοιραστείς μαζί μας στιγμές προσωπικής ευτυχίας!
      Το γεγονός αυτό πιστοποιεί ότι έχουμε γίνει πια οι φίλοι σου!

      Διαγραφή
    2. @Ginger
      Αγαπητή κυρία Ginger μου,
      Ξέρεις κυρία μου ότι στην ζωή μας πολλές φορές η παρουσία μας αποτυπώνεται βαθιά σε ψυχές ανθρώπων που δεν έχουν καμιά συγγενική σχέση μαζί μας.
      Χα χα χα η καημένη η γιαγιά χα χα χα!
      Αυτοί οι δεινόσαυροι ενώ εξαφανίστηκαν πριν εκατομμύρια χρόνια από την Γη, έχουν ξαφνικά εμφανιστεί στα παιδιά με μεγάλη επιτυχία. Ο Εκτορας ζήτησε από την κόρη μου την Εβίτα να του φτιάξει μια τούρτα δεινόσαυρο για τα γενέθλιά του που είναι τον Ιούνιο. Δεν έχεις ιδέα πόσα παιδιά ζητούν να τους παραγγείλουν τούρτες με Tυρανόσαυρους Rex (ξέρουν και το είδος). Έχει γεμίσει το εργαστήριο με προπλάσματα από ζαχαρένιους δεινόσαυρους με τεράστια δόντια.
      Μεγάλη μου χαρά που είδα το μάτι αυτό!

      Διαγραφή
    3. @kariatida65
      Τι φίλοι μου λες! Εδώ σε λίγο θα κάνουμε διαδικτυακό τεστ DNA μπας και έχουμε γίνει συγγενείς.
      Λες να είναι και κερατάς ....συν τοις άλλοις;
      Αυτό που αφήνουμε στους απόγονους μας όπως πολύ σωστά λες - ας είναι μια εικόνα ζεστασιάς.
      Περιμένω τα αποτελέσματα του τεστ στο μεταξύ! χα χα χα

      Διαγραφή
  8. Αχ, αυτά τα πλασματάκια!!!! Που μεγαλώνουν και είναι η συνέχεια ενός τέτοιου παππού!!!! Είσαι πολύ τυχερός άνθρωπος!!!
    Την αγάπη μου σε όλη την οικογένεια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @stavroulazerva
      Ξέρεις Σταυρούλα ορισμένες αποκαλύψεις στην ζωή μας, έρχονται στην αντίληψή μας ξαφνικά. Εκείνες τις στιγμές νομίζω ότι κάποιος πρέπει να αδράξει για να δει το νόημα της ύπαρξης του.
      Ευχαριστώ κορίτσι μου για την αγάπη που μας στέλνεις.

      Διαγραφή
  9. Μα φυσικά, όσοι μένουν για πάντα στις καρδιές μας, δεν "σβήνουν" ποτέ και δεν χάνονται!Πες του Έκτορα, ότι έχουμε τον ίδιο παππού.Γιατί και ο δικός μου, αν και "έφυγε", είναι ακόμα εδώ!

    Πολλά φιλιά και χαμόγελα!!!

    :-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @porcupine
      Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα με αυτό που μου ζητάς να πω στον Έκτορα! Είναι υπέροχο που αναφέρεσαι στον παππού σου έτσι!
      Να είσαι καλά μικρουλάκι με τα αγκαθάκια.

      Διαγραφή
  10. @ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ
    Συγχωρέστε με που δεν έχω απαντήσει ακόμη σε όσες και όσους ήλθαν και άφησαν τα όμορφα τους λόγια μέχρι αυτή την στιγμή αλλά και σε όσους θα κάνουν τον κόπο να με επισκεφθούν αργότερα.
    Με ιδιαίτερη χαρά και ευγνωμοσύνη θα το κάνω μόλις τα καταφέρω.
    Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω ολόθερμα όσες και όσους ήρθαν για απλή επίσκεψη στο φτωχικό μου. Θέλω να γνωρίζουν ότι με τιμούν ιδιαίτερα.
    Σας ευχαριστώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οι προηγούμενοι νομίζω ότι το περιόρισαν λίγο το θέμα (ενώ εσύ το ανέφερες Χριστόφορε). Ναι, η αθανασία κερδίζεται μέσα από τις μνήμες όσων μας αγάπησαν, πολύ περισσότερο αν δεν έχουμε βιολογική συγγένεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΗΩΣ
      Ω! Θεέ μου!!! Ηώ! Πόσο καιρό έχω να σε δω; Χαίρομαι ιδιαίτερα ειλικρινά!
      Η υπογράμμιση σου είναι απολύτως ορθή.
      Πράγματι η αθανασία κερδίζεται!
      Με τίμησες με την παρουσία σου μετά από τόσο καιρό!

      Διαγραφή
  12. Ο τίτλος τα λέει όλα,όντως την εξασφάλισες την αθανασία,την αιωνιότητα!Είσαι τυχερός που έχεις τα εγγονάκια σου και αυτά τυχερά που σας έχουν!!
    Αυτό που μας περιέγραψες Χριστόφορε μου είναι η απόλυτη ευτυχία και είναι τόσο ωραίο που αυτές τις τρυφερές στιγμές της οικογένεια σου τις μοιράζεσαι μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Κυριακή
      Δεν θα μπορούσα να μην τις μοιραστώ μαζί σας. Τώρα πια έχουμε γίνει οικογένεια εδώ μέσα. Άλλωστε αυτή η δημοσίευση μπορεί να γίνει και αιτία και κάποιοι άλλοι να συνειδητοποιήσουν τους θησαυρούς που έχουν δίπλα και γύρω τους και ίσως δεν το έχουν αντιληφθεί.
      Το νησί μας; Πως πάει το νησί μας;

      Διαγραφή
  13. Πόσο καλά έκανες..ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ...που μοιραστικες την αθανασία σου μαζί μας!!!!μα ειδες ατάκες τα μικρα;;;; και ακόμα που εισαι...το τι έχουν ακούσει εμενα τα αυτάκια μου!!!! και μου λειπουν όλα αυτά..τωρα που μεγάλωσαν!!! γι αυτό απόλαυσε τα τώρα που είναι στην ομορφότερη ηλικία τους....χα..χα..μια αθάνατη σε χαιρετά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ρουλα Σμαραγδένια
      Μέρα με τη μέρα με εκπλήσσουν...αθάνατη που με χαιρετάς! χα χα χα
      Σου στέλνω κι εγώ χαιρετισμούς απο την Αθήνα που ετοιμάζεται για παρέλαση με αποκλεισμό των κατοίκων με σιδερένια κάγκελα!

      Διαγραφή
  14. πόσο σοφά είναι τα μικρά παιδιά! με λίγες λεξούλες τους, κίνησαν τον ανεμόμυλο των σκέψεων...
    χαίρε, άρχοντά μου, στην κοινωνία των αθανάτων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
      Ακριβώς! Πολύ όμορφα το έθεσες. Τα μικρά παιδιά "κινούν τον ανεμόμυλο των σκέψεων"
      Τούτο το παιδί είναι η δεύτερη φορά που "κίνησε τον ανεμόμυλο των σκέψεων μου". Κάποτε με είχε βάλει να ασχοληθώ με την έννοια "ΝΙΚΗΤΗΣ"
      Ο χαιρετισμός σου έχει Ρωμαϊκή μεγαλοπρέπεια!
      Χαίρε και σένα Λύχνε Καιόμενε και αεί φωτεινέ!

      Διαγραφή
  15. Χριστόφορε τελικά μοιραζόμαστε πολύ περισσότερα απ' όσα χωράνε σ' ένα σχόλιο εδώ ή εκεί...
    Τις ίδιες ανασφάλειες, τις ίδιες 'σιγουριές': Αυτα που ζω ως χαζομπαμπάς, τα (ξανα)ζεις κι εσύ ως χαζοπαππούς!
    Τυχαίο;
    Δεν νομίζω ρε γαμώ το...
    (Μάλλον το 'χει η μοίρα όλων μας τελικά!...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Γιώργος
      Γιώργο χαζομπαμπά μου εσύ, θα δεις όταν με το καλό έρθει η ώρα πόσο διαφορετικά είναι τότε, όλα. Ακόμη κι εσύ ο ίδιος! Υπάρχει μέσα σου ο άλλος Γιώργος για τον άλλο ρόλο. Τον μετά από χρόνια ρόλο.
      Τυχαίο; Καθόλου. Ο δρόμος μας είναι!

      Διαγραφή
  16. με γέλια ξεκινήσαμε...αλλα με συγκίνησες στο τέλος Χριστόφορε μου...

    καλά μετά ήρθε και το σχόλιο της Ginger μας...καλά και δεν κρατούσα καφέ!!!!!

    μη νομίζεις σε ξέχασα φιλε μου μα αυτά που τύπωσα ακόμα να τα διαβάσω...τρέχω να σε προλάβω...για να
    συγχρονιστώ στα χνάρια σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ElenaG
      Εκείνη η πρασινομάτα η Ginger είναι απίθανη αλήθεια!
      Για μένα φίλη μου μόνο και μόνο που σε βλέπω όποτε έχεις τον χρόνο είναι χαρά μου μεγάλη. Θέλω να το ξέρεις.
      Καμιά φορά η ζωή μας δυσκολεύει να συγχρονίσουμε τα χνάρια μας όπως θέλουμε.
      Να είσαι πάντα καλά είναι η επιθυμία και η ευχή μου.

      Διαγραφή
  17. Το νησί μας ντύθηκε με τα καλά του και σε περιμένει:))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι. Γιατί εδώ ομολογουμένως σκέφτονται να κάνουν παρέλαση σε θάλαμο "αποστείρωσης"! Ντροπή τους!
      Τσίγκλα με συχνά για να το πάρω απόφαση να σας έρθω!
      Φιλούθκια εν έχει;

      Διαγραφή
  18. Υπέροχες οι εικόνες που περιγράφεις τόσο γλαφυρά!
    Να σκεφτείς ότι μ'αυτές τις σελίδες ήδη εξασφαλίζεις την αθανασία σου!
    Και'γω κλέβω λίγη απ'την δική σου με το σχόλιό μου!

    Ζεστά λοιπόν μυρωδάτα που χαρίζουν αθανασία ζωντανεύοντας και νεκρούς:)) (πολύ μακάβριο το'κανα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @zoyzoy
    χα χα χα ! Μακάβριο; χα χα χα Μα εμένα μ' αρέσει! Και μου αρέσει ακόμη περισσότερο που δεν κάθισες να το λογοκρίνεις.
    Τα δέχομαι ευχαρίστως ιδίως όταν πάω στον πύργο στα ...Καρπάθια! χα χα χα.
    Είσαι απίθανη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μια γλυκιά καληνύκτα
    Μια ζεστή αγκαλιά
    Τζαι πολλά-πολλά φιλούθκια...xxxxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Κυριακή
      Τώρα μάλιστα! Χωρίς τα φιλούθκια πως θα περνούσε το Σ/Κ της Εθνικής Παλιγγενεσίας;
      Σε ευχαριστώ πολύ Κυριακή μου.

      Διαγραφή
  21. Ο μικρούλης που δεν μπορούσε να τρέξει σαν Νικητής, τελικά σε στεφάνωσε με κότινο Αθανασίας. Και αφού την εξασφάλισες για σένα, άρχισες να την μοιράζεις και σ' εμάς τους φίλους σου. Ναι, όλοι όσοι μας αγαπάνε, όχι μόνο τα παιδιά και τα εγγόνια μας, όλοι αυτοί μας την εξασφαλίζουν την αθανασία.
    Χριστόφορε μας, τι δώρο ήταν και αυτό απόψε!!!! Να'σαι καλά Αθάνατε Φίλε και αδελφέ μας. Τι τη θες την εξέταση του DNΑ. Είμαστε και εμείς συγγενείς σου.
    Κλείνω με ένα ευτυχισμένο χαμόγελο.
    Ώσπου να το γράψω το σχόλιο μου, να και η Κυριακή με τα φιλούθκια της.
    Α, παίρνω μερικά μαζί μου. Είναι πολλά για σένα.
    Πάρε τώρα και τα αιθιοπικά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @marimar
      Πόσο μα πόσο με συγκίνησε αλλά και με έκανε να χαμογελάσω, το σχόλιο σου αυτό δεν μπορείς να φανταστείς!
      Το ότι μάλιστα θυμήθηκες το περιστατικό με τον Νικητή με εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Αλλά από σένα όλα τα καλά πρέπει να τα περιμένει κανείς. Πρέπει να το εμπεδώσω αυτό.
      Ώστε λοιπόν να ακυρώσω την εξέταση DNA λες ε; Εντάξει! Τα φιλούθκια της Κυριακής μου είναι απαραίτητα για να μου θυμίζουν και μια πλευρά των ριζών μου.
      Αλλά και τα αιθιοπικά τα δικά σου με λίγο μπερμπερέ κι ένα καλό "ντορό ουώτ" με πάνε εκεί που γεννήθηκα! Το ποτό "μπίρζ" το είχες δοκιμάσει ποτέ;
      Ήταν δώρο τούτο το σου σχόλιο και σε ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  22. Πέρασα μια βόλτα τυχαία..
    πλέον θα γίνω τακτικός
    επισκέπτης..!
    ...
    Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ξύλινος Ιππότης
      Χρόνια σου πολλά κι εσένα Ξύλινε Ιππότη με την γενναιόδωρη καρδιά που με τιμάς με την επίσκεψη και τα λόγια που μου άφησες.

      Διαγραφή
  23. ...Αγαπητέ μας Ακη!!!!!!!!!!!!! )η Χαρά μου το είπε!!!)
    αργοπορημένη αρκετά,
    μονορούφι και τα δυό...
    έτσι για να πάρω κι εγώ... τίμια τα 25 σεντς μου!!!!!!!!!!

    Να είστε όλοι, μικροί κι ..αθάνατοι καλά,
    και του χρόνου,
    τσολιάδες!
    Φιλάκια,
    Υιώτα
    αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Αστοριανή
      Πολύ μαρτυριάρα αυτή η Χαρούλα τελικά! χα χα χα
      Μόνο 25 σέντς; Εσύ αξίζεις όσο όλο το Ελληνικό χρέος σε χρυσάφι!
      Όταν ντυθώ τσολιάς του χρόνου ... θα στείλω φωτογραφία για να μείνω στην αθανασία!!!
      Kisses to all of you!

      Διαγραφή
  24. Φίλε Χριστόφορε,

    Για μένα είναι ό,τι πιο όμορφο έχεις γράψει. Μπορεί να υπερβάλλω αλλά είμαι τόσο συγκινημένη που ελπίζω να με συγχωρήσεις. Απλά θέλω να προσθέσω ότι ούτως ή αλλως κέρδισες την αθανασία, επειδή θα ζεις για πάντα, μέσα από τα μάτια και τη ζωή των παιδιών αυτών. Γιατί είναι η συνέχεια σου στο μάταιο τούτο κόσμο.

    Ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας κάτι τόσο όμορφο!!

    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @περήφανη μανιάτισσα
      Θα φανεί λίγο οξύμωρο, αλλά χάρηκα που συγκινήθηκες.
      Εγώ μανιάτισσα μου, πρέπει να σας ευχαριστήσω που ήρθατε να με δείτε και να με τιμήσετε με την παρουσία σας.

      Διαγραφή
  25. Κυριακάτικες στιγμές και κουβεντούλες από στόμα
    Παιδιού..
    Και μένεις άφωνος. Και μάλιστα για πολύ ώρα!!
    Χαίρουμε που μας δίνεις μια σχισμή από την
    Κλειδαρότρυπα της ζωής σου..
    Φιλιά…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Bitch
      Τα παιδιά τελικά, νομίζω ότι πριν αρχίσει η "εκπαίδευσή" τους, έχουν ακόμη την αγνή σοφία της φύσης. Και είναι όπως το λες "μένεις στην κυριολεξία άφωνος", όταν τα ακούς!
      Να είσαι καλά κορίτσι μου με τις εμπνευσμένες και πανέμορφες εικόνες που μας φέρνεις!

      Διαγραφή
  26. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Verónica Marsά
      Φίλη μου ζητώ χίλιες φορές συγγνώμην αλλά δεν έχω ιδέαν πως έσβησε το σχόλιο σου. Λυπάμαι πολύ. Κάτι λάθος ίσως έκανα εγώ!

      Su padre era un hombre muy sabio!
      Έχω καιρό να έρθω να σε δώ και μου λείπει η ζεστή σου φιλοξενία.

      Te envío muchos besos Griego - Africanoς!

      Διαγραφή
  27. Θα ζούμε για πάντα στα έργα μας και στη μνήμη αυτών που θα αφήσουμε πίσω μας. Αυτές είναι μορφές αθανασίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @AMANTA
      Αν μπορούσαμε αυτό που πολύ σωστά λες να το συνειδητοποιήσουμε πόσα πράγματα θα κάναμε διαφορετικά.
      Ακόμη και οι θρησκείες και οι ιδρυτές τους σε αυτό βασίζονται.
      Με ιδιαίτερη χαρά σε είδα Αμάντα μου.
      Καλό σου απόγευμα και συγγνώμην που άργησα να σου απαντήσω.

      Διαγραφή
    2. @AMANTA
      Αν μπορούσαμε αυτό που πολύ σωστά λες να το συνειδητοποιήσουμε πόσα πράγματα θα κάναμε διαφορετικά.
      Ακόμη και οι θρησκείες και οι ιδρυτές τους σε αυτό βασίζονται.
      Με ιδιαίτερη χαρά σε είδα Αμάντα μου.
      Καλό σου απόγευμα και συγγνώμην που άργησα να σου απαντήσω.

      Διαγραφή
    3. Αργησες αλλά απάντησες εις διπλούν, οπότε σε συγχωρώ (πλάκα κάνω φυσικά, άκου να ζητάς συγνωμη)

      Διαγραφή
  28. Είμαστε Αθάνατοι ευπατρίδη μου και αιώνια Αγαπημένοι.
    Απόλαυσα όσο δεν περιγράφεται αυτή τη διήγηση ως κάτι το πολύτιμο..
    Η ευστροφία σας είναι.. οικογενειακή! Αυτός ο Έκτωρας θα ξέρει πάντα ποιά είναι η Ελευθερία του και ποιά των άλλων, ποιά τα δικά του δεδομένα και ποιά των άλλων, είτε μιλάμε για βάρη, για ευθύνες,για όρια, για όρους, για γήινα και για αιώνια πράγματα. Ξέρεις ΤΙ ΓΝΩΣΗ είναι ΑΥΤΗ;; Είναι κάτι που χρειάζεται να ξέρως εγώ, εσύ και η τωρινή και η επόμενη ..κυβέρνηση.
    Καλημέρες παππού με τα μπλε!
    Εκτός απ αυτό τον τίτλο, απολαμβάνεις και του τίτλου: Ευπατρίδης Ιππότης του πύργου της ταπεινότητός μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ρεγγίνα
      Βασίλισσα μου, κάθε σου σχόλειο έχει την μεγαλοπρέπεια της σοφίας σου αλλά και την σοφία της μελοπρέπειας σου. Είναι πάντα ένα είδος ερεθίσματος για μένα καιμε θέτει σε διαδικασία "πνευματικής ζύμωσης"!
      Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο τίτλος μου καταγράφεται και επαναβεβαιώνεται από το τιμημένο χέρι της Μεγαλειότητός σας!
      Κλίνω το γόνυ!

      Διαγραφή
  29. @stefanos androulidakis
    Σε ευχαριστώ για την ενημέρωση φίλε Στέφανε και φαντάζομαι ότι από τους φίλους που έχουν την καλοσύνη να με επισκέπτονται θα βρεθούν αρκετοί που θα ενδιαφερθούν για τις ενδιαφέρουσες προτάσεις σου.
    Εύχομαι καλή επιτυχία σε ότι κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να μείνω αθάνατη...
    Γιατί οι αναμνήσεις πριν γίνουν γλυκές πονάνε στην απουσία κάποιου και τα αγαπημένα μου άτομα δεν θα ήθελα να το περάσουν.
    Γίνεται άραγε να χαθούν τα πάντα από μένα όταν θα φύγω?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Χριστόφορέ μου, χαίρομαι πολύ που πέρασα.
    Απόλαυσα την ευαίσθητη και δυνατή γραφή του αγαπημένου μου Χριστόφορου.
    Πόσο μοναδικά βιώνεις την κάθε στιγμή Χριστόφορέ μου. Πόσο ευαίσθητος άνθρωπος είσαι! Καλλιτέχνης! Οι κεραίες σου "πιάνουν" πράγματα που για άλλους θα περνούσαν απαρατήρητα, απλά θα τα άφηναν να τους προσπεράσουν, χωρίς να γευτούν την παραμικρή μαγεία. Γιατί είναι μαγεία, το να μπορείς να καταλάβεις και να εκτιμήσεις τη σπουδαιότητα όλων αυτών των απλών, καθημερινών στιγμών που συνθέτουν την ανθρώπινη ευτυχία.
    Χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα μέσα εδώ.
    Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή