Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ

     Είναι μια κρύα μέρα. Κοιτάζοντας έξω δεν βλέπει παρά μια ομίχλη να ομορφαίνει τυλίγοντάς, εκείνα τα τσιμεντένια κτίρια απέναντι. Όπου υπήρχαν ανοιχτά παντζούρια μοιάζαν σαν τεράστια σκοτεινά μάτια να τον κοιτούν με κάποια μοχθηρία. Δεν τον φόβιζαν όμως
    Το βρίσκει τουλάχιστον παράξενο, για να μην πει αστείο να κάθεται μετά από τόσο καιρό να θέλει να γράψει. Θα το καταλάβαινε αν του γεννιόταν η επιθυμία να γράψει για τους μετεωρίτες - ας πούμε- που έπεσαν σήμερα εκεί στη Ρωσία, γιατί τέτοια θέματα στα νιάτα του, ήταν τα αγαπημένα του. Είχε καταβροχθίσει τότε ότι υπήρχε σε βιβλίο επιστημονικής φαντασίας την εποχή εκείνη. 
    Όχι όμως! Εκείνος θέλει να γράψει για κείνη την ομίχλη. Του είχε γίνει σχεδόν μονομανία. Ήξερε ότι δεν ήταν καλό σημάδι αυτό και μάλιστα στην ηλικία του. Δεν δεχόταν όμως κουβέντα, ιδίως δε αν προερχόταν από τον εαυτό του. Αφού μάλιστα είχε την δύναμη  αλλά και τα μέσα τον φίμωσε τον ανίδεο και άχρηστο εαυτό του.. 
    Όλη αυτή η μανία για την ομίχλη πήγαζε από το γεγονός ότι ήταν ο μόνος που την έβλεπε. Αυτό τον έκανε να νιώθει ανώτερος. Κάτι σαν θεός! Όλοι οι υπόλοιποι, τα ανθρωπάκια - όπως είχε ήδη αρχίσει  να χαρακτηρίζει τους γύρω του - εξακολουθούσαν να ζουν μέσα στον ίδιο ανούσιο και ηλίθιο κόσμο που ζούσε κι αυτός πριν έλθει η Ομίχλη.
    Ήταν ο μόνος που έβλεπε τα δέντρα απέναντι να μοιάζουν σαν τεράστια σκούρα φαντάσματα που κινούνταν απειλητικά μεν αλλά με ...χάρη, μέσα στο γκρίζο και θολό τοπίο του. ΄Ήταν ο μόνος που άκουγε τα αυτοκίνητα να περνούν στο δρόμο από κάτω, και δεν έβλεπε παρά κάτι σκούρες γραμμές να κινούνται σαν βέλη αφήνοντας ενίοτε κάποια αμυδρή φωτεινή γραμμή μέσα στη θολούρα. Ήταν ο μόνος που τους πεζούς των οποίων άκουγε την φωνή ούτε που τους έβλεπε καν. Αστεία πλασματάκια. Μυρμηγκάκια! 
    Αλλά δεν ήταν μόνο η ομίχλη.  Ήσαν και η βροχή με τις αστραπές! Ούτε την βροχή ούτε τις αστραπές  τις έβλεπε κανείς άλλος. Μόνο αυτός. Αν γινόταν να άκουγε και βροντές δεν θα είχε καμιά αμφιβολία ότι μπορούσε να είχε γίνει ο άρχων του κόσμου. 
Αρκεί βέβαια να εύρισκε τον τρόπο να έκανε και τους άλλους να βλέπουν και  να νιώθουν όσα δημιουργούσε αυτός. Ήταν όμως τόσο ασήμαντα όντα....
    Η βροχή βέβαια τον ενοχλούσε κατά διαστήματα γιατί έπεφτε στο πληκτρολόγιο  που αχνοφαινόταν κάτω από τα σύννεφα της ομίχλης και τα παγωμένα του δάχτυλα γλιστρούσαν  πάνω του και αναγκαζόταν να πληκτρολογεί σχεδόν στα τυφλά. 
Είχε βέβαια ένα κουτάκι με κάτι μικρά μακρόστενα πανάκια δίπλα του για να σκουπίζει το πληκτρολόγιο. 
    Θα μπορούσε ίσως να  τον απασχολεί το γεγονός ότι η βροχή αυτή δεν έπεφτε από τον ουρανό, δεν έσταζε από κάποιο σπασμένο σωλήνα στην οροφή ούτε έμπαινε στο δωμάτιο από καμιά μισάνοιχτη μπαλκονόπορτα, αλλά πήγαζε από τα ίδια του τα μάτια. Τα μάτια του ήταν ο ουρανός. Τα μάτια του ήταν τα σύννεφα. Τώρα που το καλοσκεφτόταν και κείνη η υπέροχη ομίχλη που κάλυπτε τις ασχήμιες του κόσμου, αλλά και μέρος της οθόνης του υπολογιστή, από τα μάτια του ερχόταν. Τα μάτια του ήταν η ατμόσφαιρα του κόσμου. Και  οι αστραπές; Κι αυτές εκεί μέσα γεννιόνταν και διέσχιζαν εσωτερικούς του ουρανούς. Τα μάτια του ήταν το σύμπαν!
    Προσπάθησε να δει την ώρα μέσα στην θολούρα. Του φάνηκε ότι κόντευε έξη το απόγευμα αλλά τι σημασία είχ......ντριννν. Η υπενθύμιση του κινητού του!.
«Να πάρει η ευχή την τεχνολογία σας!» μουρμούρισε  και σηκώθηκε να πάει να βάλει πάλι κείνες τις δυο σταγόνες που στάλαζε κάθε δυο ώρες στο μάτι του. Τα ίδια  είχε κάνει και με το δεξί  μάτι εκεί γύρω στον Δεκέμβρη.
Ο γιατρός του το χε πει: 
    «Σε σαράντα μέρες θα βλέπεις πεντακάθαρα, Ούτε ομίχλες, ούτε θολούρες, ούτε δάκρυα, ούτε αστραπές. Ήταν σκληρός ο καταρράκτης σου  και στα δυο σου μάτια γι αυτό θα χρειαστεί χρόνος. Άλλοι μετά την επέμβαση βλέπουν αμέσως τέλεια.»
Οι δύστυχοι ..οι άλλοι! Τι κόσμο  ονειρικό  που χάνουν!
    Έβαλε τις σταγόνες, σκούπισε το μάτι του με τις αποστειρωμένες γάζες, που χρησιμοποιούσε για να καθαρίζει και το πληκτρολόγιο από τα δάκρυα του, και πήγε πάλι στον υπολογιστή  για να τελειώσει το κείμενο, γιατί από ομίχλες, βροχές, και αστραπές, άρχισε τώρα να βλέπει και αστεράκια  .....


Φίλες και φίλοι μου φαίνεται ότι ένα ταξίδι στον κόσμο των καταρρακτών....του ματιού μπορεί να γίνει αφορμή του ανοίγματος ενός νέου κύκλου στην «ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ». 
Μου βάζουν βέβαια ήδη τις φωνές που γράφω σήμερα δυο μέρες μετά την επέμβαση και με την όραση   μου να κάνει τα κολπάκια της με ομίχλες, αστραπές και  τέτοια αλλά σκέφτηκα ότι στην Διάσταση αυτή που βρίσκομαι θα μπορούσα να γίνω και Άρχοντας της Ομίχλης. 
Καλώς σας βρήκα και πάλι!



29 σχόλια:

  1. έφυγε ο καταρράχτης από τα μάτια και γύρισε η καταρρακτώδης έμπνευσή σου. μη νομίζει πως διάβασα τι έγραψες. θα επανέλθω.
    ήθελα μόνον να σου πω το πόσο χάρηκα που σε "ξαναείδα"!!!
    αγαπημένε Χριστόφορε, περαστικά και καλή επιστροφή!
    σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι Μάγοι
    χρησιμοΠοιούν κάθε Αφορμή
    ως Κίνητρο Δημιουργίας.....


    ;-)))))))

    Σε φιλώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τώρα θα βλέπεις σαν αετός! ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΚΑΙ WELCOME BACK :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επιτέλους πάλι κοντά μας.
    Σου εύχομαι καλή ανάρρωση στα μάτια σου και είμαι σίγουρη πως θα μας συναρπάσεις με όσα θα έχεις να μας γράφεις...
    Τόσος καιρός απουσίας φαντάζομαι τι έχεις μαζέψει μέσα στο μυαλό σου.
    Σαν μετεωρίτες θα σκάνε και θα τραντάζουν οι φωτεινές σκέψεις και ιδέες που θα αφήνεις να πέφτουν πάνω μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς τον μας, περαστικούλια στα ματάκια!
    Ακόμα και τον καταρράκτη που σε ταλαιπώρησε, τον περιέγραψες με το μοναδικό σου τρόπο!

    Δε θα το πιστέψεις, αλλά σε σκεφτόμουν έντονα σήμερα Χριστόφορέ μου, σκέψου πόσο πολύ χάρηκα για την επιστροφή σου!

    Φιλιά και πολλή αγάπη σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα' θελα νά ήξερα ποια αστραπή αντί να βγεί προς τα έξω, γύρισε και σου υπενθύμισε ότι τα "μυρμηγκάκια" στέκονται έξω από την πόρτα της Άγνωστης Διάστασης σου, περιμένοντας την άφιξη του ΄Αρχοντα της Ομίχλης.
    Όταν θα ξαστερώσει, θέλω μιαν απάντηση χα χα χα.
    Σιδερένιος
    Φιλώ σε και αγαπώ σε
    Η Θεία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. βρε καλώς τον άρχοντα!!!!!!!!!
    τι έκπληξη και τι χαρά!!!!!!!

    βλέπεις την ώρα; E εγώ Χριστόφορο και ομίχλες τέτοιαν ώρα δε διαβάζω!!!!!!!!! Ήταν τόση η χαρά μου όμως που δεν άντεξα!!!!!! ένα καλωσόρισμα να το κάνω!
    Αύριο λεβέντη μου με το φως της ημέρας θα επανέλθω!
    κάτσε καλά ναι;...μη φύγεις πάλι!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χρειαζόμαστε την δική σου "ματιά" Χριστόφορε, γιαυτό χαίρομαι αφάνταστα
    που σε βλέπω πάλι!
    Περαστικά σου και καλό Σαββατοκύριακο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οσο διάβαζα τι κείμενο ειπα, δυνατη επιστροφή ,οσο συνέχιζα κατάλαβα τη γραφη διαφορετική ,πιο ευαίσθητη,και μου άρεσε πολύ,προς το τέλος κατάλαβα..
    Περαστικά σου καλέ μου Χριστόφορε,χάρηκα την επιστροφή ,εστω και κάτω απο αυτές τις συνθηκες..
    Μου(μας) έλλειψες..
    ΦΙΛΙΆ..
    ΚΑΛΟ Σ/Κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Φίλες και φίλους που ήρθαν να με δουν εδώ μέσα στην ομίχλη.
    Κατάφερα να διαβάσω όλα τα μέχρι αυτήν στιγμή σχόλια που είχατε την καλοσύνη να μου γράψετε και ομολογώ ότι μαζί με τα δάκρυα από την επέμβαση ίσως να τρέχουν και δάκρυα από την συγκίνηση που σας ξαναβλέπω.
    Θέλω να με συγχωρήσετε που ακόμη δεν έχω την οπτική εκείνη διαύγεια για να απαντήσω στην καθεμιά και στον καθένα χωριστά αλλά σας βεβαιώνω ότι το καλωσόρισμα σας δρα πιο θεραπευτικά και από την καλύτερη ιατρική θεραπεία.
    Επίσης θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι πολύ σύντομα ελπίζω, ότι θα αρχίσω να σας χτυπάω τις δικές σας πόρτες για κουβεντούλα στα δικά σας κονάκια που πολύ μου λείψανε οι δικές σας δημιουργίες.
    Προς το παρόν σας ευχαριστώ πολύ για την αγκαλιά που μου ανοίξατε και θα τα ξαναπούμε.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τα είπαμε, αλλά στα γράφω κι όλας, μη μου παρεξηγηθείς (αομ΄'ατων ευαισθησίες ! χαχαχα)

    Πολύ καλό !
    Με χιούμορ, πρωτότυπο !

    Και μη στεναχωριεσαι... Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα !

    ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ έμαθες ;
    ΧΑΧΑΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. αφου σου ειπα θα γυρισεις δε νμπορει να μας αφησεις ετσι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ω! τι χαρά μα τι χαρά...
    Μη κουράζεις τα ματάκια σου, μάτια μου, εδώ είμαστε δεν χανόμαστε!

    ΑΦιλιά πολύ χαμογελαστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Περαστικά σου εύχομαι απ'τα βάθη της καρδιάς μου.
    Ποιος το περίμενε ότι αυτή η κατάσταση θα'ταν η αιτία να σε ξαναδούμε πάλι κοντά μας.

    Από αύριο και'γω στο κρεβάτι του πόνου:((

    Φιλιά θαλασσινά και καλή επιστροφή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΚΑΛΩς ΕΠΕΣΤΡΕΨΕς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    αΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΙΣΘΑΝΌΜΑΣΤΕ ΌΤΙ ΉΤΑΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΌ...

    Φιλιά την Χαρά σου,
    Υιώτα
    και Δημήτρης

    Αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ω είμαι σίγουρη πως έχεις πολλά πολλά να μας δώσεις με τον γυρισμό σου!
    Θα έχουμε αστεράτα ματάκια, θα έχουμε απίστευτη όρεξη για γράψιμο, τόσο
    καιρό ένας Θεός ξέρει τι θα έχει μαζευτεί στο σεντούκι του μυαλού κι εμείς εδώ
    οι κοινοί θνητοί θα περιμένουμε να μας δώσεις και πάλι αυτό που μας στέρησες...
    τον γλυκό σου λόγο, το ήθος σου, την ποιότητα των γραπτών σου, την αγάπη σου
    για όλους !
    Θα σε περιμένουμε καλέ μου Χριστοφόρε ... μόλις νοιώσεις δυνατός και
    σίγουρος, θα σε περιμένουμε.
    Σε φιλώ καλέ μου
    Περαστικά να είναι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Αγαοημένες φίλες και εξαίρετους φίλους μου. Αν μπορούσατε να δείτε σε πόση μεγέθυνση (185%) έχω ρυθμίσει τα γράμματα της οθόνης για να βλέπω μέχρι να καθαρίσει η όραση και αρχίσουν τα δυο μάτια να συντονίζονται. Δεν βάζω όμως καμία μεγέθυνση στην ευγνωμοσύνη μου για την αγάπη σας γιατί τότε ίσως και να έπρεπε να βάλω προβολέα τοίχου. Πολύ χαίρομαι που ξαναβρίσκω σιγά-σιγά το μονοπάτι που ξεκίνησα το πριν μερικά χρόνια εδώ μέσα.
    Βλέπω εδώ ότι μια εξαιρετική μου φίλη θα έχει μερικές δύσκολες στιγμές. Της εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε καλά και σύντομα να έχουμε εξαιρετικά νέα. Άλλωστε σε λίγες μέρες θα είμαι σε θέση να σας επισκέπτομαι και να τα λέμε πιο συχνά. Να είστε όλες και όλοι καλά για την θερμή σας υποδοχή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Nα ευχηθώ περαστικά πριν καν προλάβω να διαβάσω την ανάρτηση. Χαίρομαι που είσαι πάλι κοντά μας. Και τώρα πάω για μελέτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γιατί λίγο είναι να έχεις δικούς σου 2 ολόκληρος Καταράκτες? Σκέψου την Εδεσσα. Πόσοι τη θαυμάζουν πόσοι νοσταλγούν να πάνε κοντά της? Και γιατί? Μα για τους Καταράκτες της φυσικά! Βλέπεις λοιπόν πόσο σπάνιο ήταν όταν είχες τους ολόδικούς σου, κατάδικού σου καταράκτες. Αλλά μη σε πειράζει. Εμείς και χωρίς αυτούς θα σε θαυμάζουμε και θα σε αγαπάμε. Και πάλι καλως όρισες κοντά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τώρα που το σκέφτομαι είναι αλήθεια όσα η γράφει η Ginger η φίλη μας. Με 2 καταρράκτες... θα έπρεπε να στήσω τουριστική μονάδα. Καλή ιδέα. Θα πάω τώρα στα.... Υπουργεία τους και θα ζητήσω επιχορήγηση από το ΕΣΠΑ!
    Βλέπω (τρόπος του λέγειν) ότι στην Κεντρική Ευρώπη γεννιόνται ωραίες ιδέες...τουλάχιστον!
    Ευχαριστώ θερμά για το καλωσόρισμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Aνατολική Χριστόφορέ μου, Ανατολική. Και είμαι σίγουρη ξέρεις γιατί? Γιατί αν ζούσα στην Κεντρική Ευρώπη σε μερικά χρόνια θα έπαιρνα την σύνταξή μου απ'την Κ.Ε. και θα ήταν καναδιαράκι χιλιάρικα Ευρωπουλα τουλαχιστον. Μετά θα ερχόμουν στην Ελλάδα και θα το έπαιζα μπρούκλης. ΕΝΩ ΤΩΡΑ, θα πάρω τη σύνταξή μου απ'την Ελλάδα γιατί εδώ η συντάξεις είναι ακόμα χειρότερες είτε με πιστεύεις είτε όχι και θα κατέβω στην Ελλάδα και θα ζήσω σε καμμιά τρύπα των 50τμ για να μη μου βάλει κι αλλο χερι η Εφορία. Σε έπεισα ότι ζω στην ανατολική ευρώπη πρώην ανατολικό μπλοκ ή αλλιώς πως Σιδηρούν Παραπέτασμα? Φιλιά και αν ανοίξεις τουριστικό μαγαζί να με προτιμήσεις για υπάλληλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ χα χα χα χα! Θα σε πάρω για ξεναγό μάλιστα, ανατολικοευρωαπαία μου! χα χα χα
    Πάντως όπου βρίσκεσαι δε μπορεί παρά να είναι "κέντρικό"!

    Αφήστε φίλες και φίλοι να φύγει αυτή θολούρα που μου σπάει τα νεύρα και τα λέμε μετά για Ευρωπες δυτικές ανατολικές και κεντρικές. Τα γυαλιά μου θέλουν πέταμα γιατί δεν κάνουν πια, μεγαλώνω τα γράμματα της οθόνης τόσο πολύ που αν τα δει κανείς θα νομίζει ότι θα με καταπιούν. Τέλος πάντων αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλα που τραβάνε άλλοι άνθρωποι.
    Χαιρετισμούς στην Ανατολική Ευρώπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @ χα χα χα χα! Θα σε πάρω για ξεναγό μάλιστα, ανατολικοευρωαπαία μου! χα χα χα
    Πάντως όπου βρίσκεσαι δε μπορεί παρά να είναι "κέντρικό"!

    Αφήστε φίλες και φίλοι να φύγει αυτή θολούρα που μου σπάει τα νεύρα και τα λέμε μετά για Ευρωπες δυτικές ανατολικές και κεντρικές. Τα γυαλιά μου θέλουν πέταμα γιατί δεν κάνουν πια, μεγαλώνω τα γράμματα της οθόνης τόσο πολύ που αν τα δει κανείς θα νομίζει ότι θα με καταπιούν. Τέλος πάντων αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλα που τραβάνε άλλοι άνθρωποι.
    Χαιρετισμούς στην Ανατολική Ευρώπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Χριστόφορε καταρχήν να ευχηθώ περαστικά!
    Θα έλεγα μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε, αλλά κι εσύ έκανες ομιχλώδη, οπότε δεν το λέω...
    Χαίρομαι που σε διαβάζω έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Λοιπόν μεγάλο όπλο η φαντασία, βάζει κάτω τους καταρράκτες και τους κάνει ιστορίες...Όσο για την ομίχλη άκρως ατμοσφαιρική και γοητευτική μάλλον θα σου δώσει αφορμή και για άλλα γραπτά.
    Καλή ανάρρωση και πάλι, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Γεια σου Χριστόφορε και ας άργησες,η αλλιώς κάλλιο αργά παρά ποτέ!
    Ήρθες με φόρα βλέπω και ας πέρασες αυτήν την ταλαιπωρία.
    Τέλος καλό όλα καλά.
    Και έτσι όπως πάντα είχες ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής σου, έτσι σου εύχομαι να έχεις πάντα ανοιχτά τα μάτια στις ομορφιές του κόσμου.
    Γιατί έχει ομορφιές αυτός ο…..άσχημος κόσμος Χριστόφορε, αλλά πρέπει να καθαρίσει ο ουρανός σου από την……βροχή, και να δεις που θα ξαναδείς τα μυρμηγκάκια……μυρμηγκάρες, καθότι,γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα μυρμηγκάκια στις πραγματικές τους διαστάσεις .
    Εξάλλου οι άντρες αγαπούν με τα μάτια τον κόσμο(λένε), εμείς οι γυναίκες θέλουμε και τα αυτιά μας και επειδή τα αυτιά πιστεύουν πιο δύσκολα από τα μάτια, πάλι κερδισμένοι είσαστε εσείς οι άντρες, γιατί που να τρέχεις τώρα για…… βιονικό αυτί.
    Ότι θέλω γράφω σήμερα, αλλά είναι από την χαρά της επανεμφάνισης σου, γιατί έτσι είναι η xristin,όταν χαίρετε, χαίρετε μέχρι…..βλακείας.
    Να είσαι καλά Χριστόφορε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Χριστοφορε, καλώς σε βρίσκω και πάλι και περαστικά σου.

    Μόνο εσύ βεβαια θα μπορουσες να περιγράψεις τόσο ποιητικά ένα τετοιο πρόβλημα.

    Η ευαισθησία και το χιουμορ σου μας συγκινει όλους.
    Να είσαι καλά φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @Καλές και γενναιόδωρες φίλες μου που ήρθατε σήμερα, σας ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη αλλά και για τα λόγια σας που μοιάζουν σαν φωτεινές γραμμές στην οφθαλμική μου ομίχλη αλλά και στην ατμοσφαιρική σκοτεινιά τούτο το πρωινό.
    Εκνευρίζομαι βέβαια που η αποκατάσταση της όρασης μου προχωράει με αργό ρυθμό αλλά τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα βάλουμε και τις φυσικές διαδικασίες ίασης.
    Σας εύχομαι να έχετε μια καλή έστω κι αν είναι βροχερή και βροντερή ημέρα.
    Πολλά φιλιά φίλες μου σας στέλνω ελπίζοντας να φτάσουνε στεγνά τουλάχιστόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ολα οκ!


    Γερά ζεστά και ταλαιπωρημένα για αρχή έπονται τα καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή