 |
| ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ |
Κοιτάξτε δίπλα πως έγιναν οι τοίχοι. Κοιτάξτε πως χάσκουν τα παράθυρα και οι πόρτες. Κοιτάξτε τις σκουριές στα μέταλλα. Η υγρασία έχει διαποτίσει τα πάντα. Κάνει κρύο ακόμη και το καλοκαίρι.
Έκανα πρόσφατα μια προσπάθεια να το ανανεώσω ξεκινώντας ένα αφήγημα με τίτλο «Ο ΕΦΑΨΙΑΣ», αλλά μεσολάβησε μια ακόμη μικρή μεν αλλά σημαντική για την όραση μου χειρουργική επέμβαση και ο ΕΦΑΨΙΑΣ την έκανε με ψιλά πηδηματάκια. Εντάξει θα τον συλλάβω, δεν μου ξεφεύγει. Το ζήτημα όμως δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι να μπορέσω να κάτσω κάτω και να αναστηλώσω τον χώρο έτσι ώστε να μπορώ να δέχομαι κόσμο χωρίς τον φόβο μήπως και πέσει κανένα δοκάρι στο κεφάλι κάποιου φίλου ή φίλης και να έχουμε τράβαλα μετά.
Θα πρέπει δε, να πετάξω από πάνω μου τις μουχλιασμένες κουβέρτες μέσα στις οποίες έχω χωθεί, να βγω έξω στο φως του ήλιου και να πάω βρε παιδί μου σε καμιά φίλη ή φίλο, να πιω κανένα καφέ ή κανένα κρασάκι και να ανταλλάξω δυο κουβέντες. Αρκετά πια με τα κολλύρια, τις αποστειρωμένες γάζες, τα ντεπόν, τις αντιβιώσεις και όλες αυτές τις βλακείες. Έχω βαρεθεί πια να σημειώνω τις ώρες που παίρνω το κάθε χάπι ή βάζω την κάθε σταγόνα. Αμάν πια!
Ας μη γκρινιάζω όμως γιατί υπάρχουν και χειρότερα!!!
Ξέρω βέβαια πως για να φτιάξεις τούτο το ερείπιο και να το κάνεις πάλι βιώσιμο, να διώξεις όλα τα έντομα και τα σαράκια που το κατατρώνε θέλει δουλειά. Είμαι σε θέση να την αναλάβω; Ομολογώ ότι τώρα που τα γράφω αυτά, δεν ξέρω. Ας μην παριστάνω τον παλικαρά Σαββατιάτικα. Το μόνο που μπορώ ίσως να πω - στον εαυτό μου - είναι πως όταν η όραση μου και στα δυο μου μάτια αποκατασταθεί πλήρως ίσως να μου γεννηθεί και η όρεξη της αναστήλωσης. Ίσως!
Είναι πολύ πιθανόν βέβαια αυτά που γράφω τώρα να τα γράφω μόνος μου αλλά και να τα διαβάσω μόνος μου.
Δεν πειράζει όμως γιατί στην ουσία τον εαυτό μου τσιγκλάω. Αν βέβαια βρεθεί και κανένας άλλος να τα διαβάσει και έχει όρεξη να ξεσπάσει, ας μην αρκεστεί σε ένα απλό "τσίγκλισμα" μπορεί να ρίξει και μερικές φάπες αρκεί βεβαίως να προσέχει γιατί οι τοίχοι μέσα είναι σε άθλια κατάσταση και μπορεί να έχουμε καμιά κατάρρευση.
Αυτά ήθελα να πω γιατί αυτή την στιγμή δεν ξέρω καν ποια θα είναι η τύχη της Ερειπωμένης όπως κατάντησε ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ.
Να έχετε ένα καλό τριήμερο και αν δεν τα πούμε, όλες και όλοι να περάσετε το καλοκαίρι σας όμορφα δροσερά!
Δεν καταρρέουνε μωρέ έτσι τα δημιουργήματά σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αν... θα τα αναστυλώσεις με τέχνη περισσή, είμαι σίγουρος.
Καλημέρες και να κάνεις υπομονή.
όλα καλά θα πάνε..
@ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
ΔιαγραφήΜε φίλους σαν εσένα οι αναστυλώσεις είναι εφικτές λόγω της στήριξης που παρέχεται!Σε ευχαριστώ Στρατή!
Όχι δεν τα διαβάζεις μόνος σου φίλε μου,ίσως δεν το έχεις καταλάβει αλλά υπάρχουν κάποιοι που σε παρακολουθούν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην το βάζεις κάτω, θα το αναστηλώσεις το ερείπιο, σιγά- σιγά.
Αυτή την στιγμή που σου γράφω, έχω γράψει3 φορές τουλάχιστον και τα έχω ξανασβήσει,βλέπεις κι εγώ έχω πολλά προβλήματα όρασης, αλλά δεν πτοούμαι, το παλεύω, δεν ξέρω αν θα ξαναποκτήσω την όραση που είχα αλλά το πολεμάω.
Η μεγάλη μου στεναχώεια είναι ότι δεν μπορώ ν α δουλέψω πια,βλέπεις ήμουνα ζωγράδος αγιογράφος και άστα να πάνε τώρα.
Σε χαιρετώ, θα σε ξαναεπισκεφθώ και εύχομαι να έχεις προχωρήσει τις εργασίες αναστήλωσης!
@Maria
ΔιαγραφήΜαρία μου ειλικρινά πολύ λυπάμαι για αυτά που μου γράφεις σχετικά με τα δικά σου προβλήματα. Από την άλλη όμως γράφοντάς τα εδώ με τόση γενναιοδωρία, με βοηθάς να αντιμετωπίσω τα δικά μου προβλήματα με καλύτερη ψυχική κατάσταση. Να είσαι καλά κορίτσι μου και εύχομαι ολόψυχα να μπορέσεις να δημιουργείς ξανά όσα η ψυχή σου οραματίζεται. Είναι μεγάλη η βοήθεια που μου έφερες με το σχόλιο σου. Ευχαριστώ πολύ!
Εγώ κάνω αμάν να δω ότι επέστρεψες κι εσύ μου λες ποιός διαβάζει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις πόσοι περιμένουν καρτερικά την επιστροφή του αρρώστου (όχι ασώτου) υιού;
Και κάνε τις βολτούλες σου μαζί με τα κολλύρια και ότι άλλο χρειάζεται.
Μην κάθεσαι μέσα γιατί θα περάσει το καλοκαίρι και ο χειμώνας θα είναι βαρύς και θα σου φανεί βαρύτερος.
@FLORA GIA
ΔιαγραφήΘα ακολουθήσω τις παροτρύνσεις σου σαν να είναι ιατρικές εντολές! Με χαρά σε βλέπω και με χαρά θα έρχομαι να σε βλέπω γιατί μου έλειψαν οι ιδεες και οι διοργανώσεις σου! Καλή εβδομάδα να έχεις με τις ευχαριστίες μου.
Και σε σπηλιά να μπεις και να γκρεμιστεί ολάκερο το κτίριο και να μας μαζεύεις στα παγκάκια, στις παραλίες, ακόμα και στην καυτή άσφαλτο, εγώ προσωπικά δεν το κουνάω ρούπι από κοντά σου!Οπότε, ας αφήσουμε τις δικαιολογίες περί ασθενειών και σήκω γρήγορα από την πολυθρόνα που θρονιάστηκες τόσες μέρες, πέτα τη ρόμπα του αρρώστου από πάνω σου, πλύνε τα μούτρα σου, περιποιήσου το όμορφο μουσάκι σου, ρίξε μπόλικο νερό στα μάτια να καθαρίσουν από τα φάρμακα και δώσε μου χεράκι!!! :-) Θα σε πάω βόλτα.Όοοοχι από αυτές που ξέρεις, εκείνες τις βαρετές που περπατάς και περπατάς και δεν βλέπεις και τίποτα της προκοπής!Από τις άλλες βόλτες θα σε πάω, όπου ένα βήμα ισούται με δέκα.Στους πολύχρωμους αγρούς θα τρέχουμε και θα ρουφάμε οξυγόνο και χρώματα και αρώματα.Στις παραλίες του κόσμου θα κάνουμε μακροβούτια με τα ζωντανά της θάλασσας και θα παίζουμε με τα κουβαδάκια μας σαν τα μικρά σου διαολάκια!Όλα θα τα κάνουμε, αρκεί να θες να με ακουλουθήσεις!Εγώ έδω δίπλα στέκομαι με το χέρι έτοιμο να δεχτεί το δικό σου.Πολλά δροσερά φιλιά καλέ μου Χριστόφορε.Σε περιμένω!
ΑπάντησηΔιαγραφή@porcupine
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχ θεέ μου! Αυτό κορίτσι μου δεν ήταν σχόλιο ήταν επαναστατικό μανιφέστο για την ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΕΝΟΣ ΜΟΥΣΑΤΟΥ! χα χα χα
Αλλά χωρίς αστεία θα πρέπει να πω ότι όσα έγραψες ήταν τόσο όμορφα γραμμένα που μοιάζουν με ποίημα. Είναι τέτοιες οι εικόνες που μου δημιουργούν οι προτάσεις σου για αποδράσεις παρέα με ένα σκαντζοχοιράκι που έτσι μούρχεται να σουρθω τρέχοντας! Με ταρακούνησες για τα καλά πάντως και να σαι για τούτο σου το γλυκό σπρώξιμο προς τα μπρος.
Χριστόφορε κοίτα να δεις τι έπαθα η καθυστερημένη μπλογκογυναίκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ και δύο μέρες προσπαθούσα να βρω τρόπο για να κάνω το σχόλιο μου στο κείμενο που ανάρτησες.
Γύρισα ανάποδα την ανάρτηση,κοίταξα από πίσω,από κάτω…..τίποτα.
Δεν είναι δυνατόν,έλεγα και τα έριχνα χοντρά στο καινούριο template σου που μου κάνει την ζωή πατίνι.
Σήμερα που ξαναμπήκα στην ανάρτηση σου διαπίστωσα ότι οι φίλοι σου βρήκαν τρόπο να κάνουν το σχόλιο τους και διπλοσυγχύστηκα, καθότι υποτίθεται ότι ένα σεμινάριο δημιουργίας ιστοσελίδων το έχουμε κάνει και μάλιστα κότσαρα και περήφανα το δίπλωμα δίπλα από τον……παππού με την πίπα.
Βέβαια ακόμα δεν κατάλαβα πως κατάφερε να κάνει το πρώτο σχόλιο ο Στρατής.
Αυτός ο Στρατής ανέβηκε πολύ στην υπόληψη μου!
Τώρα πια αποκαμωμένη από το ψάξιμο το μόνο που έχω να σου πω είναι…….ψιλά το κεφάλι,αν και νομίζω ότι αυτή η ευχή δεν σου χρειάζεται γιατί με το μπόι που κουβαλάς, ψιλά θα είναι το κεφάλι.
Τις φιλούρες μου
@xristin
Διαγραφήχα χα χα χα !! Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Κι εγώ που το υιοθέτησα, τα ίδια έχω πάθει. Μπορεί να έχει μια τεχνολογική καθαρότητα αλλά μοιάζει με χειρουργείο. Γι αυτό και το άλλαξα τώρα και το επανέφερα στην προτέρα κατάσταση. Ο Στρατής έτσι κι αλλιώς αξίζει να έχει την υπόληψη όλων μας και χαίρομαι γι αυτό. Θα τηρήσω την συμβουλή σου και θα κρατήσω ψηλά το κεφάλι αλλά θα πρέπει να προσέχω μην σκοντάψω κάπου κατά λάθος. Οι φιλούρες σου έφτασαν κιόλας και αλλάζουν την ατμόσφαιρα. Την δροσίζουν! Σε ευχαριστώ και καλό βράδυ να έχεις!