Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΤΕ;

         «Δε μου λέτε; Γιατί κάθεστε και με κοιτάτε; Σας αρέσω ή μήπως σας θυμίζω κανένα γνωστό σας; ε; Τι στο διάολο σας έπιασε και μαζευτήκατε εδώ και καρφώσατε τα μάτια σας πάνω μου λες και δεν έχετε ξαναδεί ξυπόλητα πόδια; 
Τι; Δεν κοιτάτε εμένα; Αλλά; Α! Τώρα κατάλαβα. Πίσω μου κοιτάτε ε; Σας αρέσει; Εντάξει, δε λέω, ακόμα δεν πρόλαβα να μαζέψω το σακίδιο! Χάλια το σακίδιο πάντως. Εσείς εκεί δεξιά που κουνάτε το κεφάλι συμφωνείτε. Το βλέπω από την έκφραση σιχασιάς που έχει πάρει η μούρη σας. Δεν έχετε άδικο. Η αλήθεια είναι πως βρωμάει μούχλα και ποδαρίλα από τις άπλυτες κάλτσες που έχω μέσα. 
Πως; Τι λέτε εκεί πάνω; Δεν κοιτάτε το σακίδιο; Αλλά; Α! Το παγκάκι! Αχ αυτό το παγκάκι! Σταρ της περιοχής έχει γίνει. Βέεεβαια! Και πως να μην γίνει. Αφού πέρσι τον χειμώνα δυο γεροντάκια - όχι λεβέντες σαν εμένα - πέθαναν εκεί πάνω. Δεν άντεξαν το κρύο. Τους γελοίους. Τι το 'θελαν το παγκάκι όταν δεν άντεχαν το κρύο; Χάθηκαν οι γωνιές εκεί στις εισόδους των κτιρίων;  Εντάξει υπήρχε και κείνος που τον δολοφόνησαν ενώ κοιμόταν εκεί. Ποιοι και γιατί; Κανείς δε ξέρει. Καλά δε μιλάμε και για κείνη την χαζή που κρεμάστηκε από το κλαδί! Το  βλέπετε το σκοινί με θηλιά εκεί που κρέμεται πάνω από το παγκάκι; Χα χα χα χα. Ανατριχιάζετε βλέπω. Ναι δεν σκέφτεστε όμως πως επειδή συνέβηκαν όλα αυτά που σας είπα πιο πάνω, κανείς δεν το θέλει το παγκάκι και έγινε ιδιοκτησία μου. Έχω αφήσει και το σκοινί με την θηλιά να κρέμεται, από το κλαδί έτσι για στολίδι. Έχει μια σουρεαλιστική υπόσταση. Δε νομίζετε;
    Εσείς εκεί πέρα γελάτε ε; Γιατί;  Σας φάνηκε αστεία η λέξη ιδιοκτησία που είπα πιο πάνω; Εντάξει δεν σας αδικώ. Κι εγώ στη θέση σας θα το έβρισκα αστείο. Για φανταστείτε την ερώτηση: "Τι ιδιοκτησία έχετε;" Απάντηση : "Ένα παγκάκι κύριε έφορε!"  χα χα χα χα Γελάω γιατί δεν πάει πολύ καιρός που στην ερώτηση αυτή θα έλεγα: " Έχω ένα διαμέρισμα στο Παγκράτι κύριε έφορά μου".  Βέβαια το "έφορα μου"  θα ήταν μέσα στο σαβουάρ βίβρ που λέγανε οι παλιότεροι. 
    Εσείς κυρία μου, που κουνάτε το κεφάλι κοιτάζοντας το  παγκάκι, μήπως σκέφτεστε πως είναι δύσκολο να κοιμηθεί εκεί πάνω; Δε λέω, στη αρχή δυσκολεύτηκα.  Πονούσαν τα πλευρά μου πιανόταν η πλάτη μου, είχε πληγιάσει εδώ το κόκκαλο στη λεκάνη, έπεφτα στο χώμα όποτε γύριζα στο ύπνο μου, το σακίδιο ήταν πολύ άβολο για μαξιλάρι. Σιγά- σιγά όμως το συνήθισα. Τώρα δεν το αλλάζω ούτε με κρεβάτι στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία που θα μπορούσα να βλέπω και την βουλή απέναντι. 
    Εντάξει .... τι λέτε κύριε μου εκεί; Τα πόδια μου; Μάλιστα κύριε τα πόδια μου είναι βρώμικα. Μάλιστα κύριε, τα νύχια των ποδιών μου είναι μακριά και ολόμαυρα απ΄την βρώμα. Μα κύριε μου, τα πόδια μου σας μάραναν; Μήπως σας μυρίζουν; Δε νομίζω, γιατί  ανακάλυψα τούτο τον καιρό, πως τα πόδια βρωμούν μόνο στην αρχή, μετά όλη η βρωμιά που μαζεύεται ανάμεσα στα δάχτυλα και στις πατούσες είναι το καλύτερο αποσμητικό. Αν βγάλετε τα παπούτσια και τις κάλτσες σας μπορεί τα δικά σας μπανιαρισμένα πόδια να μυρίζουν πιο άσχημα από τα δικά μου, που στο κάτω- κάτω μοσχοβολούνε φύση.....χα χα χα χα !
Τι λέτε εσείς εκεί; Φυλακή λέτε; Να με βάλουν φυλακή γιατί είμαι άσχημο θέαμα για τον τουρισμό; Δεν έχετε άδικο. Κι εγώ το ίδιο θα έλεγα αν εκεί στο Παγκράτι που έμενα, έβλεπα στο πάρκο έναν τύπο σαν εμένα. Σας λέω κύριε, να εύχεστε να μην φτάσετε σε κατάσταση παγκακίου ή μάλλον το αντίθετο. Να εύχεστε να μπήτε στην "παγκακιοκοινωνία"  γιατί ότι και να λένε εκείνοι οι κουστουμαρισμένοι τύποι στο κτίριο απέναντι από το ξενοδοχείο Grande Bretagne - ωραία το είπα ε;- για πλεονάσματα, για πάταξη φοροδιαφυγών, για σακσές στόρυ, για κατασχέσεις κατοικιών και άλλα ωραία, εσάς δεν θα σας αφορούν. Εγώ ας πούμε χέστηκα - συγγνώμην - για ότι και να λένε, γιατί τώρα πια ευτυχώς δεν τους ακούω κιόλας, αφού το όργανό τους.....όχι όχι μην παρεξηγήτε, την τηλεόραση μου εννοώ, την έχει η τράπεζα που πήρε το διαμέρισμα. Απορώ πάντως,  βρήκε άραγε να το πουλήσει; 
    Πως; Πως είπατε; Γιατί δεν πλένομαι; Που; Α! Σε κείνα τα ιδρύματα για τους αστέγους; Είμαι πολύ βρώμικος ε; Δεν αντέχετε να με βλέπετε ε; Αν σας μυρίζω απλυσιά δεν έχετε άδικο που κλείνετε την μύτη σας. Τα ρούχα αυτά τα φοράω απ΄τον χειμώνα. Ναι, ναι ζεσταίνομαι. Ναι, ναι έχουν ποτίσει ιδρώτα.  Σε κείνα τα ιδρύματα που λέτε, μαζεύονται όλοι οι σαν μένα αλλά και κάτι άλλοι που κοπανάνε οινοπνεύματα και κάτι άλλες ουσίες. Όχι όχι δεν έχω όρεξη να αρχίσω κουβέντες για το πως έφτασα εδώ ή για το πως οι άλλοι έφτασαν εκεί που έφτασαν. Τους μόνους που ζηλεύω είναι εκείνους που έχουν τα μεγάλα χαρτοκιβώτια για να κοιμούνται μέσα. Τουλάχιστον δεν βρέχονται από τη βροχή ή από κάποιους ηλίθιους που κάνουν την πλάκα τους κατουρώντας πάνω μου την ώρα που κοιμάμαι στο παγκάκι. Αυτό μυρίζετε. Τις κατρουλιές των άλλων, που μπορεί να είναι και κανείς τους, ανάμεσά σας. 
Πού κάνω εγώ την ανάγκη μου ρωτάτε κύριε; Αυτό δεν μπορώ να σας το πω δημόσια. Αν θέλετε και αντέχετε την βρώμα μου, ελάτε να σας το πω στο αυτί. Είναι μυστικό. Έχω βρει ...τρόπο. Και να δείτε το παράξενο. Στην προ "παγκακίου" εποχή με είχαν τρελάνει οι αιμορροΐδες.  Τώρα δεν ξέρω πως, αλλά έχουν εξαφανιστεί. Ίσως η υγιεινή διατροφή μου, χα χα χα χα! Φαίνεται πως τα αποφάγια στους κάδους πίσω από τα εστιατόρια έχουν θεραπευτική επίδραση στις αιμορροΐδες. Η Κινέζικη δε κουζίνα, τι να σας πω ....βάλσαμο!
    Η οικογένεια μου; Α! Τώρα μάλιστα! Ούτε ξέρουν που είμαι! Είμαι σίγουρος ότι θα έχουν βγάλει αυτά, τα πως τα λένε, που βγάζουν για τις εξαφανίσεις ηλικιωμένων. Έτσι όπως έχω γίνει όμως τώρα, με τα κιλά που έχασα με τα μαλλιά που έπεσαν τελείως και τα γένια μου, που έχουν γίνει σαν  λευκά στουπιά ποιος να με αναγνωρίσει; Άσε καλύτερα θα βρουν το δρόμο τους. Εγώ βάρος τους ήμουν έτσι κι αλλιώς. 
   Πως; Δεν σας άκουσα; Α! Πως τα πάω με το σεξ;  Χα χα χα χα! Κυρία μου με πεσμένες αξίες θα ασχολούμαι τώρα; Εδώ σκέφτομαι πως να μην βρέχομαι τον χειμώνα και θα ασχολούμαι με το ...πως το είπατε; 

Τώρα που το λέτε όμως θυμάμαι μια βραδιά, μήνες πριν που με πλησίασε μια ...συνάδελφος. Σαν νοικοκυρά που ήταν, είχε τα πράγματα της σε καροτσάκι σούπερ μάρκετ. Ήταν φανερές οι διαθέσεις της, αλλά μόλις έφτασε κι έκατσε στο παγκάκι, της έδειξα προς τα πάνω -με το δάχτυλο φυσικά- και μόλις είδε το σκοινί με τη θηλιά που κρεμόταν από πάνω μας, σηκώθηκε κι έφυγε τρέχοντας. Την άλλη μέρα πρωί- πρωί την είδα που πέρασε να δει αν κρεμόμουν, -κλίνγκ κλάνγκ- από την θηλιά. Έκανα πως κοιμόμουν. 
   Όχι κυρία! Όχι κύριε, που ρωτάτε ταυτόχρονα αν φοβάμαι τίποτα. Τι να φοβάμαι; Θυμάστε τι είχε πει ο Καζαντζάκης; "Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος"! Εγώ θα πρόσθετα και το "Δεν έχω τίποτα, είμαι λέφτερος". 
    Την μοναξιά; Αν φοβούμαι την μοναξιά; Χα χα χα χα! Μα τι λέτε τώρα. Ποια μοναξιά; Άκου μοναξιά! 
Οδυσσέα! Εϊ Οδυσσέα! Έλα εδώ μωρέ! Κοιμάσαι ακόμη; Οδυ σσέ ααα! Έλα είπα!
    Τι λέτε λοιπόν: Με τέτοιον φίλο μοναξιά; Εντάξει! Είναι κι αυτός βρώμικος.Μυρίζει άσχημα σαν εμένα. Τα νύχια του θέλουν κι αυτουνού κόψιμο, θέλει ένα καλό λούσιμο. Έχουμε όμως τα ίδια γούστα στο φαγητό. Αν κι αυτός έχει αδυναμία στην Ιταλική κουζίνα. Τρελαίνεται για μακαρόνια μπολονέζ. Ε Οδυσσέα; Μίλα μωρέ; Πες κάτι; Μη ντρέπεσαι! Πες! Είμαστε οι καλύτεροι φίλοι στον κόσμο ναι ή όχι; 
    Γαβ! Γαβ!!Γαβ!!
Είναι και μπάσος ο φίλος μου ο Οδυσσέας! 

    
    

8 σχόλια:

  1. Με την γνωστή διάθεσή σου να προσωποποιείς τα πάντα.
    Άριστα. Πολύ ζέστη φίλε, λιώσαμε.
    Μας σώζει λίγο το διάβασμα και λίγο η αντίσταση στην στεναχώρια. Σαν άσκηση έγινε πια και αυτή.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Stratis Parelis
    Ακριβώς Στρατή μου σαν άσκηση έγινε αυτή η αντίσταση. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να αντέξει τούτος ο τόπος την λαίλαπα που σαρώνει τα πάντα.
    Σε ευχαριστώ πολύ για το "Άριστα" σου. Ύψιστη τιμή για μένα προερχόμενη από σένα.Να προσέχεις τον εαυτό σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι Χριστόφορε... αυτό το "έτσι" σου το έχω ξαναγράψει...
    Όσα λιγότερα έχεις τόσο λιγότερα σου παίρνουν, "έτσι" κερδίζεται και η λευτεριά στις μέρες μας!
    Περίεργο καλοκαίρι ζει ο πλανήτης...
    ΑΦιλιά που αν είναι καρδιάς, κανείς δεν θα τα πάρει! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Άιναφετς
    Αυτό το "Ετσι" σου μοιάζει σαν επαναστατική κραυγή. Μου αρέσει. Εχεις δίκιο πολλά συμβαίνουν γύρω μας που δεν ξερω που θα οδηγήσουν. Που θα οδηγήσουν αλήθεια τα νεκρά σωματάκια παιδιών και βρεφών χωρίς κανενός το μάτι να δακρύζει; Μήπως είναι κάτι σαν πρόβα για να συνηθίσουμε στο θέαμα και το καταπίνουμε με μπύρα και πίτσα; Πολλά έχουμε καταπιεί έτσι. Τα "ΑΦ" σου όποιος τολμήσει να τα αγγίξει είναι χαμένος από χέρι ή μάλλον από χείλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπάρχει ένα δρώμενο που οργανώνεται απ' την Κλίμακα κάθε χρόνο. Sleep out το λένε. Μια νύχτα στο δρόμο, συμβολική συμπαράσταση στους άστεγους. Όχι πως μπορείς να το νιώσεις σε βάθος, αλλά τουλάχιστον προσεγγίζεις το μέγεθος του πόνου... Σ' ευχαριστώ γιατί έγινες η φωνή όλων των συνανθρώπων μας που απόψε ψάχνουν μια καβάντζα για να βγάλουν τη νύχτα. Και είναι καλή η εποχή ακόμα... Στα κρύα βράδια, η βραδιά μοιάζει με οδύσσεια. Φέτος αποχαιρετίσαμε έναν εξαιρετικό και καλλιεργημένο συνάνθρωπο, που είχε βρει καταφύγιο στην Κλίμακα. Περίμενε να βγει η σύνταξή του, είχε συγκεντρώσει τα απαραίτητα έγγραφα και ένσημα και τελευταία στιγμή του ανακοίνωσαν πως άλλαξε ο νόμος και αυξήθηκε το όριο ηλικίας. Δεν άντεξε και έφυγε ένα βράδυ στον ύπνο του...
    "Γαβ! Γαβ!!Γαβ!!..."
    Την καληνύχτα και την εκτίμησή μου Χριστόφορε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Καιρο ειχα να περασω απο τη μπλοκογειτονια ,αλλα τωρα ηρθα αφηνοντας τις καλυτερες ευχες μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!Να εισαι παντα καλα και να βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου!!♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Παντα η γραφη σου ειναι φοβερη!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εχω και το λεω με ντροπή πολύ καιρό να περασω απο εδώ.. αλλα και εσύ φιλε μου όπως βλέπω απο την ημερομηνια της αναρτησης δεν πας πίσω... μήνας και παραπάνω εχει περασει να φανείς.. εδώ... τι γίνετε; ο χρόνος δεν μας φτανει πλέον .. μαλλον..
    Εκανα ενα φλας πμάκ... έτσι το λενε στα προηγούμενα σου .. μα έχεις και εσύ βρε φιλε μας ένα μπλακ χιούμορ..!! δεν γινονται αυτά στην Ελλαδα μας..!!! που τα είδες!!! στην χώρα της ευδεμονίας και του παραδείσου.. να καταζητήται κάποιος....!!!..ασε δεν το παγκάγκι ...πεντακάθαρο και φρεσκοβαμενο .. πως να ξαπλώσεις επάνω του όσο για τα μικροσκοπικα σου.. ...μικροσκοπικα αλλα με [πολύ περιεχόμενο.......ΑΧ!! Χριστόφορε.....πόσο δικιο έχεις .. στην μούρη τα τρώμε καθε μερα...και δεν μιλάει κανείς!!..να είσαι καλά και να έχεις πολύ υπομονή..!!!!! καλή κυριακή !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μα φυσικά και σε κοιτάζω Χριστόφορε μου... φυσικά, γιατί έχεις χαθεί απ΄ την όμορφη μας "μικρή κοινωνία" όμως λέει τόσο όμορφα η Μαρία Κ...
    Οκ! το fb...αλλά τι γίνεται με αυτούς που δεν έχουν και δεν πρόκειται να έχουν;

    ΑΦ! πάντα καρδιάς... φυσικά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή