Η ΚΑΡΕΤΑ μας τρομάζει λίγο με το σημερινό της/ου κείμενο. Έχει την υφή εφιάλτη. Ελπίζω να το συνεχίσει. Θυμίζει λίγο Δρ. Τζέκυλ. Για να δούμε θα έχει το θάρρος να πάει μπροστά; Περιμένουμε ΕΜΕΙΣ την συνέχεια του ΕΓΩ
_________________________________________________________________________
Κοίταξα το είδωλο στον καθρέφτη. Τα μάτια θύμιζαν λίγο τον παλιό καλό εαυτό μου.. Όλα τα υπόλοιπα όμως….. τίποτα. Επιτέλους είχα ξεφορτωθεί αυτό το γελοίο, σιχαμερά ευγενικό πρόσωπο. Αυτά τα μόνιμα ροζ καλοσυνάτα μαγούλα, που υπόσχονταν χαρά και ευτυχία. Αυτό το στόμα που άνοιγε μόνο για ευχές συμπαράσταση και άλλες τέτοιες αηδίες. Ακόμα και η μύτη μου ήταν… καλή.
Σαν να είχε μόνιμα την τάση να βοηθήσει.
Τώρα όλα αυτά είναι παρελθον. Τώρα στην θέση των αρχικών χαρακτηριστικών μου βρίσκονται αλλά, λιγότερο γλυκά ή συμπαθητικά. Ίσως κάποιος με διάθεση να με κολακέψει να τα χαρακτήριζε… αποκρουστικά!
Επιτέλους έγινα αυτό που πάντα ονειρευόμουνα. Απλά ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟΣ.
Όλα αυτά χάρη σε αυτή την ηλίθια που έρχεται κάθε λίγο και μου ζητάει να την συγχωρέσω!
Μόνο ευχαριστώ θα μπορούσα να της πω αλλά ακόμα δεν μπορώ να μιλήσω, και όταν θα μπορώ θα είναι πολύ αργά για εκεινη.
Δεν βαριέσαι… .. έτσι κι αλλιώς πρέπει να υπάρξουν θύματα για να γίνουν όλα όπως πρώτα που όριζα εγώ την τύχη όλων, τότε που εγώ ήμουν ….εγώ
ΚΑΡΕΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓοητευτικά εφιαλτικό το κείμενό σου. Εχει κάτι απο Dr Jekyll and Mr Hyde του Robert Louis Stevenson. Ελπίζω πως δεν έχεις αντίρηση που το ανάρτησα.
Σε πληροφορώ ότι το διάγραψα από την θέση σχολίου και το έφερα εδώ στην ανάρτηση.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρετα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓοητευτικά απόκοσμο το κείμενο σου. Και μετά λες ότι εγώ ανεβάζω τον πήχυ ! Δεν 8α το εντάξω σε αυτά που γράφω, εκ πρώτης όψεως δε γίνεται, ήδη έχω μπλέξει με τα φοβερά κείμενα του Christobal και τα διαμάντάκια του έκτορα.
8α σε αφίσω απ' έξω, να σε απολαύσω λίγο όως είσαι, ατόφια. Τώρα, αν σε κάποιο χωροχρονικό συνεχές αργότερα συναντηθούν τα πλάσματα σου με τα δικά μου, του Έκτορα και του Christobal βλέπουμε. Αλλά δεν 8α το στρίψω με το ζόρι, ούτε έσύ να το κάνεις. Άσε το, διασκέδασε το όπως κάνουμε όλη στην παρέα και όπου βγούμε...
Μπράβο σου και πάλι !!
Σε χειροκροτώ 8ερμά από το σύμπαν Τ-53 όπου ήμουν μεχρ...
GiP
Η ΚΑΡΕΤΑ, - αν είναι εκείνης το κείμενο 26/12 11:24 μμ - σε εIσάγει σε έναν μαύρο κόσμο. Ενα εσωτερικό εφιαλτικό κείμενο. Εχει δίκιο ο GIP έχει μια απόκοσμη γοητεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν έχει δίκιο ο CRISTOBAL που λέει ότι θυμίζει Δρ. Τζέκυλ. Δε νομίζω
Μπθ αρέσει το στύλ αυτό.
R.W.P.
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 7[μαλλον]
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σκοταδι ειχε αρχισει να καταπινει τα βουνα, και ολα σιγα σιγα να ησυχαζουν. Επρεπε να αλλαξω χωρο. Οδηγηθηκα λοιπον στο μερος των δυο γιγαντων. Ισως το γουρουνακι μου να ειχε κρυφτει εκει.Εδω τα παντα ηταν αλλιως. Πρεπει να περασω τις δοκιμασιες τους. Πρωτα καθισα στο θρονο του γιγαντα που καταπινε συνεχεια, ηθελε να παιξουμε σκακι χωρις σκακιερα. Επρεπε να τον κερδισω ! Ηταν δυσκολος αντιπαλος αλλα ακομα πιο δυσκολη ηταν εκεινη. Η βασιλισσα των γιγαντων, που για καποιο περιεργο λογο μου θυμιζε την τεραστια μελαχρινη γυναικα, στεκοταν απο πανω μου με σηκωσε σαν να ημουν φτερο και με παρεδωσε στο μικροσκοπικο δικτατορα του βασιλιου των γιγαντων.Το πιο τρομακτικο πλασμα του κοσμου με κοιταξε καλα και εβγαλε μια φρικτη αποκοσμη κραυγη που ηξερα καλα τι σημαινει. Καβαλησα την κοκκινη ακινητη μηχανη μου εφυγα για το χωρο που μονο οι γεναιοι φτανουν. Εκει που τρεχουν τα νερα......
ΕΚΤΟΡΑς