ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ (απο CHRISTOBAL)

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ: "ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΙΑ"

    Ένοιωθα τόση κούραση που ούτε να σκεφτώ, όσα συνέβησαν προηγουμένως δεν είχα κουράγιο. Ας εύρισκα    κάπου να ξαπλώσω και ας γινόταν ότι ήταν να γίνει. Λιγάκι. Να κοιμηθώ λιγάκι. Που όμως;

___________________________________________________________________________________
       Να κοιμηθώ λιγάκι. Μια κουβέντα ήταν. Ούτε να κάτσω έστω και για λίγο δε γινόταν. Το έδαφος ήταν μια σκέτη λάσπη και βρωμούσε απαίσια. Και δεν ξέχασα τι είχε συμβεί στον μπουφέ της γιαγιάς μου πριν λίγο, που εξαφανίστηκε μέσα στον βούρκο βγάζοντας δύσοσμους ατμούς. 

   Άρχισα λοιπόν να βαδίζω προς τα εκεί που νόμιζα πως ήταν η ανατολή, απλώς για να πείθω τον εαυτό μου πως πήγαινα "βάσει σχεδίου". Τρίχες. Όποια κατεύθυνση και  να έπαιρνα εδώ, δεν είχε καμιά σημασία και μάλιστα μέσα στο σκοτάδι. 

Ευτυχώς που μια λεπτή φέτα φεγγαριού έριχνε αμυδρό φως στο σκοτεινό τοπίο. Αλλά για στάσου! Αυτή φέτα του φεγγαριού δεν ήταν λίγο παράξενη; Είχα ξαναδεί μισοφέγγαρο σε σχήμα υ; Δε νομίζω. Τουλάχιστον δε θυμάμαι. Αλλά τι κάθομαι -τρόπος του λέγειν- και ξεψειρίζω, τέτοια ώρα. Εδώ είδα το αγοράκι εκείνο να μου απλώνει το χέρι κι εγώ να το πιάνω ξέροντας πως το αγόρι αυτό ήμουν εγώ πριν πενήντα χρόνια. Το ανάποδο φεγγάρι μας μάρανε τώρα;

   Έκανε κρύο και είχε και υγρασία. Φορούσα μόνο μια λεπτή καλοκαιρινή κοντομάνικη  μπλούζα, αφού όταν ήρθα - αλήθεια πότε ήρθα;- ήταν ένα όμορφο κυριακάτικο καλοκαιρινό πρωινό, μέχρι που είδα εκεί στην αμμουδιά εκείνη βάρκα την "ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ". Απο κείνη την στιγμή πήγαν όλα κατά διαόλου. Σσσσ. Καλύτερα να μη λέω την τελευταία λέξη. Αυτή που αρχίζει με "δ" γιατί δε ξέρω και που είμαι.

   Όσο προχωρούσα τίποτα δεν άλλαζε. Λάσπη παντού. Σκούρα πηχτή λάσπη και κάπου-κάπου ένας αδύναμος θάμνος με λιγοστά μαραμένα φύλλα. Όσο έφτανε το βλέμμα μου δεν έβλεπα τίποτα, αλλ.....Ένα λεπτό! Εκεί μπροστά και δεξιά. Τι είναι αυτό που ορθώνεται πάνω από το έδαφος; Δέντρο είναι; Στάθηκα και έφερα τη παλάμη μου στο μέτωπο - λες και είχε ήλιο - και κοίταξα καλύτερα. Μάλιστα κύριε ήταν ένα δέντρο. Σπουδαία τα λάχανα θα μου πείτε. Ναι αλλά ήταν το μόνο αξιοσημείωτο πράγμα σε κείνο το διαολ.... σσσ... μέρος.

    Τάχυνα τον βηματισμό μου, καθώς πήρα λίγο θάρρος από την θέα του δέντρου. Έκανα λίγα λεπτά για να το φτάσω. Όταν βρέθηκα σε απόσταση λίγων μέτρων. Στάθηκα. Πράγματι λοιπόν, ήταν ένα ωραιότατο δέντρο ψηλό, με πολλά και πλατεία φύλλα. 

Σαν πλάτανος έμοιαζε αλλά δεν είμαι και σίγουρος. Άλλαξε η ψυχολογία μου. Ένα απλό δέντρο μου χάρισε κάποια αισιοδοξία. Προχώρησα λοιπόν και βρέθηκα μπροστά του. Ήταν αρκετά μεγάλο, ψηλό και φουντωτό. Τα κλαδιά του άρχιζαν από χαμηλά. Τα πλατεία του φύλλα ανέδιδαν ένα άρωμα φρεσκάδας. Άπλωσα το χέρι μου διστακτικά και άγγιξα ένα φύλλο. Είχε απαλή βελούδινη υφή. Το έτριψα ανάμεσα στο δείκτη και αντίχειρα και ο χυμός του μου ύγρανε τα δάχτυλα. Τα μύρισα. Υπέροχη γήινη μυρωδιά! Υπέροχη γνωστή μου μυρωδιά!  

    Η βρώμα του βάλτου η απαίσια βουρκίλα, είχε χαθεί. Επιτέλους και κάτι καλό. Ένοιωσα μάλιστα πως πατούσα σε κάτι στέρεο . Κοίταξα κάτω και.... τα έχασα. Πατούσα σε ξύλινο καλοφτιαγμένο παρκέ. Μάλιστα! Σε παρκέ που πήγαινε γύρω - γύρω στη πλατεία βάση του δέντρου. Εκεί πατούσα. Το χτύπησα με το πόδι μια, δυο φορές. Φαινόταν σταθερό και καλοφτιαγμένο. Άνετα θα μπορούσε να είναι το πάτωμα ενός δωματίου. Πως εξηγείται τώρα εκεί μέσα στην ερημιά κάτω από ένα δέντρο να φτιάξει κάποιος ξύλινο παρκέ;. Έσκυψα να δω από κοντά και μου φάνηκε μάλιστα φρεσκογυαλισμένο. 

    Κοιτάξτε αν ήταν κανείς άλλος στη θέση μου τι θα έκανε; Θα έφευγε μέσα στη νύχτα; Μέσα στους βάλτους, κάτω από ένα ανάποδο φεγγάρι, χωρίς να ξέρει που πηγαίνει; Ή θα καθόταν κάτω από έναν καταπράσινο πλάτανο με ξύλινο παρκέ να περιβάλει την βάση του, και να προσπαθήσει να ξεκουραστεί;

    Εγώ πάντως διάλεξα το δεύτερο. Κάθισα με κάποια επιφύλαξη, στο παρκέ ακούμπησα την πλάτη μου στον κορμό του δέντρου ανάσανα την φρεσκάδα των φύλλων του και έβγαλα έναν στεναγμό ανακούφισης.  "Θα μείνω εδώ μέχρι να ξημερώσει" μονολόγησα. 

"Σα μείνω εντό μέχι να κσημεγώσει" ξανάκουσα . ......