ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ: "ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ"
Ασπρόμαυρες πεταλούδες κάθισαν στα βλέφαρα μου.
Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει...
***********************************************************
Σεβάσμιε μεγάλε βάτραχε, αναγκάζομαι να καταφύγω στην συμβουλή σου αν και ξέρω πόσο δεν θέλεις να σε ενοχλούμε. Έχω πάει παντού, έχω ρωτήσει ακόμα και την μάγισσα των χρωματιστών πραγμάτων - όλοι ξέρουμε ότι είναι πάντα μεθυσμένη - και ..τίποτα. Κανένα αποτέλεσμα. Το γουρουνάκι μου πουθενά!
Μόνο εσύ μπορείς να μου πεις τι να κάνω τώρα πια.
"ΤΑΠΕΙΝΑ ΦΙΛΩ ΤΑ ΣΑΛΙΩΜΕΝΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ".
Κάθισα στην καρέκλα του ΠΕΡΙΜΕΝΕ και....περίμενα.
Η απάντησή ήρθε την ώρα που τα κίτρινα φθινοπωρινά φύλλα του είρωνα πλάτανου,με είχαν σκεπάσει σχεδόν εντελώς. Ήταν ξεκάθαρη.
Έπρεπε να συναντήσω τον άνθρωπο που ήτανε θεός, να γαργαλίσω τα παιδιά που κρέμονταν από πάνω του, και να κάνω τον δακρυσμένο μονάχο να μου πει γιατί κλαίει.
Θα έφευγα μόλις το φως ακουμπούσε τα πόδια μου.Έπεσα για ύπνο στην αγκαλιά του άνεμου που με νανούριζε και ....μα τι θόρυβος είναι αυτός;
Άνοιξα τα μάτια μου και εκεί μπροστά μου, τυλιγμένος με τον χιονισμένο μανδύα του, στεκότανε....ο περσινός χειμώνας! Ήταν γύρω στα 30, όμορφος ψήλος και αυθάδης. Κάθισε δίπλα μου, απειλώντας να με παγώσει έσκυψε με κοίταξε με τα κρυστάλλινα μάτια του και μου είπε:
"ΆΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΞΑΝΑΔΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΧΟΥΛΟ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ΄΄.
Μου χάιδεψε τα νυσταγμένα μου μαλλιά και μου τραγούδησε ένα παλιό τραγούδι της ΒΡΟΧΗΣ.
Ήμουν πια επίσημα στην αγκαλιά του χειμώνα και αυτό μόνο ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει. Ο χρόνος έπρεπε να γυρίσει πίσω, γιατί κάποια πλάσματα μείναν ... πέρυσι!!
Ασπρόμαυρες πεταλούδες κάθισαν στα βλέφαρα μου.
Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει...
Απίθανε ΕΚΤΟΡΑ !! Με ξανανιώνεις κάθε φορά που μου στέλνεις τα απίστευτα κείμενά σου. Που πήγες και βρήκες ρε θηρίο, την ιδέα του Παζαριού των Ηρώων. Απίθανη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το τέλος με τον Αδόλφο; Τι να πω! Νομίζω πως κάτι καινούργιο και σημαντικό γεννιέται εδώ στην ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ!!
Λες και το περίμενα σήμερα του ΕΚΤΟΡΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά είναι σκέτη απόλαυση. Συμφωνώ με Cristobal για το καινούργιο. Μπορεί κάτι να ανατέλει; Το πιστεύω. Πρεπει να το πιστέψει και ο ίδιος
Όσο πάει ο ΕΚΤΟΡΑΣ γίνεται καλύτερος το βλέπουμε μπροστά τα μάτια μας. Είναι απίθοναος! Η φανατσία του είναι ένας ππολύχρωμος πίνακας όλο φως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να γίνει αυτό που λένε οι παραπάνω για το καινούργιο που γεννιέται
To Σημερινό κείμενο του Έκτορα μπορεί να μην είχε το ονειροπόλο ταξίδεμα των λέξεων και των φράσεων, χαρακτηριστικό στα προηγούμενα κε΄λιμενα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΟΜΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ !! Άστε που οι περιγραφές δεν έπαψαν να είναι μεστές, ανάλαφρες και καλογραμμένες.
ΦΟΒΕΡΗ η ιδέα του παζαριού των ηρώων. Θα μπορούσε άνετα - αν δουλευόταν ανεξάρτητα από τα προηγούμενα, να γίνει βιβλίο, παιδικό βιβλίο, ταινία, θεατρικό έργο...
Από τον Έκτορα φυσικά !! Από ποιόν άλλο ? Έκτορα σκέψου το ! Καταπληκτική η ιδέα σου !!
Περιμένω τη συνέχεια !
Συμφωνω σε όλα με τον εμφανέστατα εμπειρο gip.
ΑπάντησηΔιαγραφήH ιδέα αυτή του παζαριού των ηρώων εξαιρετική και προτυπη. ΜΟυ άρεσε ιδιατερα. Σκέψου αυτό που λεέι ο gip. Aξιζει ιον κόπο.
Γράψε και για άλλους ήρωες φίλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
Αν είχα budget θα το έκανα ταινία! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή