Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

1000 ΜΕΤΡΑ [ Νο 3] του GiP

Σύνδεση με [Νο 2]
 Ησυχία… Τίποτε δεν ακουγόταν. Ο Παύλος άνοιξε τα μάτια του και ελευθέρωσε τα αυτιά του. Κοίταξε γύρω του…
Και αυτό που είδε…
**********************************************
…Τον έκανε να συνοφρυωθεί.
Ο Ουρανός είχε πάρει ένα μολυβί χρώμα, μία εικόνα που δεν θύμιζε σε τίποτα το ηλιόλουστο καλοκαιρινό τοπίο που υπήρχε λίγο πιο πριν. Η βροχή έπεφτε ορμητική και όσα αυτοκίνητα διέσχιζαν τον λεωφορειόδρομο κάτω από την αψίδα, είχαν τους υαλοκαθαριστήρες σε κίνηση για να βλέπουν, ενώ τα λάστιχα τους πέταγαν νερά  δεξιά και αριστερά. Ο κόσμος κάτω από τις τέντες και τις εισόδους των μαγαζιών, ήταν τώρα περισσότερος, μερικοί μόνο άφηναν το προσωρινό τους κάλυμμα και τρέχοντας μέσα στη βροχή αναζητούσαν ένα καλύτερο. Μία συνηθισμένη για χειμώνα εικόνα που δεν περίμενε κανείς να τη δει κατακαλόκαιρο.
Έβγαλε το κινητό του και πήρε τον πελάτη του τηλέφωνο.
    «Τον κύριο Αναγνώστου παρακαλώ… Ευχαριστώ … Γεια σας κύριε Αναγνώστου, Αντωνίου στο τηλέφωνο. Ναι ο πολιτικός μηχανικός. Είχαμε ένα ραντεβού, για το σπίτι που θέλετε να σας φτιάξω  στη Σαρωνίδα… ναι, έχω τα σχέδια… αλλά δυστυχώς δεν θα μπορέσω να έρθω… έμεινε το αυτοκίνητο μου… - μια δικαιολογία που χρησιμοποιούσε συχνά, αν έλεγε ότι δεν πάει γιατί ήταν βρεμένος ο Αναγνώστου θα γκρίνιαζε - ναι… με αυτή την ξαφνική καταιγίδα… περιμένω οδική βοήθεια… Λυπάμαι… μπορώ να έρθω αύριο ίδια ώρα αν θέλετε… Προτιμάτε μεθαύριο απόγευμα... εντάξει… να πούμε στις έξη ; Έγινε… ευχαριστώ».
«Τώρα πρέπει να πάρω τη Μάρω» σκέφθηκε… «Αν μπορέσει να πεταχτεί να με πάρει, δεν θα ψάχνω για ταξί»
Το τηλέφωνο της Μάρως ήταν κατειλημμένο.
Καθόλου περίεργο, ήταν δικηγόρος και σπάνια την έβρισκε εύκολα στο τηλέφωνο.  Πάντα όμως τον ενοχλούσε. Και μόνο η σκέψη ότι η Μάρω θα μπορούσε να γοητεύει εκείνη την ώρα κάποιο άλλο, ακόμα και πελάτη, τον έκανε έξαλλο. Κάτι που η Μάρω το ήξερε και το εκμεταλλευόταν.
    Η Μάρω… ξεκίνησε σαν περιπέτεια δύο χρόνια πριν, μετά το διαζύγιο του και ακόμα μαζί ήταν. Την έφερε στο μυαλό του. Η Μάρω με τα μακριά μαύρα μαλλιά που τον τρέλαιναν όπως τα κυμάτιζε ιππεύοντας τον σαν αμαζόνα στις ιδιαίτερες στιγμές τους, με το σφιχτό κορμί που κόλαζε άγιο. Αχόρταγη, φιλήδονη, απαιτητική, δεν τον άφηνε να σηκωθεί από το κρεβάτι αν δεν του απορροφούσε κάθε ικμάδα… Ο έρωτας μαζί της ήταν μάχη… το κυρίαρχο αρσενικό που έπρεπε να δαμάσει το αφηνιασμένο θηλυκό, να του δείξει ποιος είχε το πάνω χέρι στο κρεβάτι. Μία μάχη που ποτέ δεν την είχε ζήσει με άλλη γυναίκα τόσο έντονα και απολάμβανε κάθε στιγμή της.
    Απαιτητική στο κάθε τι, με εκρήξεις θυμού, ζηλιάρα, τελειομανής στη δουλειά της, μαχητική… Ο Παύλος ούτε που σκεφτόταν ένα ακόμα γάμο, φοβόταν ότι κάθε επισημοποίηση της σχέσης τους θα την υποβίβαζε. Δεν θα καταντούσε αυτό το πάθος που τους έδενε σε συζυγικό καθήκον… Μέσα του όμως τον ενοχλούσε ότι έτσι ακριβώς το έπαιρνε και εκείνη, δεν του είχε πετάξει ποτέ το παραμικρό καρφί για μία αναβάθμιση της σχέσης τους.
         Ετοιμάστηκε να ξαναπάρει τη Μάρω όταν μία ακόμα λάμψη έσκισε τον μολυβί ουρανό, πέντε δευτερόλεπτα αργότερα η βροντή τον ξεκούφανε…


    Κάτω από την αψίδα ο Παύλος κοίταξε τα ρούχα του. «Χάλια έγινα» σκέφθηκε. Δεν πείραζε όμως το σπίτι του ήταν λίγο πιο κάτω, η Ελίνα θα του έδινε ζεστά, καθαρά ρούχα να φορέσει μετά από ένα μπάνιο που θα τον ξεκούραζε κιόλας.
Η βροχή όμως δεν σταμάταγε. «Τελικά έπρεπε να είχα πάρει το αυτοκίνητο» σκέφθηκε.  Τους τελευταίους μήνες είχε αρχίσει να κάνει κοιλίτσα, τα ρούχα του τον έσφιγγαν. Δεν ήθελε να αλλάξει τη φόρμα του,   έτσι μια και τα φαγητά της Ελίνας τα γλεντούσε - και με το παραπάνω ! - το έριχνε στο περπάτημα σε κάθε ευκαιρία μπας και έκαιγε τις παραπάνω θερμίδες. 
Το σπίτι του Λύτρα ήταν δυο χιλιόμετρα πίσω του. Η μητέρα του μαθητού του είχε προθυμοποιηθεί να τον πετάξει εκείνη, είχε όπως του είπε μία δουλειά πιο κάτω, θα πέρναγε πολύ κοντά από το σπίτι του. Ο Παύλος όμως είχε απορρίψει ευγενικά την πρόταση. Η μητέρα του μαθητή του συχνά δημιουργούσε τέτοιες «ευκαιρίες», του την έπεφτε κανονικά. Καλοδιατηρημένη σαρανταπεντάρα, άλλους θα τους έβαζε σε πειρασμό, αλλά εκείνος έκανε πως δεν καταλάβαινε. «Καθηγητής Φυσικής είμαι γαμώτο» έλεγε στον εαυτό του, «ιδιαίτερα κάνω σε μαθητές και μαθήτριες, όχι στις μανάδες τους
Αυτά βέβαια τα είχε ξεχάσει μερικές φορές αλλά η συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν του γούστου του…
Το κινητό του χτύπησε στην τσέπη του.
    «Έλα αγάπη μου» άκουσε τη δροσερή φωνή της Ελίνας. «Που είσαι ; με τέτοιο χαμό ανησύχησα !»
    «Καλά είμαι ! Μπόρα ήταν αλλά μάλλον ξεθύμανε. Βράχηκα λίγο αλλά εντάξει. Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί. Θα κάνω ένα μπάνιο και θα είμαι εντάξει».
    «Έχεις άλλα μαθήματα το πρωί ;»  
    «Όχι ! Το μεσημέρι έχω ένα ιδιαίτερο στο Μαρούσι και μετά τρεις ώρες Φροντιστήριο το απόγευμα. Άδειος είμαι σήμερα, ευκαιρία να πάμε κανένα σινεμά αν θέλεις»
    «Ωραία ιδέα !»  Η φωνή της Ελίνας έδειξε τον ενθουσιασμό της. «Αλλά αυτά τα λέμε σπίτι, μη σε παιδεύω με κουβέντες με τέτοιο καιρό. Έλα, σε περιμένω ! Έχω φτιάξει και τα γιουβαρλάκια σου !»
    «Αγάπη μου !»
    «Πασά μου !»
Ο Παύλος γέλασε και έκλεισε το τηλέφωνο. Η Ελίνα… Αν δεν ήταν αυτή ίσως να μη σκεφτόταν ποτέ να παντρευτεί. Η Ελίνα με τα κοντά καστανά μαλλιά, τα υπέροχα μάτια. Πάντα χαμογελαστή, πάντα ενδοτική, πάντα πρόθυμη να του ικανοποιήσει κάθε επιθυμία, ένα της ζήταγε, δύο του έδινε. Η τρυφερή Ελίνα που τις νύχτες αφηνόταν στην αγκαλιά του σίγουρη ότι εκεί που θα την ταξίδευε θα την περίμενε η απόλαυση και μία γλυκιά εκτόνωση… Τέσσερα χρόνια μαζί, συζούσαν το τελευταίο, ίσως έπρεπε να της προσφέρει κάτι μονιμότερο. Το έβλεπε ότι η Ελίνα το ήθελε, τον άφηνε με λεπτότητα να το καταλάβει χωρίς να γίνει φορτική, όλοι οι φίλοι του, είχαν παντρευτεί, «τι περιμένεις» του έλεγαν… Ίσως θα έπρεπε να κάνει το επόμενο βήμα… Τελευταία το σκεφτόταν αρκετά συχνά.
Κοίταξε γύρω του. Το επόμενο μαγαζί ήταν από την απέναντι μεριά, είκοσι-τριάντα μέτρα πιο κάτω. Βγήκε κάτω από την αψίδα και έτρεξε προς τα εκεί, αν και η βροχή δεν είχε σταματήσει. Ούτε έδωσε σημασία στο αστραπόβροντο που έσκασε κανένα χιλιόμετρο μακριά του…


    Ο Παύλος ακολουθώντας ανάποδη πορεία από πριν άφησε την αψίδα και ύστερα από λίγο τρέξιμο μέσα στη βροχή έφτασε στο τυροπιτάδικο, το προσπέρασε και μπήκε στο κατάστημα με την ξανθιά πωλήτρια που είχε δει λίγη ώρα πριν. Δεν ήταν ο μόνος που είχε βρει καταφύγιο εκεί πέρα. Η πωλήτρια τον ανεγνώρισε και του χαμογέλασε.
    «Κοίτα ρε, παρ’ όλα τα χάλια μου…» σκέφθηκε. Έπρεπε όμως να πάρει τη Μάρω…


Γιώργος Παυλίδης

34 σχόλια:

  1. Βρε ξαδερφάκι, με καταμπέρδεψες!...
    νομιζα ότι θα ταξιδευα στα Αφρικάνικα μέρη γιατί από κεκτημένη ταχύτητα δεν είδα τίτλο αλλά μόνο το ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ που εχει μια ταση να υπνωτίζει...

    Διαβαζω προσεχτικά..
    καποια στιγμή αρχίζω να αναρωτιέμαι...
    Βρε τι έγινε?..
    πού πήγαν τα λιοντάρια?.
    Πως άλλαξε έτσι το σκηνικο?..

    Αλλα σου αποδίδω τα εύσημα, με δικαίωσες με την Αμαζόνα σου...
    Να και κάτι πουθυμίζει Αφρικανική Ζούγκλα...
    θηρίο..
    άγριο πλάσμα!...
    μ'αρεσε...
    όπως μ'αρεσε και η εστίαση στις δικαιολογίες που χρησιμοποιούμαι "συχνά" για να αποφύγουμε δυσαρεστες καταστασεις...

    Τώρα για τον Παύλο τι να σχολιάσω?...
    Φυσικός που παίζει με δύο και τρεις Γυανικες..
    καθολου παραξενο!!!!!
    χα χα χα...

    Προτείνω -και παίρνω το θαρρος γιατί εδω που γραφω λεει Σχόλια ΚΑΙ Προτασεις - να τον βάλεις να υιοθετεί αναλογη συμπεριφορα:
    Αγρίμι ήκυνηγός με την Αμαζόνα
    Τρυφερός και προβλέψιμος με την Ελίνα...
    και πειραχτήρι με την ξανθούλα!...
    3 σε 1....

    πω πω πω.. σαν να τύχαμε το τζόκερ!!!!!

    χα χα χα.....

    φιλιααααααααααααααα... εκατομμύρια σαν τις σταλες της βροχής!!...
    ;-))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το μαγικό ήταν στη βροχή που ακολουθούσε πιστά κάθε βήμα του Παύλου. Η βροχή τον ώθησε να πάρει κάποιες αποφάσεις. Μίλησε μυστικά στο αυτί του!
    Καλως σας βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. GIP, μην αγωνιάς! Εσύ ξέρεις πότε θα οδηγήσεις τους αναγνώστες σου να αντιληφθούν αυτό που θέλεις να τους προσφέρεις. Και καμιά φορά ίσως να είναι καλύτερα να γίνει αυτό σε δεύτερη φάση.
    Πάντως είσαι μάστορας μεγάλος. Και προβλέπω θα μας ότι θα μας μαγέψεις.
    Εχεις μια φαντασία αδάμαστη.
    Εγώ όμως εκεί!! Τις τριανταφυλλιές.
    Εκείνο που σου είπα να στείλεις στην Κρήτη το έστειλες ή θα σε στείλω εγώ εκεί κάτω στον κήπο σου χωρίς παρέα πια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. διχασμένη προσωπικότητα ?
    με μπερδεψες πω πω άντε να καταλαβω τωρα !!λες κάτω από την αψίδα να ζουσε και την προηγουμενη ζωη του ?
    χαχα
    η φαντασια μου παραοργιαζει !!
    τι αλλο να κάνω υπομονήηη !!!!
    ( μη γελας σε βλεπω !!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Eίμαι που είμαι μπερδεμένη μ'αποτελείωσες και συ!!!
    Πόσους Παύλους έχουμε ορέ???
    Εναν ή δύο???
    Κοίτα που θάρθει και ο ακατανόμαστος....και θα με πιάσει στο δούλεμα πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνω τίποτα, αν και ο συγγραφέας έχει πένα συναρπαστική. Νομίζω ότι σε κάθε αστραπή- πιθανόν αστραπή του νου, ο Παύλος είναι διαφορετικός άνθρωπος, κάτι σαν διπολική προσωπικότητα κάτι σαν σχιζο.. Όλα είναι τερτίπια του νου και του ψυχισμού του. Μου δίνει την εντύπωση ότι η Μάρω και ο Αναγνώστου παίζουν στο ίδιο ταμπλώ με τον πολιτικό μηχανικό, ενώ η Ελίνα ζει με τον φυσικό. Ο ίδιος έχει δύο προσωπικότητες στην ίδια πόλη και δύο ζωές απόλυτα χωρισμένες από μία αστραπή..
    Νομίζω..
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χμμμ!!!Με πήγες εκεί που φοβόμουν!Στον κόσμο "ΚΟΥΒΑΡΙ" κι άντε τώρα να ξεμπλέξω και να φύγω από δω!Έληξε και το διαβατήριο μου...
    Περιμένω σύντομα το επόμενο...μπας και καταφέρω να βρω την άκρη και γυρίσω πίσω.Δεν νομίζω να μ' αφήσεις κατά δω!!!χιχιχι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είναι διαστροφικά σχιζοφρενική προσωπικότητα!!!

    Αλλάζει μάσκες και νιώθει ότι εφόσον αλλάζει εαυτό δεν κοροϊδεύει τα άμοιρα!...

    Πλάνη GIP...
    οικτρή πλάνη Άγνωστης Πρόθεσης..
    Μη με βάλεις να σκεφτώ αντρικά... δε μου βγαινει...

    Γυναικεία αναλύω το θέμα και σου λεώ ότι το παληκάρι σου παίζει ποντάρωντας με το ΧωροΧρόνο ότι μπορεί να ζήσει σε παραλληλα Σύμπαντα κι όμως απλά περιορίζει τη δράση του στον γνωστό τρισδιάστατο κόσμο, φορώντας την κατάλληλη κάθε φορά μάσκα..

    Αυτό δεν είναι εμπειρία μεταφυσικής ...
    αλλα εμπειρία αντρικής προσομοίωσης στα Πεπλεγμένα συναισθήματα του Ερωτα που εστιάζει στις Απόλυτες Αντιθέσεις....

    Γιατί δεν επέλεξε για παραδειγμα να ταλαντωσει τη Ζωή του αναμεσα σε δύο Αμαζόνες...

    Δωρο άδωρο..
    ό,τι παίρνει από τη μία θα έπαιρνε και από την άλλη...

    Δούλεψε με σχεδιάσμο κινήσεων... Επιλεκτικά κινούμενος βρέθηκε δίπλα στην Αμαζόνααπό τη μία, στην γλυκιά και χαμηλών τόνων ΕΛινα από την άλλη και στο ξανθούλικο αλητάκι της πιάτσας!!!...

    Και μου λες ότι παίζει υποψία απόκοσμης επιρροής!!!!!
    χα χα...

    Ξαδερφε...
    παμε παραλια..
    εκει θα σου αναλύσω και τους κεραυνούς..
    Τωρα κουραστηκα!!!!

    φιλι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλή σας μέρα.Ήρθα για να κλείσει όμορφα η βραδιά μου.Άλλα περίμενα και άλλα μου προέκυψαν.Θα μου πείτε παρακαλώ τι γίνεται εδώ.Και κει που τελείωσα το κείμενο, τι το ήθελα να διαβάσω και τα σχόλια. Όχι ο Παύλος είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα,όχι ξαναδιάβασέ το.Άντε να το ξαναδιαβάζω και γώ,να δω τι γίνεται.Τελικά ο Παύλος είναι ένας; είναι με δύο πτυχία; είναι ένας γυναικάς που δεν αφήνει ούτε θηλυκιά γάτα; Η μήπως ο Παύλος είναι ένας που η συγγραφική δεξιοτεχνία μας τον παρουσιάζει σε δύο διαφορετικές εποχές και μας οδηγεί να τον ακολουθήσουμε στα ταξίδια της μνήμης; Θα δείξει.
    Καλή σας μέρα Χριστόφορε καλή σου μέρα και σε σένα gip

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τώρα που έχω χρόνο αρκετό στην διάθεση μου είσαι η καλύτερη παρέα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο Παύλος ΔΕΝ αλλάζει ΑΠΛΩΣ συμπεριφορά ανάλογα με το αν έχει να κάνει με την Μάρω ή την Ελίνα. Για σκέψου. Η Μάρω τον ξέρει σαν Πολιτικό μηχανικό, η Ελίνα σαν Φυσικό. O Παύλος ΔΕΝ τις κοροϊδεύει... κάτι άλλο συμβάνει...

    Από αυτήν την διευκρίνιση που έκανες σε σχόλιο κατάλαβα προς του πας το θέμα. Και σου λέει ο Χριστόφορος. Μην δίνεις περισσότερες εξηγήσεις από ότι πρέπει. Εκεί εσύ να παρασυρθείς.
    χα..χα..χα..

    Υ.Γ. Ένας Παύλος σε διαφορετικούς χωρόχρονους!!! Άντε τώρα να το καταλάβει η Κάρυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ΙοnnKorr: Kαι ότι έλεγα με αγωνία...πάει με προσπέρασε, δεν μ'είδε!!!
    Ξέρεις πώς αισθάνθηκα ρε μπαγάσα με το Υ.γ. στο τέλος?
    Σαν μαθήτρια που ενώ είχε περάσει η σειρά της για εξέταση ο π....ο φυσικός ξεφύλλισε πίσω το βιβλιαράκι του και την σήκωσε για μάθημα....χαχαχαχαχαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χμμμ, ο Παύλος αλλάζει διαστάσεις με τους κεραυνούς; Καλό. Αλλά μη πρακτικό. Διότι τί γίνεται όταν δεν βρέχει? Κάνει διάδρομο; :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Α!Για κοιτάξτε καλά. Δεν μπορείτε να μας αφήνεται έτσι. Τώρα που έμαθα, τώρα που συνήθισα... σε λίγο θα έχω στερητικό σύνδρομο.Φροντίστε παρακαλώ αύριο να υπάρχει η συνέχεια, διαφορετικά θα προτείνω να δημιουργηθεί επιτροπή δεοντολογίας και θα παίρνονται αυστηρά μέτρα σε ζητήματα τέτοιου είδους.
    Την καληνύχτα μου Χριστόφορε . Την καληνύχτα μου GIP.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ιοnna αυτό με τον χωρόχρονο το πήρες από μένα.Μη μας κουνιέσαι μετά ότι εσύ το βρήκες.Άντε καλά, το βραβείο δέχομαι να το μοιραστούμε.Αλλά κοίτα τώρα ο GIP θα αλλάξει το σενάριο για να μην μας δικαιώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. τελικα τι σου ειναι η αγνωστη διασταση μια απο εδω μια απο εκει ταρανελα ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ ...καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Και μετά την ανάγνωση του λιονταριού, σε μια άλλη "ζούγκλα".

    Σύγχρονη αλλά όχι τόσο διαφορετική.

    Μου άρεσε!
    Ίσως γιατί μου αρέσουν οι περιγραφές - αναλύσεις χαρακτήρων και γιατί είναι γραμμένο έτσι ώστε δεν μπορεί παρά να αρέσει.

    :-)
    Καλημέρα Gip

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. GIP,

    συναρπαστικό!!!

    Αλλά έχω ένα παράπονο... γιατί δηλαδή ο
    πολιτικός μηχανικός να ζει το πάθος και ο φυσικός τη σύμβαση; Ανάποδα μου τα έγραψες και θύμωσα!!!

    Καλά, αυτό το να αλλάζει η υπόσταση του Παύλου κάθε φορά που αστράφτει... φοβερή επινόηση.

    Έλα, πες, τι έχει η αψίδα; Ιδιότητες τηλεμεταφοράς σε άλλη διάσταση; Από το σύμπαν της ζωής του Παύλου στο παράλληλο σύμπαν των επιθυμιών του;
    Δύο διαφορετικά σύμπαντα, δύο διαφορετικοί χωρόχρονοι και η εναλλαγή κάτω απ' τις αστραπές.

    Γρήγορα τη συνέχεια! Μα γρήγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα σας!!!!!!Βρέθηκα και πάλι σήμερα στην ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ σας για να συνεχίσω με ακόρεστη όρεξη το διάβασμα στις αναρτήσεις του GiP αυτή τη φορά...είμαι απόλυτα γοητευμένη!!!!!!!!
    Τί να πώ?????
    Μου αρέσουν οι καταιγίδες!!! Βαριέμαι...σιχαίνομαι τα ψιλόβροχα,είναι κουραστικά, μελαγχολικά.
    Μια καταιγίδα όμως σε ξυπνάει λυτρωτικά...ίσως και καταστροφικά.
    Πόσο καταστροφική θα είναι όμως η καταιγίδα στη ζωή του Παύλου όταν αποκαλυφθεί το παιχνίδι του και η ψευτιά του, άραγε????.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή