Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

ΑΓΕΝΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές είπα κι εγώ να προσπαθήσω να σας κάνω να χαμογελάσετε λίγο, γράφοντας μερικές αστείες ιστορίες. Αστεία πράγματα δηλαδή!!!
Αν τώρα χαμογελάσετε γιατί οι ιστορίες είναι πράγματι αστείες, καλώς.
Αν πάλι χαμογελάσετε γιατί τα έκανα μούσκεμα προσπαθώντας να σας κάνω να χαμογελάσετε και πάλι καλώς. Το αποτέλεσμα μετράει.
____________________________________________


Το παρακάτω περιστατικό είναι αληθινό.

    Είναι νωρίς το πρωί και είμαι στο γραφείο μου σε ένα από τα κεντρικότερα ξενοδοχεία της πόλης του Ηρακλείου Κρήτης. Πιο κεντρικό ίσως δεν γίνεται. Στην κεντρικότερη πλατεία.
    Μελετάω την κίνηση των τμημάτων της χθεσινής μέρας. Πίνω ήσυχος το καφεδάκι μου και είμαι ικανοποιημένος γιατί θα είχα να δώσω καλά νούμερα στην ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου. Μια από τις αξιολογότερες γυναίκες  επιχειρηματίες που έχω γνωρίσει στην ζωή μου.
Έτσι όπως είμαι απορροφημένος από τα χαρτιά που είχα μπροστά μου, ξαφνιάζομαι  από τον ήχο του τηλεφώνου.  Ήταν η απευθείας γραμμή μου. Το σηκώνω:
    «Παρακαλώ;» λέω ευγενέστατα
    «Ο κύριος Διευθυντής;» ακούω μια μπάσα φωνή.
    «Μάλιστα. Ποιος είναι;»ρωτάω
    «Ο κύριος Παπαχαραλάμπους;» ξαναρωτάει η μπάσα φωνή
    «Ακριβώς. Εγώ ο ίδιος. Ποιος είστε;» λέω με μια μικρή ενόχληση.
    «Κλείσ' το τηλέφωνο» λέει η μπάσα φωνή
Κλείνω το  τηλέφωνο, απορημένος και συνεχίζω να μελετάω τα νούμερα από τα διάφορα τμήματα.
Δεν περνάνε λίγα λεπτά και ξαναχτυπάει το τηλέφωνο.
    «Ναι; Λέγετε;» λέω
    «Μπορώ να μιλήσω στον Διευθυντή του ξενοδοχείου παρακαλώ;» λέει η ίδια  μπάσα φωνή.
     «Μα σας είπα κύριε και πριν, με τον διευθυντή μιλάτε» είπα προσπαθώντας να μη δείξω τον εκνευρισμό μου.
    «Είστε δηλαδή ο κύριος Παπαχαραλάμπους; » ρωτάει η μπάσα φωνή
    «Μα ακριβώς.» λέω έχοντας υψώσει λίγο τον τόνο της φωνής μου «Σας είπα είμαι ο Παπαχαραλάμπους Χριστόφορος ο διευθυντής του ξενοδοχείου "ΑΣΤ...Α" .  Εσείς  όμως ποιος είστε;»
    «Κλεισ' το τηλέφωνο» μου απαντάει ο τύπος.
Το ίδιο συνέβη άλλες δυο φορές. Ο ίδιος ακριβώς διάλογος και στο τέλος ...«Κλείσ' το τηλέφωνο».
     Την τελευταία φορά  είναι που στα αλήθεια τσαντίστηκα και κοπανάω το τηλέφωνο στη βάση του βλαστημώντας. Κάτι που δεν συνηθίζω.  Να βλαστημάω εννοώ.  Άντε να στείλω κάποιον στο διάολο το πολύ - πολύ. 
    Μα αλήθεια τώρα. Να με παίρνει τηλέφωνο, να με ζητάει, να ρωτάει το όνομά μου και μετά με θράσος να μου πετάει ένα: "Κλείσ΄το τηλέφωνο!".
Θα  μάθαινα όμως ποιος κερατάς του είχε δώσει το προσωπικό μου τηλέφωνο. Θα τον απέλυα μα το θεό κι  ας έφερνε όλο το συνδικάτο των ξενοδοχοϋπαλλήλων στην είσοδο του ξενοδοχείου.
    Ρούφηξα μια γουλιά καφέ με φόρα, αλλά είχε μείνει μόνο το κατακάθι και στραβοκατάπια. Άρχισα να βήχω, βλαστημώντας ταυτόχρονα. Άπλωσα το χέρι μου πήρα το ποτήρι με το νερό, ήπια λίγο και συνήλθα κάπως.
    Το τηλέφωνο χτύπησε άλλες δυο φορές. Την μια δεν το σήκωσα γιατί  έβηχα και την άλλη γιατί.... πείσμωσα.  Όποιος με ήθελε ας πήγαινε στην ρεσεψιόν να με ζητήσει. 
    Χτυπάει η πόρτα. Τακ, τακ.
    «Εμπρός.» Φωνάζω απότομα
Η πόρτα ανοίγει αργά, αργά και βλέπω στο άνοιγμά της να στέκει ένας πολύ καλοντυμένος κύριος με μουστακάκι περιποιημένο και μαλλιά χτενισμένα με φροντίδα.
Αφήνω τα χαρτιά μου στο γραφείο. 
    «Παρακαλώ;» λέω
    «Ο κύριος διευθυντής;» ρωτάει.
    «Μάλιστα» λέω, αναγνωρίζοντας την φωνή, «ωχ ο τρελός του τηλεφώνου με την μπάσα φωνή» σκέφτηκα
  «Λυπάμαι κύριε», είπε συνοφρυωμένος χωρίς να προχωρήσει μέσα «αλλά είστε αγενέστατος. Κρίμα!» συνέχισε.
Σηκώθηκα όρθιος πίσω από το γραφείο μου και ρώτησα:
    «Γιατί το λέτε αυτό;»
   «Διότι κύριε διευθυντά του ξενοδοχείου, δεν ξέρετε να φέρεστε όταν σας καλούν στο τηλέφωνο. Δεν έχετε τρόπους. Δεν κάνετε γι αυτή την δουλειά. Θα κάνω αναφορά στην ιδιοκτησία και στον ΕΟΤ. Είναι δυνατόν να σας καλεί πελάτης σας και μάλιστα φίλος της ιδιοκτήτριας του ξενοδοχείου και να του κλείνετε το τηλέφωνο στα μούτρα;»
Όλα τα παραπάνω τα είπε μονορούφι χωρίς να πάρει ανάσα.
 Αληθινά ενοχλημένος πλέον  ρώτησα:
    «Γιατί μου τα λέτε αυτά; Εσείς  δεν είστε  που κάθε φορά μου λέγατε:«Κλείσ' το τηλέφωνο;» Τι θέλατε να κάνω δηλαδή  κύριε ε ε ε ε ε ε.... »
    «Κλης. Παναγιώτης Κλής. Βουλευτής.  Κλης στο τηλέφωνο σας έλεγα κύριε.  Τι να λεγα δηλαδή!»
Τον κοίταξα αμίλητος για λίγο και ύστερα έσκασα στα γέλια. Το ίδιο έκανε κι εκείνος. 
Για όσο καιρό έμεινε στο ξενοδοχείο ο Παναγιώτης Κλης ερχόταν κάθε πρωί και πίναμε καφέ μαζί στο γραφείο μου.
     «Κλης στο τηλέφωνο» χα χα . Την έκανε επίτηδες την πλάκα αυτή ο κύριος Κλης και πάντα έπιανε. 
Καλή του ώρα!



   

   
   
   


50 σχόλια:

  1. Αυτές οι ιστορίες με τα ονόματα τις προφορές και τις παραξηγήσεις που γίνονται είναι πολύ αστείες και αυτή που μας αναφέρεις είναι ένα χαρακτηριστικό πολύ καλό δείγμα. Και είναι πράγματι ευχάριστο να ξεκινάς μιαν ακόμα μέρα δουλιάς με ένα χαμόγελο πλατύ που μας δωρίζει η ιστορία σου. Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχα! ειν απ αυτα που τα βλεπεις στο σινεμα και λες ισως ειν υπερβολη για να γελασει ο θεατης αλλα τελικα συμβαινουν ε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου θυμίζει το συγκρότημα "Άγαμοι Θύται"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πραγματικά γέλασα πολύ Χριστόφορε!
    Πολύ αστείο το περιστατικό!

    Φιλιά κ καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπήκα να μιλήσω στον από πάνω μου.

    Ντροπή σου Γιώργο!! Τι πράγματα είναι αυτά???
    Δε φτάνει που βρίζεις, βρίζεις και ανορθόγραφα???

    χα χα χα χα

    Ρε Χριστόφορε, του κολλάω για καυγά και κάνει πως δεν ακούει... τι να κάνω????

    χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ε ποτέ!... πού να πάει το μυαλό στον "Κλης"?...
    Πολύ καλός ο κ. Κλης, Χριστόφορε και η πλακίτσα καλή,παρεξηγιάρικη αλλά καλή...απίστευτα καλός κι εσύ όμως και το ότι για άλλη μια φορά με την όμορφη περιγραφή της ιστορίας με κράτησες σε τέτοια ένταση και αγωνία μέχρι την τελευταία σου πρόταση, που πραγματικά διάβαζα, αλλά αναρωτιόμουν κιόλας τι θα συμβεί στη συνέχεια (θα τον βρίσει, δε θα τον βρίσει' θα τον δείρει, δε θα τον δείρει')...
    όμορφη, ευχάριστη και διασκεδαστική η ανάρτησή σου κι εμένα πάντα καταφέρνεις να με κάνεις να συμπάσχω μαζί σου σε όλες σου τις περιπέτειες !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Από τη μια λέω πόσο αλαζόνας ήταν ο τύπος ,αλλά από την άλλη τον παραδέχομαι που διατήρησε σχετικά την ψυχραιμία του και δεν σε έβρισε αγαπητέ Χριστόφορε!!!!αχαχαχα
    (μα δεν είχε βρεθεί κανείς να του πει να αλλάξει τον τρόπο που συστήνεται;;;;)χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ήταν δυο χωριάτες στον κάμπο και θέριζαν.

    Ξαφνικά περνούν από πάνω τους δύο αεροπλάνα Μιράζ 2000.

    Λέει ο ένας:
    - Το είδες;
    - Τι ήταν; ρωτά ο άλλος.
    - Μιράζ 2000!
    - Σιγά μη μοιράζ' και πεντοχίλιαρα, απαντά ο άλλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Α .. και αυτό το παλιό:

    Μπαίνει ένας Λαρισαίος σε ένα μαγαζί με εσώρουχα.
    - Θέλω ένα σώβρακο. Λέει στην πωλήτρια.
    - Slip; Τον ρωτάει εκείνη.
    - Με λειπ', δε με λειπ' να μη σε νοιαζ'. Απαντάει ο Λαρισαίος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι έγινε Χριστόφορε;
    Μπηκες στα δικά μου νερά;
    Αχ ακόμη κι εκεί είσαι ζωηρότερος!

    Γελασα πολυ με την ιστορία!

    Μου αρέσει αυτή η νέα ενότητα ιστοριών!

    Της μαμάς μου της είχε τύχει κάτι άλλο!
    Χτυπούσε το τηλεφωνο και όταν το σήκωνε της έλεγαν: Πούλος εδώ!
    Εκείνη τρομαγμένη το έκλεινε! χαχαχα

    Μέχρι που ήρθε ο πατέρας μου και της είπε πως Πούλος λεγόταν αυτός που μας φέρνει πετρελαιο! χαχαχα

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Nα εξομολογηθώ πάτερ μου???

    Εγώ τώρα τη διάβασα την ιστορία! Πριν ήρθα να κουρδίσω τον ... καντηλανάφτη!!!

    Και μου άρεσε που θέλεις να μας κάνεις να χαμογελάσουμε, αλλά η Αγία Επιστολή γράφει σαφώς πως το γέλιο είναι αμαρτία! Επίσης το ίδιο λέει κι ο Άγιος Ονούφριος -μεγάλη η χάρη του- που γιορτάζει πάντα στις 30 του Φλεβάρη! Διότι τη στιγμή που τόση δυστυχία βασιλεύει στον κόσμο και ο ίδιος ο Πανάγαθος κλαίει, πώς εγώ, το ταπεινό χαμομηλάκι μπορώ να γελάω αναισθήτως??

    Το διάβασα με συντριβή και αποφάσισα να σταματήσω να γελάω. Ειδάλλως τι ψυχή θα παραδώσω η αμαρτωλή??

    Ήμαρτον Πάτερ μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @KOSTAS PAP
    Χαίρομαι φίλε μου που έστω και για λίγο συνέβαλα σε ένα χαμόγελο που τόσο το έχουμε ανάγκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ασωτος γιος
    Πρώτα πρώτα να σε ευχαριστήσω για την επίσκεψη την οποίαν και ανταπέδωσα. Έχεις έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα χώρο που σκοπεύω να εξερευνήσω. Ευχαριστώ επίσης που γέλασες γιατί αυτό ήταν ο σκοπός μου.

    @GiP
    Ενδιαφέρουσα παρατήρηση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Με λένε Νατάσα
    Καμιά φορά η ζώή φέρνει και το γέλιο. Αρκεί να το βλέπεις όταν έρχεται.
    Καλό σου απόγευμα Νατάσσα μου


    @Δήμητρα
    Ο από πάνω μιμείται στην συμπεριφορά κάποιον άλλον που δεν είναι.
    Καλά του τα ψέλνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @oneiremata
    Η οικογένεια Κλη είναι από τις πιο παλιές και ιστορικές της βόρειας Ελλάδας. Υπήρξε τιμή μου που τον γνώρισα.
    Με χαροποιεί που σε διασκέδασε τούτο το περιστατικό. Ελπίζω να θυμηθώ κι άλλα τέτοια από την ξενοδοχειακή μου ζωή. Ονειρομάτα καλό σου βράδυ.


    @Καπετάνιος
    Πολύ χαίρομαι τυχερέ καπετάνιε που σε βλέπω και σε έκανα να γελάσεις.
    Ο άνθρωπος αυτός διασκέδαζε το όνομά του. Ήταν τόσο ακομπλεξάριστος, καλλιεργημένος και χιουμορίστας που ήταν χαρά να κουβεντιάζεις μαζί του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ΙοννΚορρ χ 2
    Ενδιαφέρουσα η αντιπαραβολή ανεκδότων με πραγματικά περιστατικά πάντως.




    @Coula
    «Πούλος εδώ» ε; χα χα χα
    Στα νερά σου ε; Χαίρομαι που θα κάνουμε παρέα λοιπόν. Οι πετσέτες όμως που είναι; Το σαπούνι;
    Να σαι καλά ρε Κούλα και με τις δικές σου ιστορίες που ανυπομονώ να δω την συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δήμητρα τέκνον μου,
    Αφού μετά συντριβής ανέγνωσες το αμαρτωλό τούτο κείμενο είσαι συγχωρημένη. Μην ανησυχείς τέκνον μου εκλεκτόν η εξομολόγησις σου σε εξαγνίζει στα μάτια του Πανάγαθου.
    Ο Άγιος Ονούφριος - μεγάλη του η χάρη - θα την είχε μικρή ... την διάθεση για ζωή τέκνον μου.
    Υπαγε εν ειρήνη και να δοξάζεις τον Κύριον που σου έδωσε πνεύμα και χιούμορ τέκνον μου.
    Πατήρ Χριστόφορος ή μάλλον Παππούς....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σε ευχαριστώ Αγιε Δέσποτα...

    Αλάφρωσες την καρδιά μου από μεγάλο βάρος...
    Λες ο Άγιος Ονούφριος -μεγάλη η χάρη του- να την είχε μικρή τη διάθεση για ζωή?? Κύριε ελέησον!!

    Γιατί εγώ... παπά μου την έχω μεγάλη... τη διάθεση για ζωή... Θε μου σχώρα με!!

    Πάω να κάνω 10 μετάνοιες στην Αγία Τερψιθέα και μετά θα αυτομαστιγωθώ για να εξιλεωθώ!!

    Υ.Γ. Πες του καμιά κουβέντα γιατί θα τον δείρω... μα την Παναγία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. http://www.youtube.com/watch?v=U_LraistLa0&feature=related

    ιχιχιχιχιχιχιιχιχιχιιχιχιχιχι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Οφείλω να ομολογήσω ότι είναι διασκεδαστική η ιστορία, αν και φαντάζομαι ότι, εκείνη την ώρα, μόνο διασκεδαστικά δεν νιώθατε.....
    Καλό μήνα, και καλές γιορτές!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. αχαχαχαχαχα


    Τέλεια!!!! Να λοιπόν που γελάμε και δεν χαμογελάμε απλά!!!

    Εχω και γω τον ΝαΣουΣύρωΤοΚασόνιιι στο καράβι αλλά θέλει να μας τον φάει η πορκουπίνα!!

    Τα φιλιά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. http://www.youtube.com/watch?v=U_LraistLa0&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σπαρταριστό ήταν Χριστόφορε!!!
    Και γέλασε το χειλάκι μου κι άρχισα να γελάω...! Και με κοιτάνε και περίεργα..
    Νάσαι καλά''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πολύ καλό και ωραιότατα δοσμένο!
    Στο γραφείο που δούλευε ο πατέρας μου, ο μικρός του καφενείου παίρνει παραγγελίες, μεταξύ των οποίων και μία για πασταφλόρα.
    Όταν επιστρέφει, μαζί με όλα τ' άλλα, κρατάει και μια πάστα (τυχαία και άσχετη) μέσα σε χαρτί...
    Στα αραβικά fel ouara σημαίνει "στο χαρτί"!
    Να 'σαι πάντα καλά, Χριστόφορε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. χαχαχαχχαχ Χριστόφορέ μου εδώ που τα λέμε με το δίκιο σου τσατίστηκες και μάλιστα θεωρώ πως ήσουν και πολύ κόσμιος!! Γιατί στην τελική πλάκα έκανε ο άνθρωπος!! φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Το κλης από που βγαίνει, από το
    Περικλής?
    Ευχαριστούμε, για το γέλιο που μας
    χάρισες,μας χρειαζόταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ωραίο πολύ ωραίο Χριστόφορε μου
    Το διάβασα το πρωί αλλα δεν είχα χρόνο να σχολιάσω...
    μου κράτησε όμως παρέα όλη μέρα,
    πίστεψε με.Το θυμόμουν και γελούσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @Δήμητρα
    Τέκνον μου Δήμητρα η αυτομαστίγωσις είναι έργον θεάρεστον αλλά μόνον όταν τελείται υπό την παρακολούθησιν του πνευματικού σου. Δηλαδή εμού στην περίπτωσίν σου.
    Και τούτο διότι υπάρχουν ενδυματολογικοί κανόνες που πρέπει να τηρηθούν.
    Θα ρυθμίσωμεν τας λεπτομερείας αμέσως μετά την συνάντησιν που θα έχω μετά της Αγίας Τερψιθέας.
    Να έχεις την ευλογίαν μου την μεγάλην καθώς η πίστις σου είναι μεγίστη.
    Εκείνος δια τον οποίον ομιλείς ευρίσκεται εις διάθεσιν του Κυρίου καθώς δεν αντιλαμβάνεται που τον οδηγεί η αμαρτωλή ατραπός που ακολουθεί.Ας τον λυπηθεί ο Παντοδύναμος.
    Πατήρ Χριστόφορος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Κι εγώ έσκασα στα γέλια!... 'Ο,τι πρέπει ήτανε! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Καλημέρα Χριστόφορε.
    Έλειψα καιρό , δεν έχω ιντερνετ...
    Φοβερή ιστορία, γέλασα πρωί πρωί. να σαι καλά
    Σου ετοιμάζω σχόλιο και για τα 90''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τέλειοοο!!
    Καλά που ήρθε και σε συνάντησε και λύθηκε η παρεξήγηση.

    Απίστευτες ιστορίες.
    (τι όνομα κι αυτό όμως)

    Καλό απόγευμα
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @stavroulazerva
    A! Εκείνη την ώρα θα μπορούσα να τον "καρυδώσω" που λένε. Όμως τελικά τέτοια περιστατικά μας μένουν στην μνήμη σαν αστεία και γελάμε με αυτά. Καλές γιορτές και σε σένα αν και πιστεύω ότι θα έχω την χαρα να σε ξαναδώ.
    Υ.Γ Σε παρακαλώ αν δεν σου είναι δύσκολο να επικοινωνούμε στον ενικό. Μας φέρνει πιο κοντά. Να σαι καλά.


    @Καπετάνισσα
    Θέλει η πορκοπουπίνα να σας φάει τον Νasousiro Τokaravi; Μα πήγατε κι εσείς Καπετάνισσα να γνωρίσετε στο κορίτσι έναν με τέτοιο τύπο αρρενωπό όνομα; χα χα
    Να σαι καλά ρε Καπετάνισσα και χαιρέτα μου τον καλό σου Καπετάνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @MAMOUNI
    Χα χα χα χα Ρε συ Μαμούνι τι γέλια είναι αυτά που έκανα. Θα με άκουσαν μέχρι απέναντι ...και είμαι και μόνος αυτή την ώρα. Μα βρε έντομον άτιμο που στο καλό πας και τα βρίσκεις. Η κυρά το ξέρει ότι μπερμπαντεύεις; ε; Άτιμο χα χα χα


    @Ρεγγίνα
    Πολύ χαίρομαι Ρεγγίνα μου. Πολύ. Θέλω πάντα να χαμογελάς. Και να έχεις γύρω σου λαμπερά πρόσωπα που να σε χαίρονται. Αξίζεις εκατομμύρια χαμόγελα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @Υπατία η Αλεξανδρινή.
    Πολύ μου άρεσε αυτό με την πάστα φλώρα χα χα χα. και κοίτα τι ανακάλυψα : Το χαρτι στα στα Αθιπικά λέγεται ουαρα κάτ. Πιθανότατα η ίδια ρίζα. Πες μου, πηγαίνεις καθόλου κάτω;
    Σε χαιρετώ θερμά «συν Ηπειρο- τισα»


    @Τάνια
    Ο άνθρωπος ο συγκεκριμένος, την έκανε την πλάκα του εκμεταλλευόμενος το όνομά του. Ήταν πάντως γνήσιος ευπατρίδης και πολύ μορφωμένος άνθρωπος. Μετά τις πρώτες τηλεφωνικές αψιμαχίες ήταν πραγματικά ένας θησαυρός γνώσεων για μένα τότε. Η δε σύζυγός του Κυρία με τα όλα της.
    Πολύ χαίρομαι που διασκέδασες με την ιστορία.

    @Frezia
    Φρέζια μου - αλήθεια το Φρέζια από που βγαίνει;- Όχι τι Κλής δεν βγαίνει από το Περικλής.
    Είναι επώνυμο σημαντικής βορειοελλαδίτικης οικογένειας.
    Εγώ ευχαριστώ που γέλασες με την ιστορία γιατί μου δίνει ικανοποίηση όταν μπορώ να κάνω τον άλλον να ξεχνάει για λίγο έστω τα βάσανά του.
    Καλό σου βράδυ και πάντα με χαμόγελα. Έμαθα στην ζωή πως πολλά προβλήματα τα έλυσα με ένα απλό χαμόγελο. Γνήσιο όμως. Να βγαίνει από την ψυχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @ElenaG
    Με ευχαριστεί το ότι σου κράτησε ευχάριστη παρέα το κείμενο. Και ξέρεις καμιά φορά όταν η γεύση από κάτι που σου έφερε χαμόγελο στα χείλη, μένει σημαίνει ότι έχεις ανοιχτή καρδιά και το χαμόγελό σου θα δίνει χαρά και σε άλλους γύρω σου.

    @Ευάγγελος
    Φίλε μου πολύ χαίρομαι που σε βλέπω. Και ακόμη περισσότερο που γέλασες με την ιστορία. Είναι η καλύτερη ανταμοιβή μου. Ας μη αφήσουμε κανέναν να μας στερήσει το γέλιο.
    Ευάγγελε να είσαι καλά και πάντα καλά να είναι τα νέα που θα έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. @aougaros
    Ελπίζω τώρα να είναι όλα καλά. Το τελευταίο σου κείμενο ακόμη δεν το έχω διαβάσει. Αλλά μη παίρνεις αέρα θα μπω και θα το διαβάσω και....αλίμονό σου.. χα χα
    Φίλε μου εύχομαι όλα καλά. Ναι θα με ενδιέφερε η δική σου ματιά πάνω σε αυτό τι θεότρελο κείμενο.


    @ASSOS
    Με ευχαριστεί που πολύ που σε βλέπω εδώ μέσα. Πράγματι. Αν είχαμε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά και βλέπαμε και ακούγαμε γύρω, πάντα κάτι θα μας έφερνε χαμόγελο, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
    Καλό σου βράδυ και πάλι ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @Βάσσια
    Ο άνθρωπος αυτός ήταν ένας γνήσιος ευπατρίδης. Γόνος σημαντικής οικογένειας από την βόρειο Ελλάδα. Ήταν πραγματικά αυτό που λέμε gentleman. Εκμεταλλευόταν το ιδιόρρυθμο όνομά του και έκανε τις αθώες αυτές πλάκες του.
    Στόλισες και πάλι τον χώρο μου με την παρουσία σου. Καλό σου βράδυ Βάσσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Χα χα χα χα χα χα
    Ακου επίθετο Κλης
    Πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ
    είχε πάντως! ευχάριστος άνθρωπος
    με αυτοσαρκασμό!Πολύ καλός!
    Καλό μήνα γλυκέ μου
    Σμουατςςςςςςςςςςςςςςςςςς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Χριστόφορε ναι καλέ μου, το έχουμε ανάγκη μάλλον το" διάλειμμα ", το χαμόγελο,άντε μπας και, έστω για λίγο, έρθουμε στα ίσα μας.
    Θυμάμαι καλά; είναι υπαρκτό πρόσωπο ο εν λόγω βουλευτής; Κάτι μου θυμίζει το όνομά του ή μήπως με παρασύρεις με την αληθοφάνεια της αφήγησής σου.
    Να είσαι καλά για το χαμόγελο που μας χάρισες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Kι εγώ Βορειοελλαδίτισα είμαι, όμως
    δεν έχω ακουστά το όνομα Κλής.
    Το Φρέζια είναι ψευδώνυμο,το πήρα
    από το αγαπημένο μου λουλουδι!
    Καλή σου νύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. D. Angel
    Εξαιρετικός άνθρωπος. Πράγματι
    Καλό μήνα κι εσένα. Και τα Σμουάτςςς με μέτρο να μην τα φορολογήσουν και αυτά χα χα

    @Black Bedlam
    Υπήρξε για ένα διάστημα μεταξύ 77-81 βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στον Εβρο αν θυμάμαι καλά.


    @Frezia
    Λέω πιο πάνω στην Black Bedlam για την προέλευσή του Κλη.
    Το Frezia είναι πολύ όμορφο όνομα που διάλεξες. Θα σου ταιριάζει είμαι σίγουρος.
    Καλή σου νύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. χααχα....ούτε σε ταινία του Γούντυ Άλλεν δεν γίνονται αυτά...

    καλό μήνα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. @Iliokammenos
    Καλμέρα φίλε μου. Τι σίγουρο είναι πως η τέχνη αντιγράφει την ζωή.
    Χαίρομαι που σε βλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Φίλε μου Χριστόφορε.... δε σε πρόλαβα στα 90" στο προηγούμενο.... Καθυστέρησα μόλις ....30" και είχες φύγει!!!!!!
    Σου γράφω λοιπόν εδώ, κατ'αρχάς ως προς αυτό το θέμα, δηλ. την ανάρτησή σου "90 Δευτερόλεπτα", ότι εμένα προσωπικά όχι μόνο δε με ξένισε, αλλά αντίθετα, μου φάνηκε και πολύ γνώριμος αυτός ο τρόπος περιγραφής, έως και φυσιολογικός. Και αυτό γνωρίζοντας ότι η γλώσσα του συνειδητού (λογική) είναι σχεδόν αδύνατον να ερμηνεύσει τη γλώσσα του υποσυνειδήτου (εικόνες μνήμης) αν δεν έχει το κλειδί της αποκωδικοποίησης των συμβόλων.
    Ο τρόπος που μας μιλάει το υποσυνείδητό μας είναι καθαρά προσωπικός στον καθένα μας.

    Το σίγουρο είναι ότι μέσα από φαινομενικά ασύνδετες εικόνες του "παραλόγου" η αποκωδικοποίηση αποδεικνύει ότι κάθε άλλο παρά ασύνδετο και παράλογο ήταν το μήνυμα αλλά απολύτως σαφές για τον παραλήπτη.

    ..............................

    Ως προς το σημερινό τώρα, εκτός του ότι το λογοπαίγνιο, πέραν των τραγελαφικών συμπτώσεων που δημιουργεί έχει τη χάρη του, και εκτός του ότι ακόμα κρατάω την κοιλιά μου κι έχω πέσει κάτω από τα γέλια, κυρίως με τον τρόπο που περιγράφεις το όλο σκηνικό (θα μπορούσε να ήταν ένα πετυχημένο ανέκδοτο!), ωστόσο μέσα στα γέλια ξεπήδησε μια σκέψη:
    Αν ήμασταν, δηλαδή, Αρχαίοι (Έλληνες), θα μπορούσαμε να καταλάβουμε τη διαφορά του "η" (ήττα) από το "ει" (έψιλον γιώτα), λόγω του ότι ο διαφορετικός τρόπος γραφής για τους Αρχαίους Έλληνες ακολουθούσε και την ανάλογη διαφορετικότητα στην προφορά. Και καθόλου τυχαία ή αναίτια, υπήρχαν η δασεία, η ψιλή, η υπογεγραμμένη και γενικά τα στίγματα, τα οποία αποδίδονταν με την ανάλογη προφορά!
    Θα μου πεις... "Πάνε αυτά... Ξέχνα τα... Τί ψάχνεις τώρα;"
    Απλά για την ιστορία ...και συνεχίζω να γελάω με την καρδιά μου χάρη σε σένα!!!! χαχαχαχαχαχαχαχα

    Καλό Σαββατοκύριακο φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. @THE WATCHER
    Είναι τόσο εμπεριστατωμένα και τόσο όμορφα δοσμένα τα σχόλια σου που ομολογώ πως δε χορταίνω να τα διαβάζω. Καμιά φορά έχω την αίσθηση ότι είσαι εδώ δίπλα μου και γράφουμε μαζί. Ίσως και να συμβαίνει.....
    Χαίρομαι για το ότι είδες ακριβώς όπως γεννήθηκε. Μα ακριβώς. Μιλάω για τα 90 δευτερόλεπτα.
    Με το άλλο χαίρομαι που σε έκανα να γελάσεις.
    Είναι πάντα πολύτιμα όσα καταγραφείς εδώ μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Το σκεφτόμουν όλη μέρα σήμερα στη δουλειά.. Πολύ καλό.. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Το ίδιο αστείο κάνουν μερικές φορές Ουγγαρέζες με το όνομα Judit (προφέρεται γιούντιτ) όταν μιλάνε αγγλικά. Οταν λοιπόν τις ρωτήσεις το όνομα της σου απαντάει Γιούντιτ (το οποίο κανείς μπορεί να το εκλάβει σαν you did. Και περνάει λίγη ώρα με μιά μικρή φαρσοκωμωδία ώσπου να ληθεί η παρεξήγηση. Ομορφες οι ιστορίες σου μου αρέσουν πολύ καθώς και η γλαφυρή περιγραφή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. [ Γέλασα πολύ με την ανάρτηση σας!! ]

    Σας διαβάζω σχετικά λίγο καιρό και σας έχω στείλει και μέιλ & σας έχω κάνει αίτημα στο φατσοβιβλίο αλλά δεν έχετε απαντήσει!!

    Έχω να σας κάνω και μια επισήμανση με αφορμή το σχόλιο σας για την ανάρτηση στο ιστολόγιο μου για τον Μέγα Αλέξανδρο

    "Αγαπητέ κύριε Χριστόφορε,

    είδα το σχόλιο σας στο φατσοβιβλίο [ facebook ] και σας ευχαριστώ για που μοιραστήκατε με άλλους την ανάρτηση μου για τον Μέγα Αλέξανδρο!!

    Να σας ενημερώσω πως τα σχόλια είναι ανοιχτά για όλους αλλά το χρώμα είναι πορτοκαλί και εκεί μπορεί να μπερδευτήκατε και θα τα βρείτε στο τέλος κάθε ανάρτησης ακριβώς πάνω από την επιλογή με τις αντιδράσεις!!

    --
    M'Εκτίμηση"

    ΑπάντησηΔιαγραφή