Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

ΕΓΩ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ!

    
Το παρακάτω κείμενο εξηγεί την πολυήμερη απουσία μου από την μπλογκόσφαιρα.
___________________________________________________



    Την Πέμπτη 6 Ιανουαρίου είχαμε προγραμματίσει με την γυναίκα μου να πάμε στην Καρδαμύλη  εκεί στην Μεσσηνιακή Μάνη,  για μερικές μέρες. Θα συναντούσαμε την κόρη μου τον γαμπρό μου και τα εγγονάκια μας και θα τους χαιρόμαστε έστω και για λίγο.
    Την παραμονή όμως της αναχώρησής μας, την νύχτα η γυναίκα μου ξύπνησε με φοβερούς πόνους στο δεξί νεφρό. Πήρε μερικά ισχυρά παυσίπονα και ο πόνος πέρασε. Σκεφτήκαμε ότι ήταν ίσως κάποιος κρύσταλλος που με τα νερά που ήπιε στην συνέχεια βγήκε. Ένιωθε τόσο καλά που οδήγησε μέχρι την Κόρινθο. Ύστερα συνέχισα εγώ μέχρι την Καρδαμύλη.

Για την ασύλληπτη ομορφιά της περιοχής θα γράψω κάποια άλλη φορά.

    Τώρα θα σταθώ μόνο στα γεγονότα που μας οδήγησαν στο νοσοκομείο.
Τις νύχτες της 8ης και 9ης Ιανουαρίου   στον ξενώνα όπου μέναμε η γυναίκα μου ανέβαζε πολύ ψηλό πυρετό με  έντονα ρίγη. Είχε ανορεξία και η διάθεση στης ήταν πεσμένη. Φανταστείτε ότι αυτή που τρελαίνεται για μπαρμπουνάκια τηγανητά, με το ζόρι έφαγε ένα.. Πίεζε όμως τον εαυτό της να μη καταλάβουν οι άλλοι πόσο υπέφερε και ιδίως τα μικρούλια μας.
    Στις 10 Ιανουαρίου αποφασίσαμε να φύγουμε  να έρθουμε στην Αθήνα και  να  πάμε απ ευθείας σε νοσοκομείο. Πήρα τηλέφωνο τις πληροφορίες και έμαθα ότι εφημέρευε ένα από τα μεγάλα νοσοκομεία των Αθηνών. 
Δεν θα αναφέρω το όνομα του νοσοκομείου. 
    Φτάσαμε κατά τις τέσσερεις και μισή το απόγευμα στο νοσοκομείο και πήγαμε στο τμήμα: «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ»
Πρέπει εδώ να ομολογήσω ότι η συμπεριφορά του προσωπικού, ιατρικού και βοηθητικού κάτω από τις συνθήκες πίεσης της εφημερίας ήταν άψογη. Οι άνθρωποι έκαναν ότι μπορούσαν με τα μέσα που είχαν στην διάθεσή τους. Εκείνο μάλιστα που εκτίμησα ιδιαίτερα ήταν η ανθρωπιά με την οποίαν αντιμετώπιζαν τους πολυάριθμους ασθενείς που συνέρρεαν.
Μου έκανε δε ιδιαίτερη εντύπωση η ψυχραιμία των υπευθύνων και η κατάρτιση τους.
    Η γυναίκα μου σε όλο το διάστημα κατά το οποίο πηγαίναμε από το ένα τμήμα στο άλλο  για να κάνει τις διάφορες εξετάσεις πονούσε πολύ πίσω το νεφρό της. Χρειάστηκαν δυο ισχυρές παυσίπονες ενέσεις για να  μαλακώσει  κάπως τον πόνος. 
    Θα ήταν ίσως χρήσιμο να αναφέρω εδώ ότι ο πόνος που προκαλεί ο κολικός του νεφρού είναι ένας οπό τους τρεις ισχυρότερους πόνους που νιώθει ο άνθρωπος.  Είναι  τοκετού,  της στηθάγχης και του κολικού του νεφρού, οι πιο ανυπόφοροι πόνοι.
    Μετά από τρεις ώρες παραμονής και αναμονής για την ολοκλήρωση των εξετάσεων στο τμήμα «ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ»  κρίθηκε τελικά αναγκαία η εισαγωγή της στο νοσοκομείο για να αντιμετωπιστεί η  οξεία πυελονεφρίτις, όπως διέγνωσαν.
    Μας πήγαν ένα θάλαμο νοσηλείας με τρία κρεβάτια.  Οι δύο κλίνες εκείνη προς τα παράθυρα και η μεσαία ήταν κατειλημμένες από δυο ηλικιωμένες κυρίες. 
Όταν μετά από λίγο τακτοποιήθηκε η γυναίκα μου στο κρεβάτι της που το στρώμα του ήταν τόσο σκληρό που λες και ήταν από πέτρα φτιαγμένο, κοίταξα  κι εγώ να βρω το κάθισμα που αναλογούσε στο κρεβάτι μας για κάτσω. Ένιωθα κι εγώ κουρασμένος μετά τόσες ώρες οδήγησης και αναμονής κάτω στα εξωτερικά ιατρεία. 
Με την πρώτη ματιά που ρίχνω αντιλαμβάνομαι ότι στον θάλαμο υπήρχε μόνο μια καρέκλα συνοδού και ήταν δίπλα στο κρεβάτι της κυρίας που ήταν προς το παράθυρο και σε αυτή καθόταν ένας κύριος γύρω στα σαράντα και έλυνε σταυρόλεξο.
    «Με συγχωρείται» λέω  «καρέκλες που βρίσκουμε;»
Ο 40άρης άφησε το περιοδικό στο κρεβάτι κι έσκασε στα γέλια. Λες και είπα κανένα ανέκδοτο.
    «Μα , μα, γιατί γελάτε;» ρώτησα απορημένος
Συνεχίζοντας να γελάει και αυτός αλλά και οι δύο κυρίες από τα κρεβάτια τους, μου λέει: «Μα θυμάστε τι με ρωτήσατε;»
Με έθιξε η ερώτηση του. Τι νόμιζε δηλαδή ότι ήμουν κανένας ξεμωραμένος;
    «Και βέβαια θυμάμαι» του λέω, «ρώτησα που βρίσκουμε καρέκλες!» είπα με κάποια έμφαση.
Άλλο ξέσπασμα γέλιο! Μα τι στο καλό! Μήπως είχα πάθει κάτι και έλεγα βλακείες χωρίς να το καταλαβαίνω; Εκνευρισμένος βγαίνω από το δωμάτιο και πηγαίνω στα γραφεία των νοσηλευτριών. Πλησιάζω μια νεαρή νοσοκόμα που κάτι συμπλήρωνε σε μια μια καρτέλα
    «Συγγνώμη» λέω με όση ευγένεια μπορούσα «μόλις ήρθαμε στο 303 και .....»
    «Όνομα; » ρωτάει
Της λέω. 
    «Ορίστε!» μου λέει  «τι θέλετε;»
    «Ήθελα να μάθω πως μπορώ να έχω μια καρέκλα.»
Φοβήθηκα ότι θα άρχιζε να γελάει κι αυτή. Διαψεύστηκα. Η κοπέλα ετοιμάστηκε να βάλει τα κλάματα. Σούφρωσε τα χείλη και ........ Την λυπήθηκα.
    «Μη κάνετε έτσι αδελφή» είπα μαλακώνοντας την φωνή μου. «Μια καρέκλα ζήτησα μόνο.»
    «Κοιτάξτε» μου είπε αφού συνήλθε από το ....σοκ! «Δεν....δεν .....οι καρέκλες συνοδών τελείωσαν» μου είπε
    «Τελείωσαν;» είπα ξαφνιασμένος «Μα τι είναι οι καρέκλες; Γάζες είναι; Ωραία και τι κάνουμε τώρα;»
Δεν είπε τίποτα πάρα μόνο έκανε με το χέρι την κίνηση εκείνη που λέει «σούφρωσε μια»
    «Τιιιιι; Να κλέψω καρέκλα; » φώναξα
    «Σςςςςς» μου έκανε έντρομη η κοπέλα  κοιτώντας γύρω της.
Φουρκισμένος επιστρέφω πίσω στο δωμάτιο. 
    «Γιατρέ, γιατρέ» ακούω και νιώθω ένα τράβηγμα στο μανίκι.
Γυρίζω. Βλέπω έναν γέροντα οποίος με είχε γραπώσει.
    «Γιατρέ μου» μου λέει «πρήστηκε κι άλλο το  ποδ......» 
    «Δεν είμαι γιατρός κύριε» του απάντησα, και τραβώντας το χέρι μου απελευθέρωσα το μανίκι μου και συνέχισα στον διάδρομο για το δωμάτιο της γυναίκας μου. 
Όταν έφτασα εκείνη με ρώτησε.
    «Βρήκες;»
    «Μπαααα!!» απάντησα και κάθισα προσεκτικά στην άκρη του κρεβατιού της. Σε λίγο όμως άρχισε να πονάει η μέση και πλάτη μου.  Σηκώθηκα. Τεντώθηκα και έκανα μερικά βήματα.  Βγήκα στον διάδρομο και στάθηκα ανάμεσα στις δύο τουαλέτες του θαλάμου. Ο συνοδός της ασθενούς που ήταν δίπλα στο παράθυρο με πλησίασε.
    «Θα μείνετε μέρες;»ρώτησε
    «Ιδέαν δεν έχω» είπα.
    «Κοιτάξτε για να βρήτε καρέκλα πρέπει να, να , .....κλέψετε μια από άλλο θάλαμο. »
    «Μα τι λέτε τώρα» είπα αυστηρά.
    «Είναι ο μόνος τρόπος» είπε εκείνος αγνοώντας την αυστηρότητα στην φωνή μου.  «Κάντε» συνέχισε «μια βόλτα στους διαδρόμους κοιτάζοντας δεξιά κι αριστερά σας και μόλις δείτε μια καρέκλα δίπλα σε κρεβάτι να είναι  αφύλακτη και τον ασθενή να κοιμάται μπείτε μέσα, αρπάξτε την και φύγετε τρεχοντας.»
    «Μα είναι πράγματα αυτά;» είπα.
    «Ε! Τότε θα μείνετε όρθιος»είπε,  μπήκε πάλι στο δωμάτιο και κάθισε στην καρέκλα δίπλα στην ασθενή του αφού πρώτα έβγαλε πάνω από την καρέκλα μια τσάντα, και δυο μπουφάν που είχε βάλει πάνω για να δυσκολέψει τυχόν απαγωγέα της.
    Στο μεταξύ πήγαινα πάνω-κάτω στο διάδρομο προβληματισμένος. Τι στο καλό θα έκανα με την καρέκλα. Κάποια στιγμή το μάτι μου πέφτει σε ένα απαγορευτικό σήμα στο τοίχο. Από μακρυά έμοιαζε σαν απαγορευτικό για το κάπνισμα και υπήρχε σε πολλά σημεία των διαδρόμων. Δεν ήταν όμως απαγορευτικό για το κάπνισμα, αλλά....  δείτε το:

Όταν το είδα έμεινα εμβρόντητος. Δεν νομίζω να υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου αυτό το σήμα. Για φανταστείτε έναν Γάλλο, Άγγλο, Ιρλανδό, Γερμανό ή Ιταλό, Αμερικανό, κλπ, ασθενή του νοσοκομείου που θα δει αυτό το σήμα. Τι θα σκεφτεί; Ότι απαγορεύεται  η αλληλογραφία  στα νοσοκομεία; Ότι λόγω της τρομοκρατίας απαγορεύεται το άνοιγμα των επιστολών στα νοσοκομεία; Ή τι άλλο; Πάντως το ότι «Απαγορεύεται το  ...γνωστό φακελάκι» κανείς δεν θα το σκεφτεί νομίζω. Άραγε πόσα ξόδεψε το Ελληνικό κράτος για να τυπωθούν αυτά τα σήματα;
Τότε ήταν που το αποφάσισα. Το φακελάκι με ενέπνευσε!!
    Άρχισα  που λέτε το κυνήγι με μέθοδο. Μεταλλάχτηκα αυτόματα σε αρπακτικό. Τα μάτια μου απέκτησαν μια ευαισθησία στη θέα καρεκλών. Διάνυσα χιλιόμετρα - που λέει ο λόγος - διαδρόμων, σάρωνα το εσωτερικό των δωματίων. Μόλις εντόπιζα μια κενή καρέκλα έκανα ένα βήμα προς την είσοδο του δωματίου. Φαίνεται όμως ότι οι ασθενείς που ήταν μέσα, αν ήσαν ξύπνιοι με παρακολουθούσαν άγρυπνα γιατί ήξεραν το κίνδυνο. 
    Κάποια στιγμή εντελώς αναπάντεχα πέφτω σε ένα δίκλινο δωμάτιο που είχε-καρέκλες!!  Μια για κάθε κρεβάτι!! Οι δυο γυναίκες που νοσηλεύονταν εκεί μέσα έμοιαζαν να βρίσκονται σε λήθαργο ή σε κωματώδη κατάσταση. Και το καλύτερο, δεν φαινόταν κανείς άλλος εκεί μέσα. Και το ακόμη καλύτερο δεν είχε τίποτα πάνω στην μια από τις  καρέκλες. Σαν πεινασμένη ύαινα χώνομαι στο δωμάτιο. Αφουγκράζομαι για δευτερόλεπτα την βαριά ανάσα των ασθενών, αρπάζω  την καρέκλα και βγαίνω έξω στο διάδρομο. Απομακρύνομαι με ταχύτητα από τον τόπο του εγκλήματος. Το περίεργο ήταν ότι κανείς δεν μου έδινε σημασία. Το κακό όμως ήταν ότι είχα χαθεί μέσα στους λαβυρίνθους του τεράστιου νοσοκομείου. Η σήμανση είναι τραγική. Τρεις φορές βρέθηκα σε κάτι θεοσκότεινα υπόγεια και άκουγα την βοή μηχανημάτων. Μια φορά σπρώχνοντας με την καρέκλα μια πλατεία πόρτα μπήκα σε ένα από τα χειρουργεία απ΄όπου με έδιωξαν κακήν κακώς.  Είχα ιδρώσει από το άγχος. Εντάξει είχα βρει καρέκλα. Τι να την έκανα όμως αφού δεν εύρισκα το δωμάτιο;
Και σκεφτόμουνα και την καημένη την γυναίκα μου που με περίμενε. Κι αν  χρειαζόταν τίποτα; 
Είχα λαχανιάσει. Βρισκόμουν στην μέση ενός μακριού διαδρόμου, εντελώς άδειου. Άνθρωπος δε φαινόταν. Ήταν και η ώρα περασμένη. Είχε πάει εννιά και μισή.  Ακούμπησα την καρέκλα στο πάτωμα και κάθισα, έτσι για να πάρω μια ανάσα και να σκεφτώ λίγο πως θα ξαναγύριζα στο κτίριο στο οποίο βρισκόταν το δωμάτιο της γυναίκας μου. 
Έτσι όπως προσπαθούσα να προσανατολιστώ βλέπω μια  νοσοκόμα να με πλησιάζει. Μόλις έφτασε δίπλα μου λέει. «Μα τι κάνετε εδώ γιατρέ μου;» 
Τι να της έλεγα τώρα ;«Να, να ,.....» Ξαφνικά παίρνω θάρρος και την ρωτάω με ύφος!
    «Δε μου λέτε αδελφή θέλω να επισκεφτώ μια ασθενή μου που ήρθε στο νοσοκομείο σας και είναι στην Β' Παθολογική κλινική. Πως θα πάω εκεί;»
Η κοπέλα με πολύ σεβασμό μου εξήγησε. ....  Να ναι καλά το... μούσι μου που με έκανε να μοιάζω με καθηγητή πανεπιστημίου τουλάχιστον
Όταν έφτασα στο δωμάτιο η γυναίκα μου πράγματι είχε ανησυχήσει αλλά είχα  πάντως  καρέκλα και κάθισα περήφανος για το κατόρθωμά μου..
Δεν πρόλαβα να την χαρώ και μπαίνει μια πολύ ηλικιωμένη γυναίκα και μας λέει:
    «Μήπως σας περισσεύει καμιά καρέκλα; Την δικιά μου την έκλεψε κάποιος πριν από λίγο μέσα από το δωμάτιο.»
Κοιταχτήκαμε με την γυναίκα μου. Μου έκανε με τα χείλη μια γκριμάτσα που έλεγε:«Την κακομοίρα μωρέ, δώσε της την καρέκλα!!» Τι να έκανα ; Σηκώθηκα και έδωσα στην γριούλα την καρέκλα. 
    Για να μη σας τα πολυλογώ έκλεψα άλλες τρεις φορές καρέκλες. Τις δυο μου τις έκλεψαν άλλοι «ομότεχνοι» μου,  αλλά την τρίτη, όταν έλειπα από το δωμάτιο την έκρυβα  πίσω το κομοδίνο που ήταν και τραπεζάκι φαγητού.
    Χθες όταν ολοκληρώθηκαν οι εξετάσεις, βγήκε η διάγνωση και  ευτυχώς όλα πήγαν  καλά μου είπαν να πάω στο  λογιστήριο για να κάνω τα αναγκαία για το εξιτήριο. Πηγαίνοντας βιαστικός ακούω πίσω μια φωνή:
    «Γιατρέ!!!» Γυρίζω και βλέπω την νοσοκόμα που με είχε δει να κάθομαι στην κλεμμένη καρέκλα στην μέση του διαδρόμου. Με κοιτάζει χαμογελαστή και με ρωτάει: «Τι έγινε γιατρέ μου; Την βρήκατε την ασθενή σας που ψάχνατε;» 
«Την βρήκα... εμμμ!! Σας ευχαριστώ πολύ.» είπα με το απαραίτητο κύρος.
Ευλογημένο λευκό μουσάκι!! Ένα κλεφτρόνι καρεκλών ήμουνα και έδειχνα εξαιτίας του για προφέσορας!
Τώρα που το σκέφτομαι  όμως είναι να μην κάνεις την αρχή.... 
Μετά τις καρέκλες νοσοκομείων τι άλλο να αρχίσω να κλέβω άραγε; Ρωτάω!!









   


80 σχόλια:

  1. Μπράβο Χριστόφορε με τις απρόοπτες και γλαφυρές περιπέτειες. Ότι την διασκέδασα την ιστορία σου πολύ είναι γεγονός. Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλα ότι έχεις κλέψει τις καρδιές μας είναι γνωστό!!!

    Περαστικά σας λοιπόν!!!

    (Και κοίτα μη δίνεις τα λάφυρα πίσω ....χαχχαχαχαα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χριστόφορέ μου εύχομαι να μην σας τύχει να ''ΞΑΝΑΠΈΣΕΤΕ''σε νοσοκομεία ,όσο για τον πόνο τον ξέρω καλά γιατί ακριβώς στην ιδια πλευρά με επιασε κολικός πριν μερικα χρόνια .Τώρα σε αυτή τη χωρα που ζουμε ο κλέψας του κλέψαντος γίνεται. Περαστικά σας εύχομαι χαιρετισμούς στην κυρία Χαρίκλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εσύ τώρα αγαπητέ Χριστόφορε πιστεύεις πως δεν υπήρχαν καρέκλες...
    Λάθος φίλε μου ,μέγα λάθος!!!
    Απλώς οι άνθρωποι είναι πολύ προχωρημένοι επιστημονικά...
    Και ως συνήθως αυτό που δεν το καταλαβαίνουμε το κρίνουμε αρνητικά.
    Εξηγούμαι.Αν καθόσουν Χριστόφορε στο δωμάτιο και κοίταγες συνέχεια την γυναίκα σου ,έβλεπες τους μορφασμούς της από τους πόνους κλπ
    δεν θα αισθανόσουν χάλια;;Το μυαλό σου και όλο σου το είναι δεν θα ήταν συνέχεια σε κείνη και στο πρόβλημά της ,με αποτέλεσμα να ψυχοπλακωθείς κι εσύ μα κι εκείνη;;;
    Άσε που αυτή η ψυχολογική επιβάρυνση θα μπορούσε να δημιουργήσει άλλες δυσκολότερες καταστάσεις πχ
    αύξηση της ροής του αίματος (επιβάρυνση της καρδιάς) και αποστολή του με μεγάλη πίεση στον εγκέφαλο (πιθανό εγκεφαλικό!!)..
    Και τι κάνανε οι γίγαντες για να τα αποφεύγουμε όλα αυτά;;;
    Έκρυψαν τις καρέκλες...με αποτέλεσμα να μη σκεφτόμαστε πολύ το πρόβλημα μα ταυτόχρονα ,να μη καθόμαστε και υπάρξει πρόβλημα κυκλοφορικό με όλα τα παραπάνω άσχημα αποτελέσματα!!!!αχαχαχαχα
    Περαστικά από καρδιάς αγαπητέ μας φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. περαστικα! τι κριμα να τα περνας αυτα ολα σε ωρα δυσκολη
    σε λιγο φοβαμαι μηπως δεν εχουν και φαρμακα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιατρέ μου! Πονώ...χαχαχαχαχα!
    Ελα μωρέ Χριστόφορε για τις καρέκλες κάνεις έτσι???
    Δεν έφερνες μια απο το σπίτι σου?
    Εγω έτσι και πάω σε δημόσιο νοσοκομείο, κουβαλώ όλη την προίκα μου μαζί...
    Αλήθεια μαξιλάρι είχατε? Γιατί συνήθως αυτά σπανίζουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τα σέβη μου & Σιδερένια η γυνή!!

    Καλησπέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Περαστικά!
    Υγεία, εύχομαι
    και παρόμοιες περιπέτειες ας αποτελούν υλικό
    και μόνο,
    για τα σύγχρονα και τόσο καλογραμμένα και ζωντανά χρονογραφήματά σου.
    Θερμή παράκληση,
    Να μεταφέρεις, αγαπητέ μου Χριστόφορε,
    Την ευχή για καλή και γρήγορη ανάρρωση, στην Κυρία Παπαχαραλάμπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @KOSTAS PAP
    Κώστα μου, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω μετά από την σχετικώς μακρά απουσία μου. Ελπίζω όλα να μας πάνε καλά και να απολαμβάνουμε τις θαυμάσιες σου αναρτήσεις. Καλό σου απόγευμα.


    @Καπετάνισσα
    Ανοιξα το ντουλάπι με τις κλεμμένες καρδιές αλλά δεν βρήκα την δική σου. Μήπως - λέω- μήπως να ψάξουμε στα πλώρη του Καπετάνιου; Γιατί υποψιάζομαι ότι αυτός ο πειρατής θα την έχει κλέψει.
    Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω Κυρία Καπετάνισσα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @tania
    Πράγματι ο πόνος πρέπει να ήταν φρικτός γιατί η γυναίκα μου αντέχει συνήθως. Αλλά αφού κι εσύ έχεις περάσει κάποτε τα ίδια θα ξέρεις πόσο αφόρητος είναι. Ευχαριστώ για τις ευχές σου και χαίρομαι που σε βλέπω. Να δούμε πότε θα μπω πάλι σε μια σειρά για να διαβάζω τις αναρτήσεις των φίλων μου.

    @Καπετάνιος
    χα χα χα χα
    Μου θυμίζεις τον Captain Kirk. Το Enterprise κυβερνάς; ¨Ολη αυτή η ανάλυση η σουρεαλιστική ήταν εξαιρετική και απολαυστική. Έπρεπε να το καταλάβω ότι για το καλό μας το κάνουνε. Σε ευχαριστώ καλέ μου μου Καπετάνιε που μου άνοιξες τα μάτια. Θα σε συμβούλευα να εκδόσεις και «Περιοδικό Πρωτοποριακών Ιατρικών Γνώσεων». Θα έκανε θραύση.
    Φιλιά στην Καπετάνισσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Cyberscout
    Φίλε μου ευχαριστώ για την επίσκεψή σου στην και τα καλά σου λόγια. Πες μου όμως πως εγγράφεται κανείς στον χώρο σου. Προσπάθησα να στείλω email αλλά απέτυχα. Η πρώτη ματιά που έριξα δείχνει πολύ ενδιαφέρουσα.
    Feynman?? Πολύ τιμητικό!!!
    Καλό σου απόγευμα και ευχαριστώ και πάλι.


    @άσωτος γιος
    Ευχαριστώ άσωτε γιε μου γιε μου. Το καλό είναι ότι όλες οι στιγμές έχουν και τα ευτράπελα τους αν τα δεις κάτω από ορισμένη γωνία.Εχω μείνει πίσω στην ανάγνωση αναρτήσεων αλλά θα φορτσάρω.
    Ήδη δεν υπάρχουν φάρμακα....
    Καλό σου απόγευμα φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Καρυατιδα62
    Μα την πίστη μου το πρώτο βράδυ που γύρισα στο σπίτι σκέφτηκα για την επομένη να κουβαλήσω μια σπαστή. Αν όμως μου την έκλεβαν; Μαξιλάρι υπήρχε αλλά ένα πολύ λεπτό. Ζήτησα ακόμη ένα αλλά πιο εύκολα θα έβρισκα, την σουίτα του Ιονν στις Μπαχάμες.

    @ΜΑΜΟΥΝΙ
    Πόσο ανακουφιστικά απίθανο είσαι. Μου έκανε όμως εντύπωση. Ξέρω ότι όπου υπάρχει κενό σε κάτι κάποιος το καλύπτει. Εδώ υπήρχανε κυρίες που πουλούσαν πυτζάμες. Για καρέκλες τίποτα. Τρελομάμουνο μου έλειψες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Vangel Greko
    Τα σέβη τα ημέτερα στέλλω και ευχαριστίες για τις ευχές φίλε μου.


    @Σταυρούλα
    Με περισσή χαρά σε βλέπω Σταυρούλα και πολύ ευχαρίστως θα μεταφέρω τις ευχές σου. Και έχεις δίκιο όλα μπορούν να αποτελέσουν υλικό για χρονογραφήματα και άλλα κείμενα.
    Η ματιά σου είναι πολύτιμη και οδηγεί.
    Καλό σου απόγευμα Σταυρούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χριστόφορε αγαπημένε μας, χαίρομαι τόσο που όλα πήγαν καλά, περαστικά στη γυναίκα σου κι εύχομαι να μη χρειαστεί να ανοίξετε ξανά τέτοιες πόρτες!!!
    ...πάντως όσο κι αν ενθουσιάστηκα -μα πάρα πολύ όμως-που επέστρεψες,δε μπορώ, έχω απορίες και θα πρέπει να τις πω...
    καλά την προηγούμενη φορά δε μας αποχαιρέτησες γιατί ήταν η τελευταία σου ανάρτηση -και θύμωσα κιόλας γι΄αυτό-?
    οι γιατροί, οι νοσοκόμες και η περιποίηση του νοσοκομείου ήταν άψογες...υπήρχαν ελλείψεις αλλά προσπαθούσαν να κάνουν όσο καλύτερα τη δουλειά τους...μόνο καρέκλα δε μπορούσες να βρεις και συνεχώς έψαχνες σε άλλους θαλάμους...μα εγώ που ζω?...σε δημόσιο-κρατικό νοσοκομείο της Ελλάδας αναφέρεσαι?
    το σηματάκι με το απαγορευτικό για το φακελάκι, είναι σαν εκείνο που έχουν για το τσιγάρο στα εστιατόρια-καφέ, κι απάνω στα τραπέζια τα τασάκια?
    μάλλον δεν είμαι στα καλύτερά μου σχετικά με τούτα για να τα σχολιάσω, μου φαίνεται ότι επηρεάστηκα κιόλας από το στυλ συνμπλογκερ μου, οπότε...και πάλι, χαίρομαι τόσο που ξαναγύρισες, μας έλειψες πολύ...φιλάκια και περαστικά στην γυναίκα σου, να είσαστε πάντα καλά!!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @oneiremata
    Ονειρομάτα μου μήπως κάνεις κάποιο λαθάκι; Στην τελευταία μου ανάρτηση διέψευδα τον Ιονν που έλεγε ότι έκλεισα το μπλόγκ μου. Εγώ είχα πει πριν από τα Χριστούγεννα ότι θα έπρεπε να διακόψω για λίγο για ρυθμίσω διάφορα θέματα που αφορούσαν την δουλειά μου.
    Ναι σε νοσοκομείο της Αττικής αναφέρομαι. Ναι το προσωπικό σε αυτό τουλάχιστον το Νοσοκομείο ήταν καλύτερο σε συμπεριφορά τουλάχιστον από πολλά πανάκριβα ιδιωτικά. Ναι δεν υπήρχαν καρέκλες για ολα τα κρεβάτια. Θάλαμοι ολόκληροι ήταν χωρί ούτε μια καρέκλα. Ναι το σήμα αυτό που βλέπεις και στην εικόνα ήταν ακριβώς έτσι.
    Ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει πλήρως το νόημα των ερωτημάτων σου και σε παρακαλώ αν γίνεται διευκρίνησέ μου που υπάρχει αμφισβήτηση.
    Να ξέρεις βέβαια ότι και η δική μου χαρά που σε βλέπω εδώ είναι ιδιαίτερη. Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Xριστόφορε,

    καλώς ήρθες. Περαστικά εύχομαι στη γυναίκα σου. Να γίνει γρήγορα καλά να τη χαίρεσαι γερή και δυνατή...
    Ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναβρεθείτε σε νοσοκομείο... αλλά καλού κακού γνωστοποίησε την κατάσταση ώστε να παίρνει ο κόσμος μαζί του καμιά καρεκλίτσα!! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  17. Μία άλλη προσφιλής μέθοδος του "καρεκλάκια" ήταν να εκμεταλλεύεται το μούσι του, το υψηλό τοιυ ανάστημα και το σεβάσμιο του ύφος δια να παριστάνει τον καθηγητή Ιατρικής που συνεργάζεται με το Νοσοκομείο. Έτσι προσέγγιζε τους θαλάμους ευκολότερα.

    Χαρακτηριστικό αυτής της απάτηης ήταν ότι :

    3 ηλικιωμένοι έπαθαν ελαφρυ εγκεφαλικό πληροφορηθέντες ότι ο άνθρωπος τους είχε ποδάγρα βαρυτάτης μορφής στον θώρακα και ίσως χρειαζόταν λεπτή χειρουργική επέμβαση !

    2 συγγενείς συνεπλάκησαν με τους εφημερεύοντες ιατρούς διότι δεν χορηγούσαν "τρεχαγυρευεσόλ" στους ασθενείς όπως έλεγε ο "κ. Καθηγητής".

    5 συγγενείς κατέλαβαν τον θάλαμο εις ένδειξη διαμαρτυρίας διότι ο "κ. καθηγητής" τους πληροφόρησηε εμπιστευτικά ότι οι ασθενέις δεν εχρειάζοντο επέμβαση αλλά γαργάρες με αλατόνερο !!

    Μυστήριον παραμένει τι τις ήθελε ο καρεκλάκιας τόσες καρέκλες. Άλλοι μιλούν περί αγνώστου ακόμη βίτσιου που ονόμασαν "Καρεκλομάνια", άλλοι ισχυρίζονται ότι τις μοσχοπούλαγε στους φαν της στάσης "καρεκλάτο" και άλλοι ότι τις προμήθευε στο Δημόσιο !!

    Οι έρευνες για την πλήρη διελεύκανση αυτής της περίεργης υπόθεσης συνεχίζονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πράγματι είναι πολύ επώδυνος πόνος αυτός του κολικού, το πέρασα κι εγώ και ξέρω,εύχομαι περαστικά,στη Γυναίκα σου.
    Το θετικό είναι ότι το αντιμετώπισες με χιούμορ.
    Ετσι είναι, όλα από την εύθυμη πλευρά,να τα παίρνουμε.
    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. περαστικά περαστικά

    ότι γράφεις εξαιρετικά δεν χρειάζεται να το πω

    όσο για το σχολίο του GiP που δεν περιγράφεται ήταν σαν να έβλεπα την αντιτρομοκρατική να συλλαμβάνει την γερμανίδα καθηγήτρια και τον "Χριστόφορο ή "Καρεκλάκια" ή "Σκαμνοσούφρα" όπως ήταν γνωστός"
    τέλειο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ποντικός των Νοσοκομείων-Στην γιάφκα του "Καρεκλάκια-"Καρεκλομάνια"-"κ. Καθηγητής".

    Ο κύριος Χριστόφορος;;Πέφτω από τα σύννεφα...
    Αυτόπτης μάρτυρας ,γείτονας!!!
    ====================================
    Χριστόφορε ,τι μαθαίνω;;;;
    Καπετάνιος απορών!!!

    αχαχαχαχαχα Χ 15=Πολλά γέλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @GiP
    Τι να σου πω ρε φίλε. Είναι από κείνες τις φορές που το σχόλιο υπερβαίνει την ίδια την ανάρτηση. Απόλαυσα μέχρι την τελευταία λέξη τα απίστευτα με κέφι γραφόμενά σου.
    Είσαι απίθανος. Γαϊδαρε (με το συμπάθειο)!!!
    Και σκαμνοσόυφρας είσαι και φαίνεσαι.


    @Δήμητρα
    Να σαι καλά για τις ευχές σου. Θα τα πούμε πιο εκτεταμένα σύντομα. Ελπίζω να κάνω λάθος αν βλέπω στο βάθος του γραφομένων σου μια κακοκεφιά. Φιλιά στον Αλι & Co

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλέ μου Χριστόφορε, να είναι όλα περαστικά σου εύχομαι!!! υγεία υγεία και πάλι υγεία!!
    Σε λίγο δεν ξέρω τι θα χρειαστεί να κάνουμε!! Πάλι καλά που δεν είχαν μόνο καρέκλες και είχαν κρεββάτι! Βρε τι πάθαμε!

    Περαστικά και πάλι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σε βλέπω με ..αντιστάσεις! Έγινες ..κλέφτης μόνο μετά από πολλές μάχες με τη συνείδησή σου, και μόνον μετά που διαπίστωσες οτι σε ζούγκλα ισχύει ο νόμος της ζούγκλας, ενώ σε σαλόνι, θεωρώ οτι έχεις τρόπους..σαλονιού!(Μη νομίζεις, πολλές φορές ταυτίζονται..)
    Τώρα θα σε ..απενοχοποιήσω, κάνοντας μια δημόσια εξομολόγηση:
    Έχω κλέψει κι εγώ καρέκλα θαλάμου, εξοργισμένη αφότου μου έκλεψαν τη δική μου που την..φρουρούσα αλύπητα αλλά κάποια στιγμή αναγκάστηκα να την αφήσω γαι τόσο όσο να τη χάσω.. Σημειωτέον δε, οτι ήμουν συνοδός εκείνο το βράδυ, αλλά ταυτόχρονα εργαζόμουν στο ίδιο νοσοκομείο για κάμποσα χρόνια, και ήταν το διάστημα που δεν ήμουν πια εκεί ως εργαζόμενη. Επίσης, μπορεί να σου κλέψουν και το κρεβάτι διαδρόμου που έχεις σταμπάρει εν τω μέσω της νυκτός όταν κάνεις νυχτέρι στον ασθενή σου και μούτυχε κι αυτό, κατά τις 3.00πμ.. Αλλά, αυτό που σου έτυχε, να ξέρεις είναι πολύ πολύ συνηθισμένο!
    Και μια μικρή ένσταση: η απόφραξη χοληδόχου πόρου πονάει εξ ίσου εφιαλτικά, με τ άλλα που ανέφερες, γιατρέ μου!
    Άντε και δεν θα σου μείνει το..κουσούρι της κλοπής. Εξαφανίζεται μόλις διαβείς την πύλη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Χριστόφορε, η γλυκιά σου μορφή και το καλλιτεχνικό μουσάκι σου, φαίνεται ενέπνευσαν το σεβασμό στους ...λειτουργούς του όρκου του Ιπποκράτη και γνώρισες την ευγενική και καλοδεχτική τους όψη...ή μήπως φταίει που έχεις αδερφό γιατρό?
    όσες φορές χρειάστηκε να βρεθώ σε νοσοκομείο, είναι ελάχιστα τα πρόσωπα των γιατρών και νοσοκόμων που με εντυπωσίασαν με το ήθος και την καλοσύνη και προσπάθησαν να με βοηθήσουν αφιλοκερδώς, τιμώντας τον όρκο που έδωσαν , γι΄αυτό κι αυτά τα πρόσωπα τα θυμάμαι χαρακτηριστικά, μιας και ήταν αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι.
    απλά αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Έλειψες....και έλειψες πολύ!....

    Μα...στην Ελλάδα ζούμε...
    Με εκπλήσσεις!!!....
    Υπαρχει Έλλην ανειδικευτος στην...κλεψια?....

    χχχχμμμμμμμμμ....τελευταίος των Μοϊκανών ήσασταν γοητευτικέ μου κύριε!....

    Την επομενη φορά μαζί με την...καρέκλα συστήνω να κλέψετε και την Ιδιαιτέρα Νοσοκόμα που μισθώνει ο Νεαρός εγγονός για να περιποιηθεί τον Ηλικιωμένο πλούσιο παππού και να τύχει άξιος κληρονόμος.......

    ;-))))

    φιλακι...ολόγλυκο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ο αγώνας
    για μια καρέκλα αδειανή
    σε ένα νοσοκομείο της Ελλάδας
    μου θυμίζει
    τον αγώνα για μια επιβίωση
    με αξιοπρέπεια!!!

    Περαστικά σας!
    εύχομαι μια χρονιά
    αναζήτησης
    καρεκλών
    να ξαποστάσουν
    τα πιο όμορφα ονείρα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @Frezia
    Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Στην αρχή αγχώθηκα με όλη την κατάσταση αλλά μετά αφού δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς είπα να το .....διακωμωδήσω λιγάκι. Χάθηκα μερικές μέρες αλλά η υγεία πάνω από όλο. Καλή σου μέρα Φρέζια μου.


    @Βαλκυρία
    χα χα χα το σχόλιο του Gip πράγματι εκπληκτικό. Είχε φοβερά κέφια. Αυτό το «Σκαμνοσούφρα] που πήγε και το βρήκε ο άτιμος...
    Να σαι καλά που με επισκέφτηκες και υγεία εύχομαι με την ηλιόλουστη αυτή μέρα που έχει ανατείλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @oneiremata
    Ονειρομάτα! Πραγματικά εντυπωσιάστηκα κι εγώ. Σημειώνω δε ότι ίσως είναι η δεύτερη φορά όλα αυτά τα χρόνια που κάποιος δικός μου νοσηλεύεται σε Δημόσιο Νοσοκομείο. Σε βεβαιώνω λοιπόν ότι η συμπεριφορά του προσωπικού με εντυπωσίασε. Δεν ξέρω γιατί. Δεν χρησιμοποίησα την ιδιότητα του αδελφού μου σε καμιά περίπτωση. Ίσως είμαστε τυχεροί και βρέθηκαν μπροστά μας Άνθρωποι. Βέβαια το χάος που επικρατεί είναι δεδομένο. Οι ελλείψεις είναι φοβερές. Αλλά εγώ στάθηκα στο χαμόγελο. Αυτό κάλυψε τα άλλα.
    Καλή σου μέρα γεμάτη ήλιο και χαμόγελο ονειρομάτα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @Καπετάνιος Απορών!!!
    χα χα χα χα Μου άρεσε πολύ αυτό το «Ποντικός των Νοσοκομείων» χα χα
    Αλλά τι είναι το «15»; Μου διαφεύγει κάτι....εκτός από καρέκλες; χα χα




    Ευχαριστώ πολύ. Ευτυχώς που καμιά φορά άσχετα πόσο ταραγμένος είσαι έρχεται και η στιγμή που γελάς με αυτά. Κρεββάτι ε; Λοιπόν για να σηκώσεις λίγο το κρεβάτι ώστε να βολευτεί κάπως ο ασθενής χρειαζότανε κάποιος αθλητής της άρσης βαρών ή μάλλον δυο για να τραβήξουν τους μοχλούς από κάθε πλευρά!!! Αλλά δε βαριέσαι τέλος καλό όλα καλά. Να έχουμε και κάτι να γελάμε. Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @Ρεγγίνα
    Αφού είναι έτσι να ιδρύσουμε λέσχη!!
    Αλλά και κρεβάτια ακόμη;
    Για χάρη σου θα προσθέσω στην εμβριθή μελέτη μου σχετικά με την ένταση των πόνων και την απόφραξη χοληδόχου πόρου, κυρία καθηγήτρια μου!!!.



    @~reflection~
    Μάλλον ο τελευταίος των Αφρικανών, είμαι γλυκιά αντανάκλαση. Θα ακολουθήσω την συμβουλή σου για την απαγωγή της νοσοκόμου του εγγονού με την προϋπόθεση να αντανακλάται η μορφή σου πάνω της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @Despina
    Υπέροχο το σχόλιο σου. Ποιητικό και αληθινό. Σε ευχαριστώ πολύ.
    Καλή σου μέρα Δέσποινα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Κατ'αρχήν να δώσω τις ευχές μου στην κυρία σου για περαστικά.Γνωρίζω απ'αυτόν τον πόνο έβλεπα τον πατέρα μου να σέρνεται σαν σκουλίκι χρόνια με τον κολικό του νεφρού.

    Και πραγματικά χάρηκα την γραφή σου ίσως είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι δικό σου αλλά είσαι πολύ "μέτρ" της πένας.
    Εγώ λέω να μην το ξυρίσεις ποτέ το μούσι σε βοηθά εκεί που δεν το περιμένεις:))

    Καλό ΣΒΚ να'χεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @zoyzoy
    Να είσαι καλά. Για τις ευχές ευχαριστώ. Και επίσης για τα καλά σου λόγια. Το μούσι βοηθάει εκεί που δεν το περιμένω; Μμμμ Ενδιαφέρον!! Θα το ψάξω το θέμα. χα χα χα
    Καλό μεσημέρι με υγεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Πάντως για τις καρδιές μας δεν χρειάζεται να στησεις πλεκτάνες για να τις κλέψεις! Τις εχεις κερδίσει ηδη!

    Περαστικά στη σύζυγο! Όλα να πάνε καλά και να την προσέχεις, όπως σε προσεχει κι εκείνη!

    φιλια και στους δυο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Κατ'αρχήν Χριστόφορε θέλω να
    σας ευχηθώ περαστικά
    στην γυναίκα σουκαι καλή της
    ανάρρωση!!!
    Περαστικά και σε εσένα για όλα αυτά που
    έζησες....γελασα με την ψυχή μου,
    συγνώμη Χριστοφοράκο μου
    μα είναι για γέλια χαχαχαχα...
    μα και για κλάμματα για τις εικόνες
    που ζούμε και περνάμε σαν μας φερει
    η κακιά τύχη στα νοσοκομεία μας....
    Τι να πώ Ελλάς το μεγαλείο σου
    και θα κλείσω με την ατάκα του μεγάλου μας αείμνηστου Αυλωνίτη...
    "Ωρε που ππάαααμε"
    και λέω και εγώ η ταπεινή
    Ωρε τι βρεγμένη σανίδα τους χρειάζεται....
    Και πάλι περαστικά σας!!
    Νάχεις ενα όμορφο αισιόδοξο
    και χαμογελαστό Σαβ/κο
    καλέ μου φίλε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Καλά, γελάω ακόμη με το σχόλιο του GiP. Άκου "καρεκλάκιας" και "καρεκλοσούφρας"!!!

    χα χα χα

    Πολύ πλάκα.

    Όσο γι' αυτό που με ρωτάς... εντάξει, δεν είμαι και στα καλύτερά μου, αλλά ok, δεν είναι και τίποτα σοβαρό...

    φιλί γλυκό κι ευχαριστώ για το ενδιαφέρον...:)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Χριστόφορε καλή χρονιά και εύχομαι τ0 2011 να μην έχει άλλα τέτοια γεγονότα αλλά χαρές για σένα και τους δικούς σου. Περαστικά στη γυναίκα σου!
    Τώρα ένα έχω να σου πω. Δεν με βλέπω να τελειώνω την ανάγνωση γιατί έχω καταπιαστεί με πολλά και θα καλοκαιριάσουμε για να τα καταφέρω.
    Όμως, θα παιρνώ για να βλέπω πως τα πας και να χαίρομαι που είσαι καλά και έχεις απίθανη γραφή. Την χάρηκα την περιγραφή σου. Εγώ να δεις που παλιότερα ήμουν στη Μεσσηνία και χρειάστηκε να πάω στα επείγοντα... Δεν σου λέω πως ένιωσα...

    Να είσαι και να περνάς όμορφα!
    Κοχυλένια φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Λοιπόν, είσαι trendy!!!!!!!!
    και δεν θέλω αντιρρήσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Μπες εδώ :http://anemondixtia.blogspot.com/2011/01/trendy.html
    και θα καταλάβεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @Coula
    Έχω ήδη πληροφορηθεί την απόφασή σου και την σέβομαι. Ελπίζω γρήγορα να εξατμιστεί η όποια οργή ή απογοήτευση και να μας ξανάρθεις δροσερή και ορεξάτη. Θα σε περιμένουμε να το ξέρεις.


    @mar9659
    Ευτυχώς που έχουμε αποθέματα χιούμορ αλλιώς θα δέρναμε ίσως. Αλλά και πάλι μπορεί και να άρεσε αυτό. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και το σχόλιο σου. Να έχεις ένα ηλιόλουστο Σ/Κ.Φέτος μα κακόμαθε ο καιρός, ελπίζω να μη μας το βγάλει ξυνό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @Δήμητρα
    Καλά το σχόλιο του Γιώργου αξεπέραστο. Ο άτιμος είχε φοβερά κέφια παρόλο που του είχα ρίξει ένα χε...μο πριν. Ισως γι αυτό χα χα χα.
    Χαίρομαι που όλα είναι υπό έλεγχον.


    @Matriga
    Δε μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που σε βλέπω μετά από τόσο καιρό. Θέλω όποτε ευκαιρήσεις να με ενημερώσεις για το πως τα πας. Ετσι;
    Ευχαριστώ για τις ευχές σου και ελπίζω να τα λέμε τακτικότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. @Ρεγγίνα
    Καλή μου φίλη έχω γράψει ένα σχόλιο στα ανεμοδίχτυα σχετικά. Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ
    Εντύπωση μου έχει κάνει το γεγονός ότι κανείς - εκτός ίσως από μια -δεν σχολίασε το απαγορευτικό σήμα με το φακελάκι που ήταν κολλημένο στους τοίχους των διαδρόμων του νοσοκομείου.
    Τόσο γνωστή ήταν η ύπαρξη του; Μόνο εγώ έπεσα από τα σύννεφα όταν το είδα; Περίεργο!!! Θα ήθελα αν δεν είναι κόπος να με πληροφορήσετε.
    Ευχαριστώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. την κουβεντα για το σημα με το φακελακι ειχα πριν με την δημητρα και την ρωτησα αν υπαρχει πραγματικα ?????

    απαντηση..... ρωτα τον χριστοφορο

    και σε ρωταω .

    αν ναι

    τοτε σωθηκαμε , γιατι εδω στην ελλαδα υπαρχει απολυτη υπακοη στις επισημανσεις !!!!!!

    YΓ. Περαστικα στη γυναικα σου
    εμεις παρολο που λειπατε τα μπισκοτακια τα τιμησαμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Εγώ το έχω ξαναδεί αλλά σκέφτηκα περίλυπη, οτι το γράφουν μεν σαν μια πινακίδα: "μη παρκάρετε" εκεί που παρκάρουν όλοι ή "αγαπάτε το πράσινο" εκεί που δεν υπάρχει πλέον πράσινο, κάτι σαν εμπαιγμό ή σαν ευχή...τέλος πάντων, απλά το βλέπεις και είναι ακριβώς σαν να μην το είδες! Τουναντίον είσαι βέβαιος οτι εννοεί το ακριβώς αντίθετο!
    (Ηρέμησες από εκείνο το trendy;;
    -να πάει στα κομμάτια..!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Xριστόφορε ξέρω που πήγες στη Β΄ Παθολογική το υποθέτω από τη περιοχή που κατοικείς παίζει να έπεσες επάνω στη κλινική που υπηρετεί ο νεαρός γιατρός που είχε πάει Τανζανία και έχω μια ιδαίτερη σχέση .Χαίρομαι που βρήκες εξυπηρέτηση από το Ιατρικό προσωπικό που κατά πάσα πιθανότητα είναι αυτό που γνωρίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. χαχαχα όσο τραγικό και αν είναι αυτό με τα νοσοκομεία δεν μπόρεσα να μην διασκεδάσω με το χιουμοριστικό σας ταλέντο!!
    Ελπίζω η γυναίκα σας να γίνει γρήγορα καλά και να μην έχει ανάλογες περιπέτειες! Υγεία πάνω από όλα!
    την Καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Χριστόφορε μίλησες με το δικό μου για λίγο, το επιβεβαίωσα.
    To πρόβλημα που εντόπισες πράγματι υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ευτυχώς Χριστόφορε δεν φαίνεται να έχεις φιλοδοξίες καρεκλοκένταυρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. ΚΑΛΑ αυτο το σημα με το φακελακι πρεπει να το βαλουν σε όλα τα νοσοκομεια τα ντεμεκ δημοσια που οι γιατροι ζητανε και εξτρα χαρτζιλικικάκι....

    περστικα στη γυναικα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. @Ali
    Φίλε μου το σήμα υπάρχει ακριβώς όπως φαίνεται στην εικόνα!!
    Και χα χα χα έχεις δίκιο.....σωθήκαμε αλήθεια. Οοοολοι θα υπακούσουν με σκυφτό το κεφάλι. Είσαι μεγάλος ψυχολόγος...Φιλία στην Δήμητρα και ευχαριστώ για τις ευχές σου και για τα μπισκοτάκια που ...τιμήσατε. Ελπίζω να μην σας έγδαραν στο μαγαζί....


    @Ρεγγίνα
    Ακριβώς!!! Ετσι μάλλον θα δουλέψει. Ευχαριστώ για την κατανόηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. @a-Kentavrou
    Μπορεί αστρικέ μας γείτονα! Μπορεί. ¨Ήταν ένα πολύ νέο παιδί που έτρεχε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δυστυχώς ούτε το όνομά του δεν θυμάμαι. Πάντως μόνο καλά λόγια έχω για τους ανθρώπους εκεί. Έχω φάει - λόγω ασφαλιστικής εταιρείας τα ιδιωτικά με το κουτάλι. Ε! Δεν συγκρίνεται. Εδώ οι άνθρωποι πασχίζουν να δώσουν όσα μπορούν.


    @Doric Diamond
    Όμορφο όνομα!!! Νομίζω τελικά όσο κι αν κάποια στιγμή υποφέρεις ή ταλαιπωρείσαι από κάτι στο βάθος πάντα υπάρχει ένα χιουμοριστικό υπόβαθρο. Αξίζει να το ανασύρεις.
    Είμαι πολύ χαρούμενος για την επίσκεψη και μόλις μπω πάλι στη σειρά μου θα τα λέμε συχνά.
    Καλή Κυριακή και ευχαριστώ για τις ευχές.


    a-Kentavrou
    Πολύ χαίρομαι!! Να είσαι καλά και δώσε του τα συγχαρητήρια μου και καλό κουράγιο πες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. @ΑΜΑΝΤΑ
    Όχι μόνο φιλοδοξίες δεν έχω αλλά ούτε και ταλέντο ούτε και σωματική διάπλαση.Με χαρά σε βλέπω και ελπίζω να τα λέμε συχνά. Το ΑΜΑΝΤΑ είναι έτσι όπως το γράφεις ή AMADA που σημαίνει αγαπημένη στα Ισπανικά; ¨Όπως και να είναι, όμορφο είναι.


    @το κόκκινο φουστάνι
    Ίσως και να είναι σε όλα τα νοσοκομεία ήδη. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και χαίρομαι ιδιαίτερα για την επίσκεψη και το σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Καλά ο Gip άπαιχτος!!!!!

    Το σήμα με το φακελάκι υπέροχο.
    Μακάρι να υπήρχε σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες.

    Το σχόλιο της Ονειρομάτας το προσυπογράφω.

    "όσες φορές χρειάστηκε να βρεθώ σε νοσοκομείο, είναι ελάχιστα τα πρόσωπα των γιατρών και νοσοκόμων που με εντυπωσίασαν με το ήθος και την καλοσύνη και προσπάθησαν να με βοηθήσουν αφιλοκερδώς, τιμώντας τον όρκο που έδωσαν."

    Αυτή η επισήμανση περιγράφει την κατάσταση που αντιμετωπίζει ο μέσος άνθρωπος όταν επισκέπτεται σημόσιο νοσοκομείο.

    --------------
    Επί τη ευκαιρία η "IonnKorr Companies S.A." παρέχει καρέκλες και κρεββάτια για όσους περιμένουν στην ουρά σε Δημόσια Νοσοκομεία και Υπηρεσίες.
    Τιμές Λογικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. @IonnKorr Companies S.A
    Κύριε Κορρ μετά την εμπειρία μου σε δημόσιο νοσοκομείο, σχετικά με την δια κλοπής απόκτηση καθίσματος, μένω με την απορία: Που ήταν η εταιρεία σας όταν εγώ, σαν πεινασμένη ύαινα της γενέτειράς μου της Αφρικής κυνηγούσα καρέκλες τις νύχτες στους διαδρόμους του νοσοκομείου; Άρα ή εσείς ψεύδεστε ή οι υπάλληλοι έχουν γεμίσει με καρέκλες τα σπίτια τα δικά τους, των συγγενών τους στα χωριά ή επιδίδονται σε καρεκλάτες ανωμαλίες.
    Να παραιτηθείτε κύριε και να κλείσετε την εταιρεία σας....αφού πρώτα πληρώσετε το ΦΠΑ και τις άλλες οφειλές σας. Εκτός κι αν είναι off shore εταιρεία στις Μπαχαμες σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Χριστόφορε το ΑΜΑΝΤΑ το πήρα απ το βιβλίο του Τομ Ρόμπινς που έτυχε εκείνη τη στιγμή να είναι μπροστα μου. Αγαπημένη πιστεύω οτι είμαι, όλες είμαστε κάποιου :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Καταρχάς περαστικά σας!!!Ξέρω από κολικό, γιατί έτσι έτρεχα τη μαμά μου!Απ´ ό,τι μου είπε, ούτε της γέννας οι πόνοι δεν είναι έτσι!Μακρυά από μας λοιπόν!!!

    Τί να πρωτοσχολιάσω;Δεν διάβασα τα σχόλια που ήδη έχουν γίνει, οπότε μάλλον θα πω τα ίδια με τους απο πάνω μου!!!

    Καλά για τις καρέκλες, δεν μου έχει τύχει ούτε στο νοσοκομείο του Κιλκίς, ούτε στην Θεσσαλονίκη!Μήπως έχουμε πρόβλημα;χαχαχαχα!!!

    Για το φακελάκι στην σήμανση, τί να πω;Μήπως έβαλαν κρυμμένες κάμερες και περίμεναν να δουν αντιδράσεις του κόσμου;Σαν φάρσα είναι το όλο σκηνικό!Θα πρέπει να βαλουν και μία ταμπέλα που να απαγορεύει και τα όργια πάντως,γιατί ουκ ολίγα γίνονται στα ελληνικά νοσοκομεία!!!

    Χαίρομαι που γύρισες!Κι εγώ χάθηκα λιγάκι, αλλά δεν χανόμαστε στην ουσία!!!

    Φιλιά πολλά και προσοχή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Χριστόφορε ένα βραβείο έχει μείνει στο τραπέζι της Εφορευτικής Επιτροπής και σε περιμένει νάρθεις να το παραλάβεις!
    Δεν έλαβες την επιστολή που σου έστειλε?
    Η απονομή έγινε και έλειπες...είχες τα τρεχάματα ως φαίνεται με την ταλαιπωρία της γυναίκας σου...
    Όμως το βραβείο,είναι εκεί και σε περιμένει...
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ίσως να είμαι εκτός πραγματικότητας, αλλά όσες φορές χρειάστηκε να νοσηλευτώ είτε εγώ είτε κάποιος στενός συγγενής μου ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε τέτοιες καταστάσεις. Πάντα μας φέρθηκαν άψογα, και μιλώ για δημόσια νοσοκομεία και χωρίς εννοείται να πληρώσουμε τίποτα. Το δε φακελάκι, ούτε κατά διάνοια! Κι όταν κάποιος έκανε το λάθος και μας ζήτησε το μετάνιωσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ.ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΟΥ.
    ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ.
    ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Χρόνια πολλά και καλά, γεμάτα καλήν υγεία, ευτυχία, χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. @ΑΜΑΝΤΑ
    Μου αρέσει ο Ρόμπινς. Δίκιο εχεις έτσι κι αλλιώς αγαπημένη είσαι κι αγαπημένους έχεις.


    @porcupine
    Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω.
    χα χα χα για τα όργια ε; Κρίμα που δεν μισάνοιξα καμιά πόρτα από τις δεκάδες που υπάρχουν ίσως έπεφτα πάνω σε κάποιο. Τι εννοείς με το «αλλά χανόμαστε στην ουσία» πολύ φιλοσοφικό μου ακούγεται αλλά μου αρέσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. @kariatida62
    Μα που είναι η εφορευτική επιτροπή. Ιδέαν δεν έχω. Όπως και να έχει μόνο να ευχαριστήσω μπορώ για την καλοσύνη.


    @ΗΩ
    Καλό μου κορίτσι γιατί διαμαρτύρεσαι, δεν είδες που κι εγώ υπογράμμισα την άψογη συμπεριφορά του προσωπικού και στο κείμενό μου αλλά και σε απαντήσεις μου σε σχόλια; Αφού συμφωνούμε γιατί εξανίστασαι;
    Χαίρομαι που σε βλέπω. Τώρα τελευταία όμως ορισμένες φορές μπου έρχεσαι επιθετικά ή μου έτσι μου φαίνεται εμένα. Αλλά όπως και να έρχεσαι για μένα είσαι απόλαυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. @Σκρουτζακος
    Ευτυχώς φίλε μου που τα βλέπουμε με χιούμορ. Είναι το καλύτερο φάρμακο. Γι αυτό και ο χώρος σου είναι περιζήτητος. Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου

    @Angel
    Όσα μου εύχεσαι τα πολλαπλασιάζω στην μυριοστή και βάλε και τα εύχομαι για σένα και τους αγαπημένους σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. @Χριστόφορε κοίτα λίγο τα μέιλς σου...αν δεν βρεις κάτι μάλλον κάποιο λάθος θάγινε απο πλευράς αποστολέα!
    Το βραβείο σου θα το βρεις στον a-kentavrou:
    εδώ
    Συγχαρητήρια και φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. @Kariatida62
    Τι να πω με συγκινήσατε πολύ!!! Ασε καλύτερα ας μη συνεχίσω τώρα....
    Ευχαριστώ!!!!!!

    a-Kentavrou
    Τα καταφέρατε να μου δημιουργήσετε κόμπο στον λαιμό.
    Ευχαριστώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. @Καρυάτιδα
    Δεν ήξερα καν πως να το φέρω στο blog τόσο ειδήμων είμαι.... Τα κατάφερα αλλά αυτά που έγραψα είναι εντάξει ή πρέπει να προσθέσω και κάτι άλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Πρώτα από όλα εύχομαι ταχεία ανάρρωση, έχω περάσει χειρότερα από αυτά που γράφεις στο Κρατικό Νικαίας όταν δεν είχαν καν γάζες και έφερε κάποιος από το αυτοκίνητο του. Αυτό είναι κατάντημα δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω αλλιώς.

    Η Καρδαμύλη έχει όντως ασύλληπτη ομορφιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Παραλίγο πνίγομαι με τα γέλια!
    Ναι, είναι αλήθεια, μοιάζεις με γιατρό ... Ο σύζυγός μου λέει πως μπορώ να γελάσω με την εικόνα σου πρωστά, ενός ανθρώπου τόσο σοβαρό!

    Θα δείτε, σύντομα θα πρέπει να πάρουμε από το σπίτι μας τα σεντόνια και το χαρτί υγείας σαν στην Ρουμανία. Εδώ στην Ισπανία κλέβουν το χαρτί, τα λουλούδια, τις παντόφλες και τα περιοδικά, φίλε μου κλεψοκάρεκλε!

    Φιλιά πολλά.

    Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά με τη γυναίκα σου, να την φροντίσεις πολύ. Περαστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Tι άλλο να πεις καλέ μου? Μίλησαν τα μάτια σου....
    Σ'αγαπούμε πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. όχι Χριστόφορέ μου, δεν έρχομαι επιθετικά, εξάλλου γνωρίζεις ότι μαζί με του άλλους 2 της τριανδρίας είστε μεγάλες αδυναμίες στην μπλογκόσφαιρα. Ομολογώ ότι ήμουν λίγο επηρεασμένη βέβαια από σχετική κουβέντα που είχα πολύ πρόσφατα για την υγεία με μια κυρία. Ζητώ ταπεινά συγγνώμη αν εκλήφθη ως μομφή το σχόλιο.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Χριστόφορε όλοι οι μπλογκερ της παρέας μας, που είναι μεγαλύτερη από αυτήν που αποτυπώθηκε στο μπλοκ μου, έχουν εξαιρετική ποιότητα , κατά πλειοψηφία ξεχώρισαν τρεις θεματικές ενότητες 1)τέχνη ,πολιτισμός2)Ανθρώπινες σχέσεις και αξίες που έχουν ρίζες στο παρελθόν3)Αρχοντιά,ήθος,ευγένεια.

    Παράκληση δική μου και φαντάζομαι όλων να συνεχίσεις να γράφεις όταν βρίσκεις ελεύθερο χρόνο και να αποτυπώνεις την καθημερινότητα με το γλαφυρό τρόπο που γνωρίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. φιλε το εζησα κι εγω αυτο ναι εχεις δικιο δεν θα πω τι γινεται αλλα οπως το ειπες ετσι ειναι ακριβως θελω να πιστευω οτι τωρα ολα ειναι καλα και θα ειναι γιατι οχι ..καλημερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. @ΑΣΣΟΣ
    Νάσαι καλά για τις ευχές σου.
    Για τα νοσοκομεία εδώ μια φίλη από την Ισπανία μου γράφει σε σχόλιο της ότι και εκεί τα πράγματα δεν είναι καλά.
    Για την Καρδαμύλη πραγματικά αξίζει κανείς να την επισκεφτεί. Είναι μαγεία.

    @Verónica Marsa
    Ντροπή σου να γελάς με έναν τόσο σοβαρό άνθρωπο σαν εμένα χα χα χα Καλά σου λέει ο άνδρας σου. Αφού αυτά συμβαίνουν και εκεί (λουλούδια;) σημαίνει ότι πάμε όλοι κατα διαβόλου.
    Hemos hecho mierda de todos nosotros (ελπιζω να τα έγραψα σωστά) και συγγνώμη για ην γλώσσα.
    Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. @Ηω
    Δεν υπάρχει κανένας λόγος για συγγνώμες και τέτοια. Η εκτίμηση μου για σένα είναι μεγάλη και μπορώ να καταλάβω. Αλλά και μομφή να ήταν εγώ θα την δεχόμουν αν είχε βάση. Απλώς παραξενεύτηκα λιγάκι.
    Καλή σου μέρα Ηω

    @ a-kentavrou
    Αστρικέ μας γείτονα εσύ και η παρέα μας με τιμάτε ιδιαίτερα και θέλω να σας ευχαριστήσω θερμότατα για την αυτή την εκτίμηση προς το στο πρόσωπό μου. Είναι ίσως το μεγαλύτερο όφελος που αξίζει να αποκτήσει ένας άνθρωπος στην ζωή του. Σας ευχαριστώ ολόψυχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. @Μάγος
    Φίλε μου αυτό που έγραψες στο σχόλιο σου είναι αληθινό. Πάντως έχω καταλάβει όσο καιρό είμαι στην σφαίρα αυτή ότι το δέσιμο που δημιουργείται γίνεται με τον χρόνο πιο δυνατό. Δεν το πίστευα στην αρχή!! Τα θετικά της τεχνολογίας. Να σαι καλά και να μας μαγεύεις πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Αχου τι έπαθε ο γιατρός μας.!
    Πρώτα πρώτα, να ευχηθώ περαστικά και σιδερένια στην κυρία ιατρού και, να ξεχαστεί σύντομα η περιπέτεια της υγείας της.
    Αλλά βρε Χριστόφορε, πρέπει να είσαι πολύ τυχερός και ικανοποιημένος από τις συνθήκες που συνάντησες στο "μεγάλο" νοσοκομείο.
    Ξέρεις άλλοι, όχι καρέκλες δεν βρίσκουν αλλά ούτε κρεβάτι.Και εσύ καλά μπόρεσες και βρήκες καρέκλα, άμα και δεν έχεις κρεβάτι μου λες πως θα το σουφρώσεις; Όχι πες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Για σας και περαστικά στην περιπέτεια της γυναίκας σας.
    Γράφετε πάρα πολύ ωραία !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. καταρχήν ελπίζω όλα να είναι καλά πλέον..και να μην χρειάζεται να πω μετα απο ένα μήνα περαστικά...
    δεύτερον είμαι ανάισθητος, διάβαζα την ιστορία και δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή