Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Η Απειλή της Επιστροφής μου!

    Καθόμουν και το κοίταζα χωρίς να παίρνω τα μάτια μου από πάνω του. Άκουγα τους γύρω μου να μιλούν, να γελούν, να πηρουνίζουν διάφορα μεζεδάκια, να τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους, χωρίς κανένας να μου δίνει σημασία. Ίσως γιατί πρόσεξαν ότι κάτι με απασχολούσε σοβαρά. 
Κάποια κυρία πήγε να μου απευθύνει τον λόγο:
    «Χριστ.....», αλλά ένα σςςςς από όλους τους γύρω, την αποθάρρυναν την γυναίκα. 
    Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί με είχε μαγέψει τόσο. Δεν ήταν δα και τίποτα σπουδαίο! Όμως εμένα μου μίλησε και μου μίλησε τόσο έντονα, μου μίλησε τόσο εκκωφαντικά, σαν να μου μιλούσε ο ίδιος ο εαυτός μου, στον οποίον δίνω ακόμη κάποια σημασία.  Δεν ξέρω ακόμη για πόσο καιρό βέβαια. Αλλά προς το παρόν καλά τα πάμε ο εαυτός μου κι εγώ. Εκείνος δεν ξέρω πόση αξία μου δίνει εμένα. Δεν με ενδιαφέρει όμως γιατί όποτε τον άκουσα δεν με απογοήτευσε. Όποτε όμως τον αγνόησα έπεσα σε περιπέτειες καμιά φορά και πολύ άσχημες. Ίσως μιλήσω γι αυτές κάποτε.  
    Τώρα με έβαλε (ο εαυτός μου;) εκεί στην σκιά έξω από μια ταβέρνα να κάθομαι και το κοιτάζω. Δεν έχω ιδέαν πόση ώρα το κοίταζα. Μάλιστα όσοι με έβλεπαν θα νόμιζαν ότι του μιλούσα κιόλας γιατί κινούσα τα χείλη μου, με τα μάτια καρφωμένα πάνω του. 
    Το έχω τώρα εδώ μπροστά μου και τι νομίζετε ότι είναι; Τίποτα!
Ένα κακοσχισμένο χοντρό, γκρίζο λερωμένο κομμάτι χαρτί, που εξείχε κάτω από ένα από τα πόδια του τραπεζιού όπου τρώγαμε το πιο κοντινό σε μένα.
Το είχανε βάλει ο σερβιτόροι εκεί προφανώς για να μην κουνάει το τραπέζι. 
Δεν ξέρω γιατί αλλά με ενοχλούσε η θέα του χαρτιού εκεί να εξέχει και σκύβοντας το τράβηξα. 
Ήταν διπλωμένο πολλές φορές για να αποκτήσει όγκο προφανώς. 
Με ανεξήγητη βιασύνη το ξεδίπλωσα και είδα κάτι ξεθωριασμένο γραμμένο πάνω του με κάτι γράμματα σχεδόν παιδιάστικα - σαν τα δικά μου-  και από κείνη την στιγμή χάθηκα για τους άλλους. Ή μάλλον οι άλλοι χάθηκαν για μένα. 
    Και τι νομίζετε ότι ήταν γραμμένο εκεί; Τίποτα σχεδόν! Τέσσερις αράδες μόνο! Τέσσερις αράδες που μου έμοιαζαν πολύ - αν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
    Κι έλεγαν οι τέσσερις αυτές αράδες!

«Ήθελα και να κάτεχα
οι χρόνοι που περνούνε
αν αποθαίνουνε κι αυτοί
ή παν' αλλού και ζούνε.»

Ήταν μια απλή Κρητική μαντινάδα! 
Εμένα όμως με συντάραξε τούτη η απορία γραμμένη με λιγότερες από είκοσι λέξεις, την ώρα που εγώ θα χαλούσα δεν ξέρω καν πόσες κόλλες χαρτι Α4 για την διατυπώσω! 

Ειλικρινά δεν έχω την παραμικρή ιδέα γιατί σας τα έγραψα αυτά. Αλλά φαίνεται πως εκείνος ο εαυτός μου....γίνεται  πολύ απαιτητικός όσο περνούν τα χρόνια!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ. 
ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΠΆΛΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!

48 σχόλια:

  1. Καλό μήνα εύχομαι με υγεία!!! Καλή ξεκούραση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό μήνα Χριστόφορε!!
    Και σύντομα…..

    ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mου φαίνεται η ζέστη μας χτύπησε
    το κεφάλι και λέμε η μάλλον γράφουμε
    λίγο...αλαμπουρνέζικα!
    Καλό μήνα με μια καταιγίδα που αυτή
    τη στιγμή,λυσσομανά εδώ στη Θεσσαλονίκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κοίτα τώρα να είσαι σε κανα μαγευτικό κρητικό ακρογιάλι και να πίνεις τίποτα μπύρες και να ασκείσαι σε μαντινάδες μισομεθυσμένος και να αγριέψει κι άλλο η φαντασία σου και να γυρίσεις να μας αποτρελάνεις ..
    Και πώς να σε αντιμετωπίσουμε που είσαι χειμαρρώδης;
    Άντε παλιοκουζουλέ και μας έλειψες.
    Κάνε καμιά βουτιά και για μένα..
    Καλό βράδυ σύντεκνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αναρωτιέμαι και εγώ
    της γής το απολειφάδι
    το μπλογκ σου γιατί μας τραβά
    από το πρωϊ ως το βράδυ !

    χαχαχα

    Την ξέρουμε όλοι την απάντηση βέβαια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και μένα μου άρεσαν πολύ οι στίχοι...τους διάβασα και τους ξαναδιάβασα!
    Αυτή η λακωνικότητά τους κρύβει επιστημονικά ερωτηματικά ως προς τον χρόνο και τον χώρο... που πραγματικά μάγνήτισαν το ίδιο κι'εμένα!

    Ελα και μας έλειψες...Ακη μας!
    Καλό μήνα και να περνάς όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι καλά που έκανες και μας το έγραψες. Λιτό και βαθιά φιλοσοφημένο.. περισσότερο απ΄όλα η αφορμή για να γράψεις :-)

    Να σαι καλά Χριστόφορε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πραγματικά δεν μου έκαναν εντύπωση οι στίχοι,
    συχνά οι μαντινάδες κρύβουν νοήματα μέσα τους που θέλεις κιλά μελάνης για να τα διατυπώσεις...
    Το αφηρημένο βλέμμα που περιγράφεις, η εμμονή στο αντιαισθητικό χαρτί στο πόδι του τραπεζιού και αυτή η δύναμη της περιέργειας να το ξεδιπλώσεις αντί να το πετάξεις να μη φαίνεται!
    Ένας χαρακτήρας ανικανοποίητος, ψάχνει, τρυπώνει, ξετρυπώνει, αρνείται τον κανόνα του συμβατικού, μαθαίνει, ζει.
    Αυτό έλαβα σήμερα από ότι έγραψες.

    Καλό μήνα Χριστόφορε !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @misoagnosti
    Να έχεις ενα υπέροχο υπόλοιπο καλοκαιριού αλλά και ένα γλυκό χειμωνα Μισοάγνωστη φίλη μου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Leviathan
    Υγεία πρωτίστως ευχομαι φίλε μου. Τα άλλα όλα θα τα παλαίψουμε! Σε ευχαριστώ που πέρασες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Bitch
    Οι τρεις καρδιές σου Μόνικα, είναι η καλύτερη ευχή! Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Frezia
    Με ξενίζει κάπως το ...."αλαμπουρνέζικα" αλλά ο καθένας έχει την ματιά του και δικαίως.
    Ωραίο το θέαμα της καταιγίδας. Με συναρπάζει. Ελπίζω αυτό να μην καταταγεί στην κατηγορία των "αλαμπορνέζικων" χα χα χα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
    Σύντεκνε Στρατή, όταν γυρίσω έχει να γίνει της κακομοίρας με όλα αυτά που έχω φορτωμένα. Αλλά ευτυχώς έχω κάποια έντυπη παρέα με όμορφη ποιήση που με μαλακώνει.
    Και Στρατή αν εγώ είμαι παλιοκουζουλός εσύ μωρέ είσαι θεοκούζουλος! χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ GiP

    Αν εσύ μωρέ είσαι
    τσι Γης τ' απολειφάδι
    εγώ τοτενές είμαι μοναχά
    τσι Αφριτσής τ' ασπράδι!

    χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @kariatida62
    Είναι παράξενο αλήθεια πόσο διαφέρουν οι ματιές των ανθρώπων. Σε άλλους μερικά πράγματα φαντάζουν σαν "αλαμπουρνέζικα" σε άλλους ως εντελώς αδιάφορα.
    Αυτό ειναι πολύ ενδιαφέρον. Εμένα οι στίχοι αυτοί για κάποιο λόγο με στοίχειωσαν γιατί μου "μοιάζουν" σε αφορά τα ερωτήματα που κάνω στον εαυτό μου για την ζωή και τον θάνατο για το παρόν και το μέλλον.
    Θα τα πούμε σύντομα ελπίζω. Να είσαι πάντα καλά, γιατί προβλέπω ότι θα χρειαστούμε δυνάμεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ Margo
    Ακριβώς Μάργκω μου. Ακριβώς! Μου έδωσαν τούτοι οι λιτοί στίχοι την αφορμή να γράψω κάτι. Το είχα ανάγκη.
    Κι εσύ να καλά κορίτσι μου. Ελπίζω σύντομα να τα λέμε από κοντά - που λένε! Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ Levina
    Το καταλαβαίνω απολύτως το σχόλιο σου. Ιδίως δε εκεί που αναφέρεσαι στο στίχο. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι το εντελώς υποκειμενικό.
    Βέβαια η κοφτερή ματιά σου στάθηκε στην διαδικασία και μου άρεσε πολύ που είδες πεντακάθαρα την εικόνα.
    Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε είδα σήμερα και σε λίγες, πολύ λίγες μέρες που θα είμαι πάλι στην φθοροποιό περιοχή των Αθηνών θα τα λέμε για να αλαφραίνουμε τουλάχιστον τα νέφη.
    Καλό σου μήνα Λεβίνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...πήρατε και τη Τανσού... την τουρκαλίτσα σας μαζί σας, εκεί που ...καλοπερνάτε;;;;;;;;;;;;;;

    Να επιστέψετε συντόμως, Φίλε μου!
    Φίλησέ μου τη Χαρά σου,
    Υιώτα,
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κάτι τέτοια ξαφνικά τα λατρεύω! Τροφή για σκέψη από το πουθενά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ενα μυστήριο η ζωή Χριστόφορε, γεμάτη από εκπλήξεις
    αυτά που ονειρεύεσαι δεν ξέρεις αν θα ζήσεις
    Μια αστραπη ειν' η ζωη και στ' αναμα που κανει
    οτι προλαβει ο ανθρωπος... τα υπολοιπα τα χάνει

    Να είσαι καλά Χριστόφορε, που ακόμη και εμένα(την χαχαχούχα γυνή) συγκίνησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Αστοριανή
    Την τουρκαλίτσα μας την αφήσαμε εδώ σε μια ανηψούλα μας, να της κάνει παρέα!
    Συντόμως θα είμαστε πίσω στο κολαστήριο των Αθηνών- έτσι όπως έχει καταντήσει. Αλλά τουλάχιστον εμείς μπορούμε με τις επαφές μας εδώ και με την ανταλλαγή σκέψεων να δραπετεύουμε!
    Να είστε καλά και σεις εκεί και σας στέλνουμε φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @Sweet truth!
    Κάτι τέτοια όμορφα και γλυκά λόγια σαν κι αυτά που γράφεις τα λατρεύω. Τροφή και ενθάρρυνση για σκέψεις και ανταλλαγή εικόνων...από το πουθενά αλλά και από παντού!
    Ευχαριστώ πολύ! Σύντομα θα τα λέμε από "κοντά"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ xristin
    Μόνο την εντύπωση της "χαχαχούχα γυνής" δεν έχω αποκομίσει για σένα. Αντιθέτως μάλιστα! Άλλωστε οι δυο υπέροχες μαντινάδες που καταθέτεις αποδεικνύουν του λόγου μου το αληθές.
    Και πόση αλήθεια περιέχει αυτή η:
    "Μια αστραπη ειν' η ζωη και στ' αναμα που κανει
    οτι προλαβει ο ανθρωπος... τα υπολοιπα τα χάνει"

    Μπορεί η τεχνοτροπία των μαντινάδων να δείχνει απλοϊκή σε ποιητές με λογοτεχνικές απαιτήσεις αλλά η κοφτερή απλότητα με την οποία διατυπώνουν αλήθειες σε αφοπλίζει.
    Να είσαι καλά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τι ωραία μαντινάδα! Και τι ωραία η Κρήτη που έχεις τη τύχη να απολαμβάνεις στις διακοπές σου! Να περνάς υπέροχα σου εύχομαι και να αντλείς έμπνευση από το κάθε τι (πράγμα που είμαι σίγουρη ότι συμβαίνει) για να μοιράζεσαι μαζί μας τους καρπούς της!
    Χαιρετισμοί θερμοί (στη κυριολεξία) από την εν-βρασμώ (με πολλούς τρόπους) Αθήνα και ευχές για δροσερές και αναζωογονητικές βουτιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλό και δροσερό μήνα να'χεις!

    Δροσερά θαλασσινά όσο γίνεται μέσα σ'αυτή την καυτή Αυγουστιάτικη ατμόσφαιρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ nameliart
    Το μήνυμα σου μαζί με την σύνδεση που κάνω νοητικά με τις εικόνες που έχεις ζωγραφίσει και παρουσιάσει εδώ, ήδη με αναζωογονεί και με δροσίζει ψυχικά. Για την εν βρασμώ ευρισκομένη Αθήνα φοβούμαι ότι χειμωνιάτικα το σημείο βρασμού θα περάσει στο σημείο της εξάτμισης γενικώς!
    Κοριτσάκι με τα πινέλα σε ευχαριστώ πολύ. Θα τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ zoyzoy
    Φτάσανε ήδη! Και είναι δροσερά και έχουν και μια αλμύρα που τα κάνει νόστιμα και τα νοσταλγείς όταν τελειώσουν. Ενα απόθεμα θα ήταν καλό να το φροντίσω, για να μη μου λείψουν.
    Ευχαριστώ πολύ για την αποστολή και την σωστή συσκευασία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. καλημέρα χριστοφορε.... λίγο καιρό ταξιδεύω με τα όνειρα μου στα μέρη σας και είναι λιμάνια σαν το δικό σου που ξεχωρίζουν...σ ευχαριστώ γιατί αυτά που γράφεις καταφέρνουν και με προβληματίζουν και μέσα από τους προβληματισμούς μου προσπαθώ να γίνω ένας καλύτερος άνθρωπος...να περνάς καλά να περάσεις ακόμα καλύτερα...και από μένα μια μαντινάδα...

    .Λατρεύω την ανατολή, τη δύση τη φοβούμαι,
    γιατί τον κύκλο της ζωής με κάνει και θυμούμαι.

    καλο σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Την Κρητη την αγαπώ πολυ. Και τις μαντινάδες της και τους ανθρωπους της και τις ομορφιές της.
    Οπως αγαπώ και τον τροπο που γράφεις Χριστοφορε!
    Ελειψα αλλά δε σας ξεχασα!
    Ευχομαι να περνάς ομορφα και δημιουργικά.
    θα τα πουμε συντομα.

    Καλο Σ/Κ και καλές διακοπές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @ precious dreams
    Όσα γράφεις με κάνουν να νιώθω ότι υπάρχει στην χώρα αυτή ακόμη φρέσκος άνεμος. Αυτό είναι μεγάλη παρηγοριά γιατί μοιάζει σαν οδηγούμαστε σε σκοτεινό αδιέξοδο. Αλλά αφού υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που έχουν τέτοιες ψυχές αισιοδοξώ ότι κανείς και ποτέ δεν θα καταφέρει να τις φυλακίσει.
    Θαυμάσια η μαντινάδα που μου στέλνεις. Αυτή η μη επεξεργασμένη σοφία με γοητεύει!
    Σύντομα θα λέμε πιο συχνά!
    Ευχαριστώ που ήλθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @περήφανη μανιάτισσα
    Ευρισκόμενος ακόμη εκτός των χωρικών μου υδάτων, πολύ χαίρομαι που σε βλέπω. Σε λίγες μέρες θα είμαι πίσω στην "πρέσα" των Αθηνών και θα αναπολώ τις απλές αλλά ανθρώπινες αυτές στιγμές.
    Η κόρη μου με τα εγγόνια μου είναι στα λημέρια σου και θα μου ρθούν κάτι μανιατάκια περήφανα...φοβούμαι χα χα χα !!!!
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και δεν βλέπω την ώρα να αρχίσουμε να τα λέμε και πάλι "από κοντά" που λένε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Χριστόφορε, οι χρόνοι που περνούνε
    μήτε αλλού πηγαίνουνε, μήτε και γερνούνε
    μον’ μπαίνουν μες στην κούτρα μας
    για να κοσμούν τα μούτρα μας!

    Καλή επιστροφή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @ teleytaios
    χα χα χα χα Λες; Δεν είναι καθόλου απίθανο!
    Ναι αλλά σκέψου και την βαρυτική έλξη σε συνδυασμό!
    Και αυτό που γράφεις στην Τελευταιο-μαντινάδα σου ότι "κοσμούν τα μούτρα τα δικά μας" δεν έχεις καθόλου άδικο.
    Κάθε ρυτίδα της χρονο-βαρύτητας
    είναι κόσμημα αν ξέρεις να την κάνει να χαμογέλαει.
    Καλό απόγευμα τελευταίε... των σοφών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Χα, χα, χα... Γέλασα αγαπητέ Χριστόφορε με την προσφώνηση "Τελευταίος... των σοφών". Αν και δεν είμαι σοφός, οφείλω να ομολογήσω ότι μόλις το διάβασα γέλασα με την ψυχή μου!

    Για τις ρυτίδες μίλησα κι εγώ Χριστόφορε, για τις ρυτίδες...

    Καλό σου απόγευμα κι ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @ teleytaios
    Μετά το σκέφτηκα:
    Θα μπορούσες να είσαι και ο Σοφός των Τελευταίων...Ελλήνων. Τι να σου πω. Μόλις πάρει και δροσίσει λίγο ίσως να σου γράφω στα Τουρκικά πλέον με τόσα που ακούω στις TV.
    Πάντως φίλε μου οι ρυτίδες είναι το πιο αγαπημένο μου...χόμπυ είτε για δικές μου πρόκειται είτε των άλλων. Τις μελετώ σαν γεωλόγος τις κοίτες των ποταμών. Μόνο παλαιοντολογικές ανασκαφές που δεν κάνω ακόμη. Αλλά που θα μου πάει... Καλή σου μέρα φίλε και μόλις περάσει ο καύσων ....θα έλθει ο παγετός γενικώς!
    Σε λίγες ημέρες θα βρίσκομαι στην βάση μου. Ελπίζω δηλαδή να υπάρχει ακόμη και θα τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Zητώ συγνώμη για την άτυχη έκφραση μου.
    Τελικά η ζέστη μόνο εμένα πειράζει με συνέπεια να γράφω άσχετα σχόλια.
    Ομολογώ ότι δεν διάβασα το κείμενο με
    προσοχή,εκτός από τη ζέστη του περιβάλλοντος,και ο ίδιος ο υπολογιστής μετά από πολύωρη χρήση
    ζεματάει.
    Καλό καλοκαίρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @ Frezia
    Μα δεν υπάρχει απολύτως κανένα απολύτως πρόβλημα. Σε βεβαιώνω ότι για μένα όλες οι απόψεις είναι είναι ιερές. Σε παρακαλώ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να φέρεις λίγη δροσιά γιατί μας έψησε τούτο το καλοκαίρι γενικώς!
    Καλό σου απόγευμα! Και σε ευχαριστώ που ήλθες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Μόνο εσύ θα έβγαζες το στρατσόχαρτο (έτσι το φαντάστηκα) που στήριζε το πόδι του τραπεζιού. Είναι τόσο πολύτιμα αυτά τα πολυδιπλωμένα χαρτιά, κρύβουν πολλές φορές θησαυρούς. Περιμένουν εκεί, μέχρι που ένας Χριστόφορος θα τα σκανάρει με τα μάτια της φαντασίας.
    Εμένα όπως θα είδες και στο Φατσοβιβλίο, μου ενέπνευσες την συνέχεια, στο μέγα ερώτημα. Αλλά και συ κάποτε είχες γράψει μια απάντηση. Στο διήγημα σου "Μου χάρισε την αθανασία" αν θυμάμαι καλά τον τίτλο.
    Θα το επαναλάβω λοιπόν γιατί χρειαζόνταν και μια ανεπέσθητη διόρθωση.
    ...Πάνε αλλού και ζούνε, μ' αυτούς που απομένουνε και δεν σ' αλησμονούνε!!!!!!
    Έλειψα για λίγο και σ' έπιασε οίστρος. Πάω να διαβάσω και τα προηγούμενα.
    Φιλιά καύσωνος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @ marimar
    Πολύ επιτυχημένη η συνέχεια. Την έχω τυπώσει και μάλιστα την διάβασα στον κουμπάρο μου (που είναι Κρητικός και λάτρης) και του άρεσε. Του είπα δε ότι την έφτιαξε μια θεία μου.....!
    Και με ρώτησε:«Μα πόσο χρονώ είναι μωρέ σύντεκντε η θειά σου;» Τι να τουλεγα τώρα! χα χα χα
    Και έχεις και μνήμη φοβερή ....για την ηλικία θείας μου!
    Στα φιλιά βάλε και παγάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @Phantomas
    Μου έφερε ανατριχίλα συγκίνησης το άκουσμα! Να είσαι καλά, το χρειαζόμουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Καλησπέρα Χριστόφορε!
    Είναι καιρός που θέλω να σ' επισκεφτώ και όλο κάτι γινόταν και ξεχνιόμουν ή μάλλον μπλογκάροντας, αλλού βρισκόμουν!
    Κατ' αρχάς ήθελα να σε συγχαρώ για το βιβλίο σου, εύχομαι καλοτάξιδο!
    Στη συνέχεια να δώσω συγχαρητήρια στη κόρη σου που μερικά χρόνια πριν παρ' ολίγο να συνεργαστούμε σ' ένα σίριαλ ως σκηνογράφος- ενδυματολόγος που είναι το επίσημο μου επάγγελμα...το άλλο είναι μαγισσούλα (στα παραμύθια του συζύγου μου του Παραμυθά)!
    Τώρα στα σοβαρά: Ο τίτλος της ανάρτησης "Άγνωστη διάσταση" μαρτυρά πως πολύ σωστά υποψιάζεσαι ότι τίποτα δεν πάει χαμένο...στο σύμπαν!
    Καλό μας απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. @Άιναφετς
    Καλημέρα Άιναφετς,
    Το ιντερνετικό σου όνομα έχει μια ηχητική χροιά που θυμίζει λίγο Αιθιοπικά. (Γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί). Το δεν πρώτο - ας πούμε - συνθετικό τον "Άιν" σημαίνει μάτι.
    Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και όταν μάλιστα προέρχονται από την μαγισσούλα του Παραμυθά έχουν μεγάλη αξία.
    Ελπίζω να παρουσιαστεί και πάλι η ευκαιρία να συνεργαστείτε με την Αννα-Μαρία και ιδίως ελπίζω να υπάρχουν δουλειές για όλες και όλους.
    Με τίμησες πολύ με την παρουσία εδώ και ελπίζω να έχουμε πολλές ευκαιρίες να τα λέμε μαγισσούλα του Παραμυθά!
    Εδώ στην ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ δεν υπάρχουν σύνορα και πράγματι όπως πολύ σωστά λες "τίποτα δεν πάει χαμένο στο σύμπαν" αλλά και στις ψυχές μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. :))
    ?????
    Δεν ξέρω την απάντηση σε αυτό ευπατρίδη μου, όπως δεν ξέρω και την απάντηση στο πώς μπορείς να βρίσκεις νόημα ακόμη και κάτω από το πόδι του τραπεζιού..
    Ίσως για να πεις πως τίποτα δεν είναι χωρίς νόημα. Κι όταν θέλεις να το βρείς, το βρίσκεις, όπου κι αν πάει να κρυφτεί..ακόμη και κάτω απ το πόδι του τραπεζιού.. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, νομίζω;
    Καλά να περάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. @ Ρεγγίνα
    ....Tα ακροδάχτυλα είναι υπεραρκετά!
    Και πράγματι τίποτα δεν είναι τυχαίο, ακόμη και το ότι βρίσκομαι στη αυλή σου Βασίλισσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!
    Δεν ξέρω αν πρόλαβες να διαβάσεις στο blog μου, πως το Άιναφετς είναι το ανάποδο του κανονικού μου ονόματος που είναι Στεφανία. Τώρα αυτό το Αιν που αναφέρεις πολύ μου άρεσε δλδ θα μπορούσαμε να πούμε: Το μάτι της φετς και αν το διαβάσεις ανάποδα της στεφ (που με φωνάζουν επίσης!)...χαχα!
    Στο βιογραφικό μου γράφω σε πόσες χώρες "μεγάλωσα" και εγώ και εξακολουθώ να μεγαλώνω!
    Καλή μας μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. @ Άιναφετς
    Τελικά πήγα στο βιογραφικό σου και σου έγραψα ένα, δυο ή τρία σχόλια (διότι ..ου γαρ έρχαται μόνον).
    Εκεί σου λέω ότι κατά κάποιο τρόπο μοιάζουμε σε ότι αφορά την πολυπολιτισμικότητα!.Πήγαινε στην παρακάτω ανάρτησή μου όποτε έχει χρόνο και θα καταλάβεις.
    Πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω και εύχομαι κάποια δουλειά να κάνετε με την κόρη μου την Άννα.
    Καλό βράδυ να έχετε

    http://4diastasi.blogspot.gr/2011/09/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή