Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΧΑΡΤΙ [2]

Σύνδεση με το προηγούμενο Νο 1
Πλησίαζε να διασταυρωθεί με την μοτοσυκλέτα. Τέντωσε την προσοχή του. Έπρεπε να φτάσει στη Τζένη.  Μπορούσε να διακρίνει το σκοτεινό περίγραμμα του οδηγού απέναντι, όταν…….. Την  τελευταία στιγμή κατάλαβε πως δεν ήταν μοτοσυκλέτα αλλά φορτηγάκι, με καμένο το αριστερό του φανάρι. Έστριψε απότομα δεξιά κι έπεσε στο προστατευτικό τοιχίο του δρόμου. Χτύπησε με δύναμη το στήθος του στο τιμόνι. Του κόπηκε η ανάσα.  Κι έμεινε ακίνητος εκεί,  πεσμένος  στο τιμόνι.
Και έξω έβρεχε......
=================================

     Την ίδια ώρα στο σπίτι η Τζένη, ντυμένη με το καινούργιο πανάκριβο φόρεμα - δώρο του κυρίου Δημάρχου βεβαίως - ήταν έξαλλη - γιατί θα έχανε για χάρη αυτού του ηλίθιου, αυτού του μαλακισμένου, αυτού του λαπά, την δεξίωση στο Δημαρχείο. 
Πηγαινορχόταν στο σαλόνι καπνίζοντας το ένα τσιγάρο πάνω στ' άλλο, πίνοντας ουίσκι με παγάκια. Δεν μπορούσε να ησυχάσει.  Είχε καλέσει,  το «ζώον» που είχε παντρευτεί,  δεκάδες φορές στο κινητό, αλλά ο «γύφτος», ο "γιός του κωλο-παπουτσή" το είχε απενεργοποιημένο. 
«Που στο διάβολο είναι ο λαπάς; Και θα περιμένει κι ο Δήμαρχος γαμώτο», μονολόγησε. Το τσιγάρο, της έκαψε το δάχτυλο και το πέταξε όλο νεύρα στο χαλί.  Το πάτησε με μανία με τα πανάκριβα ψηλοτάκουνα της, και άναψε άλλο από το πακέτο που ήταν στο τραπεζάκι με τα ποτά, βάζοντας ταυτόχρονα και μπόλικο ουίσκι στο ποτήρι της.
«Αλκοολικιά θα με κάνει ο μαλάκας!» σκέφτηκε. Κοίταξε την ώρα.... «Τώρα πια θα έχουν αρχίσει να φεύγουν οι καλεσμένοι.........» είπε και πήγε κάθισε στον καναπέ. Έσβησε το τσιγάρο που μόλις είχε ανάψει και πήρε άλλο. Τέλειωσε με μια ρουφηξιά το ουίσκι που είχε μείνει το ποτήρι της  και άναψε την τηλεόραση και  ακουμπώντας το κεφάλι στην πλάτη του καναπέ κάπνιζε φοβερά εκνευρισμένη.
****

       Μέσα στο παλιό αμάξι που είχε τρακάρει  πάνω στο προστατευτικό τοιχίο του ορεινού δρόμου, ο οδηγός ακίνητος πεσμένος πάνω στο τιμόνι, ένιωσε ξαφνικά μια έντονη τάση για εμετό. Τινάχτηκε απότομα προς τα πίσω ξεφωνίζοντας από τον πόνο στο στήθος και την πλάτη. Χωρίς να καταλαβαίνει τι έκανε ο Αργύρης άνοιξε την πόρτα και πετάχτηκε έξω βογκώντας και..... βρέθηκε ελάχιστα εκατοστά πριν το χάος που έχασκε κάτω από το τοιχίο που συγκράτησε το αμάξι. Ταλαντεύτηκε μπρος - πίσω και είδε κι έπαθε να ισορροπήσει στο χείλος του γκρεμνού.  Η δυνατή βροχή που έπεφτε  λούζοντας τον και το δυνατό σοκ που ένιωσε, όταν το βλέμμα του χάθηκε στο σκοτάδι που κυριαρχούσε εκεί κάτω από τα πόδια του, τον έκαναν να συνέλθει.
     Τα φώτα του αμαξιού που ήταν ακόμη αναμμένα επέτειναν την αίσθηση του κενού που καραδοκούσε ελάχιστα εκατοστά πιο κει. Ένιωσε την ανάγκη να πιει. Το στέρνο του πονούσε. Λίγη βότκα θα του έκανε καλό. Μπήκε μέσα στο παλιό αμάξι και κάθισε. Έψαξε  στα τυφλά να βρει το μπουκάλι. Και το βρήκε στο δάπεδο κάτω από το κάθισμα. Είχε πια μείνει λιγότερο από το μισό. Μια γερή γουλιά του έκαψε το λαιμό και του έφερε βήχα αλλά αμέσως ένιωσε πολύ καλύτερα. 
     Ούτε είχε κοιτάξει αν το αμάξι είχε πάθει ζημιά από το τρακάρισμα.  Τι τον ένοιαζε πια. Έτσι κι αλλιώς τώρα θα έπαιρνε άλλο πολυτελέστατο αμάξι για μην ντρέπεται η Τζένη να μπαίνει μέσα, όπως τώρα.
 Έβαλε μπροστά. Αφού έκανε την μανούβρα για  να βγει από το πλαϊνό  χαντάκι του δρόμου ξεκίνησε σχεδόν καλοδιάθετος. Τι σχεδόν,  ένιωθε υπέροχα!! Του ερχόταν να τραγουδήσει!
    Έχωσε το χέρι του στη εσωτερική τσέπη του σακακιού του και χάιδεψε το χαρτάκι που του ζέσταινε το στήθος με τα εκατομμύρια που αντιπροσώπευε. Δυόμιση ολόκληρα  εκατομμύρια ευρώ ήταν αυτά!!!
Ξεκίνησε μούσκεμα από τη βροχή αλλά καλοδιάθετος. 
     Πάντως τούτο το φουκαριάρικο το αμάξι δεν θα το πετούσε. Θα το φύλαγε στο γκαράζ της βίλας του. Έτσι για ενθύμιο. Οι πλούσιοι δεν έχουν τις παραξενιές τους; Ε θα είχε κι αυτός τη δικιά του.
Αυτή η μικρή   αναποδιά τον αναζωογόνησε. Ίσως το ότι γλιτώσει παρατρίχα. 
Ήπιε και την τελευταία γουλιά που είχε απομείνει στο μπουκάλι και ανοίγοντας το τζάμι το πέταξε έξω.  Αυτή του η κίνηση τον παραξένεψε. Να πετάξει το μπουκάλι από το παράθυρο; Απεχθανόταν αυτούς που γέμιζαν σκουπίδια τους δρόμους. Ακόμη και αυτό το ειρωνευόταν η Τζένη.
«Βρωμοχωριάτη, θες να παραστήσεις τον Ευρωπαίο ε;» Του φώναζε κάθε φορά που σχολίαζε αρνητικά αυτούς που φτύνανε στο δρόμο. Δεν της απαντούσε. Απλώς δάγκωνε τα χείλη του.  Τώρα όμως μόλις έφτανε σπίτι θα την άφηνε να τον βρίσει να ξεσπάσει και μετά θα της έδειχνε το μικρό κομμάτι χαρτί. Το δικό της μικρό κομμάτι χαρτί.
Να δούμε τώρα! Θα  τον περιφρονούσε μετά; Θα ήταν ο λαπάς των δικαστηρίων μετά;
     Σιγοτραγουδούσε το τραγούδι που ακουγόταν από το ραδιόφωνο  χτυπώντας με ρυθμό τα δάχτυλα στο τιμόνι όταν εκεί στη στροφή του δρόμου μια λευκοντυμένη φιγούρα στεκόταν εκεί σαν  στοιχείο του δάσους μέσα στην σκοτεινιά.
Όταν πλησίασε είδε πως ήταν ένας τουρίστας τυλιγμένος σε λευκό μπουφάν με ένα σακίδιο στην πλάτη. Έκανε ωτοστόπ.
Ο Αργύρης σταμάτησε και σκύβοντας άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού.  Αυτή του η συμπεριφορά τον παραξένεψε. Ήταν πολύ καχύποπτος με τους ξένους.  « Φταίει η βότκα» σκέφτηκε. 
            «Θένκς» είπε μια γυναικεία φωνή.
Άμεσα η προηγούμενη ευεξία του εξαφανίστηκε. Δεν ένοιωθε άνετα με τις γυναίκες. Ακόμη από την εποχή που ήταν  μαθητής και νεαρός φοιτητής αργότερα. 
 Η κοπέλα έβγαλε το βρεγμένο της μπουφάν, ακούμπησε κάτω το σακίδιό της και βολεύτηκε στο κάθισμα. «Τhank you, very kind". είπε. Η προφορά της έμοιαζε αμερικάνικη. 
            «Do you mind if I smoke? You smoke?»  τον ρώτησε   
             «Yes» είπε ο Αργύρης παρόλο που δεν κάπνιζε πια . Του πρόσφερε ένα τσιγάρο.
Η κοπέλα ακούμπησε το κεφάλι πίσω στο κάθισμα και κάπνιζε. φυσώντας τον καπνό προς την οροφή του αμαξιού. Ήταν ξανθιά. Τα μαλλιά ήταν λες και είχαν δικό τους φως. «Καθόλου άσχημη» σκέφτηκε ο Αργύρης καθώς της έριχνε  κλεφτές ματιές.
            «Το χρειαζόμουν το τσιγάρο», είπε η κοπέλα ρουφώντας με απόλαυση τον καπνό.
 Με τα λίγα Αγγλικά που ήξερε ο Αργύρης, τη ρώτησε πως βρέθηκε τέτοιο καιρό στην ερημιά, στα βουνά. 
     Του είπε πως γύριζαν την περιοχή με μια φίλη και τον μπόιφρέντ της, έναν Βοστονέζος. 
Κάποια στιγμή νωρίτερα σήμερα το απόγευμα, όμως τσακώθηκαν γιατί η φίλη της είχε αρχίσει να έχει περίεργες ιδέες για το σεξ. Ήθελε τρίο στο σεξ και λεσβιακά παιχνίδια, γιατί τα ζητούσε και το αγόρι. Αντάλλαξαν βαριές κουβέντες  και στο τέλος και την πέταξαν έξω από το αμάξι που είχαν νοικιάσει. 
     Όλα τα παραπάνω τα είπε με μια απλότητα που του έκανε εντύπωση.  Όμως αυτή η κουβέντα για σεξ ερέθισαν παράξενα τον Αργύρη. Του πρόσφερε ακόμη ένα τσιγάρο. Του το άναψε εκείνη για να μην αποσπάσει την προσοχή του από το οδήγημα, και του το  έβαλε απαλά στα στόμα. Τα δάχτυλά της άγγιξαν φευγαλέα τα χείλη του. Ανατρίχιασε. Την κοίταξε. Του χαμογέλασε.   
            «Με λένε Ντόροθυ» είπε   
            «Σε λίγο φτάνουμε την πόλη» είπε βραχνά εκείνος. 
Ταξίδευαν τώρα σε ίσιο στεγνό δρόμο, Η βροχή μάλλον δεν είχε φτάσει εδώ. Έκανε όμως ψύχρα.
            Τον είχε απορροφήσει το οδήγημα, όταν ένα χέρι ακούμπησε απαλά στο γόνατό του. Ξαφνιάστηκε και πήγε να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Γύρισε και την κοίταξε.  Έμοιαζε να κοιμάται. Το χέρι της του έκαιγε το πόδι.  
            Ανεπαίσθητα, αργά, βασανιστικά αργά, άρχισε την πορεία του προς τα πάνω. Οι παλμοί του επιταχύνθηκαν. Ένοιωθε να φλέγεται. Ο λαιμός του ήταν στεγνός. Και δεν είχε πια την βότκα. Την ξανακοίταξε. Έμοιαζε παραδομένη στον ύπνο. Το δάχτυλα της έχοντας φτάσει στον προορισμό τους απαλά αλλά επίμονα φούντωναν τον πόθο του. Τα χέρια του έτρεμαν πάνω στο τιμόνι.
            Η Τζένη ξεπήδησε στην σκέψη του. Την έβλεπε να τον κοιτάζει ειρωνικά και  να του φωνάζει: «Λαπά ε λαπά». Δεν άντεξε άλλο. 
Με μια αποφασιστική τιμονιά έστριψε στον πρώτο χωματόδρομο που βρήκε και σταμάτησε κάτω από ένα μεγάλο πεύκο.
            Με χέρι που έτρεμε άπλωσε και της χάιδεψε τα μαλλιά.  Έσκυψε και την πλησίασε. Τα χείλη του διστακτικά γύρεψαν τα δικά της. Εκείνη άνοιξε τα μάτια και του χαμογέλασε.

Την αγκάλιασε και την φίλησε. Ξαφνιάστηκε από το πάθος του. Λες  και ήταν ή τελευταία φορά που φιλούσε γυναίκα. Ρούφηξε το άρωμα του κορμιού της σαν τρελός. Δεν αναγνώριζε τον εαυτό του. Εκείνη με απίστευτη ευκινησία κατέβασε το παντελόνι που φορούσε. Ξεκούμπωσε το πουκάμισό της και ελευθέρωσε το ένα της στήθος. Οδήγησε το χέρι του εκεί. Με το άλλο χέρι  ξεκούμπωσε το παντελόνι του Αργύρη. Ένιωσε τον πόθο του. Άνοιξε τα μάτια της και τον κοίταξε πάλι. Ο Αργύρης δεν άντεξε άλλο.  Βγήκε έτσι όπως ήταν από το αμάξι, πήγε από την άλλη πλευρά άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού έσκυψε, σήκωσε την Ντόροθυ και ανοίγοντας την πίσω πόρτα την ακούμπησε στο κάθισμα. Έπεσε πάνω της σαν πεινασμένος. Ούτε την πόρτα δεν εκλεισε. Η κοπέλα ανταποκρινόταν  με πάθος μιλώντας του ψιθυριστά και λέγοντας συνέχεια «I love you. Yes I love you, Yes! Yes do it!!»   
     Βγήκε στο δημόσιο δρόμο. Οδηγούσε με δυσκολία. Έτρεμε. Τώρα που πόθος του καταλάγιασε ένοιωθε βρώμικος.  Δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι θα αγκάλιαζε άλλη γυναίκα. Η βότκα;. Αυτό έφταιγε. Ή το μικρό κομμάτι χαρτί  που φώλιαζε στη τσέπη του με τα  έξη νούμερα που του χάριζαν δυόμιση εκατομμύρια;
Κοίταξε την ώρα. Είχε πάει μεσάνυχτα Φάνηκαν τα φώτα της πόλης    
            «Αυτή είναι η πόλη;» ρώτησε εκείνη.  
            «Ναι. Τι θα κάνεις; Που θα μείνεις;»    
            «Oh! Dont worry. Θα βρω κάπου» 
Έβαλε το χέρι στη τσέπη και έβγαλε πενήντα ευρώ και της το έδωσε. Ήταν το τελευταίο του. Τρίχες. Στην τσέπη του, ζέσταινε, δυο εκατομμύρια. και μισό.  Εκείνη το πήρε με απόλυτη φυσικότητα.
Είχανε μπει πια στην πόλη. Την άφησε σε μια στάση του λεωφορείου αφού της εξήγησε που μπορούσε να βρει πληροφορίες για κατάλυμα.
Τώρα όμως βιαζόταν. Βιαζόταν να δει την Τζένη. Να της δώσει το το μικρό κομματάκι χαρτί που θα την έκανε πλούσια.  Και ίσως κάποτε, όταν δεν θα τον περιφρονούσε πια, μπορεί να της έλεγε για την τουρίστρια. Και θα γελούσαν...... Ίσως
Στο δρόμο όμως ένας αστυνομικός τον σταμάτησε.     
«Προς τα που πάτε κύριε;»   
Του είπε την διεύθυνση του σπιτιού παραξενεμένος. Ο αστυφύλακας τον κοίταξε για ατέλειωτη στιγμή στα μάτια. Έμοιαζε ταραγμένος.  
  «Μήπως λέγεστε Αποστόλου;»
               «Μάλιστα. Αργύρης Αποστόλου. Τι συμβαίνει;»   
Ένα φριχτό προαίσθημα του πλάκωσε το στήθος.
Ο αστυφύλακας στο μεταξύ είχε φωνάξει έναν αξιωματικό. Ο Αργύρης είχε βγει από το αυτοκίνητο. Ο αξιωματικός έμοιαζε αμήχανος. Σαν να έψαχνε λέξεις είπε:  
            «Κύριε Αποστόλου, συνέβη κάτι πολύ άσχημο. Εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο σπίτι σας. Κάηκε ολόκληρο σε λίγα λεπτά. Η πυροσβεστική δεν πρόλαβε». Τα είπε όλα με μια ανάσα.
            «Η γυναίκα μου;» ψέλλισε.    
            «Δυστυχώς....... Να..... Φαίνεται πως την πήρε ο ύπνος με το τσιγάρο στο χέρι.»
Ο Αργύρης κλονίστηκε. Ακούμπησε στο καπό.
            «Πότε;»         
            «Πριν από μισή ώρα περίπου»  
Ήταν με την τουρίστρια εκείνη την ώρα. Την ώρα που αυτός έβγαζε τα μάτια του με μια ξένη, η Τζένη πέθαινε μέσα στις φλόγες.
            Άγρια απόγνωση τον κυρίευσε. Μια απελπισία. Έβαλε το χέρι στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του. Το μικρό κομματάκι χαρτί ήταν εκεί. Το χαρτάκι της. 
******** 
            Στην κηδεία της Τζένης, είχανε μαζευτεί όλες οι φιλενάδες της, όπως και εκείνοι οι κομψευάμενοι της πόλης, που για μερικούς ήξερε πως υπήρξαν κατά διαστήματα εραστές της. Όπως ο Δήμαρχος για παράδειγμα που φιγουράριζε στο μπροστά, μπροστά
Ο εργολάβος κηδειών του έδωσε το φτυάρι για να ρίξει χώμα στο φέρετρο.
Εκείνος όμως παραμέρισε το φτυάρι. Έβαλε το χέρι στη τσέπη κι έβγαλε το μικρό κομματάκι χαρτί. Το κράτησε στη χούφτα. Το τσαλάκωσε και το πέταξε μέσα στον τάφο. 
Κύλισε αργά μια χάρτινη μπαλίτσα, μέσα στο φρεσκοσκαμμένο χώμα και τα πολύχρωμα λουλούδια. Ένα μικρό κομμάτι χαρτί. 
Εκείνη την στιγμή ένιωσε κάτι να φουσκώνει μέσα στο στήθος του. Κάτι τον πίεζε, Τον πίεζε πολύ και ξέσπασε....... Τα μάτια  του γέμισαν δάκρυα που έτρεχαν αβίαστα στα μάγουλά του. Το πρόσωπό του  είχε συσπαστεί από ασυγκράτητα..... γέλια. 
Γύρισε και είδε τους άλλους του να τον κοιτούν παράξενα. Τα βλέμματά τους του φάνηκαν τόσο αστεία που το γέλιο του,  ακουγόταν πια  σχεδόν σε όλο το κοιμητήριο. Έριξε  μια ματιά στον τάφο της Τζένης.  Είδε το μικρό κομμάτι χαρτί που άξιζε δυόμιση εκατομμύρια ευρώ, ανάμεσα στα άχρηστα λουλούδια,  προσπάθησε να σκουπίσει τα μάτια του από τα δάκρυα  και  γελώντας σήκωσε τα χέρια του σε μια σχεδόν κωμική χειρονομία κάνοντας το σήμα της νίκης, γύρισε και άρχισε να τρέχει με όλη του δύναμη προς την έξοδο του νεκροταφείου.
Εκεί σταμάτησε. Δεν ήξερε προς τα που να πάει. Δεν είχε που να πάει.
Ετσι όπως στεκόταν διστακτικός είδε να τον πλησιάζει ένας γνωστός στην περιοχή γερο αλήτης μπεκρής,  με γένια λιγδιασμένα  και μακριά μπλεγμένα γκρίζα μαλλιά.
     «Δεν έχω φράγκο» πρόλαβε να του πει απαξιωτικά ο Αργύρης , σκουπίζοντας τα μάτια του. 
    «Δε πειράζει. Θα σου δώσω εγώ» είπε ο γερο-αλήτης και έβγαλε ένα τσαλακωμένο χαρτονόμισμα των πέντε ευρώ. 
    «Πάρε» του είπε «Εσύ δεν είσαι που έθαψες την γυναίκα σου πριν λίγο;» ρώτησε
    «Ναι» απάντησε Αργύρης, παίρνοντας το χαρτονόμισμα από τον ζητιάνο.
    «Εσένα δεν είναι που κάηκε και το σπίτι;»
    «Ναι» είπε πάλι.
    «Και δεν έχεις φράγκο;»
Του ήρθε στο νου τώρα η εικόνα της  μπαλίτσας του μικρού κομματιού  χαρτιού ανάμεσα στα λουλούδια και το μαύρο χώμα του τάφου της Τζένης. Τα δυόμιση εκατομμύρια της.  
    «Ναι δεν έχω φράγκο» απάντησε
    «Το κατάλαβα» είπε ο γερο ζητιάνος «μυρίζεις ελεύθερος......»

ΤΕΛΟΣ



           

51 σχόλια:

  1. Ε είσαι μάγος τελικά!
    Το σώζεις και το πας όπου θες.
    το σενάριο λέω.
    ¨εχεις άποψη σκηνοθέτη και φαίνεται.
    Ελπίζω με τον εγγονό σου όλα πια να είναι καλά..
    περιμένω κι άλλα δείγματα ποίησης γιατί μου άρεσε η στροφή σου.
    Καλό βράδυ φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H απόδοση της ερωτικής σκηνής ζωντανη και με λεπτομέριες με εκπλήσεις κάθε φορά και περισσότερο
    Καλό μήνα να έχεις Χριστόφορέ μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχαχαχα! Τού σκότωσες την γυναίκα, τούκαψες το σπίτι, πήρες και τα λεφτά του και τον άφησες ελεύθερο...! Χαχαχαχα, αυτό ειλικρινά δεν τόχα σκεφτεί!
    Χιτσκοκικό τέλος!!!
    Δεν παίζεσαι Χριστόφορε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό μήνα Απρίλη απο αυριο.
    Να έχουμε έναν υπέροχο ανοιξιάτικο μήνα
    γεμάτο υγεια χρώματα κι αρώματα λουλουδιών!
    Ενα μήνα με διάθεση χαρούμενη και σκέψεις αισιόδοξες για να ξεπερασουμε τα προβληματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εξαιρετικό Χριστόφορε!

    πως ξεκίνησε... που οδηγούσε... πως κατέληξε!
    ρεαλιστικό. ζωντανό. γρήγορο. καλογραμμένο.
    ο "δικηγοράκος" σου σπουδαίος άνθρωπος!
    και η τελευταία πρόταση που έβαλες στο στόμα του γερο-ζητιάνου μάθημα ζωής!

    μπράβο και πάλι μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υποκλίνομαι!!!
    Στο απόλυτο συναίσθημα, στην απαράμιλλη μαεστρία, στο θαυμαστό έλεγχο της πορείας της διήγησης,στην ισορροπημένη πλοκή, στη μαγική αίσθηση ελευθερίας που αποπνέει το κείμενο συνεπαίρνοντας τον αναγνώστη.
    Ειλικρινά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ανατρεπτικότατος, να πω πως δεν το περίμενα θα είναι ψέμα, αφού το ξέρω πως θα κάνεις κάτι και θα φέρεις τα πάνω κάτω ακόμα κι αν γράφεις μια απλή συνταγή για ...κουλουράκια ας πούμε...Χριστόφορε είσαι υπέροχος!!
    για άλλη μια φορά υποκλίνομαι στην χρυσή σου πένα, γιατί η ανατροπή που έκανες στην ιστορία σου, με τίποτα δεν θα μπορούσα να τη φανταστώ.. χρειάζομαι επειγόντως ιδιαίτερα ή σεμινάρια γραφής, φαντασίας και σκέψης, πότε να κανονίσουμε για το φροντιστηριάκι? δηλ τι στο καλό, κάθομαι και γράφω εγώ τελικά?!!... ε καλά, θα γράφω γιατί έτσι..γιατί ίσως κάποια στιγμή, μάθω λίγα πράγματα κι από τους καταπληκτικούς φίλους που έχω βρει εδώ μέσα και παίρνω μαθήματα...φιλάκια πολλά, γλυκέ μου φίλε με τη φοβερή έμπνευση, καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι ειναι τα λεφτά;;;; Τιποτα!
    Εγω Χριστοφορε, απο τοτε που εθαψα ενα αγαπημενο μου προσωπο, (οχι τη γιαγια μου) καταλαβα πως τα χρήματα ειναι αερας. Δεν εχουν σημασια!
    Δε με ενδιαφερουν! Δε θα τα παρω μαζι μου φευγοντας!

    Πολύ ωραια η ιστορια σου! Περνας πολυ σημαντικό μηνυμα.

    Και καλογραμμένο κείμενο, όπως πάντα.

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τελικά, ως γνήσιος εκπρόσωπος του αντρικού φύλου, " σκότωσες " την μοιχαλίδα, η οποία όμως μπορεί και να μην ήταν, αν είχε στο πλάι της έναν άντρα γνήσιο και πραγματικό, που θα τον θαύμαζε και θα τον παραδεχόταν.
    Χάρηκα που τον άφησες άφραγκο, γιατί δεν θα το άντεχα να ήταν και πλούσιος, ο κακομοίρης....
    Αυτά για τους πρωταγωνιστές....
    Όσον αφορά στο ταλέντο σου, αυτό είναι αδιαφιλονίκητο !!!!
    Και γόνιμη φαντασία έχεις και πλούσιο συναισθηματικό κόσμο !!!
    Με εκτίμηση και φιλία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι να πω; Οι άνθρωποι με πολλά ταλέντα έχουν το δυσκολότερο έργο.. Εσύ ας πούμε Χριστόφορε δεν έχεις γράψει και σκηνοθετήσει για τον κινηματογράφο, παρόλο που είναι τόσο φυσικό για σένα όσο και η ανάσα σου.
    Το μήνυμα που έστειλες πανανθρώπινο, βάλσαμο για ανθρώπινες ψυχές που ψάχνουν εναγωνίως τα αδέρφια τους, για να στηριχτούν στους δύσκολους καιρούς και το τέλος σου λυτρωτικό, παρόλο που ο από μηχανής Θεός εμφανίζεται συνήθως μετά την κάθαρση του ήρωα και όχι πριν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έγραψες πάλι!!!
    Ούτε που το είχα σκεφτεί αυτό...τώρα θα μου πεις άμα το σκεφτόσουνα θα εγγραφες εσύ!!!χι χι

    Δεν κρατήθηκες πάντως...κάποιο σκότωσες!

    Περαστικά στο εγγονάκι(δεν ήξερα τώρα το διάβασα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. θα ήθελα να είμαι ήρωας μιας ιστορίας σου...πραγματικά θα τα έχανα με όλα αυτά που συμβαίνουν..ευτυχώς που υπάρχει και το σεξ στο αμάξι γιατί αλλιώς θα τον λυπόμουν..

    να σαι καλά και μακάρι να πάνε όλα καλά με το εγγονάκι σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. είμαι πολύ νευριασμένος με τον ήρωά σου.
    μα να μη κρατήσει μια επαφή με την κοπελίτσα;
    ένα τηλέφωνο;
    μια διεύθυνση βρε αδερφέ...
    τι θα λένε τώρα στην αμερική για μας;

    τέλος πάντων
    εσύ καλά της έκανες της μοιχαλίδας και κρίμα που την κοίμησες πριν την κάψεις.

    ... μα να μη κρατήσει μια επαφή;
    από την άλλη καλά της έκανε της ξενέρωτης...
    ακούς εκεί να μη θέλει τρίο!!!
    χεχεχε!

    η αλήθεια είναι πως περίμενα τη συνέχεια και ... καλώς περίμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χριστόφορε το διάβασα μονορούφι, θαύμασα πάλι το ταλέντο σου!
    Η ιστορία μοιάζει αληθινή...διαθέτει όλη την τραγικότητα της ζωής!
    Καλό μήνα φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. 'Μυρίζεις Ελεύθερος!!!!!!!!!!!!!!!!'

    ΟΛΑ είναι ΕΚΕΙ!!!

    Υπέροχη πλοκή! Σασπένς!'Τέλειο κυριε Υποκόμη της Ρεβεράντζας, και Ιππότη του Σασπένς! Από σήμερα είσαι Μετρ! Ο Μικρός Χιτσκοκ!!!!!!!!!!!!!
    Φεύγω! Πάω Θεσσαλονίκη, αν καταφέρω να ..ξεκολλήσω από τουτο δω το μηχάνημα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. «μυρίζεις ελεύθερος......» !!!

    Νομίζω δεν χρειάζονται σχόλια δυο λέξεις που κρύβουν μέσα ΜΕΓΑΛΟ ΝΟΗΜΑ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
    Εγώ μάγος; Μη με κάνεις τώρα να τα κάνω λίμπα και εδώ μέσα. Όσα γράφεις εσύ τι είναι; χα χα χα χα ...
    Να σαι καλά ρε Στρατή. Ο εγγονός μου είναι καλά σε ευχαριστώ φίλε μου.
    Τα ποιήματα με γωνίες; Λαμβάνω υπόψη μου την κουβέντα σου.


    @Tania
    Μας κοψοχόλιασες με την ανάρτηση σου. Άκου φεύγω!!
    Τα καλά σου λόγια με ευχαριστούν ιδιαίτερα. Η φωτό υπέροχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @kariatida
    Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που το έθεσε. Τον τάραξα τον άνθρωπο ε;
    χα χα χα. Χιτσκοκικό τέλος; Τιμή μου μεγάλη αυτό.
    Δε μου λες θα αρχίσουμε πάλι κανέναν πόλεμο Αρχαιο..... πως το είπες;
    Εσύ δεν παίζεσαι με ότι και να καταπιαστείς. Ναι όμως έχεις βοηθό σου το Μαμούνι. Καλό μήνα και στους δυο σας!


    @SKROYTZAKOSθαυμάσια η ανάρτησή σου σήμερα. Έμαθα ένα σωρό πράγματα για την μέρα. Καλή άνοιξη φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
    Αυτό που γράφεις μου θυμίζει το ποίημα σου στην τελευταία σου ανάρτηση. Αυτή η πορεία.
    Η τελευταία πρόταση γεννήθηκε στον ύπνο μου σε κάποιο όνειρο. Δεν θυμάμαι το όνειρο παρά μόνο την φράση.
    Ευχαριστώ που ήρθες και πάλι να με δεις.


    @Sταυρούλα
    Ειλικρινά εγώ δεν έχω καθόλου λόγια για να σου εκφράσω πόσο με τιμάς με αυτά που γράφεις αλλά και με την παρουσία σου εδώ.
    Καλό σου μήνα Σταυρούλα και ευχαριστώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @oneiremata Ευτυχώς τελικά που τις συνταγές για τα κουλουράκια τις γράφουν η γυναίκα μου και η κόρη μου. Γιατί ποιος ξέρει τι βγάζαμε στο μαγαζί αν τις έγραφα εγώ. χα χα χα
    Καλό μου κορίτσι ξανακοίταξες αυτό που εσύ έγραψες σήμερα; Ε! Κοίταξε το ξανά. Είναι τόσο υπέροχο που εγώ θα έπρεπε να ζητήσω μαθήματα ζωγραφικής με λέξεις από σένα.
    Πάντως είμαι σίγουρος ότι εδώ μέσα σε αυτή την παρέα συμβαίνει κάτι πολύ θετικό. Αλληλεπιδρούμε. Είναι η βάση της δημιουργίας.
    Καλή σου μέρα και καλό μήνα να έχεις.


    @Coula
    Αυτό που ειλικρινά μου άρεσε στο σχόλιό σου είναι εκεί που αναφέρεσαι στο μήνυμα. Αυτό πραγματικά θα ήθελα να το περάσω. Χαίρομαι που το είδες.
    Να είσαι καλά κορίτσι μου και θέλω και τα κέφια σου ανεβασμένα. Μπήκαμε στην άνοιξη κι ας έχει συννεφιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Magda
    Δεν έχεις άδικο. Ίσως το είδα από την ανδρική πλευρά.
    Όχι ούτε εγώ θα το άντεχα να ήταν και πλούσιος.
    Σε ευχαριστώ Μάγδα μου για τα καλά σου λόγια και περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο ταξίδι σου.


    @dolfman
    Όπως πάντα η ματιά σου διεισδυτική και τα λόγια σου σοφά. Μπορώ να σου πω ότι διαβάζοντας το σχόλιό σου ...γνώρισα το κείμενο που είχα ήδη γράψει. Παράδοξο ε; Κι όμως!!
    Τα ευγενικά σου λόγια με ενθαρρύνουν ιδιαίτερα. Ευχαριστώ.
    Πάντως όσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ElenaG
    Γράφεις:
    "Δεν κρατήθηκες πάντως...κάποιο σκότωσες! χα χα χα!!! Το χούι μου είναι φαίνεται. Ευτυχώς δηλαδή που το κάνω με λέξεις. Αλλιώς θα ήμουν σήριαλ κίλερ...χα χαχα
    Το εγγονάκι μου έβγαλε τις αμυγδαλές του. Γκρινιάζει λίγο αλλά είναι καλύτερα τώρα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Έλενα μου.


    @Iliokamenos
    Κοίτα να κάνεις μια αίτηση στο ΚΕΠ της γειτονιάς σου να περάσει από το open gov. να την εξετάσει ο Παμπούκης να την εγκρίνει ο Πάγκαλος και εγώ σε προσλαμβάνω για την επόμενη ιστορία. Αλλά θέλω τα αντισταθμιστικά ωφελήματα σε εκατ. €... χα χα χα
    Φίλε μου ευχαριστώ για τις ευχές και τα καλά σου λόγια. Καλό΄σου μεσημέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Dr.Aparadektos
    Γιατρέ μου, μικρή πόλη είναι θα την βρει φαντάζομαι. Και εγώ είμαι έξω φρενών μαζί του.
    Τι θα λένε στην Αμερική για μας; Μα φαντάζομαι ήδη έχουν πει και λένε ένα σωρό. Μας έστειλαν και δικό τους παιδί να μας κυβερνήσει. Τώρα όλα Ο.Κ
    Για το τρίο; χα χα χα . Ναι αλλά δεν την εύρισκε ο βλάκας ο δικός μου.
    Δόκτορα τιμή μου που ήρθες για την συνέχεια!


    @53fm
    Ξέρεις πόσα παίρνουν οι ιστορίες που γράφουμε από την ζωή!
    Πολύ χαίρομαι που έκανες το κόπο να το διαβάσεις μονορούφι.
    Καλό μήνα κι εσένα με υγεία πάντοτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Ρεγγίνα
    Βασίλισσα μου, έπιασες το νόημα!
    Για όλα τα άλλα τα καλά που μου γράφεις εγώ θα κρατήσω την εδώ παρουσία σου σαν το καλύτερο βραβείο.
    Πότε πας Θεσσαλονίκη; Είσαι ήδη εκεί;
    Υποκλίνομαι!


    @ASSOS
    Φίλε μου όπως γράφω κάπου παραπάνω τούτη την φράση την «είδα» στον ύπνο μου. Δεν θυμάμαι τι είδα αλλά εκεί γεννήθηκε. Και μου επιβλήθηκε. Χαίρομαι ιδιαίτερα που την υπογράμμισες. Ευχαριστώ πολύ Άσσε και καλό μήνα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τέλεια απόδοση με πάγωσες επάνω στον γκρεμό μετά ήρθε το αχαλίνωτο σεξ με μια άγνωστη και χωρίς προφύλαξη(φοβερό) η δικαίωση με το ολοκαύτωμα και το αποκορύφωμα με το μπαλάκι και τον Αργύρη ελεύθερο!
    Τελείως απρόσμενο το τέλος σου!

    Με μέλι πιστεύω θα σε αντιμετωπίσω:))
    Δεν καθαρίζεις εύκολα μαζί μου:))

    Καλό μήνα με θαλασσινά μελιστάλακτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ο πλάτωνας είχε γράψει μια ιστορία, στην πολιτεία νομίζω, για το δαχτυλίδι του Γυγη, ένα δαχτυλίδι που αν το φορούσε γίνοσουν αόρατος. Αυτός που το βρήκε κατάφερε να γίνει βασιλιάς χωρίς να το χρησιμοποιησει πότε. Έτσι και στην δικιά σου ιστορία ο Αργύρης έγινε βασιλιάς χωρίς να χρησιμοποιησει πότε το χαρτάκι. Αυτό που θαύμασα στην ιστορία σου, εκτός από τον τρόπο γραφής σου και την δομή της που είναι όπως πάντα τελεία, είναι ότι αυτό το κείμενο είχε ψυχή.

    Μπορεί να ανέφερα να τον Πλάτωνα αλλά εσυ μας είπες μια ιστορία την οποία κάλλιστα θα μπορούσε να την είχε πει ο διογένης.

    Τα συγχαρητήριά μου

    Άλλαξα το όνομα, ίσως προσωρινά, με ξέρεις ως αούγκαρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλό μήνα σύντροφε. Με υγεία, ευχάριστες εκπλήξεις και εκπληρωμένες επιθυμίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τελικά δεν ήταν και τόσο μάπας
    ο δικηγόρος, αφού κατάλαβε ότι
    τα χρήματα προβλήματα θα του
    δημιουργούσαν.
    Ηταν και τυχερός, και από το ρεζίλι
    γλύτωσε,και το σεξ απόλαυσε,
    Σκάρτη Γυναίκα, και λεφτά ξεφορτώθηκε.
    Βρες του και καμία αξιόλογη υπόθεση
    στο δικαστήριο....
    Καλό μήνα, σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @zoyzoy
    Είμαι απολύτως σίγουρος ότι δεν καθαρίζω εύκολα μαζί σου. Αλλά μήπως το θέλω κιόλας; ε; Τώρα βέβαια με τα μελιστάλακτα θα δούμε γιατί μπορεί με τα μέλια να κολλήσουμε και να έχουμε πρόβλημα ατομικής ανεξαρτησίας. Αλλά δεν τα φοβάμαι εγώ, Είμαι ατρόμητος. Στείλε τα. Θα τα αντιμετωπίσω σαν Αφρικανός. χα χα χα.
    Να σαι καλά με τα όμορφα πνευματώδη σου λόγια.
    Πιο κάτω μου γράφει μια Nicotine. Έσπασα το κεφάλι μου να βρω ποια είναι, ποια είναι, και αποκαλύφθηκε ότι είναι ο φίλος μας. Ακου Nicotine o aougaros. H Ζήνα θα τον επηρέασε φαίνεται.....χα χα χα!


    @Nicotine
    Βρε θηρίο με προβλημάτισες στην αρχή. Nicotine! Καινούργια φίλη είπα από μέσα μου. Κι έρχεται μετά ο αγριο-aougaros να μου πει "εγώ είμαι η Nicotine" χα χα χα
    Πολύ όμορφα αυτά που γράφεις για την ιστορία του Πλάτωνα. Μου άρεσε πολύ. Τώρα βέβαια Διογένης..... ε τι να πω!!
    Πολύ σε ευχαριστώ για τα λόγια σου και πίστεψέ με προερχόμενα από σένα έχουν μια διαφορετική βαρύτητα.
    Άκου Nicotine χα χα χα. Καλό βράδυ και λίγα τα τσιγάρα ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @Κωνσταντίνος Κόλιος
    Κι εγώ με την σειρά μου σου εύχομαι να ωριμάζεις σαν το καλό κρασί. Και ότι φτιάχνεις, το ένα να είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Και πρωτίστως υγεία φίλε μου. Καλό βράδυ.


    Frezia
    Δεν ξέρω αν τα έκανε από εξυπνάδα ή όχι. Το γεγονός είναι ότι γοα κάποιο λόγο απαλλάχθηκε από βάρη τα οποία των υποβάθμιζαν σαν άνθρωπο. Ελευθερώθηκε τρόπον τινά νομίζω. Κοίτα τούτον τον άνθρωπο ή άνδρα ή γυναίκα τον συνάντησα πολλές φορές στη ζωή μου. Βέβαια υπερέβαλα λίγο στο διήγημα.
    Είναι μεγάλη μου χαρά που σε είδα και πάλι. Και θα είναι πάντα. Να το ξέρεις αυτό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Χριστόφορε!!
    Διάβαζα τα σχολιά σου στο blog της Μάγδας..
    Είχα μια περιέργεια να δω τη γράφεις..
    Χαίρουμε που σε γνώρισα από «κοντά»..

    Πολλά χαιρετίσματα και καλό μήνα!!
    Monika

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλά, ήταν τέλειο!!!!!!
    Ελεύθερος επιτέλους!!!!! Συμφωνώ κι εγώ με τον ζητιάνο!!!!
    Την καλησπέρα μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @Bitch
    Πολύ χαίρομαι που εξαιτίας της εκλεκτής φίλης μου της Μάγδας έχω την χαρά να σε βλέπω εδώ. Ελπίζω να τα λέμε τακτικά. Χτύπησα και μπήκα στο σπιτικό σου. Με εντυπωσίασε ειλικρινά. Ευχαριστώ και καλή σου μέρα Μόνικα


    @stavroulazerva
    Νομίζω ότι τελικά θα γράψω ένα διήγημα για τον ζητιάνο ο οποίος είναι υπαρκτό πρόσωπο. Θα το σκεφτώ. Να σαι καλά Σταυρουλα Ζέρβα (εχω 2 Σταυρούλες εδώ. Τυχερός!!) και να έχεις ένα καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Λοιπόν Χριστόφορε, από ξάφνιασμα σε ξάφνιασμα με πήγες σ’ αυτό το επεισόδιο!
    Πάνω που σκεφτόμουνα «εντάξει, κατάλαβα πώς θα τελειώσει», γινότανε κάτι και μου τα ανέτρεπε όλα! Και, να ξέρεις δηλαδή, συνήθως πέφτω μέσα όταν κάνω προβλέψεις..
    Και βέβαια... αυτή η οσμή ελευθερίας... Τι τέλος!!!
    Είσαι πολύ ευρηματικός τελικά!! Και ανεξάντλητος..
    Περιμένω με αγωνία την επόμενη ανάρτησή σου... Για να δούμε.. τι μας επιφυλάσσεις;;;
    Καλό Σαββατόβραδο - φιλιά…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Chrisaki,

    γιατί βρε -που να με πάρει- να πάμε χαμένα τόσα λεφτά???
    Με τόσα παιδάκια που πεινάνε στον κόσμο, να φάει το δελτίο το μαύρο χώμα??

    Εεεεεε????
    Γιατί????
    Ναι σιγά, που γίναμε όλοι ανώτεροι χρημάτων!!!
    Ουουφ, εν μέσω οικονομικής κρίσης συγχίστηκα!!
    ...και να σκεφτείς εγώ καλά καλά δεν ξέρω τι μισθό παίρνω! φαντάσου οι άλλοι που ξέρουν κιόλας!!!!

    χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Πολύ ζωντανή ηυ ερωτική σκηνή, εδώ με εξέπληξες. Σε είχα πιό... μαζεμένο !! (ΠΟΛΛΑ γέλια !) . Αλλά τόσα χρόνια παρέα μαζί μου... με όποιον δάσκαλο καθίσεις...

    Πέρα από το ερωτικό κομμάτι και το υπόλοιπο ήταν καλογραμμένο και ζωντανό. Εγώ όμως που ξέρω την ιστορία όπως μου την είχες δώσει και την είχα διαβάσει χρόνια πριν, προτιμούσα εκεινη την πρώτη εκδοχή. Μιλάω μόνο σαν πλοκή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Καλημερούδια ..μια υπέροχη κυριακη!!

    Λοιπον ο Τζιπάκος έχει δίκιο! Και μένα με εξέπληξες Με την ερωτική σκηνή! Αλλά με όποιον δάσκαλο καθίσεις!!

    Όμως Μίλησε η Θεία Δίκη! Ε ναι της άξιζε το τέλος της! Δεν μπορώ να τις καταλάβω αυτές τις γυναίκες! Από βίτσιο να κάθονται με έναν άνδρα τον οποίο δε σέβονται και σαφώς δεν αγαπούν!

    Όμως ειλικρινά δεν περίμενα καθόλου όλο το δεύτερο μέρος, είχα πολλά στο μυαλό μου αλλά όχι μέχρι εκεί!
    Και ναι ... μακάρι όλοι να μπορούσαμε να μυρίσουμε ελεύθεροι!!!

    Μάγος λοιπόν!!!!!!


    Να έχετε (όλοι εννοώ) μια όμορφη Κυριακή!!!


    Την αγάπη μας και τα φιλιά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. αυτος ο δικηγορος ομως βρε παιδακι μου.....
    τα ζητουσε ομως ο οργανισμος του!!!!!
    καλοστημενο διηγημα με πολυ καλη πλοκη....
    το διαβασα μονορουφι μαζι με το προηγουμενο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. αχα!
    ώστε εδώ μου είναι ο GipGip! :)))
    α αα αααχ! (δεν ξέρω αν διαβάζεται ακριβώς όπως το λέω :p)..

    βλέπω δεύτερη συνέχεια που θα πει πως το προλαβαίνω το τρένο :)
    ευτυχώς γιατί άλλες φορές το έχανα.. καθόλου μα καθόλου δεν το ήθελα, όμως δύσκολα τα βάζεις με τον χρόνο...

    τώρα ήμουν σε αποστολή :)) και γι αυτό μπήκα αμέσως στα σχόλια..

    θα διαβάσω και τις δυο συνέχειες και θα σχολιάσω συνολικά, υπόσχομαι!

    καλό ξημέρωμα Χριστόφορε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. καταρχήν συγνώμη που δεν πρόσεξα οτι ολοκληρώνεται σε δυο συνέχειες και μίλησα σα να ήταν μεγαλύτερο και να το πρόλαβα στην αρχή του..
    μακάρι να ήταν! :)

    πόσες εναλλαγές!!!
    συγκλονιστικό!

    δεν ξέρω τι να πρωτοπώ.. νομίζω οτι θα μπορούσα να μιλάω για ώρες και όλοι μαζί για μέρες!

    πρώτη γεύση..
    δεν μπορώ να μην το πω, γιατί το ένιωσα.. σιχαίνομαι αυτόν τον τύπο γυναίκας..
    κομπλεξική,
    κακή και μίζερη - παρά τα.. λούσα!

    ο δικηγόρος ανθρωπάκι δεν αντιλέγω,
    ανελεύθερος από κούνια..

    καταστροφική εξ ορισμού η ένωση των δυο τους..
    σε τέτοιες σχέσεις βρίσκει την εφαρμογή του το 'ηταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος..'

    κακία όμως δεν είχε
    και την βρήκε την άκρη του
    γιατί τη δίψασε!!!

    τη βρήκε εκούσια;
    ..νομίζω πως την βρήκε ενστικτωδώς..
    όμως θεωρώ οτι ανοίγεται μια πολύ μεγάλη κουβέντα εδώ, εδώ εντοπίζω προσωπικά τον 'πυρήνα' της ιστορίας.. και είναι μια σπουδαία ιστορία, που ο πυρήνας της δεν είναι απλά 'εκεί'.. αλλά κοχλάζει σαν ηφαίστειο γεμάτο ηθικά διλλήματα, σκέψεις, σπουδές, μηνύματα..

    για το κλείσιμο τί να πω;
    η απόλυτη λύτρωση!
    του ήρωα;
    του αναγνώστη;
    της ζωής;
    της τέχνης;
    όλων.. του φωτός!

    τα σκοτάδια με τα σκοτάδια και η Ζωή (με όλα της, με τις σκιές της ακόμα) στο Φως!
    (ψιλοπαραφράζοντας τη λαίκή ρήση :)

    Θερμά Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. @GiP
    Ήξερα ότι θα επικεντρωθείς εκεί. Στην ερωτική σκηνή εννοώ. Είσαι ο μόνος που έμεινε στη Ορίτζιναλ έκδοση. Αλλά είσαι κι ε΄συ μοναδικός. Σου έφυγε η περίοδος της παραξενιάς;
    Μπράβο ρε Γιώργο!!!


    @Καπετάνισσα
    Αφού είναι έτσι με την ερωτική σκηνή λέω να αρχίσω να γράφω ακόμη πιο τολμηρά. Αλλά ντρέπομαι ο βλάκας. Λες και θα το κάνω κιόλας!!! χα χα χα χα
    Μάγισσα είσαι και φαίνεσαι με τα Σαββατιάτικά σου!!!
    Δώσε τα δέοντα στον Καπετάνιο. Μόνο τα δέοντα όμως για μην χορτάσει!!!
    Καλό σου βράδυ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. @Ali
    Καλέ μου φίλε και φύλακα της μαϊμούς, αυτό τον άνδρα τον έχω γνωρίσει.Πράγματι απορεί κανείς τι κρατάει έναν άνδρα ή μια γυναίκα σε έναν τέτοιο γάμο ή σχέση. Αλι με προβληματίζει ιδιαίτερα η αναστάτωση των αραβικών χωρών και τι σχέδιο είναι από πίσω.
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Χριστόφορέ μου,
    διαβάζοντας την απάντηση στον Άλι, σε προσκαλώ να δεις τα δικά μου αισθήματα για την αναστάτωση στον αραβικό κόσμο...
    Μια καμπή κι αυτή της ιστορίας κρίσιμη. Όπως τόσες και τόσες όμοιες καμπές.

    Οι μεγάλοι αρχηγοί και σωτήρες δεν έσωσαν ποτέ κανέναν........

    Αν θες διάβασε την τελευταία μου ανάρτηση να καταλάβεις τι εννοώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. @nameliart
    Κι εγώ περιμένω να δω τι όμορφο, τι χαρά ματιών μας ετοιμάζεις εσύ.
    Την φράση του διηγήματος στο τέλος την... είδα στον ύπνο μου....
    Νάξερες πόσο χαίρομαι κάθε φορά που σε βλέπω...
    Α!! Να έχεις υπόψη σου ότι τα Σαββατοκύριακα δεν μπαίνω στον υπολογιστή. Με τα δυο μου εγγόνια ενάμιση και 3 ετων) εδώ τριγύρω δεν γίνεται!!! Οπότε δεν βλέπω αν κάποιος από τους φίλους έχει ανεβάσει κάτι νεο.
    Καλό σου βράδυ με ευχαριστίες.


    @Δήμητρα
    ....Και τώρα με την κρίση ε; Ελα ντε!! Θα πάω εκεί να σκάψω να πάρω το απόκομμα του Τζόκερ. Εχω να πληρώσω ένα σωρό πράγματα. Ευτυχώς που έχω μια μαϊμουδίτσα να μου ανοίγει τα μάτια. Ακόμα παίρνεις μισθό; Απαράδεκτο!!!! Ακούς εκεί!!! Και δεν ντρέπεσαι που το ομολογείς;
    Θα σε καταγγείλω στο ΣΔΟΕ. Αλλά δεν ξέρω για τις μαϊμούδες τι ποινές ισχύουν!! χα χα χα Το Chrisaki, μου αρέσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. @Flash
    Εξαιρετικό σχόλιο. Μα υπέροχο.
    Είναι πραγματικά απόλαυση να σε διαβάζει κανείς. Από μόνο του το σχόλιο σου θα μπορούσε άνετα να ήταν μια ανάρτηση από μόνη της. Επισημάνσεις τόσο καίριες πάντα με βοηθούν κι εμένα που το έγραψα να δω πλευρές του κειμένου μου από εντελώς άλλη σκοπιά με τρόπο πολύ εποικοδομητικό.
    Οι φίλες και οι φίλοι που κάνουνε τον κόπο να κάνουν τέτοιες αναλύσεις πρέπει να ξέρουν ότι δεν είναι μόνο χαρά μου που τους βλέπω αλλά μου προσφέρουν πολλά. Σε ευχαριστώ θερμά. Καλό απόγευμα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. @Γιώργος
    Τώρα Γιώργο το ρίξαμε και στις διαρρήξεις Μαγικών σπιτιών; Θα σου ρίξει κανένα ξόρκι και θα τρέχουμε να σε μάγισσες και χαρτορίχτρες μετά για να σε ξεματιάσουμε.. χα χα χα
    Καλημέρα φίλε και ευχαριστώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. είπα και γω...ωραία!! να διαβάσουμε κάτι πρωί πρωί!!!
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ ΑΚΟΜΑ!!!

    Καλημέρα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ελα και τρομαξα λεω τι εγινε τι μαγικο εκανες παλι λογοπλαστη φιλε μου ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. @ElenaGΠάτησα κατα λάθος Ανάρτηση. Και δεν ξέρω πως το παίρνεις πίσω. Ισως κάποιος ξέρει να μου πει. Συγγνώμη που σας έφερα χωρίς λόγο. Πάντως εγώ χάρηκα που σε είδα.


    @ΜΑΓΟΣΦαίνεται ότι τα Μαγικά σου έχουν φτάσει μέχρις εδώ χα χα χα Ελπίζω σε λίγες ώρες να το έχω γράψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή