Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΙΛΙΓΓΙΩΔΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗ Νο [7] Ο ΧΑΡΟΣ ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΨΑΡΕΨΕΙ


     Οι παιδικές φωνές σιγά σιγά δυνάμωσαν. Θα είχαν μαζευτεί τώρα μερικά πιτσιρίκια στην αυλόπορτα της πολυκατοικίας.
   «Κύριεεεε , κυρίαααα τη μπαααλααα! Κύριεεε, κυρίαααα τη μπααλαα!» έλεγαν τραγουδιστά τα παιδιά από κάτω.  
Ο Τάκης ήξερε τι θα γινόταν. Το ήξερε από προηγούμενες φορές που τύχαινε κάποια μπάλα να προσγειωθεί στο μπαλκόνι του ή στο μπαλκόνι του γείτονα στον πρώτο όροφο. 
    Αν κάποιος από το διαμέρισμα δεν έβγαινε στο μπαλκόνι να πετάξει τη μπάλα στα παιδιά,  κάποιο από κείνα, το πιο τολμηρό - ίσως το αγόρι που ήθελε να εντυπωσιάσει κάποιο κοριτσάκι- θα σκαρφάλωνε χρησιμοποιώντας τον φιδογυριστό κορμό ενός κισσού που τύλιγε μια κολόνα της πιλοτής, καβαλούσε τα κάγκελα, πατούσε στο μπαλκόνι έπαιρνε την μπάλα και την έστελνε κάτω στου φίλους τους. Έπειτα κατέβαινε πάλι με την βοήθεια του κισσού. 
Γινόταν ο σταρ του μεσημεριού! 
   Πόσες φορές στις συνελεύσεις τις πολυκατοικίας, είχε γίνει λόγος για τούτον τον κισσό. Εντάξει τα παιδιά του δημοτικού απέναντι.  Αν όμως κάποια νύχτα δεν ανέβαιναν παιδιά του δημοτικού αλλά.....Όμως υπήρχαν και οι.... οικολόγοι των πιο πάνω ορόφων όπου ο κισσός δεν έφτανε και οι οποίοι μετά βδελυγμίας απέρριπταν κάθε σκέψη για περιορισμό ή κόψιμο του φυτού. 
    Τώρα τα παιδιά είχανε κόψει το "κύριεεε, κυρίαααα" και φωνάζανε: «Τη μπάλα, τη μπάλα, τη μπάλα!»
    Ο Τάκης ήξερε ότι ήταν ζήτημα λεπτών πια να εμφανιστεί κάποιο παιδί στο μπαλκόνι.  Η Νίκη που καθόταν στο χαλί δίπλα στον χτυπημένο από την ίδια Πέτρο, ακούγοντας τα παιδιά σηκώθηκε αργά- αργά, πέταξε στο χαλί το ποτισμένο με αντισηπτικό υγρό βαμβάκι και πήγε προς την μπαλκονόπορτα. Στάθηκε εκεί κοιτάζοντας  έξω.
    «Μια μπάλα κάτω από το τραπέζι!» είπε απλά.
Ο Πέτρος χάμω στο χαλί με το αίμα να στάζει ακόμη αργά-αργά από την παραμορφωμένη του μύτη, κοίταζε ακόμη με απορία το αιματοβαμμένο μπρούντζινο σταχτοδοχείο. Ύστερα σήκωσε το βλέμμα και αντίκρισε τον Τάκη που τον παρακολουθούσε κρατώντας όρθιο με το αριστερό του χέρι το κεφάλι. Ανάμεσά τους χάμω βρισκόταν το κουτί με την συλλογή των χρυσών νομισμάτων που είχε βρει η Νίκη. 
    «Ωχχχ! Ένα κεφάλι......!» φώναξε η Νίκη, οπισθοχωρώντας άτσαλα. Σκόνταψε σε μια καρέκλα.  Πάλεψε να μην πέσει χάμω και βρέθηκε καθισμένη πάνω της, μερικά βήματα πέρα από την μπαλκονόπορτα. 
    Ο Τάκης ένιωθε την καρδιά του χτυπάει σαν τρελή!  Ο Πέτρος με μεγάλη προσπάθεια και αφού αμφιταλαντεύτηκε αρκετά κατάφερε να σταθεί όρθιος, κρατώντας το μπρούντζινο σταχτοδοχείο στο χέρι.
  Ένα μελαψό αδύνατο αγοράκι, καβάλησε την ζαρντινιέρα και μετά τα κάγκελα του μπαλκονιού και βρέθηκε δίπλα στο λευκό τραπέζι της βεράντας. Μόλις στάθηκε εκεί σήκωσε τα χέρια όπως κάνουν οι πρωταθλητές και από κάτω ακούστηκαν μερικά  χειροκροτήματα
    « Ένα παιδί.....» είπε η Νίκη σαν υπνωτισμένη.
Το αγόρι εκεί γύρω στα δέκα με έντεκα, έψαξε με το μάτι για την μπάλα και αφού την εντόπισε κάτω από το λευκό τραπέζι πρόβαλε στην κουπαστή του μπαλκονιού και φώναξε στην παρέα του κάτω.
    «Φύγετε εσείς! Θα την πάρω και θα κατέβω. Θα πάω στη γιαγιά μου σήμερα!»
Κάποιο απ τα παιδιά κάτι είπε από κάτω κι εκείνος φώναξε:
    «Όχι μωρέ μαλάκα. Σου λέω θα πάω στις γιαγιάς μου είναι από την άλλη μεριά. Φύγετε ρε μαλάκα!» Όταν βεβαιώθηκε ότι τα τρία παιδιά, οι φίλοι του άρχισαν να φεύγουν έσκυψε και άπλωσε το χέρι να πάρει την μπάλα.
    Ο Πέτρος στο μεταξύ σαν μεθυσμένος, έκανε μερικά βήματα πάνω στο χαλί. Ήταν φανερό ότι ζαλιζόταν έντονα, προχώρησε και πλησίασε την Νίκη στην καρέκλα. Ακούμπησε στο τραπέζι δίπλα και στάθηκε εκεί κοιτάζοντας το αγόρι που ήταν σκυμμένο κάτω από το τραπέζι.
    Το παιδί με την άκρη του ματιού του είδε κάποια κίνηση μέσα από το τζάμι και έμεινε με το χέρι μετέωρο πάνω από τη μπάλα. 
    Ο Τάκης μη μπορώντας πια να κρατήσει άλλο το κεφάλι του όρθιο, καθώς το χέρι του είχε μουδιάσει, το άφησε να πέσει πάνω στο στέρνο του και ένιωθε ακόμα πιο έντονα την καρδιά του να βροντάει από κάτω.
    Το παιδί τράβηξε το χέρι του χωρίς να πάρει τη μπάλα και σηκώθηκε αργά-αργά, έχοντας το βλέμμα του στραμένο προς την τζαμόπορτα. Πλησίασε, προσπάθησε να κοιτάξει μέσα, αλλά το φως της μέρα δεν του επέτρεπε να δει. Κόλλησε  το πρόσωπό του στο τζάμι, που το σκίασε με τις παλάμες του και κοίταξε. Στην αρχή δεν μπορούσε να καταλάβει τι έβλεπε. Σε λίγο αντιλήφθηκε πως  απέναντί του, εκεί μέσα, μια γυναίκα καθιστή σε μια καρέκλα τον κοίταζε ακίνητη. Τρόμαξε και τραβήχτηκε απότομα πίσω. Η περιέργεια όμως νίκησε και κόλλησε πάλι το μούτρο του στην τζαμόπορτα.
    Δίπλα στην γυναίκα είδε να στέκεται ένας ψηλός άνδρας που το πρόσωπό του ήταν πασαλειμμένο με κάτι σκούρο. Μάλιστα του φάνηκε σαν να έβλεπε κάτι να στάζει από την μύτη του ψηλού άνδρα και να λεκιάζει το ανοιχτόχρωμο πουκάμισό του. Κάτι σκούρο. Αίμα;
    Το αγόρι έστρεψε το βλέμμα του ξανά στην ακίνητη γυναίκα στην καρέκλα. Δεν του άρεσε καθόλου έτσι όπως τον κοίταζε πίσω από τζάμι. Και τι ήταν αυτό που κρατούσε ο ψηλός άνδρας;  Μα γιατί τον κοίταζαν έτσι σαν αγάλματα; Έπρεπε να φύγει από κει. Τώρα! Γύρισε και κινήθηκε προς το κάγκελο του μπαλκονιού.
    «Φεύγει ...!» είπε η Νίκη. «Μας είδε!» Πρόσθεσε και με το που τέλειωσε την φράση της σηκώθηκε διανύοντας σαν αστραπή τα ελάχιστα μέτρα που την χώριζαν από την μπαλκονόπορτα, την άνοιξε και φορώντας ένα πλατύ χαμόγελο είπε στο παιδί:
    «Τι έγινε παλικάρι μου;»
Το αγόρι που ήταν έτοιμο να περάσει πάνω από το κάγκελο το μπαλκονιού, σταμάτησε γύρισε και είδε την όμορφη μελαχρινή γυναίκα που του μιλούσε.
    «Να... εγώ...να... τη μπάλα μου...». Όσο μιλούσε, ο μικρός έριχνε κλεφτές ματιές και στον ψηλό ματωμένο άνδρα πίσω της, μέσα στο σαλόνι.
    «Έπεσε η μπάλα σου στο μπαλκόνι μου; » ρώτησε όλο γλύκα εκείνη.
    «Μα...μάλιστα! Εκ.. εκεί κάτω από το τραπέζι είναι.»
   «Ααα! » έκανε η Νίκη με ένα χαρούμενο γέλιο. Εκεί κάτω είναι; Ε! Πάρε την λοιπόν. Γιατί δεν την παίρνεις;...Και δε μου λες; Μόνος είσαι ή έχεις παρεούλα;» 
Τελειώνοντας την φράση της έσκυψε και πήρε την μπάλα από κάτω από το τραπέζι. Την κοίταξε χαμογελώντας. 
    «Μόνος ! Έκανα ένα σουτ και.....» ψέλλισε το παιδί.
    «Του μπάσκετ είναι η μπάλα;» ρώτησε η Νίκη
    «Ναι.» είπε το εκείνο. 
  «Μα αυτή είναι σχεδόν διαλυμένη!» είπε η Νίκη περνώντας το χέρι της πάνω στην επιφάνεια της μπάλας. «Έχω μια ολοκαίνουργια του γιου μου που έφυγε για την Αγγλία. Αυτός δε θα την χρειαστεί πια. Και ξέρεις κάτι;  Λέω να στην δώσω γιατί φαίνεσαι καλό παιδί. Έλα μέσα.»
    «Μα κυρία...δεν πειρ....»
Η Νίκη, χαμογελώντας με κείνο το χαμόγελο που είχε ξετρελάνει παλιότερα τον Τάκη, τον έπιασε τρυφερά από το χέρι και τον τράβηξε απαλά μέσα μαζί της. Μπαίνοντας έκλεισε την μπαλκονόπορτα πίσω της. 
    «Πέτρο είσαι καλύτερα αγάπη μου;» ρώτησε «Ο άνδρας μου είναι.» Είπε απευθυνόμενη στο αγόρι. «Πριν από λίγο τον χτύπησαν κάτι μαυριδεροί τύποι, εδώ πιο κάτω για να τον ληστέψουν! Αλλά είναι καλύτερα τώρα. Θα πάμε στην αστυνομία αργότερα».  
    «Κάτσε αγάπη μου μην είσαι όρθιος. Θα ζαλιστείς.» Είπε γλυκά στον Πέτρο που έμοιαζε σαν υπνωτισμένος. Έκατσε υπάκουα. Κρατούσε πάντως ακόμη το βαρύ σταχτοδοχείο. 
     «Εσένα πως σε λένε;» ρώτησε το αγόρι.
     «Γρηγόρη» είπε ο μικρός.
    «Γρηγόρη; Πολύ ωραίο όνομα!. Έλα Γρηγόρη έλα να σου δώσω την μπάλα. Την έχω μέσα στο δωμάτιο του γιου μου.»
    Όταν απομακρύνθηκαν ο Τάκης δεν είχε ιδέα τι μαγείρευε η Νίκη. Δεν έφταναν όλα τα άλλα είχαν και ένα ξένο παιδί  φυλακισμένο τώρα
    Λίγο αργότερα, άκουσε κάτι χτυπήματα σε πόρτα και μια φωνή. Ύστερα κάτι βήματα. Η Νίκη. Ήρθε και στάθηκε μπροστά του. 
    «Τον κλείδωσα στην αποθηκούλα. Μέχρι να φύγουμε με τον Πέτρο. Μετά.....»
    «Μμμα αα  ε γ λημμμα ατό» τραύλισε ο Τάκης!
    « Έγκλημα; χα χα χα χα! Και όλα τα άλλα που έγιναν τι είναι; Χάδια; Ηλίθιε!»
    «Κο  παιγί;»
    «Το παιδί; Αυτό θα το ελευθερώσει κάποιος όταν βρούνε εσένα. Εγώ και ο Πέτρος θα....»
Με το που άκουσε το όνομά του ο Πέτρος, έκανε να σηκωθεί απότομα, κρατώντας το σταχτοδοχείο σαν όπλο λες και ήθελε να χτυπήσει κάποιον. Τα καλυμμένα με ξεραμένο αίμα μάτια του ήταν όλο αποφασιστικότητα, αλλά αφού πάλεψε να ξεκολλήσει απ την καρέκλα και να σταθεί όρθιος, ξανασωριάστηκε στο κάθισμα λαχανιασμένος.
    «Μμμμ! Άχρηστοι.... άνδρες...» είπε εκείνη ειρωνικά.
Τα χτυπήματα στην πόρτα συνεχίζονταν και το παιδί φώναζε συνέχεια: «Ανοίξτε μου, ανοίξτε μου, ανοίξτε μου.» Κάποια στιγμή σταμάτησε. Αλλά ο Τάκης νόμισε, ή μάλλον ήταν σίγουρος ότι άκουσε λυγμούς. Το παιδί έκλαιγε. Το κλάμα του αγοριού τον πόνεσε. 
    Τότε χτύπησε ένα κινητό. Είχε ένα οξύ ήχο. Η Νίκη έβαλε τα χέρι της στην τσέπη της μπλούζας της και το έβγαλε. Κοίταξε την οθόνη. Χαμογέλασε ειρωνικά. Πάτησε το πλήκτρο.
    «Τι θέλεις βρε μαμά. Έχω δουλ....Τι πράγμα; Πότε; Μα πως; Ωραία! Θα έρθω. Μη με πρήζεις. Είπα θα έρθω. Τέρμα !» 
    Με το που έκλεισε το τηλέφωνο το πέταξε στο σκαμπό όπου ήταν και το κινητό του Πέτρου. Χαμογέλασε. Κοίταξε τον Τάκη στην πολυθρόνα. Έφερε το ένα πόδι μπροστά στο άλλο  σήκωσε τα χέρια και άρχισε κροταλίζοντας ρυθμικά τα δάχτυλα να χορεύει και να τραγουδάει. 
    Ο Τάκης στήριξε το κεφάλι του με το χέρι και την κοίταζε. Όσο καιρό ήταν μαζί δεν την είχε ποτέ δει να χορεύει έτσι. Έμοιαζε με ζεϊμπέκικο. Βαρύ ζεϊμπέκικο. Μάλλον παλιό. Έλεγε για τον χάρο που βγήκε να ψαρέψει ή κάτι τέτοιο. Τραγουδούσε και χόρευε με πάθος, έχοντας τα μάτια της κλειστά. 
Και δώστου του στροφές και δώστου φιγούρες και δώστου στράκες και δώστου του ο Χάρος που βγήκε για ψάρεμα....    
Κάποια στιγμή σταμάτησε λαχανιασμένη: 
    «"Ο Χάρος βγήκε να ψαρέψει". Ήταν το τραγούδι του» είπε με κατακόκκινα από την έξαψη μάγουλα. «Το χόρευε ο άθλιος. Πάει ο θείος Αριστοτέληςςςςςς! Τον ψάρεψε ο Χάρος επιτέλουςςςς!» είπε με ενθουσιασμό.
Στάθηκε για λίγο ακίνητη. Κοίταξε έξω από την μπαλκονόπορτα και ύστερα απότομα σήκωσε ψηλά τα δυο της χέρια και φώναξε:
    «Ζήτωωω ο Χάρος! Είμαι λεύτερη!»
Το αγόρι στη αποθηκούλα άρχισε πάλι να χτυπάει την πόρτα, να φωνάζει και να κλαίει ταυτόχρονα.




ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
    






     




    


    







52 σχόλια:

  1. όσο πάει γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον Χριστόφορε, καθώς προσθέτεις κι άλλα πρόσωπα στην ιστορία, αθώα πρόσωπα που μπλέκουν παρά τη θέλησή τους με την αλλοπρόσαλλη της ιστορίας...αν και σίγουρα παραμένει θρίλερ όπως και να το δεις...παρόλα αυτά, για μια ακόμα φορά δηλώνω φανατική θαυμάστρια της εκφραστικής σου δεινότητας!!!
    πρόσεξα και την καινούρια αλλαγή, με την προσθήκη βιντεοτράγουδου στην ιστορία, για να ολοκληρωθεί η εικόνα!!! τη συνέχεια δε μπορώ να φανταστώ με τίποτα όμως.. περιμένω με αγωνία...φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστόφορε,
    Συναρπαστική η συνέχεια της ιστορίας σου. Έως και συγκινητική θα έλεγα~εκεί που έκλαιγε το παιδί, δεν πόνεσε μόνο τον Τάκη αλλά και όλους μας.

    Όλοι έχουμε συνδέσει την παιδική ηλικία με την αθωότητα. Οπότε υποθέτω το να μπλέκει κι ένα παιδί με αυτήν την απρόβλεπτη γυναίκα είναι το κερασάκι στη θανατηφόρα τούρτα.

    Αναμένω με αγωνία τη συνέχεια, αν και έχω την αισθηση πως μια τόσο προκλητική συμπεριφορά αποκλέιεται να μείνει ατιμώρητη!

    Σε χαιρετώ ταλαντούχε μου φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λοιπόν δεν θα το πιστέψεις Χριστόφορε!
    Οσο προχωράς το μυθιστόρημα και προβάλλεται το σχιζοφρενικό προφιλ της Νίκης, τόσο ξεχνώ την τραγική κατάσταση των άλλων προσώπων και επικεντρώνομαι στην φουκαριάρα την Νίκη!
    -----
    'Ολα τα βάσανά της να πηγάζουν απο τον παιδεραστή θείο Αριστοτέλη?
    Φαντάζομαι πως ο θείος Αριστοτέλης δεν ήταν η κύρια αιτία, ήταν η αφορμή της ασθένειάς της.
    -------
    Την συνεχεια νομίζω πως την διαισθάνθηκα.
    Το τέλος της περιπέτειας όλων θαρθει με τον πιτσιρικά!
    Δεν την λέω για να μη προκαταλάβω τους αναγνώστες σου και χαθεί ενα μέρος της μαγείας της περιγραφής σου.
    ---
    Μ'αρεσε στο τέλος το βιντεάκι με το τραγούδι που χόρεψε η Νίκη...
    Πρόσθεσε αληθοφάνεια στο κείμενο.
    ----
    Υ.Γ.Να δω πότε θ'αποφασίσει ο "Θεός" να φέρει κοντά στα μπισκοτάκια σου χαχαχχαχαχχαχαχαχαχχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όπαααααα!!!!
    Βαγγελίστρα Μου!!!! Υπερπαραγωγή θα το κάνει...σήμερα τραγούδι...μετά κανένα video clip...
    Ποια Χριστούγεννα μάνα μου...Χριστός Ανέστη θα πούμε!!!Ακούτε πως σας λέω...τα πάθη Του θα τα μπερδέψουμε με τα πάθη του Τάκη του Πέτρου και της Νίκης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ καλό.Ιδίως η προσθήκη του παιδιού μεγαλώνει την αγωνία.Δυνατό,καλά γραμμένο,λυπάσαι που τελειώνει το κάθε κεφάλαιο.
    Μαιτρ των θρίλερ είσαι Χριστόφορε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και καινούργιο πρόσωπο Χριστόφορε???Παιδί αθεόβοφε???Θα μου ματώσεις την ψυχή αν πάθει τίποτα το παιδί...κανόνισε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξέχασα να πω ότι είμαι ο Ν.Φ.Σου έχω ξαναγράψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απαράδεκτο Χριστόφορε,
    το έργο είναι εντελώς
    ακατάλληλο για ανηλίκους,
    πως έτσι κι έβαλες παιδιά μέσα?
    Την καληνύχτα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η σφεντονιά του χάρου, πήρε τον θείο Αριστοτέλη!!!!!!
    Και νοιώθει λεύτερη, λυτρωμένη.
    Μπορεί άραγε αυτή η λύτρωση να έχει θεραπευτικές ιδιότητες πάνω στον ταραγμένο ψυχισμό της Νίκης; Ή αυτή η γυναίκα δεν έχει λυτρωμό πια; Να φανταστείς ότι την έβλεπα μπροστά μου να χορεύει με πόνο και χαρά μαζί Μια χαρμολύπη.
    Πώς το έγραφε η Ρεγγίνα στο προηγούμενο σχόλιο της. Χρειάζεται πολύ Κόπος και Πόνος για να ξεπεραστούν τα ψυχικά τραύματα. Μα πρώτα Αγάπη και Συμπαράσταση προσθέτω. Μόνο που αυτά δεν τα είχε η Νίκη. Και τώρα άλλοι τρεις άνθρωποι είναι έρμαια στα χέρια της.
    Ακόμη και η παρουσία ενός παιδιού, ήταν απειλή γι’ αυτήν ή όχι τώρα πια που ήρθαν τα μαντάτα;
    Δεν με νοιάζει αν θα τελειώσει σύντομα, γιατί η πλοκή έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά μας το δίνεις λίγο λίγο αδελφέ μου!!!! Την συνέχεια την περιμένουμε σύντομα!!!
    Πάντως αυτό είναι το μαρτύριο της σταγόνας. Διψάσαμε Χριστόφορε, μα το νερό..... λειψό!!!!
    Εν αναμονή λοιπόν
    Καληνύχτα και καλές εμπνεύσεις!!!!!

    Υ.Γ. Η Elena G. ξέρει κάτι που αναφέρεται σε Πάσχα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εγώ θα έβαζα ένα άλλο
    τίτλο στο έργο σου
    ΄΄Με κομμένη την ανάσα΄΄
    ΄΄Ιλιγγιώδης Παράνοια''
    ΄΄Κάποιος να την πυροβολήσει΄΄
    και μπορώ να σου βρω καμιά
    δεκαριά ακόμα....:))

    Τέλειο , απίθανο και περιμένω
    και ένα ακόμα πιο απίθανο τέλος!

    Φιλιά+Αγκαλιά+Καλημέρααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @oneiremata
    Η παρουσία ενός νέου προσώπου και μάλιστα ενός αθώου παιδιού, ίσως δώσει κάποια άλλη τροπή. Ίσως λέω!
    Το τραγούδι αυτό εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει και επειδή αντιπαθώ το θείο Αριστοτέλη, το έβαλα να του αρέσει χα χα χα.
    Σε ευχαριστώ για την επίσκεψή και το σχόλιο σου. Χαίρομαι μάλιστα ιδιαίτερα που σε βλέπω τώρα πιο συχνά!!!


    περήφανη μανιάτισσα
    Λυγερόκορμη μανιάτισσα μου, το παιδικό το κλάμα ιδίως τώρα που είμαι και παππούς με συγκινεί πολύ. Ιδίως μάλιστα αν το παιδί υποφέρει.
    Θα δούμε πως θα επιδράσει η παρουσία του παιδιού στην ψυχολογία όλων εκεί μέσα.
    Όσο για τιμωρία χμμμ!!!! Ίδωμεν!
    Καλή σου μέρα περήφανο πλάσμα! Ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είσαι απίστευτος.... πρίν 1-2 επεισόδια μου είπες ότι πασχιζες να βολέψεις τους 3 με τους διαφορετικούς χαρακτήρες μέσα στον ίδιο χώρο και τώρα πρόσθεσες και 4ο πρόσωπο.... Να υποθέσω ότι η Νίκη θα αρχίσει να λυτρώνεται τωρα που ο εφιάλτης της πεθανε? Η μήπως η ζημιά είναι πιά μεγάλη γιά να σηκώνει διόρθωση. Οπως και νάναι, πάρε ένα μεγάλο φιλή να σου δίνει κουράγιο γιά την εξέλιξη της υπόθεσης................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ElenaG
    Όπαααα. Ελααααα! χα χα χα Υπερπαραγωγή; Λες να πάμε μέχρι το Πάσχα; Εδώ δεν ξέρουμε αν θα έχουμε ρεύμα τα Χριστούγεννα για το δέντρο. Λες να έχω για το PC;
    Χα χα χα Είσαι απίθανη μα την πίστη μου. Τα πάθη του Πέτρου...Μου αρέσει αυτό!
    Να σαι καλά κορίτσι μου με έκανες και γέλασα!!Καλη σου μέρα!

    @ΑΝΩΝΥΜΟΣ
    Ν.Φ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω. Η προσθήκη του παιδιού ίσως δώσει άλλη διάσταση στην υπόθεση έχεις δίκιο. Να είσαι καλά Ν.Φ και σε ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να αφήσεις το σχόλιό σου. Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ..........συγνώμη που το ΦΙΛΙ εγινε ΦΙΛΗ.... οπως και να ειναι εγώ φιλί το εννοούσα.... πάρε κιάλλο x

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Frezia
    Καλή μου φίλη ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω το σχόλιό σου. Ελπίζω να μου κάνεις πλάκα. Αλλά δεν διαφαίνεται από το ύφος.
    Μα είπε είπε κανείς ότι το κείμενο αυτό είναι κατάλληλο για ανηλίκους;
    Σε παρακαλώ διευκρίνισε μου την άποψή σου γιατί ομολογώ ότι με έκανε να νιώσω πολύ άσχημα. Αλλά μάλλον δεν έχω καταλάβει καλά και έχω παρεξηγήσει.
    Καλή σου μέρα και σε ευχαριστώ Frezia μου.


    marimar
    Εσένα δεν θα σου απαντήσω γιατί θα με κάνεις να προδώσω την συνέχεια. Μάλλον κάποιος σε πληρώνει για να μαθαίνεις τα μυστικά μου. χα χα χα
    Πάντως το μυαλό σου ....παίρνει στροφές. Περίεργο! χα χα χα
    Η ElenaG? χα χα χα. Λες; Να πάμε για τα Πάθη του Πέτρου;
    Για το μέηλ σου θα τα πούμε αργότερα γιατί δεν το φχαριστήθηκα όπως έπρεπε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @bianca
    Πολύ την έχεις αντιπαθήσει ε;
    Αλλά lascia che la storia si sviluppa! E poi vediamo.
    Bacioni da me!


    @Ginger- Bea
    Το μόνιμό μου ρεφρέν:
    "Δεν έχω ξεχάσει την υπόσχεση"
    Το μεγάλο "φιλή" που στέλνεις το προτιμώ με "η" γιατί είναι λίγο μεγαλύτερης διάρκειας.
    Εχεις κι εσύ μυριστεί πράγματα πάντως.
    Ο Αλ δεν ξεχνάει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @kariatida62
    Tida μου με συγχωρείς που πήδηξα την σειρά στα σχόλια. Καθώς:
    "Ου γάρ έρχεται μόνον".
    Πάντως δε σχολιάσω το σχόλιό σου γιατί ίσως προδοθώ έτσι. Ένα όμως έχω να πω. Από τον τρόπο που σκέφτεσαι φαίνεται η μεγάλη σου ευαισθησία. Όχι μόνο εδώ αλλά και όπου αλλού σε συναντώ.
    Για τα μπισκοτάκια θα βρεθεί ο τρόπος. Δε θα βάλουμε σε κόπο τα Θεία ελπίζω! χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΠΡΩΤΟΝ να σου εκμυστηρευτώ ότι ήθελα να σου γράψω για το τραγούδι ότι και εμένα αυτό το είδος δεν μου αρέσει, αλλά κατάλαβα ότι εξυπηρετούσε το θέμα σου. Και όμως όταν το ξανάκουσα, δεν μου χτύπησε άσχημα στο αυτί.
    ΔΕΥΤΕΡΟΝ Το παράτησα το σχόλιο στη μέση για να δω την αγαπημένη μου Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους στο πρωινό του ΜΕGA. Εγώ δεν δουλεύω και έχω αυτήν ..... την πολυτέλεια. Ο μπαμπάς της την είδε;;;;;;; Να την χαίρεστε!!!!!!
    ΤΡΙΤΟΝ γράφε ιταλικά γιατί κάνω την πρακτική μου. Σύντομα θα σου γράφω μόνο ιταλικά. Δεν θα έχει το προνόμιο μόνο αυτή η αισθησιακή ΒΙΑΝCA.
    ΤΕΤΑΡΤΟΝ Δεν έχεις πάει από το υπό κατασκευή ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ της ELENA G. Την τελευταία φορά είχε 50 επισκέψεις χωρίς μια γραμμή ανάρτησης. Αυτή είναι Υπερπαραγωγή!!
    ΠΕΜΠΤΟΝ H GINGER θα με μάλωνε που γράφω τόσα άσχετα στο Νο 7 της ΙΛΙΓΓΙΩΔΟΥΣ ΑΠΟΣΤΆΣΕΩΣ που μας ενώνει και μας χωρίζει ταυτόχρονα.
    Φιλιά με ι για να μην ζητάς διάρκεια. Αυτά από την Πιπερόριζά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Eγώ carissimo Cristoforo??
    εγώ να αντιπαθώ?? Μα όχι !!!
    Ringrazio Dio e benedico tutto l'amore che esiste in questa casa!!! :))
    Ορίστε, έδωσα και άσκηση
    στην αγαπημένη μου marimar...xi xi xi
    Ti auguro un sereno fine settimana!!!
    baciiiii

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σε καλό σου Χριστόφορε!
    Σε καμία περίπτωση δεν θα έγραφα
    κάτι που να σε κάνει να αισθανθείς
    άσχιμα.
    Απλά η χθεσινή μέρα ήταν για μένα
    δύσκολη στην καθημερινότητα της.
    Ετσι χωρίς να το πολυσκευτώ,
    συνδύασα στο μυαλό μου κείμενο
    και παιδί,και μου φάνηκαν ασυμβίβαστα.
    Οπότε προέκυψε αυτό το σχόλιο,λίγο
    σοβαρό και περισσότερο της πλάκας.
    Μην ανησυχείς το έργο σου είναι
    καταπληκτικό,και το απολαμβάνω.
    Να με συγχωρέσεις για το ατόπημα μου, δεν το εννοούσα από την άποψη που νόμισες.
    Υ.Γ.Η Ηθοποιός Αννα Μαρία Παπαχαραλάμπους είναι παιδί σου?!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @marimar
    Για το τραγούδι! Μα είναι τόσο βαρύ κι ασήκωτο που δεν θα το άντεχα να το ακούσω ούτε για ένα λεπτό. Θα μπορούσα να είχα διαλέξει κάποιο άλλο. Α΅πούμε το "Ο Χάρος βγήκε παγανιά" αλλά ήθελα κάτι πιο παλιό και πιο άγνωστο.
    Όχι που να πάρει η ευχή δε μπόρεσα να δω την Άννα το πρωί. Αλλά μου την γράψανε κι έτσι αργότερα θα την δω. Αλήθεια εκεί στης ElenaG γίνεται της ΔΕΗς. Χαμός ε;
    Μετά το "φιλή" της Ginger αποφάσισα να δέχομαι μόνο τέτοια, γιατί εκείνη η προεξοχή του "η" γαργαλάει ευχάριστα! χα χα χα
    Μα γιατί να σε μαλώσει η Ginger. Δεν έκανες κάτι! Πάντως είναι τόσο γενναιόδωρη που και να ήθελε να σε μαλώσει θα το έκανε με χαμόγελο.


    @bianca
    Μα είναι υπέροχο αυτό που έγραψες. Ειλικρινά!


    @Frezia
    Επιτέλους! Ησύχασα! Μην ανησυχείς καταλαβαίνω. Δεν υπήρξε κανένα "ατόπημα". Χαίρομαι που ξεκαθάρισαν όλα.
    Ναι η Άννα Μαρία είναι η μεγάλη μου κόρη.
    Καλό σου απόγευμα Φρέζια μου και ευχαριστώ που μου έγραψες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ας ευχηθούμε Χριστόφορε, να έρθει γρήγορα η λύτρωση, γιατί με τόση τρέλα γύρω μας συν την Νίκη, θα αποτρελαθούμε τελείως...
    θα περιμένω με αγωνία την συνέχεια...
    Μέχρι τότε να έχειςένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλά εσύ αντί να ξεκαθαρίζεις την υπόθεσή την περιπλέκεις περισσότερο!

    Αυτό τον Χάρο ψαρά ομολογώ δεν γνώριζα μόνο τον Χάρο που βγήκε παγανιάξέρω!

    Λες να τον συναντήσω εκεί στ'ανοιχτά καμιά μέρα που βγαίνω??

    Απ'αυτά που σ'αρέσουν με τα πιο δυνατά αρώματα:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. καμία χορδή δεν άφησες ασυγκίνητη.
    όλες τις έκανες να πάλλονται σε κάθε σου αράδα!
    αφήνω το αυτί μου εδώ, έξω από την πόρτα….
    ν’ αφουγκράζομαι το παιδί, την αγωνία του Τάκη,
    τον θυμό του Πέτρου που πολύ αντιπάθησα,
    την "κραυγή" της δόλιας Νίκης…
    λύτρωσέ τους σε παρακαλώ… όπως εσύ νομίζεις…
    μα λύτρωσέ τους!
    σε φιλώ αγαπημένε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Συνεχίζεις ευπατρίδη μου και προχωράς το θρίλερ στα άκρα.. Διαγράφεις την παράνοια με τον πιο διεισδυτικό τρόπο αλλά και τη ζημιά της κακοποίησης στον ψυχισμό που έτσι κι αλλιώς είχε τα σπέρματα να νοσήσει στην πορεία, κι αυτό το στοιχείο δίνει την ιδιαιτερότητα.. Στα δίχτυα μου έγραψα μια φράση για ότι σκέφτομαι.
    Είσαι εξαιρετικός στο να "παράγεις" Αγωνία, αλλά και πολύ δυνατές εναλλαγές. Να μην πειράξει το παιδί...Σε παρακαλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Marimar, σε ..εκθέτω και από εδώ:
    Πότε θ ανοίξεις το δικό σου "σπίτι" εδώ μέσα;;
    Με τρώει η περιέργεια πιο πολύ κι από το υπό ανέγερση της Έλενας G!
    Χριστόφορε, σε βάζω μέσον! Μίλα της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Να σε πώ Αγκαθα Κρίστι στο αντρικό;;;δεν θα είναι για μένα υπερβολή.... σου ευχωμαι την διασημότητά της... παντως διαβάζοντα σε με παραπέμπεις σ αυτήν...και αν σκηνοθετούσες..σε ταινία αυτό το σενάριο..θα σε έλεγα..Αλφρεντ Χιτσκοκ...η ίσως κατι αναμεσα στους δύο για να μη σου αλιώσω και την προσωπικότητα σου δεν θα το ήθελα...λέω απλως τι μου έρχεται στο νου διαβάζοντα σε!!! ... νομίζω ο Αριστοτέλης..ειναι το κλειδί..το βάσανο....και η λύτρωση.... αναμένομεν!!!!!! καλό βραδυ και ευχαριστώ για την επίσκεψη!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @magda
    Ήμουν εκεί σε σένα λίγο πριν. Και βλέποντας τις υπέροχες εικόνες...θύμωσα. Σου εξηγώ εκεί γιατί.
    Μην ανησυχείς δεν θα αποτρελαθούμε. Τουλάχιστον όσο περνάει από το χέρι μου!
    Να είσαι πάντα εκεί στα όμορφα μέρη που μας ταξιδεύεις.


    @zoyzoy
    Τον Χάρο που βγήκε παγανιά τον ξέρω κι εγώ.Όχι προσωπικά βέβαια.. χα χα χα αλλά ήθελα κάποιον λιγότερο φίρμα Χάρο.
    Όχι δεν υπάρχει περίπτωση να τον συναντήσεις εκεί στα ανοιχτά γιατί δεν αντέχει -λέει τις θάλασσες και τα κύματα τον πιάνει ναυτία.
    Τα αναμένω. Αργούν; Γιατί έχω κι εγώ να στείλω μετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @Ρεγγίνα
    Από το γεμάτο καλοσύνη αλλά και ευθυκρισία σχόλιο σου θα κρατήσω την παράκλησή σου για το παιδί.Δεν ξέρεις πόσο με συγκίνησε!
    Όσο για την marimar θα ασκήσω όλη μου την Αφρικανική επιρροή. Αξίζει αυτή η φίλη μας να έχει έναν δικό της χώρο. Είναι όμως πολύ σεμνή και διστάζει.
    Να δούμε και πότε θα τελειώσουν και τα έργα στην ElenaG!
    Επαναλαμβάνω ότι με συγκίνησες πολύ με μια σου μόνο φράση.
    Καλή σου μέρα Βασίλισσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
    Η λύτρωση δεν θα είναι μόνο για τα πρόσωπα του διηγήματος αλλά θα είναι και για μένα. Από την στιγμή που μου γεννήθηκε η ιδέα, μέχρι τώρα που την καταθέτω εκτός της γοητείας που ασκεί η ανάπτυξή της ενυπάρχει και προσδοκία της λύτρωσης και του γραφιά αλλά και των φανταστικών προσώπων που ζουν μέσα στην ιστορία.
    Γι αυτό η κάθαρσις θα επέλθει...ελπίζω μόνο να τα καταφέρω. Ευχαριστώ για την γλυκύτητα της παρουσίας σου.
    Καλό διήμερο να έχεις με υπέροχες εμπνεύσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @Ρούλα Σμαραγδένια
    Είσαι βλέπω Ρούλα μου καλή στις κλειδαριές ε! χα χα χα
    Άγκαθα Κρίστι, Αλφρέντ Χίτσκοκ! Κοκκινίζω από ντροπή!
    Πολύ γενναιόδωρη φίλη μου Πολύ! Σε ευχαριστώ θερμά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Έλειπα μια βδομάδα στην Λάρισα γιαυτό άργησα να σχολιάσω και να απαντήσω.
    Τα διάβαζα όλα όμως αμέσως

    Και στα δύο τελευταία κρατάς την αγωνιά αμείωτη με υπέροχο τρόπο

    Περιμένω την συνέχεια φίλε μου.

    Καλό σαββατοκύριακο να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Πόσο πιο απρόβλεπτος θα γίνεις ακόμη Χριστόφορε; Μα να μη καταφέρνω να μαντέψω στο ελάχιστο τη συνέχεια σ' αυτό το σου το σενάριο; Με αιφνιδιάζεις κατ' εξακολούθηση! Παιδί κλειδωμένο στην αποθήκη ενός διαμερίσματος με μόνο ένοικο έναν παραπληγικό!! Πώς μπορεί τώρα να εξελιχθεί αυτό το θέμα;;;; Αν δεν ήμουν φανατικός εχθρός του τζόγου, θα πρότεινα στοιχήματα - χαχα...

    Αγωνιώ, αγωνιώ.... Μην αργήσεις τη συνέχεια!

    Φιλιά και καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Την καλημέρα μου από την όμορφη Κύπρο.
    Αρχίζω να το απολαμβάνω αυτό το λίγο-λίγο που μας δίνεις Χριστόφορε μου.Πήρα τη δόση μου:)
    Λοιπόν όσο προχωράς μπλέκεις και άλλα πρόσωπα,πως θα τα ξεμπερδέψεις μέχρι το τέλος μόνο εσύ ξέρεις...και ξέρεις καλά το έχεις αποδείξει επανειλημμένως.
    Τις ευχές μου για μια όμορφη μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Χριστόφορε,
    Πολλές φορές επανέρχομαι και διαβάζω τα σχόλια συν τις δικές σου απαντήσεις, γιατί είναι μία απόλαυση!
    Σήμερα διάβασα κάτι που με εξέπληξε και με χαροποίησε!
    Ότι αυτό το πανέμορφο ψηλό και ταλαντούχο κορίτσι, η Άννα Μαρία Παπαχαράμπους, είναι κορούλα σου!!!
    Είμαι θαυμάστρια της από τα πρώτα της βήματα, αλλά τώρα τη νιώθω και σαν δικό μου παιδί, αφού είναι παιδί του φίλου μας Χριστόφορου, μιας και όλοι εδώ είμαστε "δικοί".
    Συγχαρητήρια θερμά, να την χαίρεστε, καθώς και τον άντρα της, πολύ καλός ηθοποιός και αυτός και τα εγγονάκια σας!!!
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ελπίζω πως σύντομα θα τελειώσουν τα βάσανα των δυο ανδρών..
    Η ιστορία σου πάει και για όλους από το κακό στο χειρότερο!!!
    Λες και βλέπουμε γύρο μας όλα τα «καλά»!!
    Πολλά φιλιά και ένα καλό Σαββάτο/Κυριακό!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Λοιπόν επέστρεψα...όπως πολύ σωστά τα είπε και η Μagda επανέρχομαι για να δω τα σχόλια και να απολαύσω τις δικές σου απαντήσεις γιατί πραγματικά είναι απόλαυση!!!
    Δεν είχα ιδέα ότι η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους είναι κόρη σου,ενθουσιάστηκα!και τώρα τη νιώθω δικό μου άνθρωπο. Την θαυμάζω και όντως ξεχωρίζει,κάνατε καλή δουλειά σαν γονείς Χριστόφορε μου,μπράβο σας!
    Να χαίρεσαι την οικογένεια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. @Nicotine
    Πέρασες καλά στη Λάρισα; Το 1975 ζούσα και δούλευα εκεί. Από τότε δεν έχω ξαναπάει. Φαντάζομαι μια τσιμεντούπολη και κει. ε;
    Μου αρέσει που έρχεσαι και με διαβάζεις σε ευχαριστώ φίλε μου.


    @nameliart
    Εσύ σαν το κοριτσάκι με τα πινέλα που είσαι όλο και κάτι θα φαντάζεσαι για την συνέχεια.
    Αλλά λες να καταλήξετε και τζογαδόροι και να κατηγορείτε εμένα ότι σας παρέσυρα στην ...ακολασία τον όλεθρο και την οικονομική καταστροφή; ... χα χα χα
    Καλή Κυριακή Μελίνα μου! Ευχαριστώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @Κυριακή
    Τα μπλέκω πολύ τα πράγματα. Ο Θεός κι η ψυχή μου τώρα χα χα χα !
    Σε ευχαριστώ συμπατριώτισσα μου για τα καλά σου λόγια σχετικά με την κόρη μου. Κάναμε ότι μπορούσαμε σαν γονείς.
    Να είσαι πάντα καλά και γενναιόδωρη στη ψυχή Κυριακή μου.


    @magda
    Με συγκινούν τα λόγια σου που με κάνουν να νιώθω ότι περιβάλλομαι από καλές φίλες και φίλους που μου χαρίζουν μια ζεστασιά μέσα στο χειμώνα και σε αυτή την δύσκολη περίοδο.
    Ευχαριστώ και εκ μέρους της κόρης μου, έχοντας στα γόνατά μου τώρα που γράφω τον μικρό της γιο ...που μάλλον θέλει άλλαγμα! χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @Bitch
    Ελπίζω κι εγώ να τελειώσουν όλα γρήγορα αλλά είναι και εκείνο το μικρόβιο μέσα μου που μερικές φορές κάνει κουμάντο στην έμπνευση.
    Αλλά που θα μου πάει κάποια στιγμή θα το υπνωτίσω και θα πάρω εγώ την κατάσταση στα χέρια μου....χα χα χα!
    Να σαι καλά και εσύ που χαρίζεις όμορφες εικόνες της γης αυτής και σε άλλους έξω. Είναι δώρο μεγάλο αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Όσο προχωράει η ιστορία, πληθαίνουν τα πρόσωπα και δυναμώνει η πλοκή, τόσο πιο πολύ θέλω να κρατήσει!!! Αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν θα την παλέψω ως το τέλος!!!

    Θα μας τρελάνεις Χριστόφορε!

    (Συγχαρητήρια για την έμπνευση με το τραγούδι!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Πηγα πολυ πισω για να διαβασω και τα προηγουμενα αφου ειχα καιρο να ερθω απο εδω.Σιγουρα η εμφανιση του μικρου θα φερει αλλη πλοκη στην υποθεση.
    Καλη εβδομαδα να εχεις φιλε και καλη συνεχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Αγαπημένε μου Χριστόφορε, συνεχίζεται το θρίλερ ε; Αχ τι να κάνω που δε μου αρέσουν τα θρίλερ; χαχαχα. Πάντως την αγωνία την κρατάς στα ύψη.
    Να είσαι ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ Χριστόφορέ μου και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
    Πολλά φιλιά και από τη Σταυρούλα -που διαβάζει στην κυριολεξία ασταμάτητα! -αίσχος για το σύστημά μας με τα φροντιστήρια-.
    Και ο Γιάννης στέλνει τους χαιρετισμούς του.
    Χαιρέτησέ μου και τη Χαρά σου, και δώσε δυο φιλάκια στα εγγονάκια σου.
    Καλά-καλά, τελείωσα με τις χαιρετούρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. @Γιώργος
    Φίλε μου Γιώργο σε ευχαριστώ για την υπομονή και για το "μπράβο" σχετικά με το τραγούδι.
    Λες ότι θα σας τρελάνω! Μα Γιώργο μου το συμφέρον κοιτάζω. Είμαι μεγαλομέτοχος σε κλινικές ψυχιατρικές! χα χα χα Καλημέρα φίλε μου.

    @Σκρουτζάκο
    Κι εγώ έχω να έλθω σε σένα να βαφτιστώ μέσα στο γέλιο και την γνώση και οικτίρω τον εαυτό μου γι αυτό! Τι βλάξ Θεέ μου. Θα επανορθώσω όμως, για το καλό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. @Ροδούλα
    Με τέτοια ψυχή που έχεις πως να σου αρέσουν τα θρίλερ. Πάντως καμιά φορά λειτουργούν ως βαλβίδες ασφαλείας από την εσωτερική πίεση. Σε μένα τουλάχιστον.
    Γειτόνισά μου, που σε νόμιζα αλλού -χα χα χα- να μου φιλήσεις κι εσύ τους αγαπημένους σου Γιάννη και Σταυρούλα -στην οποία εύχομαι δύναμη και κουράγιο - και ελπίζω κάποια στιγμή να δώσει ο θεός να τα πούμε κι από κοντά, αφού κοντά ζούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Είμαι εδώ κι ας είμαι πίσω από τις σκιές!

    Λίγο φως θέλω για να ζωντανέψω!

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. @porcupine
    Μη νομίζεις ότι δεν ξέρω ότι είσαι εδώ. Σπιθίζουν τα αγκαθάκια σου και γλυκαίνουν τον τόπο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Μ' αρέσει Χριστόφορέ μου, που κάθε φορά μου λες ότι με νόμιζες αλλού χαχαχα.
    Σίγουρα κάποια στιγμή θα συναντηθούμε και από κοντά. (φυλάξου, εγώ ξέρω πού βρίσκεται το κατάστημα χαχαχα, οπότε μπορεί να σου κάνουμε καμιά έφοδο αιφνίδια χαχαχα. Πλάκα κάνω Χριστόφορέ μου, θα σε ειδοποιήσω πρώτα. Ήήηη μήπως μπλοφάρω.... χαχαχα)
    Φιλιά από όλους εμάς σε όλους εσάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Τι σου έφταιγε το καημένο το παιδάκι και το ανακάτεψες;;;; Δεν σκέφτηκες τι ψυχολογικά προβλήματα θα έχει όταν θα μεγαλώσει; Ξαναμπαίνει αυτό τώρα σε ασανσέρ;;;; Ε;;;; Κι αν μένει στον έκτο;;;;
    χαχαχα
    Πάντως συναρπαστικά και τα δύο κεφάλαια! Με μια ανάσα τα διάβασα και τα δύο!!!!
    Την καλησπέρα μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. ...όσο προχωράει... τόσο "σφίγγει"
    η ανυπομονησία!

    Περιμένω... Χριστόφορέ μας!!!!!!!!
    Πάντα με την αγάπη μου,
    έστω και βιαστική...
    Υιώτα
    αστοριανή
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. @Ρoδούλα
    Μα είναι χαρά μου να σας δω να κάνετε έφοδο στο μαγαζί! χα χα χα
    Δε φτάνει που μπερδέυτηκα και τόσο καιρό σε νόμιζα στην Κύπρο κι εσύ βρεχόσουν από την ίδια βροχή που έβρεχε κι έμένα! χα χα χα


    stavroulazerva
    Ίσως όμως και να μη γίνουν τα πράγματα. Λεώ ίσως!
    Βλέπω δίπλα ότι έχεις κάνει ανάρτηση. Ελπίζω αύριο που θα έχουν -εύχομαι- να φύγουν οι υδραυλικοί από το σπίτι μου που το έχουν κάνει ανω- κάτω να μπορέσω με ησυχία να κάτσω στο γραφείο μου και σε διαβάσω. Ανυπομονώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. @Αστοριανή
    Καλή και αξιόλογη Ελληνίδα φίλη μου σε ευχαρσιτω που με επισκέπτεσαι. Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου όποτε και όπου σε βλέπω.
    Καλό βράδυ (ώρα Ελλάδος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή