Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ!

    Δυο λόγια μόνο νιώθω την υποχρέωση να γράψω σήμερα εδώ, καθώς βλέπω σιγά - σιγά να βελτιώνεται η όραση μου λίγες μέρες πριν συμπληρωθεί ένας μήνας από την επέμβαση για μεταμόσχευση ενδοθηλίου του κερατοειδούς στο αριστερό μου μάτι. 

    Δεν έχω σκοπό να κουράσω όσους διαβάσουν τις γραμμές αυτές με ιατρικές ορολογίες και άλλες τεχνικές λεπτομέρειες. 
    Θέλω μόνο να πω, πως όταν μου ανακοινώθηκε ότι ο κερατοειδής χιτώνας του ματιού μου πάσχει εκ γενετής από έλλειψη μιας ορισμένης κατηγορίας κυττάρων, τα οποία είναι απαραίτητα για την καθαρότητα της όρασης και ότι πρέπει να υποβληθώ σε επέμβαση μεταμόσχευσης αυτών των κυττάρων, δεν αντιλήφθηκα τότε περί τίνος επρόκειτο. 
Βέβαια με εκνεύρισε λίγο και το γεγονός ότι μέσα στους έξη τελευταίους μήνες θα έπρεπε να υποβληθώ σε τρίτη οφθαλμολογική επέμβαση!
    Αργότερα όταν πήγα σπίτι και το κουβέντιασα με τον αδελφό που είναι γιατρός (όχι οφθαλμίατρος) συνειδητοποίησα ότι αυτά τα κύτταρα που δεν διαθέτω θα τα λάβω από κάποιον άλλον άνθρωπο που όμως δεν ευρίσκεται πλέον στην ζωή. 
Δεν το κρύβω ότι ένιωσα κάπως άβολα τότε. Ανόητο βέβαια, αφού πολύ σύντομα κατάλαβα πόσοι συνάνθρωποί μας χαίρονται την ζωή τους εξ αιτίας του ανεκτίμητου δώρου ενός ανθρώπου που έφυγε για πάντα.  
Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι ο θάνατος μπορεί και να μην είναι πάντα η αυλαία του τέλους στη ζωή ενός ανθρώπου και δεν μιλάω από θρησκευτικής άποψης.
    Δεν έχει δε σημασία πόσο μεγάλο ή μικρό είναι το όργανο που λαμβάνει ένας άνθρωπος από κείνον που δεν βρίσκεται πια εδώ μαζί μας. Σημασία έχει ότι εξαιτίας του κάποιος που δεν θα είχε σωτηρία, ή θα συνέχιζε μια μίζερη ζωή με κάποια από τις αισθήσεις του νεκρωμένη,  θα μπορεί να πλέον να χαίρεται την ζωή του. 
    Στην δική μου περίπτωση, ο άγνωστος άνθρωπος, που ποτέ δεν θα μάθω τίποτα γι αυτόν, στάθηκε η αιτία να μπορέσω, χθες ας πούμε, να θαυμάσω, βλέποντας αρκετά καθαρά την πανσέληνο. 
   Ατενίζοντας το πανέμορφο φεγγάρι, έστειλα με αγγελιαφόρο το σεληνόφως, τις ευχαριστίες μου στον άνθρωπο αυτόν, που χαρίζοντάς μου ένα μικρό, απειροελάχιστο ίσως κομμάτι του εαυτού του, προσφέρει σε μένα την δυνατότητα να βλέπω καθαρά τα χαμόγελα των αγαπημένων μου και ιδίως εκείνων των μικρών πλασμάτων που τρέχουν μέσα στο σπίτι φωνάζοντάς μου: 
    «Παππού έλα να δεις το φεγγάρι!»

Για όσο ζω, θα έχει την ευγνωμοσύνη μου!

    

23 σχόλια:

  1. Με την αναρτηση αυτη προβληματίστηκα πάλι για την απόφαση δωρεάς οργάνων.
    Να είσαι καλά Χριστοφορέ μου να τον μνημονεύεις..
    Φιλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @tania Η παρουσία εδώ ομορφαίνει τον χώρο. Και τώρα που βλέπω καλύτερα το εκτιμώ περισσότερο.

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα φίλε μου, Χριστόφορε...
    Πολύ με συγκίνησε η ανάρτηση σου... μάλιστα τώρα που σου γράφω βλέπω θολά... γιατί έχω βουρκώσει...
    Κατανοώ το πώς αισθάνεσαι, γιατί το να έχεις πάνω στο σώμα σου ένα κομμάτι από κάποιον που δεν ζει πια και αυτό το κομμάτι του αγνώστου να εξακολουθεί να ζει μέσα από σένα έχει σίγουρα κάτι το μαγικό αλλά και το αλλόκοτο που μόνο εσύ μπορείς να το νοιώσεις... είναι σίγουρα μια συγκλονιστική εμπειρία και ευχαριστώ που την μοιράζεσαι μαζί μας.
    Είμαι υπέρ της δωρεάς οργάνων...
    ΑΦιλιά καρδιάς σε σένα και σε όλη την πανέμορφη οικογένεια σου! (Α=Αληθινά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @@Άιναφετς
      Λαμβάνοντας τα Αφιλιά αλλά και τα Α λόγια σου νιώθω πραγματική συγκίνηση και εγώ καθώς το αν προκλήθηκε κάποιο συναίσθημα σε κάποιον που διάβασε τις παραπάνω λίγες γραμμές ίσως να σημαίνει ότι αυτές βγήκαν μέσα από την καρδιά μου.
      Συμφωνώ - φυσικά -κι εγώ στο θέμα της δωρεάς οργάνων ασχέτως αν οφελήθηκα ο ίδιος από αυτήν. Θέλουμε όμως πολύ δρόμο ακόμη εδώ στην χώρα μας.
      Ανταποδίδω τα Αφιλιά και τις Αόμορφες κουβέντες σου με πολλές ευχαριστίες.

      Διαγραφή
  3. Χριστοφόρε μου είμαι δαγκωτό υπέρ της δωρεάς οργάνων … το ίδιο ήταν κι ο πατέρας μου που ‘’έφυγε’’ πριν λίγα χρόνια είχε κάρτα δωρητή οργάνων.
    Πολλές φορές διαβάζοντας διάφορα περιστατικά με πιάνουν τα κλάματα με ανθρώπους που μέσα στον πόνο τους σκέφτονται τον συνάνθρωπο και συναινούν στο να σωθεί κάποιος μέσα από τον θάνατο του παιδιού τους πχ. που είναι και το πιο βαρύ που μπορεί να συμβεί…
    Μπορεί να μη γνώρισες τον ευεργέτη σου όμως εκείνος ζει μέσα σου στην κυριολεξία … ζει μέσα από εσένα … βλέπει με τα μάτια σου … το βλέπω σαν ευκαιρία για μια δεύτερη ζωή .
    Πού ξέρεις;
    Ίσως αυτό να είναι η δεύτερη ζωή που λένε !
    Να χαμογελάς όταν τον σκέφτεσαι … θα χαμογελά κι εκείνος, κοντά σου θα χαμογελά και το αγαπημένο του πρόσωπο που πήρε την απόφαση να δώσει ζωή ξανά στον άνθρωπό του μέσα από αυτή την δωρεά!!


    Υγ. Σ΄ ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την αλλαγή … μπήκα πάλι στον παλιό γνώριμο ζεστό χώρο μου που μυρίζει Χριστοφόρος και το κατευχαριστήθηκα!!!


    Τα φιλιά μου
    Καλό βράδυ να έχεις και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Levina Vil
      Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου που σε βλέπω και πάλι εδώ. Νομίζω ότι η ματιά σου σχετικά με την εμφάνιση ήταν τόσο σωστή ώστε με ξανάβαλε στον δρόμο της ....αρετής!
      Το σχόλιο σου είναι τόσο όμορφο και γεμάτο ανθρωπιά αλλά και σοφία που αποτελεί πραγματική πηγή αισιοδοξίας για μένα.
      Θέλω σιγα- σιγά να επανέλθουμε στους παλιούς καλούς ρυθμούς μας για να νιώσω κι εγώ καλύτερα. Σε ευχαριστώ για όλα Λεβίνα μου!!

      Διαγραφή
  4. Σε ανθρώπους που νιώθουν με το παραμικρό ευγνωμοσύνη αξίζουν τέτοιες δωρεές.
    Θα ήταν πολύ ωραίο όλοι όσοι λαμβάνουν... να ξέρουν να λένε ευχαριστώ...
    Σου εύχομαι πολλές πεντακάθαρες πανσέληνους μαζί με τα εγγόνια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @FLORA GIA
      Η ευχή σου για πεντακάθαρες πανσελήνους παρέα με τις πεντακάθαρες ψυχές των εγγονιών μου είναι ίσως η καλύτερη ευχή που θα μπορούσα να έχω. Σε ευχαριστώ θερμά παρά την ζέστη!

      Διαγραφή
  5. Για την δωρεά οργάνων είχα τις επιφυλάξεις μου. Εχω ακόμα, αλλά το καλογραμμένο κείμενο σου έγινε αιτία να αναιρέσω πολλές από αυτές.

    Να είναι καλά !! Να βλέπεις καλύτερα ! Μόνο τα κιλά μου μη βλέπεις και γκρινιάζεις !! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @GiP Ο καθένας έχει τις απόψεις του και δικαίως. Τα έχουμε πει οι δυο μας και θα τα λέμε ελπίζω για χρόνια. Να είσαι καλά Γιώργο και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  6. Η δημοσιοποίηση μιας προσωπικής εμπειρίας είναι πολλαπλάσιας σημασίας από μια εκστρατεία ενημέρωσης για την αναγκαιότητα των μεταμοσχεύσεων.
    Σημαντικότατη η ανάρτησή σου, αγαπητέ μου Χριστόφορε.
    Και βέβαια, με την πέννα σου αναδεικνύεις, για μια ακόμα φορά, την αξία τής ανθρωπιάς.
    Η αισιοδοξία που διακρίνεται στο κείμενό σου, δείχνει πως όλα θα παν καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Άρης Άλμπης
      Φίλε Άρη κατ αρχήν χαίρομαι πάρα πολύ που ξαναβλεπόμαστε μετά από καιρό.
      Εκείνο που με συγκινεί στο σχόλιο σου είναι το ότι χαρακτηρίζεις την ανάρτηση "σημαντικότατη". Αυτός ο χαρακτηρισμός δικαιώνει την απόφασή μου να δημοσιοποιήσω το θέμα γιατί σκεπτόμουν όσο το επεξεργαζόμουν: "Και ποιόν ενδιαφέρει το πρόβλημά σου;"
      Όσο για την αισιοδοξία που διαφαίνεται οφείλεται στο γεγονός ότι μετά από επτά περίπου μήνες μπορώ και διαβάζω την πινακίδα του Δημοτικού σχολείου απέναντι από το σπίτι μου χωρίς ομίχλες και θολούρες. Ήταν βλέπεις το τέστ μου. Σε ευχαριστώ Άρη φίλε για τούτη σου την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια. Καλό απόγευμα να έχεις.

      Διαγραφή
  7. Συγκινήθηκα πολύ αγαπητέ μου Χριστόφορε...
    Να ζήσεις γερός και δυνατός πολλά χρόνια και να μνημονεύεις την ψυχούλα του έτσι μοναδικά, όπως εσύ ξέρεις...

    Σιδερένιος να είσαι!

    Την αγάπη μου σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Mary
      Μαίρη μου ολόκαρδα σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και για τα όμορφα σου λόγια. Κάθε φορά που θα ανοίγω τα μάτια μου σε κάθε μου βλέμμα θα υπάρχει πάντα ένα τεράστιο ευχαριστώ για Κείνον τον Ανθρωπο!
      Σου στέλνω κι εγώ την δική μου αγάπη με πολλά χαμόγελα και να είσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  8. Αγαπημένε μου φίλε, ενα μεγάλο φιλί από Ισπανία.
    Μακάρι μπορούσε να διαβάζει το κείμενο σου η οικογένια του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @censurasigloXXI
      Χαίρομαι ιδιαίτερα που ξαναλαμβάνω μεγάλα φιλιά από την υπέροχη Ισπανία!
      Θα ήμουν ευτυχής αν γινόταν αυτό που εύχεσαι!
      Muchos besos de Grecia y de mí!!!

      Διαγραφή
  9. Πολύ συγκινητικό! Μάλιστα έχει ιδιαίτερη σημασία σε όποιον ξέρει από κοντά τι σημαίνει μεταμόσχευση. Το υπέρτατο δώρο ζωής!

    Να είσαι πάντα γερός και δυνατός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Margo
    Μάργκω μου από το σχόλιο σου διαισθάνομαι ότι περάσατε στην οικογένεια από κάποιο παρόμοιο πρόβλημα. Εύχομαι όλα να έχουνε πάει καλά. Χαίρομαι ιδιαίτερα που μετά από καιρό ξαναβρισκόμαστε και εύχομαι σιγά- σιγά να ξαναβρούμε την περπατησιά μας.
    Καλό σου μεσημέρι κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολύ συγκινητική ιστορία και πόσο μεγαλη ειναι η προσφορά, η δωρεα οργανων και μοσχευμάτων. Μας κανει περισσότερο ανθρωπους όλη αυτοι η διαδικασία έτσι δεν είναι; Καλή ανάρρωση εύχομαι και καλό καλοκαίρι Χριστόφορε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @περήφανη μανιάτισσα
    Σε ευχαριστώ περήφανη και μανιάτισσα για τις ευχές σου αλλά και για τις απόψεις πάνω σε αυτό το πολύ σημαντικό θέμα.
    Να έχεις κι εσύ ένα καλοκαίρι όμορφο που να φέρει ενα γλυκό φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η δωρεά οργάνων είναι πράγματι κάτι θαυμάσιο αλλά ακόμα κι αυτό έχουν καταφέρει οι σημερινοί πολιτικοί να το αμαυρώσουν. Καμμιά προσφορά δεν είναι υπέροχη όταν την εκβιάζουν. Ομως αυτή τη στιγμή είμαι κι εγώ ευγνώμων γιά τον δικό σου δωρητή. Μας είσαι τόσο πολύτιμος (όχι δεν υπερβάλλω).... άσε που το φεγγάρι δεν είναι να το χάνει κανείς όσες φορές κι αν βγεί ολοφώτεινο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ѧαяʏ-Ǥιиɢɛя©
      Μετά την ανάγνωση των όσων είχα την χαρά να διαβάσω από σένα η περπατησιά μου σήμερα θα γίνει πιο ανάλαφρη. Σε ευχαριστώ γι αυτό. Να είσαι πάντα καλά και να τα λέμε!

      Διαγραφή
  14. Είχα και'γω τις επιφυλάξεις μου για τη δωρεά οργάνων
    έχω χάσει μικρό αδελφό 22χρονών και πιστεύω ότι αφησαν οι γιατροί
    "να φύγει" σε κρατικό για να "πάρουν" ότι χρειάζονταν!
    Βέβαια και η αναμονή ενός ανθρώπου για ένα μόσχευμα
    που θα του αλλάξει τη ζωή είναι είναι ζήτημα που δεν είχα μπει στη διαδικασία να σκεφτώ.
    Τώρα αναθεωρώ τις απόψεις μου
    καλή η δωρεά οργάνων όταν
    γίνεται τη σωστή στιγμή
    σ'ενα σώμα που δεν έχει ελπίδες
    κάτω απ'την έγκριση των δικών του
    ανθρώπων!

    Συγνώμη αν σου χάλασα
    τη διάθεση.
    Είναι απ'τα σκούρα χρώματα της ζωής
    που δυστυχώς υπάρχουν.

    Εύχομαι πάντα να βλέπεις
    τα χαρούμενα και λαμπερά χρώματα
    και χαίρομαι που ευγνωμονείς τον άγνωστο!



    ΑπάντησηΔιαγραφή