ΣΤΑΥΡΟΙ ΚΑΙ... ΣΤΑΥΡΟΙ
Τις δικαιούσαι τις τιμές τους ύμνους
και τις κραυγές του πλήθους
που σ’ υποδέχτηκε χορεύοντας
στη Πύλη των Γενναίων
Εκεί οι άρχοντες επίσημα
επαίνους κι αξιώματα
με στόμφο σ’ απονέμουν
και γίνηκες ο ήρωας του έθνους
Σε πνίγει η συγκίνηση
καθώς θυμάσαι πάλι
πώς με τους άνδρες σου
περιφερόσουν τότε
στους έρημους τους δρόμους
της πόλης των βαρβάρων
Γραμμένος ήτ’ ο θρίαμβος
στα μαύρα τα συντρίμμια
και στα σπαρμένα των εχθρών
τα άθαφτα κουφάρια
Φουσκώνει η ψυχή σου με χαρά
σα ξαναβλέπεις τη σκηνή
πους καις το λάβαρό τους
Ο Μέγας Άρχων τώρα σε φιλά
παράσημα λαμπρά σου δίνει
Τον Μεγαλόσταυρο του Έθνους
Τον Σταυρό του Τάγματος της Ειρήνης
Τον Σταυρό των Εξαιρέτων Πράξεων
Τα δικαιούσαι.
Όμως κι άλλοι μαχητές
που ‘χες τότε μαζί σου
πήραν τιμές κι επαίνους
Μόνο που δε βρίσκονται εδώ
για να χαρούν κι εκείνοι
Και σ’ άλλους εδόθηκαν σταυροί
αλλά δε λάμπουν χαρωπά
την ένδοξη τούτη μέρα
Γιατί είναι ξύλινοι απλοί
και βιαστικά χωμένοι
στο μαύρο χώμα το σκληρό
της χώρας των βαρβάρων
που συ κατέχτησες
καλημερα Χριστόφορε!
ΑπάντησηΔιαγραφήωστε "μακροστενες ιστοριες" ή "ποιηματα με γωνιες"!
και τα δυο μου αρεσουν εξισου! τους ταιριαζουν αλλωστε!
μαχητικη αναρτηση θα ελεγα! ξυπνα ορμες για νικη!
να εισαι καλα φιλε μου! να εχεις μια ομορφη μερα!
@ΕΚΦΡΑΣΟΥ Πολύ χαίρομαι που ήρθες κι εσύ μαχητική και είδες την ματιά μου. Όμορφο αυτό το "Ξυπνά ορμές για νίκη" πολύ μου αρέσει.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το αναζωογονητικό σου πέρασμα.
Πολύ περίεργες γωνίες έχουν αυτά τα ποιήματα Χριστοφόρε μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟξείες που πονούν, αμβλείες που χαιδεύουν τρυφερά, όρθιες που
σ΄ ακουμπούν με χάρη υπενθυμίζοντας την παρουσία τους....
Μόνο που ετούτη εδώ σα να πονάει λίγο....!!!
Να είσαι καλά Χριστοφόρε μου... ελπίζω όλα καλά με τα μάτια τώρα πια....
τα φιλιά μου και καλό Φθινόπωρο σου εύχομαι :-)
@Levina Vil
ΔιαγραφήΑγαπημένη μου φίλη ήρθες εδώ να σχοιλιάσεςι και έγραψες ένα όμορφο ποίημα. Πόσο ζηλεύω(με την καλή έννοια) αυτή σου την ικανότητα.
Με τα μάτια μου τώρα τον Σεπτέμβρη θα κρίνει ο χειρουργός μου κατα πόσον έχει παρέλθει ο κίνδυνος αποβολής των μεταμοσχευμένων κυττάρων. Πάντως η όραση μου έχει βελτιωθεί σημαντικά. Πόσο λυπάμαι όμως ειλικρινά που βλέπω ότι στα blogs κάτι έχει χαθεί και δεν είναι πια όπως παλιά. Ίσως αυτό να οφείλεται στην ανάπτυξη του Facebook. Δεν ξέρω. Αλλά μέσα στο εννεάμηνο που πέρασα με το πρόβλημα στα ματιά, σαν κάτι να έχει ραγίσει μέσα μου και αυτό με λυπεί πολύ γιατί δεν βλέπω πια φίλες και φίλους από τα παλιά. Κάποια στιγμή θα γράψω για αυτό, εδώ.
Προς το παρόν τις ευχαριστίες μου και μια γλυκιά καλημέρα.
Πως χτύπησες έτσι το κέντρο του στόχου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞύλινοι σταυροί... για κάποιους
παράσημα για άλλους...
@FLORA GIA
ΔιαγραφήΦλώρα μου ίσως και έτσι τελικά να είναι και η ζωή μας. Το ποιος κρίνει ποιος θα λάβει τι είναι το θέμα.
Τρεις γραμμές το σχόλιο σου αλλά έχει όλο το ¨ζουμί"μέσα του.
Σε ευχαριστώ Φλώρα και σου εύχομαι ή μάλλον το εύχομαι σε όλους μας να έχουμε ένα καλό φθινόπωρο...αν γίνεται!