Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ;


ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ;


Καθόσουν στη πνιγηρή εκείνη
αίθουσα αναμονής της εφορίας
με το χαρτί προτεραιότητας στο χέρι
που βγήκε απ το μηχάνημα
που το κουμπί του πάτησες

Άλλαξες όμως. 
Άλλαξες πολύ.
Δεν είσαι εκείνος πια 
που όταν σε τούτη τη σπηλιά
των κρατικών εσόδων μπήκες,
έβλεπα στα μάτια σου 
μια σταγόνα αγέρωχης υφής 
να λάμπει στη κόγχη των ματιών σου

Τώρα μου φαίνεσαι σκυφτός
εκεί στο άβολο, από παλιούς ιδρώτες
ποτισμένο κάθισμα.
Αποφεύγεις γύρω σου να δεις
λες και φοβάσαι ν' αντικρίσεις
ταπεινωμένα σαν το δικό  σου βλέμματα 
να κοιτούν διαρκώς το νούμερο
προτεραιότητας, που το κρατούν στο χέρι,
λες κι είναι το κλειδί 
του ίδιου του σπιτιού τους

Κάθε τόσο μια φωνή ακούγεται
να καλεί έναν από τους αριθμούς
να προσέλθει άμεσα χωρίς χρονοτριβή,
του εφόρου την κλειστή την θύρα
με σέβας να πάει να χτυπήσει.
Βλέπεις τον κάτοχο του αριθμού
να οδεύει προς τα εκεί 
με βλέμμα μπερδεμένο
κι αναρωτιέσαι πως θα 'σαι εσύ
όταν σε καλέσουν 
ταπεινά να πας να κρούσεις 
του άρχοντα την πόρτα.

Ήδη ξεκάθαρα γνωρίζεις
πως αν δεν συμμορφωθείς
με τις αποφάσεις υπουργών,
των ξένων ηγεμόνων, των δανειστών,
των οίκων αξιολόγησης, που σ' έχουνε στο χέρι
τότε είναι το πλέον πιθανό
σαν βγεις από το άντρο 
 του έφορα, εκεί πίσω από  την πόρτα,
να έχεις αφήσει στο ξύλινο
πολυτελές γραφείο του, 
όλα τα κλειδιά του ίδιου του σπιτιού σου.

Μα τι έπαθες; Τι σ'  έπιασε στα ξαφνικά;
Γιατί σηκώθηκες και αρχίζεις
τριγύρω να σκορπάς
τα έγραφα που στο ντοσιέ σου έχεις;
Γιατί πετάς στον κάλαθο αχρήστων
της σειράς προτεραιότητας 
το μικρό χαρτάκι;
Τι τρόπος είναι αυτός να φεύγεις
από την αίθουσα λες και σε γιορτή
ακάλεστος σκοπεύεις να χορέψεις;

Κι όταν σε ρώτησα εκεί έξω στο διάδρομο
τι ήταν τα μπερδεμένα  που είπες και μ' αράδιασες;
«Ας το πάρουνε το σπίτι» φώναξες ,
«τ΄αμάξι το παμπάλαιο, τα πέντε ελαιόδεντρα 
εκεί στην άκρη του χωριού,
ας πάρουν και τα ρούχα μου και τα παλιά παπούτσια,
μα ότι και να κάνουνε δε θα μπορέσουνε ποτέ
να κατασχέσουν την ψυχή, ούτε να κλείσουν φυλακή
την αγκαλιά που άνοιξα για κείνους π' αγαπώ
και αυτούς που μ΄ αγαπούνε.»




Υ.Γ
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε με στυλό στο πίσω μέρος εντύπου αίτησης δημόσιας υπηρεσίας. Είδα κι έπαθα να το αντιγράψω εδώ. Τόσο κακογραμμένο ήταν!















10 σχόλια:

  1. Μοναδικός είσαι ακόμα κι όταν νευριάζεις.
    Η αλήθεια είναι, με τέτοια παλιοκατάσταση που μπλέξαμε, να δούμε πού θα πάμε;
    Χάλια τα πράγματα νομίζω.
    Ποιος λέει ότι η κρίση πέρασε; ο πρωθυπουργός; Μα καλά μ…ας είναι;
    Ας δούνε λίγο τι τραβάει ο κοσμάκης..
    Θερμούς χαιρετισμούς-είναι κι η ζέστη βλέπεις..



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Stratis Parelis
      Στρατή φίλε μου, πραγματικά είμαι πλέον ένας οργισμένος....νεαρός γέρων!
      Το τι λένε οι κύριοι αυτοί έρχεται η ώρα που δεν απασχολεί κανέναν εκτός από τους κομματικά φανατικούς. Θα έρθει όμως η ώρα της πληρωμής. Ας θυμηθούνε η αισθανόμενοι ως ηγεμόνες σήμερα τι έλεγαν εκείνοι οι σοφοί παλιά: "Μηδένα προ το τέλους μακάριζε!" Ποτέ τούτο το ρητό δεν έπεσε έξω! Με τιμάς με την παρουσία σου εδώ απόγονε εκείνων των παλιών!

      Διαγραφή
  2. Ω! Χριστόφορε μου, ποιος θα μας έλεγε πως μες την εφορία, ξαφνικά θ' αντικρίζαμε την Αλήθεια και θα γράφαμε και ποιήματα...
    Ναι τίποτα και κανείς δεν μπορεί να μας πάρει την εσωτερική μας γαλήνη και να φυλακίσει τη ψυχή μας!
    Στην ίδια κατάσταση με σένα (και παρόλο που γλυτώσαμε τέσσερις πλειστηριασμούς), αισθάνομαι ελεύθερη από υλικές εξαρτήσεις και χαρούμενη που υπάρχουν ακόμα γύρω μου Άνθρωποι!

    ΑΦιλιά με όλη μου την αγάπη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Άιναφετς
      Ούτε κι εγώ Στεφανία φανταζόμουνα ποτέ ότι τωρα στα 70 μου ότι θα καθόμουν στις εφορίες και τα άλλα γραφεία για να ρυθμίζω οφειλές. Ούτε ποτέ φανταζόμουν ότι θα μου έκοβαν στο μισό την μικρή μου σύνταξη έτσι χωρίς προειδοποίηση. Αλλά τέλος πάντων αφού έβγαλα την οργή μου με αυτόν τον τρόπο νιώθω σαν να εκτονώθηκα κάπως, ¨Οσον αφορά εσάς ακόμη και τώρα δεν μπορώ να διανοηθώ πως είναι να παλεύεις με 4 πλειστηριασμούς. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για την διαπίστωση ότι ευτυχώς που υπάρχουν "ακόμα γύρω μας Άνθρωποι"! Τα "Α" σου είναι έτσι κι αλλιώς χαρά να λαμβάνω με την αγάπη σου.

      Διαγραφή
  3. Νόμος κοινής Λογικής
    Άρθρο 1
    Καταργείται κάθε φόρος σε περιουσιακά στοιχεία τα οποία δεν αποφέρουν εισόδημα στον κάτοχο.
    Άρθρο 2
    Το κράτος σταματάει να τραβάει τον πολίτη από το μανίκι.

    Το τελευταίο τετράστιχο του πικρού σου κειμένου, αγαπητέ μου Χριστόφορε, αφήνει την ελπίδα πως ο παραπάνω νόμος τής κοινής λογικής δεν θ’ αργήσει…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Άρης Άλμπης
      Άρη φίλε μου, εαν όπως λες διαφαίνεται μια τέτοια ελπίδα είναι αισιόδοξο και ελπιδοφόρο. Παρά το ότι βέβαια οι υπερβολικοί Ιταλοί γείτονες μας λένε:
      "Chi vive sperando muore cagando" ( Όποιος ζει ελπίζοντας πεθαίνει χεζ.....ντας)
      Εγώ όμως θα προτιμήσω την δική σου εκδοχή είναι πιο εύοσμη τουλάχιστον. Πολύ χαίρομαι που σε είδα εδώ Άρη.

      Διαγραφή
  4. Χριστόφορε όταν η εφορία γίνεται πηγή έμπνευσης τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και είναι κρίμα που ο …..Ζίγκμουντ έφυγε τόσο νωρίς!
    Θα ήταν πολύ χρήσιμος την σημερινή εποχή.
    Μην απογοητεύεσαι όμως γιατί τα τελευταία μαντάτα λένε ότι ο….. Γιάλομ ακόμα ζει και είναι πρόθυμος να μας ξαπλώσει στο ντιβάνι του.
    Εγώ μάλιστα θα του προτείνω να μου φορέσει εκείνο το ωραίο ρουχαλάκι με τα μανίκια που δένουν πίσω για να γλυτώσω από την αρπακτική διάθεση της εφορίας.
    Λες όμως την σημερινή εποχή να πληρώνουν στην εφορία και οι τρελοί και να μην αφήνουν τον τρελό στην τρέλα του;
    Τις φιλούρες μου και ψιλά το κεφάλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @xristin
      Ελπίζω το ρουχαλάκι που θα ζητήσεις να σου φορέσει Γιάλομ για να σε ξαπλώσει στο ντιβάνι του να είναι τουλάχιστον διαφανές και θα του τηλεφωνήσω μήπως και παραστώ κι εγώ στην διαδικασία χα χα χα
      Το κεφάλι ψηλά αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Βλέπεις δεν είναι δυνατόν να το κατεβάσω για κανέναν λόγο και για κανέναν κύριο ή κυρία που νομίζουν ότι διαφεντεύουν τα πάντα τους πάντες. Τις φιλούρες σου μόνο με ψηλά το κεφάλι είναι δυνατόν να τις λάβω αλλιώς θα με προσπεράσουν και θα πάνε στον βρόντο και είναι κρίμα. Στέλνω και τις δικές μου τις Αφρικάνικές που έχουν το μυστήριο της ζούγκλας. Σε ευχαριστώ κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  5. Κακογραμμένο ή όχι, δεν έχει καμιά σημασία, αρκεί που κατέθεσες τα συναισθήματά σου αγαπητέ Χριστόφορε.
    Κρατώ τα τελευταία λόγια σου, ευχόμενη να περάσεις καλή Κυριακή με τους αγαπημένους σου!

    Μα ότι και να κάνουνε δε θα μπορέσουνε ΠΟΤΕ
    να κατασχέσουν την ψυχή, ούτε να κλείσουν φυλακή
    την αγκαλιά που άνοιξα για κείνους π' αγαπώ
    και αυτούς που μ΄ αγαπούνε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Mary
    Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που σε βλέπω! Σε ευχαριστώ που ένιωσες τα συναισθήματα μου. Αυτό δεν έχει σημασία τελικά σε μια ανταλλαγή ψυχικών καταστάσεων; Καλό βράδυ να έχεις και να χαμογελάς γιατί αν μας στερήσουν και αυτό.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή