Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

ΚΛΕΙΝΕΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΓΩΝΙΕΣ

Με τα παρακάτω όλο γωνίες ποιήματα θέλω να κλείσω αυτόν τον κύκλο όσων δραπετών του συρταριού μου  συνέλαβα,  κατόπιν συντονισμένων ενεργειών. 
Τα υπόλοιπα που κρύβονται ίσως σε γιάφκες με γωνιές ή σε σκοτεινές γωνιές κάπου σε γειτονιές απόμερες, θα τα αφήσω να μάθουν να ζούνε μόνα τους. Η ευθύνη για τις συνέπειες της ελευθερίας τους είναι αποκλειστικά δικές τους. 
Αν  όμως έρθουν και μου χτυπήσουν την πόρτα;
Μάλλον θα τους ανοίξω. Μετά  θα τα κλείσω στο συρτάρι και ίσως  πετάξω το κλειδί, για να μάθουν..... τα άθλια!

*****


Δεν ξέρω τελικά αν ήμουν τυχερός ή άτυχος που βρέθηκα εκεί  και σε είδα κείνη τη νύχτα,   στο παγωμένο σταυροδρόμι το ερημικό. Ήσουν μόνη μέσα στο κρύο.....

ΚΑΙ ΓΕΛΟΥΣΕΣ 

Στεκόσουν γυμνή σα μαύρη νύχτα
που χει  τ' αστέρια της κρυμμένα
και χόρευες με τις ριπές τ’ ανέμου
Και γελούσες

Κρατούσες  ολόχρυσο στεφάνι
μοναδικό της σκοτεινιάς στολίδι
που ‘χε φυτρώσει στη ψυχή σου
Και γελούσες

Το γέλιο σου
Έσπασε σε τοίχους τσιμεντένιους
Ταξίδεψε σε δρόμους και γεφύρια
Σκόνταψε  στις σχάρες υπονόμων
Χάθηκε σε δάσος με κεραίες
Κάηκε σε μαύρες εξατμίσεις
Και γελούσες

Το γέλιο σου
Γεύτηκε το ρεύμα στα καλώδια
Έψαξε  ζωή στα παραθύρια
Χώθηκε σε μάτια παγωμένα
χέρια το διώξαν θυμωμένα
Βρήκε παιδάκια γερασμένα


Κι όταν επέστρεψε
ήταν  λυγμός, το γέλιο σου


*****

Μου είπαν ότι δεν είχα κάνει λάθος. Δε θα μπορούσα άλλωστε!  Κι εγώ ήξερα κατά βάθος ότι εδώ ήταν.....



Ο ΣΤΑΘΜΟΣ


Προορισμός σου είναι
ο σταθμός στο τέλος
της γραμμής
Φίλοι σου και συγγενείς
ίσως να βρίσκονται εκεί
Όχι για σ’ υποδεχτούν
Μα για να.... σ’ αποχαιρετίσουν

*****


Αμέσως μετά, πως έγινε και μαζευτήκαμε τόσοι πολλοί δεν ξέρω. Αλλά χωρίς κανείς να μας οργανώσει ή να μας δώσει οδηγίες μόνοι μας μπήκαμε με τάξη στη σειρά και ξεκίνησε.....




Η ΠΟΡΕΙΑ

Καθώς σε μια σειρά βαδίζαμε
στη  γκρίζα ποταμίσια άμμο
πατημασιές δεν άφηναν τα πόδια
Ανάσες  δε στροβιλίζονταν ζεστές
στις καταχνιάς το παγωμένο δίχτυ

Βαθιά μεσ’ τη ψυχή μας ξέραμε
στου ποταμιού θα φτάναμε την άκρη
Όπου πηγές ασίγαστες,
λίμνες  ανταριασμένες
σπηλιές ανήλιαγες
χαράδρες στοιχειωμένες
τη Πύλη κοσμούσαν την  αιώνια

Πόδια δίχως βούληση σα ξένα
Χέρια  ξερά  φύλλα του χειμώνα
Στήθη κοιλότητες κενές
Καρδιές χωρίς καινούργιο χτύπο
Αίμα στις φλέβες πετρωμένο
Σκέψεις στο νου σταματημένες

Ξάφνου  αχνή στο βάθος πρόβαλε
σα να ‘ταν κει από πάντα
φτιαγμένη απ’ όνειρα η  Πύλη
Τότε μονάχα νοιώσαμε να ρέει
σαν άνεμος γοργά να φεύγει
το βάρος τ’ αδυσώπητο
τ’ άχρηστου πια κορμιού μας
Ήταν 
όμως άραγε το τέλος;
ή μήπως η αρχή 
ετούτης της Πορείας;


****

Κάτι που δεν μπόρεσα ποτέ να διαχειριστώ. Κάτι που πάντα με πονούσε ήταν η θέα ενός άλλου πλάσματος με δάκρυα στα μάτια. Συνήθως δεν ρωτάω. Αφήνω τον πόνο του να ξεθυμάνει.  Αλλά δεν ξέρω γιατί απόψε σε ρώτησα... και σε ρώτησα.....


ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ;



Μήπως κλαις για όνειρα παλιά της νιότης σου
Που φύλλα γίναν τώρα νεκρά κιτρινισμένα;

Μήπως κλαις για έρωτες παράφορους
Που κείτονται σε τάφους παλιούς και ρημαγμένους;

Μήπως κλαις για δόξες και τιμές μεγάλες
Που χάθηκαν σ’ ανήλια υπόγεια ξεχασμένες;

Μήπως κλαις για κείνους που σα παιδί αγάπησες
Μα το χαμόγελό τους έμεινε ανάμνηση σβησμένη;

Μήπως κλαις γιατί τα παγωμένα χέρια σου
Δε βρίσκεται πια κανείς να τα ζεστάνει;

Μα τότε γιατί κλαις;
Ποιος μπορεί να σε πληγώσει;

Αφού δεν έμεινε πια κανείς να σ’ αγαπήσει












47 σχόλια:

  1. Με συγκίνησες πάρα πολύ καλέ μου φίλε.
    Γράφεις πάρα πολύ όμορφα και μην τα κρύψεις, χάρισε τα στους φίλους σου, όλους εμάς που σε καμαρώνουμε !
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ αυτές οι γωνιές σου...
    Χώθηκα σε πολλές απ'αυτές!
    Ο σταθμός και το κλαις, τι σύμπτωση, σήμερα, ήρθαν και έδεσαν με ό,τι μου συνέβη χθες...
    Και μένα συγκίνησες...καλέ μου Χριστόφορε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για ακόμα μια φορά ήσουν συνταρακτικός. Αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι αν είχες γράψει και τους συνδέσμους μεταξύ των ποιημάτων τότε ή αν είναι κάτι που έγραψες τώρα. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πρέπει τα άτιμα να μπουν γρήγορα πάλι στα συρτάρια τους και να πάθουν αυτό που τους αξίζει.

    πάντως την εποχή που τα έγραφες, πρέπει κάτι να σ'αποσχολούσε, ελπίζω να έφυγε..

    την καλησπέρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είμαι ποίημα του Χριστόφορου κρυμμένο
    σε γωνιά από βιβλία καλυμμένο,
    αν κανείς σας μοχθηρά με μαρτυρήσει
    θα με πιάσει και φριχτά θα μ' αναρτήσει !!

    Χαχαχαχαχα

    Με το καλό να βρείς και άλλα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χριστόφορε, νομίζω οτι αυτό το μέρος είναι παρασάγγας το Καλύτερο!
    κρατάω το:
    "..πατημασιές δεν άφηναν τα πόδια
    Ανάσες δε στροβιλίζονταν ζεστές
    στις καταχνιάς το παγωμένο δίχτυ.."

    Είναι Εξαιρετικά και αγγίζουν όλο το Νόημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μα τότε γιατί κλαις;
    Ποιος μπορεί να σε πληγώσει;

    Αφού δεν έμεινε πια κανείς να σ’ αγαπήσει

    Εγώ κρατώ αυτό..
    και νομίζω είναι κύτταρο ζωντανό της ευαισθησίας σου εκείνης της εποχής..
    διακρίνω τον επελαυνοντα Χριστόφορο που κατακτά την γλώσσα και την χώρα των νοημάτων..
    φλογερός και αήττητος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ Χριστόφορε μου, ότι και να πιστεύουμε για το μέλλον αυτά που διαπράξαμε στο παρελθόν δεν σβήνονται… Αν την πάρεις αγκαλιά, υπάρχει πιθανότητα η γλυκιά γυναίκα να ξαναβρεί το χαμόγελό της η γιαυτήν δεν υπάρχει λησμονιά;
    Αν είναι έτσι τι τραγικό… τι έχουμε κάνει…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όσα ανέβασες μου άρεσαν και με άγγιξαν βαθιά. Άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο ανάλογα τον βαθμό οικειότητας προς τις εμπειρίες μου. Για αυτό κάπου εδώ κοντά τριγύριζα...
    ελπίζω να μας ανεβάσεις κι άλλα κάποια στιγμή.

    Καλό βράδυ Χριστόφορε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θα μου επιτρέψεις να μην συμφωνησω καλέ μου Χριστόφορε.
    Είναι υπέροχα τα ποιήματά σου,και θα ηθελα να τα δω αναρτημένα...
    Κάνε το διάλειμμά σου...
    Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εγώ ήρθα την .. κατάλληλη στιγμή .. για να διαβάσω το "γιατί κλαις;"

    ΥΠΕΡΟΧΟ!!!

    Καλό σου βράδυ φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. και τελικά οι γωνίες σου Χριστόφορε, είναι τόσο μα τόσο, επικίνδυνες...για την ισορροπία της σκέψης και του συναισθήματος...μετωπική η σύγκρουση και με συγκίνησες...ίσως να φταίει ο λυγμός που αναδεύεται μέσα απ΄τους στίχους, ίσως να φταίει ο αποχαιρετισμός σε κείνο το σταθμό, ίσως κι η επίμονη ερώτησή σου "γιατί κλαίς?" κι η σκληρή αλήθεια της μοναξιάς...πάντως, νιώθω τυχερή που βρέθηκα και πάλι στη γωνίτσα σου κι είδα ν' αποτυπώνεις με τον δικό σου μοναδικό τρόπο συναισθήματα που συνεπαίρνουν!! σ΄ευχαριστώ γλυκέ μου Χριστόφορε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στο πρώτο θα μπορούσε κάποιος θαρρώ να βρει πολλούς συμβολισμούς...
    Το σίγουρο πάντως είναι πως όλα τα ποιήματα που μας χάρισες
    εκτός του ότι
    δημιουργούν ή ερεθίζουν αισθήματα και συναισθήματα ,προβληματίζουν τον αναγνώστη τους και τον υποβάλουν να κάνει σκέψεις!
    Και αυτό μου αρέσει...
    Την αγάπη μας

    (Σταματήστε να τους Ψηφίζετε..."Φτύστε" τους!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @magda
    Μάγδα μου εγώ είμαι εκείνος που καμαρώνει για σας. Είμαι περήφανος για τους φίλους μου.
    Κατά διαστήματα θα ανοίγω λίγο το συρτάρι για να παίρνουν λίγο αέρα και ίσως τα βγάλω και λίγο στο φως.
    Καλή σου μέρα Μάγδα και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.


    @kariatida
    Κάρυ με ανησύχησες με αυτά που γράφεις ότι σου συνέβησαν. Πες μου σε παρακαλώ ότι όλα είναι καλά. Θα περιμένω.


    @aougaros Φίλε μου ταλαντούχε, τους συνδέσμους τους έγραφα τώρα καθώς τα αναρτούσα.
    Το «συνταρακτικός» από σένα είναι μεγάλος έπαινος. Σε ευχαριστώ. Και πάλι μπράβο σου για το νεο Blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Iliokamenos
    Το περίεργο φίλε μου Ηλιοκαμένε- και είναι πολύ σωστή η παρατήρηση σου- είναι ότι όσο πιο απαισιόδοξα έγραφα τόσο πιο αισιόδοξος και σε καλή ψυχική διάθεση ήμουν. Μπορώ δε να σου σου πω ότι ήμουν στο αποκορύφωμα της δημιουργικής μου περιόδου, επαγγελματικά.
    Λες να χρειάζομαι γιατρό; Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου.


    @GiP xa xa xa Γιώργο ωραίο το τραγουδάκι σου. Θα βάλω και μουσική. Τι άλλα να βρω βρε που περιμένω να σου πάρουν το αίμα να ησυχάσω από σένα. Βαμπιρολάγνε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Χριστοφορε μου μην κλεινεις τον κυκλο ασε μια μικρη χαραμαδα παντα μες την καρδια μας χωραει ο στιχος ..ασε το συρταρι ανοιχτο αυριο παλι μερα νεα θα ειναι ...καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Ρεγγίνα
    Υποκλίνομαι με ευγνωμοσύνη για τα καλά σας λόγια Βασίλισσα μου. Με ενθαρρύνεις πολύ και σε ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά.


    @ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
    Και μόνο το γεγονός ότι παραθέτεις στο σχόλιο σου στίχο μου που ξεχώρισες, αποτελεί για μένα τίτλον τιμής χωρίς να υποτιμήσω και τα υπόλοιπα που μου έγραψες.
    Φίλε μου!
    Είμαι ευτυχής που μπορώ να σε προσφωνώ έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @dolfman
    Καλέ μου φίλε ελπίζω ότι η λησμονιά είναι το φάρμακο που σταλάζει η ψυχή μέσα μας μέσα μας, γιατί χωρίς αυτήν το παρελθόν θα γίνεται εμπόδιο για το παρόν. Όμορφο πολύ το σχόλιο σου όπως πάντα. Πολύ ανθρωπιά έχεις μέσα σου.

    @Κωνσταντίνος Κόλιος
    Πολύ σημαντικό για μένα σύντροφε που λες ότι σε άγγιξαν. Γνωρίζοντας τον βαθμό της ευαισθησίας σου - μη ξεχνάς πότε γεννηθήκαμε - με χαροποιεί το γεγονός αυτής της επικοινωνίας μέσω των γραπτών μας.
    Μην απομακρύνεσαι Αρχοντόπουλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Tania Θα κάνω ακριβώς αυτό που λες: Το διάλειμμα μου.... Θα ακούσω την ευαίσθητη ψυχή σου.


    @meggie
    Αυτή η "κατάλληλη στιγμή" όπως την ονομάζεις για μένα είναι όμορφη στιγμή, αφού έχω την ευκαιρία να σε δω και να σε "ακούσω". Καλή σου μέρα Meggie και ευχαριστώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @oneiremata
    Την συγκίνηση που αναφέρεις στο υπέροχο σχόλιό σου, μου την μεταδίδεις κι εμένα. Φαίνεται δε ότι είμαι τυχερός. Στην "γωνίτσα" μου συχνάζουν ψυχές συναρπαστικές όπως η δική σου και μου χαμογελούν τόσο θερμά που θρέφεται το είναι μου από σας. Εγώ είμαι εκείνος που πρέπει να ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά για τα γλυκά σου λόγια.



    @Καπετάνιος
    Για μένα Καπετάνιε είναι πολύ σημαντικά όσα μου λες. Γιατί καμιά φορά όταν γράφεις κάτι δεν γνωρίζεις τι επίδραση θα έχει στον άλλον. Ακόμη και μια αρνητική επίδραση είναι θετική γιατί κάτι λέει.
    Α! Καπετάνιε λέω να πω στην γυναίκα μου και την κόρη μου να βγάλουν ένα μπισκότο με ονομασία το σύνθημά σου
    « Σταματήστε να τους ψηφίζετε...» Μπορεί να κάνει τρελές πωλήσεις. χα χα χα χα Θα πάρεις και ποσοστά!!


    @ΜΑΓΟΣ
    Μάγε θα την αφήσω την χαραμάδα.....για ανθρωπιστικούς λόγους και για χάρη φίλων μου ιδίως δε αυτών που τραγουδούν όμορφα τον έρωτα όπως εσύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μας φύλαγες όμως δυνατό κλείσιμο!
    Ποιήματα με γωνίες, που μιλούν για α-γωνίες..
    Για το γέλιο, για το κλάμα, για τη φυγή, για τις δικές μας αγωνίες..
    Όλα σκοπεύουν τη καρδιά και βρίσκουν στόχο.!..
    Χριστόφορε τα σέβη μου!
    Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Όλα καλά είναι φίλε μου, όλα καλά!
    Να σε κείνο τον σταθμό, που πριν 3,5 χρόνια περίπου στάθηκα για ν'αποχαιρετίσω τον πατέρα μου, που έφυγε ακριβώς όσο όμορφα περιγράφεις στους στίχους σου,ξαναπήγα προχθές για τα διαδικαστικά που ακολουθούν, μετά τα τρία χρόνια! Εκεί ξαναθυμήθηκα το εφήμερο πέρασμά μας απο την ζωή και μ'επιασε το παράπονο.
    Όταν διάβασα τους στίχους σου,είχα την αίσθηση πως τα δημοσίευσες για μένα...τόσο πολύ άγγιξαν τις σκέψεις μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τα διάβασα όλα...και τα αλλα!!!
    Δεν πιστεύω πως τελείωσες...
    άμα το έχεις παιδί μου το έχεις!!!
    και πάλι θα γράψεις και πάλι
    θα ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΜΕ να τα διαβάσουμε!!!χι χι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. φίλε Χριστόφορε (γιατί με όσα έχω από σένα διαβάσει, φίλο σε θεωρώ) οι γωνίες σου ήταν και πάλι γνήσιες και αιχμηρές σα βέλη που δείχνουν την πληγή

    ξέρεις τι μου άρεσε πάνω απ΄ όλα;
    εκείνη η εισαγωγή στο "γιατί κλαις"
    εκείνη η εξωμολόγησή σου πως "Κάτι που δεν μπόρεσα ποτέ να διαχειριστώ. Κάτι που πάντα με πονούσε ήταν η θέα ενός άλλου πλάσματος με δάκρυα στα μάτια."

    κι΄ απ΄ότι φαίνεται αυτή την αδυναμία διαχείρησης του ξένου πόνου - στην πραγματικότητα αυτή την αμέριστη συμμετοχή σου στον ξένο, που καθόλου ξένος είναι για σένα, πόνο - γίνεται μουσα που σου σιγοτραγουδάει συναισθήματα και όχι παρηγόριες, ... και συ κάνεις τα συναισθήματα λέξεις - προτάσεις και στίχους με γωνίες.

    να την προσέχεις τη μούσα σου. είναι ανάλγητη. θα σε κάνει να υποφέρεις τα δικά σου και τα ξένα. κι΄ ο σταυρός θα είναι βαρύς. και η μούσα θα συνεχίζει να σου σιγοτραγουδάει σαν τις γιαγιάδες που λένε ευχούλες στη ζύμη για να φουσκώσει. και μετά την ψήνουν. μα η θυσία της δεν πάει χαμένη...

    γιαυτά λοιπόν εγώ, ... φίλο θα σε αποκαλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @nameliart
    Πολύ μου άρεσε αυτό το: «ποιήματα με γωνίες που μιλούν για α-γωνίες»
    Ίσως γιατί βγήκαν από την καρδιά μου χωρίς στολίδια και φτιασίδια.
    Και μην ξεχνάς να μου φιλάς και να χαμογελάς σε κείνο το κοριτσάκι με τα πινέλα. Καλό σου βράδυ. Ευχαριστώ πολύ.


    @kariatida62
    Η σύμπτωση είναι συνταρακτική. Το «Ο ΣΤΑΘΜΟΣ» το έγραψα την νύχτα που έχασα τον πατέρα μου πριν από χρόνια.
    Ελπίζω μόνο αυτό ταξίδι πίσω στο χρόνο να μη σε πόνεσε αλλά αντιθέτως να σε έπεισε κι σένα ότι στην ουσία κανείς δεν χάνεται για πάντα όσο τον έχουμε στην ψυχή και στις αναμνήσεις μας.
    Να είσαι καλά και να γελάς. Εκείνος θα είναι πάντα δίπλα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ElenaG
    Αφού το ξέρεις ότι έχω το τρόπο μου να σας ΑΝΑΓΚΑΖΩ να έρχεστε εδώ. Έχω φέρει μαγικά ξόρκια από την Αφρική και ότι γράφω είναι φορτωμένο μα μάγια. Δεν μου γλυτώνει κανείς. Ούτε εσύ όσο μακρυά και να βρίσκεσαι. χε χε χε !
    Να σαι καλά Έλενα μου. Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ. Ο καιρός;


    @Dr. Aparadektos
    Είναι τιμή μου να με αποκαλείς φίλο. Είναι χαρά μου να φιλοξενώ σκέψεις σαν αυτές που ξεδιπλώνεις τόσο όμορφα. Η εικόνα των "γιαγιάδων που λένε ευχούλες" στη ζύμη σιγοτραγουδώντας και μετά την ψήνουν "μα η θυσία της δε πάει χαμένη" είναι στην κυριολεξία έξοχη. Είναι από μόνη της ένα ποίημα.
    Γι αυτό κι εγώ με περηφάνια θα σε ακούω, όποτε φίλο θα με αποκαλείς, φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. άσε τις γωνίες σου ελεύθερες Χριστόφορε... σαν το γέλιο εκείνο το γάργαρο που αβίαστα κυλούσε... που έσπαγε τοίχους... που ταξίδευε παντού... και ας έγινε στο τέλος χαρμολύπη...

    υ.γ. ο Rachmaninoff και για εμένα αγαπημένος. και ας λένε πως είναι "δύσκολος"... ή ίσως και γι' αυτό...

    τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
    Με ιδιαίτερη χαρά σε υποδέχομαι. Νιώθω σαν να απέκτησε ο χώρος μου Π.Α (προστιθέμενη αξία) με την παρουσία σου.
    Είναι πολύ πιθανό να τις αφήσω ελεύθερες ξανά τις γωνίες μου, αφού τις ταλαιπωρήσω λιγάκι έτσι από σαδιστική -ή μήπως μαζοχιστική- μανία....χα χα χα.
    Ο Ραχμάνινοφ έχει κάτι το μυστηριακό στο βάθος, κάτι δυσοίωνο και αυτό με έλκει. Όταν θέλω να γράψω κάτι σαν θρίλερ βάζω και ακούω το κοντσέρτο Νο 2 για πιάνο και ορχήστρα. H εισαγωγή με κάνει και ανατριχιάζω.
    Καλωσόρισες στις ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ. Εδώ όπου όλα μπορούν να συμβούν.
    Θερμά σε ευχαριστώ για την παρουσία σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΓΙΑΤΙ ΓΕΛΑΣ;

    Μήπως γελάς για τα όνειρα που πλάθονται στο νου
    και που ρυάκια γίνονται προς τη μεγάλη θάλασσα;

    Μήπως γελάς για έρωτες παράφορους
    Που σημαδεύουν την ψυχή και είναι ακόμη ολοζώντανοι;

    Μήπως γελάς για δόξες και τιμές μεγάλες
    Που σου ταξε η ζωή και με λαχτάρα τις προσμένεις;

    Μήπως γελάς για κείνους που σα παιδί αγάπησες
    Και το χαμόγελό τους έσταξε τη χαρμοσύνη στην καρδιά σου;

    Μήπως γελάς γιατί τα παγωμένα χέρια σου
    Τ' απίθωσες σε μια αγκαλιά να τα ζεστάνει;

    Μα τότε γιατί γελάς;
    Ποιος το μπορεί πιότερη χαρά να σε κεράσει;

    Αφού τριγύρω σου είναι αυτοί που σε αγαπάνε!

    ---------------------------------

    Αν μου συγχωρείς την παρατεταμένη μου παράφραση, την ακουμπώ σαν μία καλημέρα χαμογελαστή ή σαν μια νότα αισιοδοξίας.
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @Δήμητρα
    Πανέμορφο Δήμητρα. Μου μετέδωσες επιτυχέστατα την νότα αισιοδοξίας.
    Εξαιρετική δουλειά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Συγκλονιστικά όλα κρύβουν πόνο και έντονα συναισθήματα πράγμα που φανερώνει πόσο ευαίσθητος είσαι.
    Μην τα τιμωρείς στα συρτάρια βγάλε και τα υπόλοιπα στο φως δεν τους αξίζουν τα σκοτάδια!

    Θαλασσινά με λουκουμόσκονη :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @zoyzoy
    Α! Ωραία τώρα τα πασπαλίσαμε με λουκουμόσκονη; Ενδιαφέρον για δοκιμή. Αν υπάρχει απόθεμα να αποσταλούν με κούριερ ή να παραδοθούν αυτοπροσώπως...χα χα χα
    Εντάξει!! Θα τα αφήσω λίγο τιμωρία και μετά βλέπουμε.
    Είδες τον φίλο μας; Έγραψε πάλι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Με την ευκαιρία της προχθεσινής ημέρας
    ποίησης,αναζήτησα να διαβάσω στίχους.
    Και αφού διάβασα μερικά από διάφορους
    ποιητές, κατέληξα στα δικά σου. Ιδιαίτερα μου άρεσε αυτό το τελευταίο της ανάρτησης σου.
    ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ?
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Θα μας λείψουν τα ποιήματά σου Χριστόφορε (από εδώ, γιατί ο Κλέφτης θα φροντίσει να φυτρώνουν αλλού - ξέρεις εσύ..), περιμένουμε όμως με αγωνία τι καινούριο θα κατεβάσει ο δαιμονικός σου εγκέφαλος...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @Frezia
    Το θεωρώ μεγάλη μου τιμή να με κατατάσσεις στον κύκλο των ποιητών.
    Επίσης είναι μεγάλη η χαρά μου που σε βλέπω ανάμεσα στους φίλους.
    Να είσαι καλά και να περάσεις όμορφα αυτές τις - όπως βλέπω- ανοιξιάτικες μέρες.


    @Γιώργος
    Κλέφτης αγροτικο-λογοτέχνης που καραδοκεί καμουφλαρισμένος σε γωνίες για να αρπάξει με τρόπο αριστοτεχνικό προϊόντα "δαιμονικών εγκεφάλων" και να τα φυτέψει σε λόφους, λαγκάδια κοιλάδες, και ακροποταμιές με σκοπό των κέρδος των.... ληστευθέντων.
    Ο δυνάμενος να αποκληθεί και «George Good-fellow Hood»
    Γεια σου φίλε μου Γιώργο και κλέβε και φύτευε εσύ όμως κάποιον που να σκάβει πρέπει να βρούμε ε; χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Καλημέρα, εύχομαι όλα να πάνε καλά, εχω καιρό να σας επισκεφτώ πιστεύω να σα βρίσκω όλους καλά, πολλά φιλιά και την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Τώρα που το σκέφτομαι...

    σε ποια γεωμετρία ακριβώς αντιστοιχεί ένας κύκλος με... γωνίες???

    Tη συνδρομή των μαθηματικών παρακαλώ.. μόνη μου βαριέμαι να σκεφτώ...!!!

    Καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. @ASSOS
    Καλά είμαστε φίλε μου και σε ευχαριστώ που πέρασες. Το τρίημερο αυτό να ξεκουραστείς καλά και βλέπουμε μετά. ΟΚ;


    @Δήμητρα Καλό μου κορίτσι μαϊμουδίτσα των νήσων, δεν έχουν σχέση οι μαθηματικοί και οι γεωμέτρες με αυτόν σου τον προβληματισμό αλλά οι....στρατιωτικοί.
    Μάλιστα!
    Βλέπουμε ας πούμε έναν στόχο- ας πούμε το πεντάγωνο- διατάσσουμε κύκλωση του κτιρίου και εφόσον δεν αντιμετωπίζουμε αντίσταση σφίγγουμε την κλοιό πέριξ του κτιρίου μέχρι ότου το μόνο που θα εξέχει του κύκλου των ανδρών θα είναι οι πέντε γωνίες του υπό κατάληψη συγκεκριμένου στόχου. Οπότε πολύ απλά θα έχει δημιουργηθεί ένας κύκλος με πέντε γωνίες.
    Τον λεγόμενο
    Πολυγωνικό Σύνθετο Κύκλο (Π.Σ.Κ).
    Απλό πάρα πολύ απλό. Αν δεν το κατάλαβες να μου πεις να στο επαναλάβω με άλλα παραδείγματα.
    Πάνω σε αυτό το θεώρημα θεμελίωσα και την αρχή του Κύκλου Ποιημάτων με Γωνίες. Νόμιζα πως θα ήταν πολύ απλό για σένα ειδικά να το καταλάβεις. Αλλά..... μαϊμού γαρ! χα χα χα

    Συνταγματάρχης Πολυγωνικών Σχέσεων
    Lambous Chara
    (και μη τολμήσει να γελάσει ο Ali με το Chara γιατί χχμμμ!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Διευκρίνηση παρακαλώ:

    Ομιλούμε για το ημεδαπόν πεντάγωνο ή για έτερον αλλοδαπόν???

    Κι όσο για το chara... διευκρίνιση παρακαλώ περί της θέσεως του τόνου... σε ποιο από τα δύο a τον τοποθετείτε???

    χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @Δήμητρα
    Αυτό το Σ/Κ δεν έχουμε τα παιδιά. Η γυναίκα είναι μου στο μαγαζί κι εγώ παίζω μόνος μου (τούτο παρακαλώ να μη παρεξηγηθεί!)
    Λοιπόν η θεωρία για τον Πολυγωνικό Σύνθετο Κύκλο (Π.Σ.Κ). έχει παγκόσμια ισχύ για αυτό και όλοι οι μελετητές του έχουν μια λατρεία στις καμπύλες. Είτε αυτές παρατηρούνται σε άψυχα σχήματα είτε σε έμψυχα τοιαύτα.
    Μεταξύ αυτών είναι και ο ταπεινός υπογράφων.
    Σε ότι αφορά τον τόνο, στο Chara τούτος τοποθετείται εις το 1ο a. Δηλαδή Chάra Για τον λόγο αυτόν δεν συμπεριελήφθην κι εγώ στην αποστολή για την Λιβύη.
    Οι ανώτεροι φοβήθηκαν ότι οι εξεγερθέντες εκεί θα με αποθέωναν φωνάζοντας στους δρόμους της Βεγγάζης το όνομα μου!
    Chάra, Chάra, Chάra και έτσι ο Mouamar θα βρει την ευκαιρία να μπει μέσα και να την καταλάβει και να φωνάξει μετά ο Σαρκοζί MERDE ALLORS!!! Ελπίζω να ξεκαθάρισα τις απορίες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Mα φυσικά... ήσουν ξεκάθαρος..!

    Μα νόμιζα.. λάθος μου ίσως... πως στον αραβικό κόσμο ήδη αποθέωναν το όνομά σου...
    εδώ και πολλάααααααααααααα χρόνια...

    Έτερη... εκάτερη απορία: Όταν λέει κάποιος άραβας στον συνομιλητή του "chάra alek" εννοεί ο Χριστόφορος πάνω σου???

    Μα την πίστη μου... είσαι απίθανος chrisakis!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. @Δήμητρα
    Μα ακριβώς!!! Μπράβο σου. Δούλεψε επιτέλους το μυαλό σου. Ακριβώς
    Επάνω σου!!! Γιατί νομίζεις ότι προσέχω την διατροφή μου και τα κιλά μου; Να μην πλακώσω κάποιον ή
    κάποιαν (αυτό με το κάποιαν τώρα μου ήρθε) με ανεπιθύμητο βάρος!!
    Ακριβώς!! Chάra alek Αυτό είναι.!!!
    Τώρα πως από την κύκλωση των πολυγώνων φτάσαμε στο Chάra alek- επιστήμονες άνθρωποι- ο Allah το ξέρει! Το ξέρει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ο Αλλάχ???

    Αυτός σηκώνει τα χέρια ψηλά... καθώς και η επιστήμη!!!
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. @Δήμητρα Θα πάω τώρα να ρίξω έναν υπνάκο μπας και δω κανενα όραμα σταλμένο από τον οποιονδήποτε έχει βάρδια τώρα εκεί ψηλά μπας και σου λύσω όλες τους τι απορίες.
    Και δεν μου λες πως σου φάνηκε το κείμενο του Γιώργου; Εμένα με εξέπληξε πολύ θετικά. Κάτι έκανε κλικ μέσα του. Θα τα ξαναπούμε. Inshalah!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Χριστόφορε, το κείμενο του Γιώργου μου άρεσε πάρα πολύ.
    Πήγαινε στην ανάρτησή του και κοίτα τα σχόλια που του άφησα. Το δεύτερο κυρίως. Το πρώτο ήταν χιουμοριστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Και είθε οι Θεοί των Αφρικάνων να σου χαρίσουν όνειρα γλυκά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. @Δήμητρα
    Οι Αφρικάνοι θεοί προσπαθούν να λύσουν την σφαγή που γίνεται αυτήν την ώρα στην ακτή του ελεφαντοστούν για το οποίο κανείς δεν μαθαίνει τίποτα γιατί εκεί δεν έχει πετρέλαια και κλπ. Γι αυτό δεν με άφησαν να κοιμηθώ. Με διέταξαν μάλιστα να κάτσω και να γράψω.
    Το κείμενο του Γιώργου με εξέπληξε πολύ ευχάριστα κι εμένα που τον ξέρω πάνω από 25 χρόνια. Σαν κάτι να του έκανε κλικ για κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή